Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Martin Opitz

Sort By:

Limit search:

„Pamięć, która jest trwalsza od prochów…” – rzecz o Annie Wazównie i mowie Martina Opitza jej poświęconej

100%

Wicha M.

Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura

2018

vol. 2 (9)

19-35

The article deals with the funeral of Anna Vasa, the sister of the Polish ruler Sigismund III Vasa. Young Anna Vasa decided to change her religion which influenced her further life. In consequence, her remains could not receive a solemn funeral for the next 11 years following her death. This text aims at analysing the work by German author Martin Opitz, which was ordered in commemoration by the Swedish princess’ nephew, Wladyslaw IV. Martin Opitz’s work, which undoubtedly brought him fame, is being analysed based on the rhetoric devices used by the author as well as the parenetic model of a woman that he created, based on the examples of the virtues of the deceased princess.

Dwa polskie spotkania Martina Opitza – z „panem Stroblem” i Władysławem IV, albo o poetyce barokowego panegiryku

75%

Kunicki W.

Pamiętnik Literacki

2024

vol. 115

issue 1

169-188

Przedmiotem artykułu jest analiza poetyki panegiryków Martina Opitza na cześć dwu polskich osobistości: malarza Bartłomieja Strobla i króla Władysława IV. Ukazując relacje malarza i poety, autor skupia się na relacjach nie tyle podmiotowych, ile estetycznych. Opitz, poruszając się w obrębie kanonu panegiryku uczonego i adresowanego do ludzi uczonych, stara się odmalować słowem zasługi Strobla i chwali go jako vir doctus, teoretyka sztuki. Chodzi zatem o realizację horacjańskiego wyobrażenia ut pictura poesis. Poetyka panegiryku ukazana jest w kontekście wydania „ostatniej ręki” (kompleks gatunkowy sylw) oraz przy uwzględnieniu związanych ze Stroblem epigramatów Opitza, a przede wszystkim w kontekście ustaleń gatunkowych z „Das Buch von der deutschen Poeterei” (Księga o niemieckiej sztuce poetyckiej, 1624). Całkiem inny charakter ma panegiryk na cześć polskiego króla, adresowany – także z politycznej inicjatywy Gerharda von Dönhoffa – do niemieckich innowierców zamieszkujących Polskę. Autor wskazuje na jego pośredniczący charakter i stawia tezę, że utwór mógł być skierowany do elit szwedzkich, co uzasadniałoby nie tylko dynastyczne, ale także etyczne prawa Władysława IV do tronu szwedzkiego.

Analysis of Martin Opitz’s poetics of panegyric pieces in honour of two Polish personages—a painter Bartłomiej Strobel and King Ladislaus IV of Poland—is made subject of the paper. Displaying the relationship between the poet and the king, the author focuses more on the aesthetic connections than on the subjective ones. Opitz, exploiting the canon of erudite panegyric, addressed to learned receivers, attempts to portray Strobel’s achievements, and the painter is praised as vir doctus, namely art theoretician. Thus, what he means is implementation of Horatian image ut pictura poesis. Poetics of the panegyric is presented in the context of “last hand” version (silvae genetics complexity) and with respect to Opitz’s epigrams connected with Strobel, but first and foremost in the context of genetic observations from “Das Buch von der deutschen Poeterei” (“Book of German Poetics,” 1642). The panegyric to honour the Polish King appears totally contradictory in its nature and addresses, besides following Gerhard von Dönhoff’s political initiative, to German infidels inhabiting Poland. The author points at the poem’s mediative character and formulates a thesis that the piece could have been directed to Swedish élites, justifying King Ladislaus IV’s not only dynastic, but also ethical rights to the Swedish throne.

Refine search results

1 Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura

1 Pamiętnik Literacki

1 Kunicki W.

1 Wicha M.

1 2024

1 2018

Search results

„Pamięć, która jest trwalsza od prochów…” – rzecz o Annie Wazównie i mowie Martina Opitza jej poświęconej

Dwa polskie spotkania Martina Opitza – z „panem Stroblem” i Władysławem IV, albo o poetyce barokowego panegiryku