Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Miguel de Unamuno
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Kategorie samotności i wspólnotowości w filozofii Miguela de Unamuno

100%
Polit K.
Filozofia Chrześcijańska
|
2015
|
vol. 12
159-167
PL
The most important issue in our life, that everyone has to solve is relationship with the others. This article is an attempt to analyze the original views of the Spanish writer and philosopher about the importance of solitude in people’s life and in shaping their spirituality. There’s an attempt to answer the question why, according to Unamuno, the great solitaries have made more contribution to the humanity than the great leaders, inventors and politicians.
2

La intrahistoria de la guerra civil española de 1936 según Arturo Barea

99%
Bender E.
Roczniki Humanistyczne
|
2014
|
vol. 62
|
issue 5: Neofilologia
145-154
ES
En el artículo se estudia el carácter intrahistórico de la autobiografía de Arturo Barea, La forja de un rebelde, buscando puntos comunes entre el autobiografismo histórico de Arturo Barea y el ensayismo intrahistórico de Miguel de Unamuno. Ambos autores vivieron en momentos dramáticos de la historia española. Su gran sensibilidad humanística les empujó a buscar las raíces de los males de su patria. Unamuno se propuso estudiar la llamada intrahistoria del pueblo español, equivalente a la vida cotidiana de los individuos. Arturo Barea aplicó un método bastante parecido: al reconstruir minuciosamente su propia vida pretendió entender la historia de su pueblo, centrándose en la traumática experiencia de la Guerra Civil española.
PL
Celem artykułu jest ukazanie wpływu unamunowskiej koncepcji Intrahistorii na struktury narracyjne występujące w książce pt. La llama („Płomień”), należącej do autobiograficznej trylogii Artura Barei La forja de un rebelde („Kuźnia buntownika”). W La llama autor rysuje bardzo szczegółowy obraz życia cywilów w obleganym przez frankistowców Madrycie podczas hiszpańskiej wojny domowej 1936 r. Książka opiera się na osobistych wspomnieniach pisarza oraz na relacjach osób, z którymi Barea stykał się podczas wojny. Dzięki zastosowaniu narracji historycznej oraz intrahistorycznej autorowi udaje się stworzyć bardzo szczegółowy i przekonywujący obraz bratobójczego konfliktu, pełen emocji oraz osobistych tragedii ludzkich. Zwracając uwagę na codzienność narodu uwikłanego w tzw. wielką historię oraz opisując losy pojedynczych anonimowych postaci, Barea odbrązawia wyidealizowany obraz wojny. Forma, w jakiej przedstawia bolesne wydarzenia XX-wiecznej historii Hiszpanii, doskonale wpisuje się w najnowsze tendencje badań nad przeszłością.
EN
The article discusses Miguel de Unamuno’s concept of intrahistoria and its influence on the narrative structures of La llama (The Clash), the third volume of Barea’s autobiographical trilogy entitled La forja de un rebelde (The Forging of a Rebel). The Clash offers a detailed picture of civilians’ life during the Siege of Madrid that took place during the Spanish Civil War of 1936. The book is based on the author’s memoirs and the accounts provided by people Barea met when the city was surrounded by the troops under General Franco. Historical and intrahistorical narration enables the author to portray the fratricidal conflict in a very detailed and convincing way. Barea focuses on the everyday life of the nation involved in the so-called “great history,” depicts the fates of anonymous individuals, their emotions and personal tragedies and in this way he debunks the idealized image of war. The form employed to present the painful experiences of the twentieth-century Spain pertains to the latest trends in the studies on the past
3
Publication available in full text mode
Content available

Miguel de Unamuno i John Dewey: system edukacji a osobowa wolność

99%
Luarsabishvili V.
Kultura i Wartości
|
2019
|
issue 28
DE
Der Artikel legt die von Miguel de Unamuno und John Dewey formulierten Bildungsanschauungen aus und besteht aus drei Teilen. Nach kurzer Einführung, die allgemeine Anschauungen der beiden Philosophen und ihren Einfluss auf die Entwicklung des Bildungssystems in unterschiedlichen Ländern beschreibt, schildere ich Unamunos Beitrag zur Bildung als solcher mit besonderer Berücksichtigung der Rolle der Pädagogik. Im zweiten Teil interpretiere ich die Bildung auf der Grundlage der Perspektive von Dewey. Im dritten Teil werden Ähnlichkeiten im Verständnis der Rolle der Bildung und ihrer Stellung in der Ausbildung der persönlichen Freiheit analysiert. Der Beitrag ist der erste Versuch, die Anschauungen von Unamuno und Dewey in diesem Kontext zu vereinigen.
EN
This study offers an interpretation of Miguel de Unamuno’s and John Dewey’s views on education. The article consists of three parts. After the short introduction which describes Unamuno’s and Dewey’s general views on education and their impact on the development of the system of education in different countries, in the first part of the article I describe Unamuno’s approach to education in general and the role of pedagogy in particular; in the second part the education is interpreted based on Dewey’s point of view; and the third part represents the analysis of similarities in the understanding of the role of education and its place in the formation of personal liberty. This is the first attempt to connect Unamuno’s and Dewey’s views on this topic.
PL
Artykuł stanowi interpretację poglądów na edukację sformułowanych przez Miguela de Unamuno i Johna Deweya i składa się z trzech części. Po krótkim wprowadzeniu, opisującym ogólne poglądy Unamuno i Deweya na edukację oraz ich wpływ na rozwój systemu edukacji w różnych krajach, w pierwszej części artykułu przedstawiam przyczynek Unamuno do edukacji jako takiej  oraz w szczególności rolę pedagogiki. W drugiej części interpretuję edukację na podstawie perspektywy Deweya. Część trzecia stanowi analizę podobieństw w rozumieniu roli edukacji oraz jej miejsce w formowaniu osobowej wolności. Artykuł jest pierwszą próbą połączenia poglądów Unamuno i Deweya w kontekście tego tematu.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ecos cervantinos en la obra de Rubén Darío

71%
Šišmišová P.
Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)
|
2016
|
vol. Special Issue: El mundo de la literatura
74-90
EN
The main objective of the present study is to focus on Don Quixote’s presence in the poetic and prosaic texts of Rubén Darío, written during his residence in Europe while he was working as a correspondence clerk in Spain and then in France. The author analyzes these texts within the wider context of the Spanish literature of that time and the poet’s work in general. She contemplates the motivation of these texts and searches for the answer to the following question: What role does Cervantes and his great novel play in Darío’s work?
5
Publication available in full text mode
Content available

Miguela de Unamuna człowiek z krwi i kości - jednostkowy humanizm w myśli hiszpańskiej przełomu XIX i XX wieku

58%
Frankiewicz P.
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
|
2019
|
vol. 46
|
issue 3
173-191
EN
“The man of flesh and bone; the man who is born, suffers, and dies- above all, who dies; the man who eats and drinks and plays and sleeps and thinks and wills; the man who is seen and heard; the brother, the real brother”. With these words, Miguel de Unamuno (1864-1936) opens a philosophical treatise entitled The Tragic Sense of Life. By rejecting the abstract constructs hiding under the terms "humanity" and "what is human", the Spanish philosopher turns to a specific man, a man of flesh and blood (spanish: el hombre de carne y hueso). This man, aware of his individuality, whose philosophy derives from the experience of the title sense of the tragedy of life should be - according to Unamuno - not only the subject, but also the subject of philosophical reflection. As the indigenously human author of Mist, he recognizes the tear of man between the inevitable finitude and the desire for immortality (eternal life). Therefore, the only real problem of philosophy is the awareness of one's own and universal finitude. Unamuno's individual humanism focuses on three problems: questioning the meaning of the existence of death, the irrationality of human nature and the problem of (non)existence of God.
PL
“Człowiek z krwi i kości, który rodzi się, cierpi i umiera – przede wszystkim umiera – który je i pije, bawi się i śpi, myśli i kocha, człowiek, którego się widzi, i słyszy, brat, prawdziwy brat. [...] I ten konkretny człowiek z krwi i kości jest podmiotem i zarazem najwyższym przedmiotem wszelkiej filozofii, czy tego chcą czy nie chcą niektórzy tak zwani filozofowie”. Tymi słowami Miguel de Unamuno (1864-1936) otwiera zbiór esejów opublikowanych pod wspólnym tytułem O poczuciu tragiczności życia wśród ludzi i wśród narodów. Odżegnując się od abstrakcyjnych konstruktów kryjących się pod pojęciami takimi jak“ludzkość” i “to, co ludzkie”, hiszpański filozof zwraca się ku konkretnemu człowiekowi, człowiekowi z krwi i kości (hiszp. el hombre de carne y hueso). Tenże świadom własnej jednostkowości człowiek, którego filozofowanie wypływa z doświadczenia tytułowego poczucia tragiczności życia winien być - zdaniem Unamuno - nie tylko podmiotem, ale także przedmiotem filozoficznego namysłu. Jako rdzennie ludzkie autor nowatorskiej Mgły uznaje rozdarcie człowieka między nieuchronną skończonością a pragnieniem nieśmiertelności (życia wiecznego). Wobec tego jedyny prawdziwy problem filozofii stanowi świadomość własnej i powszechnej skończoności. Jednostkowy humanizm Unamuno ogniskuje się zatem wokół trzech problemów: kwestionującej sens egzystencji śmierci, irracjonalizmie natury ludzkiej oraz problemie (nie)istnienia Boga.
6
Publication available in full text mode
Content available

Miguela de Unamuna człowiek z krwi i kości - jednostkowy humanizm w myśli hiszpańskiej przełomu XIX i XX wieku

58%
Frankiewicz P.
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
|
2019
|
issue 46 (3)
173-191
EN
“The man of flesh and bone; the man who is born, suffers, and dies- above all, who dies; the man who eats and drinks and plays and sleeps and thinks and wills; the man who is seen and heard; the brother, the real brother”. With these words, Miguel de Unamuno (1864-1936) opens a philosophical treatise entitled The Tragic Sense of Life. By rejecting the abstract constructs hiding under the terms "humanity" and "what is human", the Spanish philosopher turns to a specific man, a man of flesh and blood (spanish: el hombre de carne y hueso). This man, aware of his individuality, whose philosophy derives from the experience of the title sense of the tragedy of life should be - according to Unamuno - not only the subject, but also the subject of philosophical reflection. As the indigenously human author of Mist, he recognizes the tear of man between the inevitable finitude and the desire for immortality (eternal life). Therefore, the only real problem of philosophy is the awareness of one's own and universal finitude. Unamuno's individual humanism focuses on three problems: questioning the meaning of the existence of death, the irrationality of human nature and the problem of (non)existence of God.
PL
“Człowiek z krwi i kości, który rodzi się, cierpi i umiera – przede wszystkim umiera – który je i pije, bawi się i śpi, myśli i kocha, człowiek, którego się widzi, i słyszy, brat, prawdziwy brat. [...] I ten konkretny człowiek z krwi i kości jest podmiotem i zarazem najwyższym przedmiotem wszelkiej filozofii, czy tego chcą czy nie chcą niektórzy tak zwani filozofowie”. Tymi słowami Miguel de Unamuno (1864-1936) otwiera zbiór esejów opublikowanych pod wspólnym tytułem O poczuciu tragiczności życia wśród ludzi i wśród narodów. Odżegnując się od abstrakcyjnych konstruktów kryjących się pod pojęciami takimi jak“ludzkość” i “to, co ludzkie”, hiszpański filozof zwraca się ku konkretnemu człowiekowi, człowiekowi z krwi i kości (hiszp. el hombre de carne y hueso). Tenże świadom własnej jednostkowości człowiek, którego filozofowanie wypływa z doświadczenia tytułowego poczucia tragiczności życia winien być - zdaniem Unamuno - nie tylko podmiotem, ale także przedmiotem filozoficznego namysłu. Jako rdzennie ludzkie autor nowatorskiej Mgły uznaje rozdarcie człowieka między nieuchronną skończonością a pragnieniem nieśmiertelności (życia wiecznego). Wobec tego jedyny prawdziwy problem filozofii stanowi świadomość własnej i powszechnej skończoności. Jednostkowy humanizm Unamuno ogniskuje się zatem wokół trzech problemów: kwestionującej sens egzystencji śmierci, irracjonalizmie natury ludzkiej oraz problemie (nie)istnienia Boga.
7

O chrześcijaństwie i cywilizacjach – przypomnienie myśli wybranych autorów dwudziestowiecznych

51%
Piekarski R. M.
Pieniądze i Więź
|
2019
|
vol. 22
|
issue 2(83)
7-19
PL
Artykuł zawiera przypomnienie myśli wybranych autorów dwudziestowiecznych, prognozujących przyszłość chrześcijaństwa. Autor mierzy się z pytaniem, czy ateistyczny humanitaryzm, liberalizm i naukowy racjonalizm potrafią odpowiadać na głębokie, ludzkie wyzwania egzystencjalne. Dopiero bowiem poszerzenie myśli egzystencjalnej prowadzi do otwarcia człowieka na doświadczenie sacrum. Mierząc się z tą niełatwą kwestią przywołuje Piekarski myśl Alaina Besançona, według którego zbrodnicze ideologie i reżymy totalitarne XX wieku przedstawiają się właśnie jako zastępcze formy zbawienia. Z kolei Charles Taylor czy Eric Voegelin poskreślali, że postawa szczególnego racjonalizmu, cechująca ludzi Oświecenia, stanowi przeszkodę w podążaniu za boskimi podstawami bycia. Stwierdziwszy to, Piekarski zastanawia się nad możliwą przyszłością chrześcijaństwa i dialogu międzywyznaniowego czy międzyreligijnego. Zwłaszcza analizy tego ostatniego zagadnienia wymagają uwzględnienia w procesie badawczym największych społecznych struktur, tj. cywilizacji. Raz jeszcze powraca zatem Piekarski do myśli Arnolda Toynbee’go, który opowiadał się za pewną wersją pluralizmu religijnego. Myśliciel ten sądził, że różne Kościoły i wyznania mogą się uzupełniać, za cenę jednakże wyrzeczenia się roszczeń do ekskluzywnego posiadania depozytu prawdy o człowieku, Bogu i świecie.
EN
The article contains a reminder of the thoughts of selected twentieth-century authors forecasting the future of Christianity. Its author confronts the question of whether atheistic humanitarianism, liberalism and scientific rationalism can respond to deep human existential challenges. For it is only the extension of existential thought that leads to the opening of a man to the experience of the sacred. Facing this difficult issue, Piekarski recalls the thought of Alain Besançon, according to which criminal ideologies and totalitarian regimes of the 20th century are presented as substitute forms of salvation. In turn, Charles Taylor or Eric Voegelin emphasized that the attitude of special rationality, characteristic for people of the Enlightenment, is an obstacle in following the divine foundations of being. Having found this, Piekarski reflects on the possible future of Christianity, and interfaith and interreligious dialogue. In particular, the analysis of the latter issue requires taking into account in the research process the largest social structures, i.e. civilizations. Once again, Piekarski returns to the thought of Arnold Toynbee, who advocated a certain version of religious pluralism. This thinker believed that different churches and denominations could complement each other, for the price of renouncing claims for an exclusive deposit of the truth about man, God and world.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.