Search results

1

Autonomia terytorialna mniejszości narodowych. Ujęcie komparatystyczne na przykładzie Mjanmy, Panamy i Boliwii

100%

Sobczyński M.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna

|

2021

|

issue 54

193-226

EN

The article reviews the policy of states in relation to national minorities and the processes of granting them territorial autonomy, based on the example of three countries geographically differentiated, with different histories and diverse national structures. Myanmar, Panama and Bolivia were selected for the analysis. In all these states, the Bolshevik practice of separating autonomous areas according to the distribution of individual nations was used, which, as the practice shows, usually leads to the disintegration of states. Also, two of the analyzed countries have already embarked on the path of disintegration.

PL

W artykule dokonano przeglądu polityki państw w stosunku do mniejszości narodowościowych i procesów nadawania im autonomii terytorialnej na przykładzie trzech krajów zróżnicowanych pod względem położenia geograficznego, odmiennych dziejów i zróżnicowanych struktur narodowych. Do analizy wybrano Mjanmę, Panamę i Boliwię. We wszystkich tych państwach zastosowano bolszewicką praktykę wydzielania obszarów autonomicznych zgodnie z rozmieszczeniem poszczególnych narodów, co – jak pokazuje praktyka – prowadzi zazwyczaj do dezintegracji państw. Dwa spośród analizowanych państw weszły już na drogę dezintegracji.

2

Prawo do edukacji uchodźców Rohingya

80%

Jaremba M.

Społeczeństwo i Polityka

|

2019

|

issue 4(61)

177-189

PL

Celem artykułu jest przedstawienie problemu dostępu do edukacji dla uchodźców Rohingya. Pomimo tego, że liczne przepisy prawne aktów międzynarodowych zapewniają powszechny i bezpłatny dostęp do edukacji podstawowej dla każdego człowieka na świecie, nadal są miejsca, gdzie takie prawa nie są respektowane. Widać to na przykładzie uchodźców Rohingya, którym utrudnia się dostęp do edukacji. Jedną z części artykułu jest przedstawienie najważniejszych aktów prawnych zapewniających prawo do nauki. Główną częścią publikacji jest ukazanie problemów w dostępie do edukacji dla uchodźców Rohingya w Mjanmie, Bangladeszu, Tajlandii i Malezji. Analizie zostały poddane takie czynniki, jak dostęp do wykwalifi kowanej kadry nauczycielskiej czy liczba miejsc w szkołach przeznaczonych dla uchodźców Rohingya.

EN

The article aims to present the problem of access to education for Rohingya refugees. Although various legal provisions of international acts guarantee universal and free access to basic education for everyone in the world, there are still places where such rights are not respected. The phenomenon can be observed in the case of Rohingya refugees whose access to education is hindered. One component of the article is the presentation of the most signifi cant legal acts which ensure a person’s right to education. The main part of the publication indicates the problems concerning access to education for Rohingya refugees in Myanmar, Bangladesh, Thailand and Malaysia. The article analyses factors such as access to qualifi ed teaching staff and the number of places in schools for Rohingya refugees.

3

Syria 2.0? Czy Birma w dalekowschodniej polityce Federacji Rosyjskiej odegra podobną rolę do Syrii w bliskowschodniej strategii Kremla?

80%

Lubina M.

Krakowskie Studia Małopolskie

|

2023

|

vol. 3(39)

9-35

PL

Jednym z nieoczekiwanych pobocznych następstw wojny rosyjsko-ukraińskiej jest intensyfikacja stosunków rosyjsko-birmańskich. Dla Rosji Birma była tradycyjnie drugorzędnym partnerem, istotnym tylko ze względu na bycie ważnym klientem kompleksu wojenno-przemysłowego. Globalna półizolacja Federacji Rosyjskiej po napaści na Ukrainę zmieniła te kalkulacje podnosząc znaczenie Birmy w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Dla samej Birmy stosunki te stały się istotne już wcześniej, zwłaszcza po wojskowym puczu w 2021 r., gdy Rosja wyrosła na główną protektorkę birmańskich generałów. Powyższe przyczyny sprawiły, że stosunki rosyjsko-birmańskie osiągnęły największą, bezprecedensową intensyfikację w całej swojej historii.

EN

The intensification of Russia-Myanmar relations has been one of the unexpected consequences of Russo-Ukrainian war. For Russian Federation Burma/ Myanmar used to be a secondary partner, important only due to being the major client of the military-industrial complex. Global (semi)isolation of Russia changed these calculations, upgrading the importance of Myanmar in Russia’s foreign policy. For Naypyidaw these relations have been important since the last coup (1 February 2021), in the aftermath of the putsch Moscow became the biggest international protector of Burmese generals. Due to these two reasons Russia-Myanmar relations have reached the unprecedented high level, unseen in history of this bilateral relations.

4

Konflikt buddyjsko-muzułmański w birmańskim Arakanie jako przykład konsekwencji dekolonizacji w Azji Południowo-Wschodniej

80%

Lubina M.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2019

|

issue 34

299-315

PL

Uwagę naukowców, dziennikarzy i innych publicystów piszących o Birmie w ostatnich latach przykuła przede wszystkim sprawa prześladowań nieuznanej muzułmańskiej mniejszości Rohingya, której większość ludności została wygnana do Bangladeszu. Brutalna rozprawa armii birmańskiej z Rohingya, niosąca znamiona zbrodni przeciw ludzkości i czystki etnicznej, zepchnęła na dalszy plan birmańską transformację ustrojową i zniszczyła dobry image międzynarodowy Birmy. Sam casus Rohingya pokazuje z kolei w modelowy wręcz sposób głębsze, bo sięgające kolonializmu i dekolonizacji przyczyny konfliktów na obszarach postkolonialnych ogóle, a w Azji Południowo-Wschodniej i Azji Południowej w szczególności.

EN

In the recent years, repression against Rohingya – an unrecognized Muslim minority in Burma/Myanmar expelled recently from Myanmar to Bangladesh – became the most recognised Burma-related (or perhaps even Southeast Asia-related) event worldwide. Rohingya’s exodus, accompanied by crimes against humanity, overshadowed Myanmar’s political transformation and annihilated the positive image of this country. The background that led to this ethnic cleansing, however, is deeper and connected to the painful decolonisation of Burma. As such, it represents the model case study of problematic decolonisation in Southeast Asia.

5

International human rights law in the era of digital disinformation and propaganda: case studies from Myanmar and Ukraine

61%

Balcerzak M., Kapelańska-Pręgowska J.

Studia Prawnicze KUL

|

2023

|

issue 4

7-26

RU

Интернет и социальные сети стали для нас основными источниками информации, открыв нам окно в мир. Однако свобода доступа к информации и возможность ее распространения влекут за собой негативные последствия в виде быстрого распространения дезинформации, пропаганды и языка вражды. С точки зрения международного права в области прав человека возникают вопросы об обязанностях и ответственности государств. В данной статье авторы утверждают, что в обязанности государств входит принятие необходимых и надлежащих мер как для защиты свободы выражения мнений, так и для предотвращения распространения пропаганды и дезинформации. Разграничение между защищаемой речью и речью, выходящей за допустимые пределы свободы выражения мнений, не всегда очевидно и может представлять определенную сложность. Чтобы лучше понять эти вопросы, авторы сосредоточились на анализе двух примеров – геноцида мусульманского меньшинства рохинджа в Мьянме и войны в Украине. Они наглядно показывают, как государственная пропаганда и дезинформация могут приводить к насилию и серьезным нарушениям прав человека.

UK

Інтернет та соціальні мережі стали нашими основними джерелами інформації, відкриваючи вікно у світ. Однак свобода доступу до інформації та легкість її поширення призводить до негативних наслідків у вигляді швидкого поширення дезінформації, пропаганди та мови ворожнечі. З точки зору міжнародного права прав людини виникають питання щодо обов’язків та відповідальності держав. У цій статті автори стверджують, що саме на державах лежить відповідальність за вжиття необхідних і належних заходів як для захисту свободи вираження поглядів, так і для запобігання поширенню пропаганди та дезінформації. Різниця між захищеним мовленням і мовленням, яке перевищує допустимі межі свободи вираження поглядів, не завжди очевидна і може бути складною. Щоб краще зрозуміти ці питання, автори зосереджуються на аналізі двох прикладів, а саме геноциду мусульманської меншини Рохінджа в М’янмі та війни в Україні. Вони ілюструють, як державна пропаганда та дезінформація можуть призвести до насильства та серйозних порушень прав людини.

PL

Internet i media społecznościowe stały się naszymi głównymi źródłami informacji, otwierając nam okno na świat. Jednak wolność dostępu do informacji i łatwość jej rozpowszechniania niesie ze sobą negatywne konsekwencje w postaci szybkiego rozprzestrzeniania się dezinformacji, propagandy i mowy nienawiści. Z perspektywy prawa międzynarodowego praw człowieka pojawiają się pytania dotyczące obowiązków i odpowiedzialności państw. W niniejszym artykule autorzy argumentują, że zadaniem państw jest podjęcie niezbędnych i odpowiednich działań zarówno w celu ochrony wolności wypowiedzi, jak i zapobiegania rozprzestrzenianiu się propagandy i dezinformacji. Rozróżnienie wypowiedzi podlegających ochronie od tych przekraczających dopuszczalne granice wolności słowa niekoniecznie jest oczywiste i może stanowić trudne wyzwanie. Aby lepiej zrozumieć te kwestie, autorzy koncentrują się na analizie dwóch przykładów, tj. ludobójstwa muzułmańskiej mniejszości Rohingya w Mjanmie oraz wojny w Ukrainie. Stanowią one ilustrację tego, jak państwowa propaganda i dezinformacja mogą prowadzić do przemocy i poważnych naruszeń praw człowieka.

EN

Today, more than ever, the Internet and social media have become our primary sources of information, offering us a window to the world. However, this freedom to access and disseminate information has negative consequences, as it allows for a rapid spread of disinformation, propaganda, and hate speech. From the perspective of international human rights law, questions arise regarding the obligations and responsibilities of states. In this discussion, the authors argue that one of the primary tasks of states is to take necessary and appropriate measures to simultaneously protect the freedom of expression and prevent the spread of propaganda and disinformation. Balancing these conflicting interests is a complex challenge. To better understand them, the authors analyse selected examples from international and domestic jurisprudence and practice, such as the Rohingya genocide in Myanmar and the war in Ukraine. These cases serve to illustrate how state-sponsored propaganda and disinformation can lead to violence and result in grave human rights violations.

Refine search results

1 Krakowskie Studia Małopolskie

1 Pamięć i Sprawiedliwość

1 Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna

1 Społeczeństwo i Polityka

1 Studia Prawnicze KUL

2 Lubina M.

1 Balcerzak M.

1 Jaremba M.

1 Kapelańska-Pręgowska J.

1 Sobczyński M.

2 2023

1 2021

2 2019

Autonomia terytorialna mniejszości narodowych. Ujęcie komparatystyczne na przykładzie Mjanmy, Panamy i Boliwii

Prawo do edukacji uchodźców Rohingya

Syria 2.0? Czy Birma w dalekowschodniej polityce Federacji Rosyjskiej odegra podobną rolę do Syrii w bliskowschodniej strategii Kremla?

Konflikt buddyjsko-muzułmański w birmańskim Arakanie jako przykład konsekwencji dekolonizacji w Azji Południowo-Wschodniej

International human rights law in the era of digital disinformation and propaganda: case studies from Myanmar and Ukraine