Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Morze Południowochińskie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rozbudowa sił podwodnych krajów basenu Morza Południowochińskiego

100%
Stach Ł.
Przegląd Geopolityczny
|
2020
|
vol. 33
115-139
PL
Wzrost napięcia w rejonie Morza Południowochińskiego, w połączeniu z rozbudową floty wojennej ChRL oraz korzystną koniunkturą gospodarczą krajów regionu spowodowały, że tamtejsze marynarki wojenne wdrożyły programy pozyskania, modernizacji lub zwiększenia liczebności floty podwodnej. Praktycznie wszystkie kraje (wyjąwszy Brunei i Kambodżę) podjęły działania mające urzeczywistnić ich zamierzenia w tym zakresie. Bezdyskusyjnym liderem jest ChRL, jednakże Filipiny, Indonezja, Malezja, Wietnam, Singapur oraz Tajwan także zwiększają (lub planują zwiększyć) swoje możliwości prowadzenia wojny podwodnej. W przypadku Chin dochodzi do tego także budowa floty oceanicznej, kwestia rywalizacji z USA, problem odstraszania nuklearnego, jak też dysputy terytorialne z Japonią. Pozostałe kraje liczą na korzyści obronne i polityczne, jakie może przynieść posiadanie nowoczesnej floty podwodnej, czyli wzmocnienie potencjału odstraszania jak też zyskania narzędzia do prowadzenia wojny asymetrycznej (w przypadku starcia z dużo potężniejszym przeciwnikiem) lub konfliktu zbrojnego z przeciwnikiem o zbliżonym potencjale.
EN
Growing tensions in the South China Sea region, combined with the development of the Peoples Liberation Army Navy and economic growth is South East Asia, enabled the SEA states to create, modernize or develop the submarine force. In the South China Sea region, almost all states (with the exception of Brunei and Cambodia) decided to build up their submarine capabilities. The Peoples Republic of China is an unquestionable leader in this field, however countries like Philippines, Indonesia, Malaysia, Vietnam, Singapore and Taiwan are also trying to improve their submarine force. In the case of the PRC, there is not only question of the submarine warfare capabilities, but also submarine forces are an important part of China’s nuclear deterrence. The other mentioned states are trying to gain some military and political advantages connected with possessing the modern submarine forces.
2
Publication available in full text mode
Content available

The Scarborough Shoal Standoff and the Policy of the People’s Republic of China Towards Territorial Disputes in the South China Sea

100%
Luzak P.
Przegląd Strategiczny
|
2022
|
issue 15
245-263
PL
Celem niniejszego artykułu jest wyodrębnienie najważniejszych założeń i instrumentarium polityki zagranicznej Chińskiej Republiki Ludowej wobec sporów terytorialnych, w które jest ona zaangażowana (przede wszystkim konfliktów o przynależność wysp i obiektów na Morzu Południowochińskim) przez pogłębioną analizę działań tego państwa w kontekście sporu o Płyciznę Scarborough. Według przyjętej roboczej hipotezy badawczej wydarzenia z 2012 r., które doprowadziły do ustanowienia przez ChRL faktycznej kontroli na płycizną mogą stanowić model przyszłych zachowań Chińskiej Republiki Ludowej wobec konfliktów regionalnych. Artykuł został podzielony na trzy części. W pierwszej przedstawiono przedmiot sporu i jego historyczne uwarunkowania. W drugiej części scharakteryzowano interesy poszczególnych państw zaangażowanych w konflikt, ich stanowisko, a także prawne tło sporu. W trzeciej części poddano wreszcie analizie wydarzenia, które miały miejsce w 2012 r., a także ich następstwa wraz z próbą wyodrębnienia elementów, które mogą składać się na model przyszłej polityki ChRL w odniesieniu do sporów terytorialnych, w które jest ona zaangażowana (“model Scarborough”). Celem ustrukturyzowania analizy postawiono następujące pytania badawcze: 1) Jak wygląda stan faktyczny i tło prawne sporu o Płyciznę Scarborough? 2) W jaki sposób i przy wykorzystaniu jakiego instrumentarium Chiny ustanowiły faktyczną kontrolę nad atolem? 3) Jaką rolę spór odgrywa w kontekście pozostałych roszczeń terytorialnych ChRL w odniesieniu do Morza Południowochińskiego? W artykule wykorzystano przede wszystkim metodę gromadzenia i obserwacji faktów, a także metodę decyzyjną – w kontekście analizy stanowiska państw zaangażowanych w spór. Wykorzystana została także metoda procesualna w zakresie przedstawienia genezy analizowanych procesów politycznych.
EN
The aim of this article is to distinguish the key assumptions and instruments of the People’s Republic of China’s foreign policy towards territorial disputes in which this country is involved (with particular focus on the conflicts over islands and features in the South China Sea) through in-depth analysis of PRC’s policy in the conflict over Scarborough Shoal. According to the working hypothesis the events that took place in 2012 and ultimately led to the PRC’s de facto control over the shoal could be viewed as a model for the country’s future actions in the regional conflicts. The article has been divided into three parts. The first one presents the subject matter of the dispute and its historical determinants. The latter characterizes the interests of individual countries involved in the conflict, their position, and the legal background to the dispute. Finally, the third section analyzes the events of 2012 and their implications, along with an attempt to isolate the elements that may constitute the model of the PRC’s future policy with regard to territorial disputes in which it is involved (“Scarborough model”). The following research questions were asked for the purpose of structuring the analysis: 1) What is the factual and legal background to the Scarborough Shoal standoff? 2) How and by means of what instruments did China establish effective control of the atoll? 3) What is the role of the dispute in the context of the PRC’s remaining territorial claims over the South China Sea? The article primarily uses the method of gathering and observing facts, as well as the decision-making method in the context of analyzing the positions of the states involved in the dispute. Also, the process method was used to present the genesis of the studied political processes.
3
Content available remote

Morze Południowochinskie jako miejsce rywalizacji geopolitycznej i wyścigu zbrojeń morskich w Azji południowo-wscodniej

84%
Stach Ł., Sacharczuk P.
Przegląd Geopolityczny
|
2017
|
vol. 20
138-161
XX
Artykuł koncentruje się na problemie znaczenia geopolitycznego Morza Południowochińskiego, jak też kwestii istniejących tam sporów terytorialnych. Wyjaśnia nie tylko dlaczego wspomniany akwen ma tak duże znaczenie geopolityczne, ale również ukazuje modernizację marynarek wojennych krajów zaangażowanych w spory terytorialne na Morzu Południowochińskim. W pierwszej części artykułu omówiono strategiczny wymiar Morza Południowochińskiego, jak też spory terytorialne występujące w tym regionie. Część druga dotyczy zbrojeń morskich krajów zaangażowanych w spory terytorialne (Wyspy Spratly, Wyspy Paracelskie, Rafa Scarborough), natomiast kolejna przedstawia aktualną sytuację polityczną w regionie.
EN
The article dwells on the geopolitical importance of South China Sea and territorial disputes which occured in this region. It also describes maritime military potential of the states which are involved in territorial disputes over Spratly and Paracel Islands. Additionally, it explains process of the modernization and future perspectives of the mentioned fleets.
4
Publication available in full text mode
Content available

Rywalizacja Stanów Zjednoczonych i Chińskiej Republiki Ludowej w Azji Południowo-Wschodniej w latach 2017–2018

84%
Szumski K.
Azja-Pacyfik
|
2019
|
issue XXII
119-152
EN
The rivalry of great powers between the United States and China embraces all regions of East Asia, including Southeast Asia and the South China Sea. The situation changed and became even more dynamic at the beginning of 2017, with the arrival of Donald Trump, the new American President. Donald Trump’s decision to withdraw the United States from the Trans Pacific Partnership had a significant influence on the situation in Southeast Asia and started a trade war with China as well as a race in the field of new technologies. The Trump Administration also introduced a new strategy of “free and open Indo – Pacific” which shared some basic strategic similarities with its predecessor – the Pivot. Washington has labeled China a strategic rival and a military threat. The American activities are strongly supported by Japan. The Japanese prime minister Shinzō Abe considers supporting Trump’s policy of trade war and general confrontation with China is in Japanese national interest. China was surprised by the evolution of American policy and its reaction was rather defensive. The Chinese president Xi Jinping suspects that the US’s real goal is to prevent China from rising or projecting power and influence abroad, especially in Southeast Asia and South China Sea. However China’s leadership has firmly decided to oppose the American administration policy, particularly in the above mentioned region. The countries of the region of Southeast Asia started to be severely challenged by China but also by the United States and Japan, especially in the South Chinese Sea. The majority of these countries are likely to continue the “hedge” policy.
5
Publication available in full text mode
Content available

MIĘDZYNARODOWE ŚRODOWISKO BEZPIECZEŃSTWA AZJI WSCHODNIEJ W 2016 ROKU. ZASADNICZE DETERMINANTY I KIERUNKI EWOLUCJI

67%
Wiśniewski R.
Przegląd Strategiczny
|
2017
|
issue 10
511-528
EN
The aim of the article is to analyze the state of the international security environment of East Asia and main directions of its evolution in year 2016. The author identifies key long-term trends shaping the regional security order of the considered area. This builds the picture of the region at the beginning of the period under consideration and provides the "strategic background" for current events. This introduction is followed by a presentation of key international security events which have taken place in East Asia during 2016 (and early months of 2017). These are being shown in the wider strategic context. On that basis a preliminary assessment of given event's influence on the regional international security environment can be given. Finally, the author proposes a prognosis of future evolution of the security situation in East Asia during the next 12-18 months.  
PL
Celem artykułu jest analiza stanu międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa regionu Azji Wschodniej oraz zasadniczych kierunków jego ewolucji w roku 2016. Autor identyfikuje kluczowe trendy długoterminowe kształtujące regionalny ład bezpieczeństwa omawianego obszaru. Umożliwia to określenie ,,stanu wyjściowego" regionu na początku analizowanego okresu, a także określenie swoistego ,,tła strategicznego", w odniesieniu do którego należy rozpatrywać bieżące wydarzenia. Następnie przedstawiono kluczowe wydarzenia z obszaru bezpieczeństwa międzynarodowego, które zaszły w Azji Wschodniej w trakcie 2016 r. (oraz w pierwszych miesiącach 2017) oraz ukazano  je w nakreślonym kontekście strategicznym. Pozwala to na sformułowanie wstępnej oceny co do wpływu pojedynczych wydarzeń na międzynarodowe środowisko bezpieczeństwa regionu (stabilizujące, destabilizujące lub neutralne). W ostatnim etapie, na bazie dotychczasowych rozważań podjęto próbę prognozy dalszej ewolucji sytuacji bezpieczeństwa w Azji Wschodniej w perspektywie kolejnych 12-18 miesięcy.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.