Search results

1

Plauto senza frontiere. Il “Miles gloriosus” nelle traduzioni

100%

Krauze J.

Studia Ełckie

|

2021

|

vol. 23

|

issue 4

525-534

EN

The works of Titus Maccius Plautus and his lively and picturesque language (sermo famialiaris full of archaisms and colloquialisms but in perfect harmony with the metric norms), were characterized by a conspicuous presence of loans from the Greek language and rhetorical figures aimed at highlighting the bizarre traits of the characters and over the centuries they have been a challenge for translators from all over the world. The secret of his success that breaks down times and frontiers consist in the richness and originality of his language that continues to influence every form of artistic expression. In this article the Italian versions that range from the seventeenth to the twentieth century are examined, focusing on the versions of Lodovico Dolce and Pier Paolo Pasolini, mentioning some Polish translations of the work of Plautus (Jan Szczepan Wolfram, Gustaw Przychocki, Zygmunt Węclewski) and coming to the conclusion that the result of the translation of classical texts should be a reasonable balance between those two poles that are called the ancient and the modern.

2

Plautyńskie maski w komedii „La Cassaria” Ludovica Ariosta

76%

Stachowicz K.

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

|

2020

|

vol. 30

EN

The aim of the paper is to indicate the common features of the characters of Ludovico Ariosto’s Renaissance comedy La Cassaria with their Plautine prototypes. The article explores, therefore, how Roman concepts went onto influence Ariosto with regards to character creation and the use of names that belong to the category of nomen omen.

3

Manumissio inter amicos w świetle komedii Plauta

75%

Tarwacka A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2023

|

vol. 102

153-159

EN

The article concerns the informal method of slave manumission, which was the manumissio inter amicos. Plautus’ comedies seem to be a poorly used source of knowledge about this institution. It follows from them that the owner of the slave expressed in an imperative form the desire for manumission, while the amici, or witnesses, confirmed their presence and readiness to certify manumission, saying that they were happy about the freedom received by the slave.

PL

Artykuł dotyczy nieformalnego sposobu wyzwolenia niewolnika, jakim była manumissio inter amicos. Słabo wykorzystanym źródłem poznania tej instytucji wydają się komedie Plauta. Wynika z nich, że właściciel wyrażał w formie imperatywnej chęć wyzwolenia, natomiast amici, czyli świadkowie, potwierdzali swoją obecność i gotowość poświadczenia wyzwolenia, mówiąc, że cieszą się z otrzymanej przez niewolnika wolności.

4

Introducing the first topic slot in Plautine dialogues

63%

Berger Ł.

Roczniki Humanistyczne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 3: Filologia klasyczna

89-110

EN

The Plautine dialogues seem to be structured according to the conventions of naturally occurring conversation. This paper examines the transition devices from the (ritualistic) opening phase to the goal-oriented part, where the reason-for-the-talk is disclosed. Firstly, the difference between the phatic preliminary remarks (small talk) and the actual first topic is briefly discussed. Further on, the analysis of the Plautine corpus reveals various ways of making the transition to the medial phase: from multi-turn sequences to single-turn conversational moves. It is stated that the most complex negotiations over the first topic slot placement are a feature of symmetric interactions among high characters with friendly relations. Accordingly, more direct linguistic devices of introducing the reason-for-the-talk appear typically in slave-master dialogues or in aggressive or farcical exchanges between low characters. Some cases, moreover, show that also the wider context of interaction or the dramaturgical factors (depiction of a stock character, progression of the plot etc.) affects the election of the transition style. Finally, throughout the paper some tentative comments are made as well on the politeness issues strictly related to the selection of the linguistic tokens of introducing the first topic slot.

PL

Komediowe dialogi Plauta zdają się posiadać zewnętrzną strukturę zgodną z konwencjami codziennej rozmowy. W niniejszym artykule badane są mechanizmy przechodzenia z (rytualnej) fazy otwierającej do części dialogu zorientowanej na realizację celów konwersacyjnych, w której inicjator kontaktu wyjawia swoją motywację. W pierwszej kolejności pokrótce nakreśla się różnicę między tematem prowizorycznym (small talk) a właściwym pierwszym (niefatycznym) tematem rozmowy. Dalsza analiza Plautyńskiego korpusu ujawnia współwystępowanie różnych mechanizmów przejścia do fazy środkowej dialogu: od wieloturowych sekwencji wypowiedzi po model jednoturowy. Bardziej złożone negocjacje wokół miejsca wprowadzenia pierwszego tematu wydają się typowe dla symetrycznych interakcji między wysokimi postaciami pozostającymi w przyjacielskich relacjach. Bezpośrednie przejścia z kolei pojawiają się w dialogach między panem a niewolnikami lub agresywnymi i farsowymi wymianami między niskimi postaciami. Niektóre cytowane przypadki ponadto sugerują, że na wybór modelu przejścia ad rem mają wpływ także szerszy kontekst spotkania oraz względy dramaturgiczne (charakterystyka postaci, postęp akcji itp.). Wreszcie w artykule przewijają się uwagi dotyczące zjawiska językowej grzeczności, która wydaje się ściśle związana z wyborem stylu wprowadzenia pierwszego tematu.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Roczniki Humanistyczne

1 Studia Ełckie

1 Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

1 Berger Ł.

1 Krauze J.

1 Stachowicz K.

1 Tarwacka A.

1 2023

1 2021

1 2020

1 2016

Plauto senza frontiere. Il “Miles gloriosus” nelle traduzioni

Plautyńskie maski w komedii „La Cassaria” Ludovica Ariosta

Manumissio inter amicos w świetle komedii Plauta

Introducing the first topic slot in Plautine dialogues