Search results

1

Pope Francis, Priesthood And Mission. Ten Inspirational Insights

100%

Kroeger J.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2016

|

issue 21

69-85

PL

Employing ten representative themes emerging from the speeches and writings of Pope Francis, this medium-length presentation explores the rich treasures of the Pope’s insights on the topic of priesthood and priestly ministry. Twenty-four of his most relevant documents ranging from 2013 to 2016 are quoted directly; additional background material is also provided. The engaging vision of Pope Franciscus is eminently practical, grounded in pastoral realities, profoundly spiritual, and filled with missionary dynamism. For Pope Francis, priests must have “a passion for Jesus and a passion for His people” (Evangelii Gaudium 268).

2

Kaznodziejstwo w optyce prawa cywilnego

94%

Kroczek P.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2016

|

vol. 69

|

issue 1

EN

Preaching the word of God is the part of the ministry of the divine word. The activity belongs exclusively to the Church and is regulated by the church law, but it is also under regime of Polish law. The article focuses on the Polish civil law and treats about: copyright law, the protection of secret information in labor law and in educational law, the obligation of silence before election day, and protection of personal interests. The catholic ministers must be aware of the civil liability for the preaching.

PL

Kaznodziejstwo jest częścią posługi słowa Bożego. Działalność ta należy wyłącznie do Kościoła i jest regulowana prawem kościelnym, ale podlega także polskiemu prawu. Artykuł koncentruje się na polskim prawie cywilnym i traktuje o prawach autorskich, ochronie tajemnicy służbowej w prawie pracy i prawie oświatowym, obowiązku ciszy wyborczej i ochronie dóbr osobistych. Katoliccy kaznodzieje muszą być świadomi odpowiedzialności cywilnej za to, co głoszą.

3

„Oni torowali pierwsze drogi”. Wkład kaznodziejstwa w podwaliny kultury polskiej

94%

Panuś K.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2016

|

vol. 69

|

issue 4

EN

The impact of preaching on Polish religiousness and national culture is enormous. Sermons reached all the social classes. They were listened to by the king, by scholars and by the unlearned, by burghers and by peasants, and by the rich and by beggars. For the vast majority of Poles, sermons were the only source of faith and inspiration to live the Christian life. The first preachers limited themselves in their messages to reciting and simple lecturing: the Credo, the Ten Commandments, the Pater noster and the Ave Maria. They made an invaluable mark in forming Polish religious and literary language. The quality and frequency of the sermons depended on a church’s rank (i.e., if it was a cathedral, a collegiate church, a town church, a village church, a monastic church, etc.), the distance from cities and the educational environment. Hagiography and martyrology were read. Religious songs (a significant role was given to carmen patrum –Bogurodzica) played a great role to help with the transfer of faith as they strengthened the oral catechesis and were remembered by the listeners. The Christian moral lectures concentrated on virtues to be sought and vices to be avoided; emphasis was placed on the practice of merciful work and keeping the commandments, while devotion to Christ’s humanity, His Mother and the saints was cultivated.

PL

Wpływ kaznodziejstwa na religijność polską i kulturę narodową jest ogromny. Kazanie docierało do wszystkich warstw społecznych. Słuchał go król, uczony i prostak, mieszczanin i chłop, bogaty i żebrak. Dla ogromnej większości Polaków było ono jedynym źródłem wiary i inspiracji do życia chrześcijańskiego. Pierwsi kaznodzieje ograniczali się w swoim przekazie do recytowania i prostego wykładu: Credo, dekalogu, Modlitwy Pańskiej i Zdrowaś, Maryja. Oddali nieocenione usługi w kształtowaniu polskiego języka religijnego i literackiego. Poziom wygłaszanych kazań i ich częstotliwość zależał od rangi kościoła (katedra, kolegiata, kościół miejski, wiejski, zakonny), odległości od miast i środowisk szkolnych. Czytano żywoty świętych i martyrologium. Wielką pomocą w przekazie wiary służyły pieśni religijne (doniosła rola carmen patrum – Bogurodzicy), które utrwalały katechezę ustną i zapisywały się w pamięci słuchaczy. W wykładzie moralności chrześcijańskiej skupiano się na cnotach, o które należało zabiegać, i na wadach, których trzeba było unikać; kładziono nacisk na praktykę dzieł miłosierdzia i zachowywanie przykazań; kształtowano kult człowieczeństwa Chrystusa, Jego Matki i świętych.

4

Wpływ pism Ojców Kościoła na teorię i praktykę kaznodziejską w Polsce w XIX w.

84%

Wojdecki W.

Vox Patrum

|

1983

|

vol. 5

467-478

FR

La predication polonaise a l’epoque de la Renaissance doit sa grandeur aux liens avec la litterature patristique.

5

Promocja wiernych świeckich do posługi słowa w Kościele

84%

Sławiński H.

Polonia Sacra

|

2022

|

vol. 26

|

issue 3

53-74

EN

Since apostolic times, lay people have cooperated in various ways with representatives of the hierarchy in different forms of preaching. Since the fifth century, there has been a clear reservation of preaching for ordained ministers. From the beginning of the nineteenth century, clergy encouraged lay people to participate in the lay apostolate. Now, especially after the Second Vatican Council, lay people are encouraged to undertake autonomous ministries in the Church: lector, acolyte and catechist. Paul VI encouraged the restoration of this noble Tradition in the contemporary Church. Until Francis, these ministries were reserved only to men. Currently, women are also admitted to them. The ministry of a catechist differs from teaching religion at school and from the apostolate of the laity. The task of catechists is “the first proclamation”, the preparation of believers to receive the sacraments, catechetical preaching and the ongoing formation of believers. Lay people cannot preach the homily at Mass, but may collaborate with the ordained in their pastoral work. The proper place of their ministry is the parish.

PL

Od czasów apostolskich świeccy w różny sposób współpracowali z przedstawicielami hierarchii kościelnej w posłudze słowa. Od V wieku obserwuje się wyraźnie rezerwowanie przepowiadania dla osób wyświęconych. Od początku XIX wieku duchowni zachęcali osoby świeckie do apostolatu świeckiego. Obecnie, zwłaszcza po Soborze Watykańskim II, świeccy zachęcani są do podejmowania autonomicznych posług w Kościele: lektora, akolity i katechisty. Paweł VI zachęcał do przywrócenia we współczesnym Kościele tej zagubionej z czasem szlachetnej Tradycji. Aż do pontyfikatu Franciszka posługi te były zastrzeżone tylko dla mężczyzn. Obecnie są do nich dopuszczone także kobiety. Posługa katechisty różni się od nauczania religii w szkole i od apostolatu świeckich. Zadaniem katechistów jest „pierwsze głoszenie”, przygotowanie wierzących do przyjęcia sakramentów, przepowiadanie katechetyczne orazformacja stała wierzących. Świeccy nie mogą głosić homilii podczas mszy świętej, ale poza tym mogą współpracować z wyświęconymi w podejmowaniu zadań duszpasterskich. Właściwym miejscem ich posługi jest parafia.

6

Služebníci slova v čase znamení konce

67%

Hlinka V.

Studia theologica

|

2015

|

vol. 4

37-58

EN

The paper analyses apocalyptic eschatological manifestations in the writings of Jan Milíč of Kroměříž, Matthew of Janow, and Jan Hus with regard to their emphasis on the role of preachers and persons working toward renewal at a time full of the activity of the Antichrist before the end of the world. As concerns Milíč and Janow, it also focuses on their elaboration of the medieval exegetic concept of preachers "in spiritu Enoch et Helie", and as concerns Hus, it follows the line of preceding authors and analyses his concept of preaching as such and resistance to ecclesiastical authority.

7

Myśl mariologiczna Jana Chryzostoma w świetle "In Matthaeum homiliae"

67%

Szczur P.

Vox Patrum

|

2021

|

vol. 80

87-110

EN

The article presents the teaching of John Chrysostom about St Mary in his Homilies on the Gospel of Matthew, especially the analysis of three of them among other 99 homilies (number 4, 5, and 44), due to the most important content of this subject. John Chrysostom’s teaching states that St Mary was the person by whom God’s plan of human redemption could be fulfilled. St Mary, as a virgin – conceived wondrously (without a man taking part) and gave birth to Jesus. These facts’ peculiarity is certain and indisputable, therefore all inquiries on this subject are useless. John Chrysostom while speaking about Christ’s birth – according to Christology of Antiochia – emphasizes the reality of His human nature. He considered St Mary as the mother of Jesus the man above all (which was emphasized by Chrysostom’s teacher and mentor, Diodor of Tarsus as well), which was presumably the reason for not using the term Θεοτόκος in reference to St Mary. He accented the everlasting virginity of St Mary: she was a virgin before and after giving birth to Jesus. Despite attributing some typically human imperfections to St Mary (like ignorance of the Bible, little faith, and even vanity), he presented her to his homily audience as a role model, as she knew how to fulfill God’s will in her life.

PL

W artykule zajęto się opracowaniem nauczania Jana Chryzostoma na temat Maryi, zawartego w jego Homiliach na Ewangelię według św. Mateusza, jednak w zasadzie skupiono się na analizie trzech (4, 5 i 44) spośród dziewięćdziesięciu homilii, gdyż w nich zawarte są najważniejsze treści na ten temat. Z wypowiedzi kaznodziei wynika, że postrzegał on Maryję jako tę, dzięki której mógł zostać zrealizowany Boży plan odkupienia człowieka. Maryja – będąc dziewicą – poczęła w cudowny sposób (bez udziału mężczyzny) i urodziła Jezusa. Niezwykłość tych faktów jest pewna i niepodważalna, i dlatego wszelkie dociekania i dyskusje na ten temat są zbyteczne i jałowe. Mówiąc o narodzinach Chrystusa Chryzostom – zgodnie z założeniami chrystologii antiocheńskiej – podkreślał rzeczywistość Jego ludzkiej natury. Maryja była dla niego przede wszystkim matką człowieka Jezusa (podkreślał to nauczyciel i mistrz Jana Chryzostoma – Diodor z Tarsu), co najprawdopodobniej było też przyczyną nieposługiwania się terminem Θεοτόκος w odniesieniu do Maryi. Kaznodzieja akcentował też wieczne dziewictwo Maryi: jest ona dziewicą zarówno przed, jak i po urodzeniu Jezusa. Chociaż Chryzostom przypisywał Maryi pewne „niedoskonałości” czysto ludzkie (nieznajomość Pisma Świętego, mała wiara, czy nawet próżność), to jednak wyraźnie wskazywał ją słuchaczom kazań jako wzór godny naśladowania, gdyż potrafiła pełnić w życiu wolę Bożą.

Refine search results

2 Ruch Biblijny i Liturgiczny

2 Vox Patrum

1 Annales Missiologici Posnanienses

1 Polonia Sacra

1 Studia theologica

1 Hlinka V.

1 Kroczek P.

1 Kroeger J.

1 Panuś K.

1 Szczur P.

1 Sławiński H.

1 Wojdecki W.

1 2022

1 2021

3 2016

1 2015

1 1983

Pope Francis, Priesthood And Mission. Ten Inspirational Insights

Kaznodziejstwo w optyce prawa cywilnego

„Oni torowali pierwsze drogi”. Wkład kaznodziejstwa w podwaliny kultury polskiej

Wpływ pism Ojców Kościoła na teorię i praktykę kaznodziejską w Polsce w XIX w.

Promocja wiernych świeckich do posługi słowa w Kościele

Služebníci slova v čase znamení konce

Myśl mariologiczna Jana Chryzostoma w świetle "In Matthaeum homiliae"