Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Roman literature
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Obraz Achillesa i Hektora w poezji rzymskiej. Prolego­mena

100%
Hendzel J.
Collectanea Philologica
|
2017
|
issue 20
63-79
EN
In this article the author tries to present the images of two great heroes of The Iliad, Achilles and Hector, that emerges from the Roman poetry and compare them with those present in the Greek tradition. In this analysis, focus is primarily put on The Aeneid of Virgil and on Ovid’s works, with minor remarks to the works of other authors. The article concludes that in the case of Achilles there is a huge difference between the image of this character in the Greek tradition and in Roman poetry. Achilles, who for Greeks was an object of universal esteem, in the eyes of Romans has become a synonym of a criminal, a ruthless murderer and the personification of the destroyer of Troy. The image of Hector in Roman literature is also different from the Greek perspective, since Roman authors idealized the prince of Troy to such an extent that they saw him as the greatest hero of the Trojan War.
PL
-
2
Publication available in full text mode
Content available

Ojcowie i synowie w deklamacji rzymskiej (Roman Declamations on Fathers and Sons)

75%
Sapota T.
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
|
2015
|
vol. 25
|
issue 1
71-80
PL
The text outlines how the concept of pietas understood as unreserved reverence of sons towards their fathers was incorporated into the repertory of school declamations that in the Roman education system made the main means of modelling the social attitudes of younger generations.
3
Publication available in full text mode
Content available

Patrzenie jako źródło cierpień (z rzymskich dziejów pewnego motywu literackiego)

75%
Pigoń J.
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
|
2021
|
vol. 31
|
issue 1
205-225
PL
The paper examines a number of Roman literary texts (by Ennius, Cicero, Vergil, Ovid, Seneca the Younger, Lucan, Tacitus, Jerome, etc.) in which viewing is connected with mental or emotional suffering. Usually, the emphasis is laid on a character’s viewing of some dramatic events – a close relative’s death, for example – and on his or her emotional response to what is being seen. In some works, especially in consolatory contexts, someone’s premature death is presented as advantageous because the dead person is now spared the necessity of viewing misfortunes which the living have to witness. Also, people may be compelled (e.g. by an emperor) to watch evil things; in such a situation they are usually viewers and objects of viewing at the same time, since their gestures and facial expression are carefully observed.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ordinary women who love and suffer

63%
Teleżyńska H.
Meander
|
2022
5
Publication available in full text mode
Content available

Słoń Pliniusza

51%
Sapota T.
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
|
2021
|
issue 7
1-12
RU
В основе этой статьи лежит концепция взаимоотношений между людьми и животными, выдержанная в русле философии стоиков. Стоики предполагали человеческое господство над другими существами и считали, что человеческая гегемония не может быть ограничена нормами справедливости. Отрывок из Естественной истории – рассказ о слонах – служит материалом для исследования того, в какой степени Плиний согласился с этим убеждением стоиков.
EN
As a point of departure, article presents the Stoic understanding of human-animal relationships: the Stoic philosophers presupposedhuman dominance over other creatures, which excluded the norms of justice as a means of limiting the human hegemony. On the basis of an excerpt from Pliny’s Natural History, which recounts a story of elephants, Tomasz Sapota examines the extent to which Pliny accepted this view of the Stoics.
PL
Tłem rozważań podjętych w tym artykule jest stoicka koncepcja relacji między ludźmi i zwierzętami. Stoicy zakładali panowanie ludzi nad pozostałymi istotami i uważali, że hegeminia człowieka nie może być ograniczana przez normy sprawiedliwości. Passus z Historii naturalnej – opowieść o słoniach – służy jako materiał do zbadania, w jakim stopniu Pliniusz zgadzał się z tym przekonaniem.
6
Publication available in full text mode
Content available

Zagadnienie periodyzacji literatury łacińskiej doby republiki rzymskiej

45%
Witczak K. T.
Roczniki Humanistyczne
|
2020
|
vol. 68
|
issue 3
133-153
EN
The article deals with the problem of periodization of Latin literature in the time of the Roman Republic. The author recognizes the traditional division into three literary periods (i.e. archaic, Ciceronian and Augustean) as partially correct. Basing on J. Krzyżanowski’s theory of periodization of literature (1937), which assumes the cyclical nature of phenomena in the field of culture and literature, the author proposes to separate four successive historical-literary phases: [1] the early-archaic or ‟Hellenizing” period (240–160 BC); [2] the late-archaic or ‟reactionary” period (160–81 BC); [3] the Ciceronian age (81–31 BC); [4] the Augustean age (31 BC–14 AD). The individual literary periods stand in clear opposition to the preceding and following phases. They contain dominant currents and literary phenomena, different than in the preceding and immediately following them. Taking into account the criterion of foreign (Hellenic) influences and nativity, we can easily conclude that odd periods [1, 3] are clearly favorable to the Greeks, which is manifested, inter alia, in translating or adapting the most important works of Greek literature, using literary genres existing in Greece, acquiring foreign metrical structures, literary motifs or philosophical currents, while in even periods [2, 4] Latin writers introduce native themes and purely Roman motifs, as well as develop their own literary genres (e.g. Roman satire, subjective love elegy).
PL
Artykuł podejmuje problem periodyzacji literatury rzymskiej doby republiki. Autor uznaje tradycyjny podział na 3 okresy literackie: (1) archaiczny; (2) cyceroński; (3) augustowski za częściowo poprawny. Bazując na teorii periodyzacji literatury, opracowanej przez prof. Juliana Krzyżanowskiego (1937), która zakłada cykliczność zjawisk w dziedzinie kultury i literatury, autor proponuje wydzielenie czterech kolejnych faz historycznoliterackich: [1] Okres archaiczny albo „hellenizujący” (240-160 r. przed Chr.); [2] Okres późnoarchaiczny albo „reakcyjny” (160-81 r. przed Chr.); [3] Okres cyceroński (81-31 r. p.n.e.); [4] Okres augustowski (31 r. przed Chr. – 14 r. po Chr.). Poszczególne okresy literackie stoją w wyraźnej opozycji do faz poprzedzających i po nich następujących. Występują w nich dominujące prądy i zjawiska literackie, odmienne niż w fazie poprzedzającej i bezpośrednio po nich następującej. Biorąc pod uwagę kryterium wpływów obcych (helleńskich) i rodzimości, możemy łatwo stwierdzić, że okresy nieparzyste [1, 3] mają charakter wyraźnie prohelleński, co przejawia się między innymi w tłumaczeniu bądź adaptacji najważniejszych dzieł literatury greckiej, wykorzystaniu istniejących w Grecji gatunków literackich, przyswojeniu obcych struktur metrycznych, motywów literackich lub prądów filozoficznych, podczas gdy w okresach parzystych [2, 4] twórcy literatury łacińskiej wprowadzają rodzime wątki i czysto rzymskie motywy, a także rozwijają własne gatunki literackie (np. satyrę, rzymską elegię miłosną).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.