Search results

1

POLACY – OFICEROWIE ROSYJSKIEJ CESARSKIEJ MARYNARKI WOJENNEJ W WALKACH PODCZAS PIERWSZEJ WOJNY ŚWIATOWEJ.

100%

Herma M.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2015

|

vol. 1

154-166

PL

The article presents the participation of Poles – the officers of the Russian Imperial Navy in the First World War. Many of our compatriots during the Great War served under the flag of St. Andrew, often performing important functions as Command and staff officers (e.g. Kazimierz Kietliński, Kazimierz Włodzimierz Porębski, Jerzy Świrski). After regaining independence in 1918, hundreds of ocers of Polish nationality who had the training and combat experience gained in the fleet of the Tsar, returned to the Homeland and enlisted for service in the Navy or Merchant Marine of Reborn Poland.

2

Na służbie w marynarce wojennej Imperium Rosyjskiego. Kontradmirał Kazimierz Kietliński (1875–1918)

88%

Herma M.

Dzieje Najnowsze

|

2017

|

vol. 49

|

issue 1

PL

Kazimierz Kietliński był jedną z pierwszoplanowych postaci wśród oficerów narodowości polskiej służących w Rosyjskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej. Walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej (1904–1905) oraz w I wojnie światowej (1914–1918), wykazując się zarówno męstwem, jak i wysokim poziomem wyszkolenia w dziedzinie artylerii morskiej oraz morskiej sztuki operacyjnej. Apogeum jego kariery przypada na okres I wojny światowej, gdy powierzono mu funkcję zastępcy szefa sztabu Floty Czarnomorskiej ds. operacyjnych (1915–1916) odpowiedzialnego za planowanie wszystkich operacji bojowych na akwenie czarnomorskim. Podczas służby pod banderą św. Andrzeja współpracował wielokrotnie z innymi Polakami, którzy w okresie zaborów, podobnie jak on, zostawali słuchaczami rosyjskich wojskowych szkół morskich i zaciągali się dobrowolnie do służby w carskiej flocie, m.in. z Edwardem Szczęsnowiczem (1852–1910), Henrykiem Cywińskim (1855–1938) oraz Kazimierzem Porębskim (1872–1933). Kietlińskiemu niedane było doczekać odzyskania niepodległości przez Polskę i zaciągnąć się do służby pod biało-czerwoną banderą, gdyż 10 II 1918 r. został zamordowany przez zanarchizowanych marynarzy w Murmańsku. Serving in the Imperial Russian Navy. Commodore Admiral Kazimierz Kietliński (1875–1918)Kazimierz Kietliński was one of the leading personages among the officers of Polish origins serving in the Imperial Russian Navy. He fought in the Russo-Japanese War of 1904–1905, and in the First World War (1914–1918), distinguishing himself both by courage, and by the high expertise in naval artillery and operations. During the First World War he reached the peak of his career with the appointment to the post of Deputy Chief of the Black Sea Fleet General Staff for Operations (1915–1916), responsible for planning all combat operations in the Black Sea. While serving under St. Andrew’s flag, he cooperated many times with other Poles, who – like himself – during the partitions went to Russian Naval Academies and decided to enlist in the Russian imperial navy, among others with Edward Szczęsnowicz (1852–1910), Henryk Cywiński (1855–1938), and Kazimierz Porębski (1872–1933). Kietliński did not live to see the regaining of independence by Poland and to serve under the Polish flag, for on 10 February 1918 he was killed by anarchised marines in Murmansk.

3

Zbrojenia morskie Rosji w okresie pocuszimskim (1905–1914)

75%

Herma M.

Studia Maritima

|

2017

|

vol. 30

69-82

EN

The article presents the stages of the expansion of the Russian navy in the years 1905–1914. In accordance with the analysis of the documents deposited in the Russian archives, the author formulated a thesis statement that the development of the Russian armaments industry speeded up in 1909, i.e. after the realisation of ‘The Small Programme’ of the navy’s expansion. The fact that the ‘The Small Programme’ came into force constituted in the conceptions of admiralty a prelude to pursue “The Act on the Tsarist Russian Navy’ (‘The Great Programme’). The armaments programme was to be realised in the years 1911–1913, in stages, to prevent the Duma from rejecting the act due to the enormous costs of the construction of the oceanic fleet. After the Battle of Tsushima, the parliament adopted a resolution on granting credits for the implementation of two programmes which constituted an integral part of ‘The Great Programme’ of the Russian navy’s expansion. Their realization was to considerably strengthen the battle potential of the Baltic and Black See Fleet. However, these plans were thwarted by the outbreak of the First World War, which slowed down the construction of man y naval vessels.

PL

W artykule zaprezentowano etapy rozbudowy rosyjskich sił morskich w latach 1905–1914. Na podstawie analizy dokumentów zdeponowanych w rosyjskich archiwach autor stawia tezę, że zbrojenia Rosji nabrały przyspieszenia po 1909 roku, tj. po rozpoczęciu realizacji „małego programu” rozbudowy marynarki wojennej. Wejście w życie „małego programu” stanowiło w koncepcjach admiralicji preludium do przeforsowania Ustawy o Rosyjskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej („wielkiego programu”). Zbrojenia miały być realizowane w latach 1911–1930 etapami, by pozbawić Dumę Państwową pretekstu do odrzucenia ustawy z uwagi na ogromne koszty, które pochłonąć miała budowa floty oceanicznej. W okresie pocuszimskim parlament uchwalił kredyty na wdrożenie dwóch programów stanowiących integralną część „wielkiego programu” rozbudowy sił morskich Rosji. Ich realizacja miała poważnie wzmocnić potencjał bojowy Floty Bałtyckiej i Czarnomorskiej. Zamierzenia te przekreślił jednak wybuch pierwszej wojny światowej, która spowolniła dokończenie budowy wielu okrętów.

4

Na odsiecz Serbii. Nieznany epizod z kariery wojskowej gen. Jerzego Wołkowickiego w okresie służby pod banderą św. Andrzeja w latach pierwszej wojny światowej

51%

Herma M.

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

|

2023

|

vol. 58

|

issue 1

81-99

EN

The article presents a hitherto undescribed episode from General Jerzy Wołkowicki military career when he was serving in the Russian Imperial Navy. During the First World War, Wołkowicki commanded a detachment of sailors trained in using mine and torpedo weapons. The squad was flown along the Danube River to Serbia in 1914 to place minefields on the Danube and Sava Rivers to limit the operational capabilities of the Austro-Hungarian Danube Flotilla on the approaches to Belgrade.

PL

Artykuł przedstawia nieopisany dotąd w literaturze przedmiotu epizod z kariery wojskowej gen. Jerzego Wołkowickiego w okresie jego służby w Rosyjskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej. Podczas I wojny światowej Wołkowicki dowodził oddziałem marynarzy przeszkolonych w zakresie użycia broni minowej i torpedowej, który w 1914 r. został przerzucony dunajskim szlakiem rzecznym do Serbii z zadaniem postawienia zagród minowych na Dunaju i Sawie, aby ograniczyć możliwości prowadzenia działań operacyjnych przez austro-węgierską Flotyllę Dunajską na podejściach do Belgradu.

Refine search results

1 Dzieje Najnowsze

1 Res Gestae. Czasopismo Historyczne

1 Studia Maritima

1 Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

4 Herma M.

1 2023

2 2017

1 2015

POLACY – OFICEROWIE ROSYJSKIEJ CESARSKIEJ MARYNARKI WOJENNEJ W WALKACH PODCZAS PIERWSZEJ WOJNY ŚWIATOWEJ.

Na służbie w marynarce wojennej Imperium Rosyjskiego. Kontradmirał Kazimierz Kietliński (1875–1918)

Zbrojenia morskie Rosji w okresie pocuszimskim (1905–1914)

Na odsiecz Serbii. Nieznany epizod z kariery wojskowej gen. Jerzego Wołkowickiego w okresie służby pod banderą św. Andrzeja w latach pierwszej wojny światowej