Search results

1

Wczesnośredniowieczny pochówek szkieletowy z Sandomierza

100%

Florek M.

Wiadomości Archeologiczne

|

2006

|

vol. LVIII

|

issue 58

410-412

EN

In 2006 a destroyed inhumation burial dated to the 2nd half of 10–11th c. was discovered on top of Wzgórze Staromiejskie (Old Town Hill) in Sandomierz (site 45). Grave furnishings consisted of a knife and iron hoops, the remains of a wooden bucket (Fig 2). The grave presumably belongs to an as yet unidentified Christian ‘row’ cemetery, ie not attached to a church. This would be the fourth site recorded in the region of Sandomierz, the third in the town itself, which produced a skeleton grave furnished with a wooden bucket (Fig. 1).

2

Wkład duchowieństwa w kulturę na przykładzie diecezji sandomierskiej w okresie dwudziestolecia międzywojennego

77%

Stanaszek B.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2006

|

vol. 86

27-41

3

The Main Directions of District and Urban Authorities Activity in Sandomierz in the Years 1944–1950

75%

Kalandyk Z.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

The aim of this article is to explain the main directions of district and urban authorities activity in Sandomierz in the years 1944–1950. The activities involved the issues of the war destruction and overpopulation in Sandomierz County. These actions were further hindered by the fact that the Red Army troops stationed in this area to mid-year 1946. Therefore, in the first place, the county and city authorities, had to handle the problem of food supply which was based on assignments from the outside, and housing. In the second place, the county and city authorities had to bring the county and cities up after the negligence and destruction caused by occupation and the war. Furthermore, it was very important to enliven the district through the construction of a processing base for the fresh market gardening industry.

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie głównych kierunków działalności władz powiatowych i miejskich w Sandomierzu w latach 1944–1950. Działalność obejmowała zagadnienia dotyczące zniszczeń wojennych i przeludnienia w powiecie sandomierskim. Były one dodatkowo utrudnione przez fakt, że żołnierze Armii Czerwonej stacjonowali na tym obszarze do połowy 1946 r. W związku z tym w pierwszej kolejności władze powiatu i miasta musiały poradzić sobie z problemem dostaw żywności, a dopiero w drugiej zajmowały się zaniedbaniami i zniszczeniami spowodowanymi przez okupację i wojnę. Istotne było to, aby ożywić powiat przez budowę bazy przetwórstwa świeżych owoców.

4

Druki sandomierskie przechowywane w Bibliotece Seminarium Duchownego w Sandomierzu

75%

Mazur-Pietrzyk J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1995

|

vol. 64

463-564

EN

-

5

Sandomierz – miasto historyczne jako ośrodek turystyki

71%

Faracik R.

Turyzm

|

2017

|

vol. 27

|

issue 2

35-44

PL

Sandomierz należy do najstarszych polskich miast, a jego początki sięgają okresu wczesnopiastowskiego. Tysiącletnia historia miasta uwidacznia się w zachowanym po dziś dzień zabytkowym zespole urbanistyczno-architektonicznym, który szczęśliwie przetrwał pożogi wojenne. Dzisiejszy obraz „turystycznego” Sandomierza nieodzownie łączy się z realizowanym w plenerach miasta serialem „Ojciec Mateusz”, który stał się niezwykle ważnym środkiem promocji walorów turystycznych miasta oraz kreowania jego wizerunku jako przyjemnego i przychylnego dla turystów miejsca. Potwierdza to rozwój zarówno infrastruktury turystycznej, jak i wyraźny wzrost ruchu turystycznego, jaki obserwuje się po 2008 r. Miasto ma do zaoferowania także wiele innych walorów, które stopniowo stają się przesłanką rozwoju nowych form turystyki.

6

Osadnictwo obcoplemienne i obcoetniczne w okolicach Opatowa i Sandomierza we wcześniejszym średniowieczu w świetle źródeł archeologicznych i toponomastycznych

71%

Florek M.

Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim

|

2018

|

issue 59

281-312

PL

By the end of the 10th century, the area of Opatów and Sandomierz was probably inhabited by a small tribe whose name has not been recorded in written sources. The establishment of a gord in Zawichost Podgórze before the end of the 9th century coupled with the emergence of a local cluster of pyre kurgan grave fields may be evidence of the arrival of new settlers from an area east of the Vistula. Inclusion of the Sandomierz area into the domain of the Wielkopolska Polans in the late 10th century resulted in disappearance of the existing tribal settlement structures which were replaced by new ones. This was related to the arrival to this area of individuals and groups representing the new Piast dynasty rule who came from other parts of the country or even from abroad. They included warriors from the ducal team, craftsmen, merchants as well as settlers relocated voluntarily or by force, possibly captives. As they represented different cultural traditions, their appearance has been well documented in archaeological sources. It also seems to be confirmed in toponymy. On top of the biggest number of Wielkopolska newcomers from the heart of the Piast dynasty domain, in the vicinity of Sandomierz and Opatów there could have also operated merchants related to the broadly defined Scandinavian and Russian culture as well as nomadic tribes, most probably Hungarians. The latter could have arrived as warriors, members of the ducal team, merchants or captives.

7

The historic town of Sandomierz as a tourist destination

71%

Faracik R.

Turyzm

|

2017

|

vol. 27

|

issue 2

35-43

EN

Towns are tourist destinations because of their material heritage, cultural events as well as a wide range of other attractions. A special role in contemporary tourism development is played by historic towns that offer tourists not only heritage but also combine their genius loci with contemporary human needs. Sandomierz is one of the oldest Polish towns with its origins going back to the early Piast period. The thousand years of its history is visible in a well-preserved urban-architectural complex which has successfully survived both world wars in the 20th c. Today's image of ‘tourist’ Sandomierz is connected with the TV serial of Ojciec Mateusz. The story, set in Sandomierz, has become a tourist attraction as well as an important means of promotion and creating an image of the town as a pleasant and hospitable place. The role of the serial as a factor for tourism development in terms of tourism infrastructure and volume of tourists dates from 2008. Sandomierz offers much else that has created favourable conditions for the development of new forms of tourism.

8

Report from the Seminary in Sandomierz in the Academic Year 2015/2016

71%

Kułaga R.

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

|

2016

|

vol. 23

297-301

PL

Sprawozdanie z działalności WSD w Sandomierzu w roku akademickim 2015/2016

9

Kto fundował XIII-wieczny zespół klasztorny dominikanów w Sandomierzu?

63%

Kamińska J.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2020

|

vol. 82

|

issue 2

175-207

EN

The paper is a voice in the discussion on the founders of the Dominican monastic complex in Sandomierz. As a consequence of dating its 13th-century construction phases, the hypothesis popular in literature on the subject has been refuted, namely the claim that the alleged founder of the monastery Bishop Iwo Odrowąż brought a construction workshop responsible for raising the walls and executing a rich ceramic decoration. The involvement in the founding of the first stage of works has been attributed to Duchess Adelaide, daughter of Casimir the Just, buried in the Church of St James ‘in medio ecclesiae’, and venerated by the Sandomierz Dominicans as the ‘fundatrix istiu conventus’. Furthermore, attention has been drawn to the fact that the date of the Duchess’s death provided in her tomb inscription has been to-date erroneously identified as 1211, while it should be read as 1240. It has also been suggested that the construction stage connected with the ceramic decoration of the nave body and the Monastery’s eastern wing should be associated with Bishop Prandota, while the raising of the belfry with Duke Leszek the Black.

PL

Artykuł jest głosem w dyskusji dotyczącej fundatorów dominikańskiego zespołu klasztornego w Sandomierzu. W konsekwencji korekty datowania XIII-wiecznych faz budowy odrzucono popularną w literaturze przedmiotu hipotezę, jakoby fundator klasztoru, biskup Iwo Odrowąż sprowadzić miał z Lombardii warsztat budowlany odpowiedzialny za wzniesienie murów oraz wykonanie bogatych dekoracji ceramicznych. Jako fundatorkę związaną z pierwszym etapem prac wskazano księżniczkę Adelajdę, córkę Kazimierza Sprawiedliwego, pochowaną w kościele św. Jakuba „in medio ecclesiae” i czczoną przez sandomierskich dominikanów jako „fundatrix istiu conventus”. W tekście zwrócono uwagę, że data śmierci księżniczki podana w inskrypcji na jej nagrobku była dotychczas odczytywana błędnie jako rok 1211, podczas gdy odczytywać ją należy jako rok 1240. Ponadto wskazano, że z fazą budowy, w której powstały ceramiczne dekoracje korpusu nawowego i wschodniego skrzydła klasztoru wiązać można biskupa Prandotę, a z budową dzwonnicy księcia Leszka Czarnego.

10

Chrystus Ukrzyżowany w katedrze Narodzenia Najświętszej Panny Marii w Sandomierzu. Tropem italianizmów w małopolskiej sztuce XIV w.

63%

Horzela D.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2022

|

vol. 84

|

issue 2

215-251

EN

The artistic questions related to the Gothic crucifix in Sandomierz Cathedral, up to now dated generally to the mid-15th century, have not aroused much academic interest so far. The studies of the work’s style, conducted on the occasion of its conservation in 2016, have pointed out to the importance of a type called crucifixi dolorosi both for the type and the way of execution of the sculpture in question.. These links, however, are not of key importance for the explanation of the work’s artistic genesis. The present paper suggests that the crucifix is a work of an artist active in Lesser Poland in the third quarter of the 14th century who was aware of the artistic devices used in Tuscany in the circle of Andrea di Cione, called Orcagna (1308–1368), by sculptors such as Maestro del Crocifisso di Camaiore and his followers. The results of a stylistic analysis confirm the conclusions reached on the grounds of the newly-discovered original polychromy of the loincloth. The ornament decorating it echoes Italian fabrics whose representations can be found in the painting by such Tuscan artists as Andrea di Cione himself, but also by e.g., Bernardo Daddi or Jacopo di Cione. The Sandomierz crucifix, next to the so-called Crucifix of Queen Hedwig in Cracow Cathedral, should be considered as another example in Lesser Poland of the reception of Italian art in Central Europe in the latter half of the 14th century.

PL

Zagadnienia artystyczne związane z gotyckim krucyfiksem w katedrze w Sandomierzu, datowanym dotychczas najczęściej na połowę XV w., nie budziły większego zainteresowania badaczy. Wyniki studiów nad stylem dzieła, prowadzonych w związku z jego konserwacją w roku 2016, wskazują na rolę tradycji tzw. krucyfiksów dolorystycznych, przejawiającą się zarówno na poziomie typologicznym, jak też technologicznym. Relacje te nie są jednak kluczowe dla wyjaśnienia artystycznej genezy dzieła. Stawiam tezę, że krucyfiks jest dziełem artysty tworzącego w Małopolsce w 3. ćwierci XIV w., świadomego rozwiązań stosowanych w Toskanii w kręgu oddziaływania Andrea di Cione zwanego Orcagna (1308–1368) przez rzeźbiarzy takich jak Maestro del Crocifisso di Camaiore i jego następcy. Wyniki analizy stylu rzeźbiarskiego potwierdzają wnioski dotyczące nowoodkrytej, pierwotnej polichromii perizonium. Wykorzystany w niej ornament nawiązuje do tkanin włoskich, których odwzorowania znajdujemy w malarstwie takich Toskańczyków jak sam Andrea di Cione, a także m.in. Bernardo Daddi, czy Jacopo di Cione. Krucyfiks w Sandomierzu, obok tzw. krucyfiksu królowej Jadwigi w katedrze krakowskiej, uznać należy za jeszcze jeden małopolski przykład recepcji sztuki Italii w Europie Środkowej drugiej połowy XIV w.

11

Cenniejsze rękopisy Biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu

63%

Wójcik W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1962

|

vol. 4

259-330

EN

-

12

Tak zwana reforma klasztorów w 1864 roku na terenie diecezji sandomierskiej

63%

Wójcik W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1971

|

vol. 23

343-360

EN

-

13

Włączenie zbiorów poklasztornych do Biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu

63%

Wójcik W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1960

|

vol. 1

|

issue 2

50-65

EN

-

14

Archiwum i Biblioteka Kapituły w Sandomierzu

63%

Wójcik W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1963

|

vol. 7

5-41

EN

-

15

Starodruki w Bibliotece Kapituły Sandomierskiej

63%

Wójcik W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1978

|

vol. 37

249-260

EN

-

16

List do redakcji

63%

Wójcik W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1982

|

vol. 45

398-399

EN

-

17

Rękopisy Biblioteki Kapitulnej w Sandomierzu

63%

Wójcik W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1978

|

vol. 36

79-103

EN

-

18

Źródła do dziejów Seminarium Diecezjalnego w Sandomierzu w latach 1820-1926

63%

Kotkowski S.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1976

|

vol. 33

329-359

EN

-

19

Single issues related to Sandomierz (1918–2002)

63%

Krasiński I., Sławiński P.

Rocznik Historii Prasy Polskiej

|

2021

|

issue 2

20

Muzyka w służbie klasztornej dyplomacji

63%

Walter-Mazur M.

Muzyka

|

2019

|

vol. 64

|

issue 2

3-19

EN

In the 17th and 18th centuries, a prioress or abbess at a nunnery had a status similar to that of a feudal lord. She represented the monastery in contacts with the ecclesiastic and secular authorities, and felt responsible for its material well-being, which frequently entailed the need to maintain good relations and to negotiate with persons on whom the convent was to some extent dependent, as well as with the parents or guardians of potential rich candidates for the cloistered life. The latter could bring in a large dowry, which was important for the material functioning of the monastic community. Another group of persons to remain on good terms with were the prioress’s relatives and all those who might influence the frequent disputes concerning property. In the period of monastic order dissolutions, it was important to prove to the decision-makers that the given convent was well-off and perfectly organised. Finally, in those turbulent times prioresses frequently had to negotiate with the commanders of troops passing through their lands or cities. I have used the description of events found in the chronicle of the Benedictine Nuns of Sandomierz, compiled in the years 1762–1780, to illustrate the ways in which music performed by the convent’s ensemble was used by the abbess in her diplomatic efforts. I give examples of the representative and ‘accompanying’ functions of music at the Benedictine Nuns’ Monastery in Sandomierz, as well as of the role of a concert as a ‘gift’ which creates an obligation.

PL

W XVII i XVIII wieku status ksieni żeńskiego klasztoru był zbliżony do statusu feudalnego władcy. Reprezentowała ona klasztor wobec władzy duchownej i świeckiej, oraz czuła się odpowiedzialna za jego materialny dobrostan, skąd nierzadko wynikała konieczność utrzymywania dobrych relacji i pertraktowania z osobami, od których klasztor był w jakimś względzie zależny. Dobre stosunki należało utrzymywać także z opiekunami potencjalnych bogatych kandydatek do zakonu, które mogły wnieść pokaźny posag, ważny z punktu widzenia materialnego funkcjonowania wspólnoty, a także z własnymi koligatami i wszelkimi osobami, które mogły wywierać wpływy w częstych sporach majątkowych. Nadciągający okres kasat klasztorów wymagał tego, by decydentom zaprezentować klasztor jako dobrze uposażony i wzorowo funkcjonujący. Wreszcie, w niespokojnych czasach, nieraz przychodziło się ksieniom układać z dowódcami przemaszerowujących przez ich ziemie lub miasta wojsk. Wychodząc od opisu wydarzeń utrwalonych w kronice benedyktynek sandomierskich, spisywanej w latach 1762-1780, ukazuję w jaki sposób w prowadzonych przez przełożoną działaniach dyplomatycznych była wykorzystywana muzyka wykonywana przez klasztorną kapelę. Przykłady, jakie chciałam tu przywołać, ukazują funkcję reprezentacyjną i „towarzyszącą” muzyki w klasztorze benedyktynek sandomierskich, a także rolę koncertu jako „daru” powodującego zaciągnięcie zobowiązania.

Refine search results

Wczesnośredniowieczny pochówek szkieletowy z Sandomierza

Wkład duchowieństwa w kulturę na przykładzie diecezji sandomierskiej w okresie dwudziestolecia międzywojennego

The Main Directions of District and Urban Authorities Activity in Sandomierz in the Years 1944–1950

Druki sandomierskie przechowywane w Bibliotece Seminarium Duchownego w Sandomierzu

Sandomierz – miasto historyczne jako ośrodek turystyki

Osadnictwo obcoplemienne i obcoetniczne w okolicach Opatowa i Sandomierza we wcześniejszym średniowieczu w świetle źródeł archeologicznych i toponomastycznych

The historic town of Sandomierz as a tourist destination

Report from the Seminary in Sandomierz in the Academic Year 2015/2016

Kto fundował XIII-wieczny zespół klasztorny dominikanów w Sandomierzu?

Chrystus Ukrzyżowany w katedrze Narodzenia Najświętszej Panny Marii w Sandomierzu. Tropem italianizmów w małopolskiej sztuce XIV w.

Cenniejsze rękopisy Biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu

Tak zwana reforma klasztorów w 1864 roku na terenie diecezji sandomierskiej

Włączenie zbiorów poklasztornych do Biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu

Archiwum i Biblioteka Kapituły w Sandomierzu

Starodruki w Bibliotece Kapituły Sandomierskiej

List do redakcji

Rękopisy Biblioteki Kapitulnej w Sandomierzu

Źródła do dziejów Seminarium Diecezjalnego w Sandomierzu w latach 1820-1926

Single issues related to Sandomierz (1918–2002)

Muzyka w służbie klasztornej dyplomacji