Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Serbian
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

ANIMAL METAPHORS AND SEMANTIC DEROGATION – DO WOMEN THINK DIFFERENTLY FROM MEN?

100%
Nadežda S.
Gender Studies
|
2013
|
vol. 12
|
issue 1
319-332
EN
From a Cognitive Linguistics standpoint the paper looks at how Serbian university students of both sexes apply 20 animal names to women and their physical or mental traits. The paper aims to show (1) what animal names are used as positive or negative metaphors for women; (2) whether the same animal imagery is used by both sexes in semantic derogation of women; and (3) whether male students exhibit a higher degree of semantic derogation of women compared to female students
2
Publication available in full text mode
Content available

Zanikanie bezokolicznika w języku serbskim. Wstępne rozpoznanie zagadnienia

100%
Karasiński A.
Slavia Meridionalis
|
2015
|
vol. 15
EN
The loss of the infinitive in Serbian. Preliminary issueThe article concerns the loss of the infinitive in Serbian literary language and its gradual replacement by the construction da + praesens. The analyzed material consists of Serbian and Serbo-Croatian literature and goes from the Saint Sava’s texts - these are the first widely available texts of Serbian. The last text analyzed comes from the beginning of XXI century. The process of the loss of infinitive has been checked in the contexts in which it is possible to replace the infinitive form by the structure da + verb in the present tense without changing the meaning. Zanikanie bezokolicznika w języku serbskim. Wstępne rozpoznanie zagadnieniaArtykuł dotyczy procesu zanikania bezokolicznika w języku serbskim i stopniowego zastępowania go konstrukcją da + praesens. Materiał, który posłużył do analizy, stanowi przekrój piśmiennictwa ograniczonego do rdzennych terenów serbskich: wychodzi już od czasów św. Sawy, którego teksty jako jedne z pierwszych są powszechnie dostępne. Ostatni przeanalizowany tekst pochodzi z początku XXI wieku. Materiał przebadano w kontekstach, w których obie konstrukcje są w pełni równoznaczne.
3

An Increase in Imported Goods, Imports Have Increased – The Role of Teaching Pronunciation in an Esp Classroom

88%
Đurović T., Silaški N.
Romanian Journal of English Studies
|
2013
|
vol. 10
|
issue 1
89-98
EN
The fact that English has become the major lingua franca of international business and economy has influenced the goal of teaching pronunciation in an ESP economics classroom: the nativelike speaking skill as the ultimate goal has been superseded by a more realistic and more reasonable goal - the adoption of intelligibility and communicability skills. We argue here, however, that pronunciation skills should be included in a university level ESP economics course syllabus. We point out common pronunciation errors made by economics students due to first-language transfer, exemplifying our points with various types of exercises aiming at overcoming their pronunciation problems.
4

Beauty And The BeastFrom A Cognitive Linguistic Perspective: Animal Metaphors For Women In Serbian And Romanian

88%
KILYENI A., SILAŠKI N.
Gender Studies
|
2014
|
vol. 13
|
issue 1
163-178
EN
Under the theoretical wing of Conceptual Metaphor Theory, we present a contrastive cognitive and linguistic analysis of the women are animals metaphor as used in Romanian and Serbian. Our main aim is to establish whether the names of the same animals are used in the two languages to conceptualise women and their various characteristics (particularly physical appearance and character traits), or alternatively, whether the two languages exhibit any linguistic or conceptual differences in this regard.
5
Content available remote

Semantyczna kategoria ‘wyrażania zgody’ w jezyku serbskim i rosyjskim

75%
Grygiel M.
Rocznik Slawistyczny
|
2012
|
vol. 61
25-37
EN
The purpose of the article is to provide a semantic and comparative analysis of Serbian and Russian markers of ‘consent’, which form a part of the lexical-syntactic and pragmatic macrocategory of ‘affirmation’. All the analyzed markers have been divided into four groups constituting two semantic classes. The structure of the semantic category of ‘expressing consent’ is argued to comprise the semantic class ‘confirmation’, made up of ‘truthfulness’ and ‘compliance’, as well as ‘acceptance’; further divided into ‘willingness’ and ‘permission’. The semantic classes differentiated in this way correspond to types of modality: confirmation/epistemic modality and acceptance/deontic modality. The analysis of language markers of the semantic category of ‘expressing consent’, making part of the macrocategory ‘affirmation’, has been carried out in the onomasiological perspective.
6
Content available remote

[Recenzja książki] Jana Villnow Komárková, Slovanská terminologie tkaní z pohledu etymologie. Na příkladě českého, chorvatského a srbského jazykového materiálu, [= Studia etymologica Brunensia 13], Praha: Nakladatelství Lidové noviny, 2011, 224 s.

75%
Boček V.
Rocznik Slawistyczny
|
2012
|
vol. 61
143-146
7
Publication available in full text mode
Content available

My own will in contemporary Serbian languaculture

71%
Popović D., Mirić D.
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
|
2020
|
vol. 32
EN
The article analyzes Serbian words that denote a manifestation of one’s own will. They form a semantic field with the central and unifying element of upornost (persistence). The manifestation of one's own will is considered a behaviour/characteristic of a person that can be evaluated by others. The article defines the types and causes of these assessments and clarifies the relationship between ways of behaviour. Special attention is paid to the characteristics prkos (stubborn pertinacity) and inat (contrariness), as idiosyncratic and typical of Serbian culture, and their place in the value system of Serbs.
PL
W artykule dokonano analizy słów, które w serbskim oznaczają przejaw własnej woli. Dane słowa tworzą pole semantyczne, w którym centralnym i jednoczącym jest komponent „upornost” ‘upór’. Przejaw własnej woli postrzegany jest jako zachowanie/właściwość człowieka, którą oceniają inni. W artykule zdefiniowane zostały typy i przyczyny tych ocen, jak również relacje między sposobami zachowania. Szczególną uwagę zwraca się na charakterystyki znaczeniowe prkos ‘zaciekłość’ i inat ‘przekora’ i ich miejsce w aksjologicznym systemie Serbów.
RU
The article analyzes the words that in Serbian denote manifestation of one's own will. These words form a semantic field in which the component ʽupоrnostʼ (persistence) is the central and unifying element. The manifestation of one's own will is considered a behaviour / characteristic of a person that can be evaluated by others. The article defines the types and causes of these assessments and clarifies the relationship between the ways of behaviour. Special attention is paid to the characteristics prkos and inat, as idiosyncratic and typical for Serbian culture, and their place in the value system of Serbs.
8

Tendencja rozwojowa futurum w języku serbskim w świetle bałkanologii

63%
Karasiński A.
Slavica Wratislaviensia
|
2017
|
vol. 165
209-216
EN
The article presents the clash of two tendencies in Serbian future tense — so-called balkan type construction of the conjunction da and conjugated verb form: ја ću da pišem and slavic, inflection­al construction where the auxiliary verb is transformed into an ending: pisaću. These two forms are often used instead of normative infinitive form: ja ću pisati and this is acontamination of two types of construction — balkan and nonbalkan (slavic).
HR
Članak predstavlja sukob dve tendencije usrpskom budućem vremenu (futur I) – iz jedne strane takozvani balkanski oblik futura izražen sintagmom da + prezent na primer ја ću da pišem, s druge strane „slovenski oblik“ kad nema predhodne reči – enklitika glagola hteti dolazi iza infiniti­va ispaja se s njim: pisaću.Ova dva oblika koristi se umesto normalnog oblika futura s infinitivom: ja ću pisati iovo je kontaminacija balkanskog inebalkanskog (slavenskog) oblika.
9
Publication available in full text mode
Content available

Особенности этноязыковой ситуации в регионе Карашево (Румыния)

51%
Конëр Д., Макарова А.
Poznańskie Studia Slawistyczne
|
2015
|
issue 8
EN
Krashovani are the Catholic Slavic language minority settled in the region of Romanian Banat. They live in seven villages: Karashevo, Clocotici, Lupac, Nermet, Vodnic, Rafnic and Iabalcea, however, the last one represents an untypical case from the linguists’ point of view, the habitants usually communicate in Romanian, though they continue to declare themselves Krashovani. Time and reason of possible switch have not been clarified yet, as well as the Krashovanis’ ethnogenesis and detailed history. The most popular scientific theories attach them to Serbians or Croatians. Although their archaic idiom contains more features of Kosovo-Resava or Prizren-Timok dialect areas, recently the locals have started to define themselves as Croatians, mainly due to the influences of the Catholic church and modern Croatian cultural politics. In this paper based on the results of our fieldwork in Karashevo, we analyze some particularities of the contemporary ethnolinguistic situation there, paying special attention to the actual state of both Slavic and Romanian idioms used in this microregion.
10
Content available remote

Nowe fonetyczne/fonologiczne prace slawistyczne; [Recenzja książek] L. Jocz, Wokalowy system hornjoserbskeje rěče přitomnosće, Leipzig 2011, 240 s.; Б. Тошович, Корреляционная грамматика сербского, хорватского и бошняцкого языков. Часть 1: фонетика, фонология, просодия, Москва: Языки славянской культуры, 2011, 639 s.; J. Lipowski, Operatívna fonetika slovenčiny, češtiny a pol’štiny, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2011, 186 s.

51%
Sawicka I.
Rocznik Slawistyczny
|
2012
|
vol. 61
165-183
11
Publication available in full text mode
Content available

A Case of the Non-Directionality of Language Change: The Strength of Auxiliaries and Pronouns in South and West Slavic

51%
Migdalski K.
Slavia Meridionalis
|
2023
|
vol. 23
PL
Artykuł omawia zagadnienie kierunkowości zmian językowych, opierając się na danych z języków słowiańskich. W szczególności artykuł podejmuje kwestię istnienia uniwersalnych trendów i wzorców zmian diachronicznych w języku, takich jak jednorodne osłabienie słów pod względem prozodycznym i morfoskładniowym. Badane są dwa typy wyrazów funkcyjnych: czasowniki posiłkowe i zaimki osobowe. Jak wykazano, formy te podległy zmianom diachronicznym, które nastąpiły w przeciwnych kierunkach: podczas gdy czasowniki posiłkowe uległy prozodycznemu i morfoskładniowemu osłabieniu, w niektórych językach słowiańskich zaimki osobowe uległy wzmocnieniu.
EN
This paper discusses the directionality of language change on the basis of Slavic data. Specifically, it addresses the question of whether there exist predefined patterns and diachronic trends that affect words in terms of their prosodic and morphosyntactic strength. The paper investigates two classes of functional elements, auxiliary verbs and pronominal clitics, showing that they have undergone diachronic changes in opposite directions: while auxiliaries have weakened, pronominal forms have become strengthened in some Slavic languages.  
12

Peuples constitutifs et identités linguistiques en Bosnie-Herzégovine

45%
Bajrić S.
Roczniki Humanistyczne
|
2015
|
vol. 63
|
issue 8: Lingwistyka Korpusowa i Translatoryka
81-99
EN
In 1918, Antoine Meillet, French linguist and a great specialist of the Slavic world, wrote these: “The world tends to have only one civilization, but civilization languages are multiplying” (A. Meillet, Les langues dans l’Europe nouvelle, Paris, Payot, 1918, p. 2). A century later, within a few years, the space to which the political traditions reserve the name Central Europe confirms the validity of visionary thinking linguist said, if only for the multiplication of languages denominations that affects this geographical and cultural area. This part of the Old Continent is home mostly the tradition of Slavic community(ies) and expression(s). Anyone who has studied the history of South Slavic peoples dreams of creating a link between the term “Serbo-Croatian” / “Croatian-Serbian” and the name of Yugoslavia. But it does not involve the ethnonym “Yugoslav” in the sense that the French ethnonym—France being considered as a nation-state—refers to the French nation. The rigorous distinction the peoples inhabiting the Balkan Peninsula establish, as an Austro-Hungarian heritage, between nacionalnost (‘nationality,’ ‘nationhood,’ German: Volksangehörigkeit) and državljanstvo (‘citizenship,’ ‘membership of a State,’ German: Staatsangehörigkeit) faces a French design (Western) where nation and state form roughly a compact reference criterion. Language policies and the social and religious communities that make up Bosnia and Herzegovina today, this strange survivor of the “mosaic of peoples and traditions” that once formed the second Yugoslavia (1945–1992), more complex relationships, both institutional and human, between its constituent peoples. This paper revives the need to rethink the language concepts (national, official and other), nation and state constitution by subjecting them to the study of (intractable) features created by the Bosnian cohabitation. The names imposed by the Dayton Agreement (1995) and referring to political entities as well as peoples and minorities concerned, such as Bosniak-Croat Federation / Muslim-Croat, Republika Srpska (Serb political entity of Bosnia and Herzegovina), Croats / Bosnian Croats, Serbs / Bosnian Serbs, Bosnians, Bosniaks / Muslims, Bosnian-Muslims, etc., create a broad area where intermingle and overlap language demands and multiethnic / multireligious realities.
PL
W 1918 roku Antoine Meillet, francuski językoznawca i wybitny znawca świata słowiańskiego, pisał : „Świat dąży do tego, by mieć jedną tylko cywilizację, ale języki cywilizacyjne w nim się pomnażają” (A. Meillet, Les langues dans l’Europe nouvelle, Paris, Payot, 1918, p. 2). Prawie sto lat później przestrzeń, dla której tradycje polityczne zastrzegają nazwę Europa Centralna, potwierdza zasadność wizji wyżej wspomnianego językoznawcy, choćby tylko dla pomnożenia nazw języków z tego regionu geograficznego i kulturowego. W tej części Starego Kontynentu zamieszkują głównie wspólnoty o tradycjach i językach słowiańskich. Każdy, kto pojął historię narodów południowych Słowian, będzie umiał połączyć nazwę serbsko-chorwacki / chorwacko-serbski z nazwą Jugosławia. Ta ostatnia nie implikuje etnonimu jugosłowiański w tym znaczeniu, w jakim etnonim francuski – a Francja uznawana jest za Państwo-naród – odsyła do narodu francuskiego. Rygorystyczne rozróżnienie, jakiego dokonują z tytułu dziedzictwa austro-węgierskiego narody zamieszkujące Półwysep Bałkański między nacionalnost (‘narodowość’, ‘przynależność do narodu’, niem. Volksangehörigkeit) et državljanstvo (‘citoyenneté’, ‘appartenance à un État’», niem. Staatsangehörigkeit), zderza się z koncepcją francuską (zachodnią), w której naród i państwo tworzą, grosso modo, spójne kryterium odniesienia. Różnorodne zmiany polityki językowej jak i wspólnoty społeczne czy wyznaniowe, które tworzą obecną Bośnię-Hercegowinę, ów dziwny przeżytek „mozaiki narodów i tradycji”, jaką tworzyła swego czasu Jugosławia (1945-1992), czynią złożonymi relacje zarówno instytucjonalne, jak i ludzkie między narodami stanowiącymi to państwo. Artykuł podejmuje problem konieczności przemyślenia na nowo pojęcia języka (narodowego, urzędowego, używanego), narodu i konstytucji państwowej, badając szczególne przypadki, jakie tworzy koabitacja Bośni i Hercegowiny. Nazwy narzucone przez porozumienia w Dayton (1995) i odnoszące się zarówno do bytów politycznych, jak i do narodów oraz mniejszości, takie jak Fédération croato-bosniaque / croato-musulmane, Republika Srpska (serbski byt polityczny Bośni i Hercegowiny), Croates / Bosno-Croates, Serbes / Bosno-Serbes, Bosniens, Bosniaques / Musulmans, Bosniaques-Musulmans, etc., tworzą szeroką domenę, w której przeplatają się i nakładają się na siebie rewindykacje językowe i rzeczywistości wieloetniczne / wielowyznaniowe.
13
Publication available in full text mode
Content available

Die Numerusbildung in den Balkansprachen. Ein typologischer Vergleich

45%
Kahl T., Metzeltin M.
Slavia Meridionalis
|
2015
|
vol. 15
EN
The formation of the grammatical number in the standard Balkan languages. A typological comparisonThis article is part of the wider project Grammatica Balkanica, the intentions of which have already been mentioned in previous publications. The present study is based on standard languages and its focus is laid less on historical than on typological aspects. Before dealing with the Balkan languages, a similar approach on the Romance languages was conducted. The present paper discusses the differences and similarities in the formation of the grammatical number in the standard Balkan languages. Formation models will be delivered based on examples. The same approach should be applied to all Slavic languages. The aim of the whole project is to examine the differences and similarities between languages regarding the morphological and syntactic formation patterns, the phenomena of their convergence and divergence, the extent to which these factors are connected to cultural history and cognitive development. Gramatyczna kategoria liczby w językach bałkańskich. Typologia zagadnieniaArtykuł wpisuje się w szerszy projekt Grammatica Balkanica, którego zadania przedstawiono we wcześniejszych publikacjach. Prezentowana obecnie analiza oparta jest na językach literackich i koncentruje się przede wszystkim na aspekcie typologicznym, mniej zaś na historycznym. Wcześniej przeprowadzono analogiczne badania porównawcze w odniesieniu do języków romańskich W tym artykule skoncentrowano się na inwentaryzacji różnic i podobieństw w formach wyrażania semantycznej kategorii liczby w literackich odmianach języków bałkańskich. Strukturalne modele tej kategorii oparte są na analizie konkretnych przykładów. Podobne podejście będzie zastosowane w przyszłości do języków słowiańskich. Celem całego projektu jest zbadanie międzyjęzykowych różnic i podobieństw w sferze morfologicznych i syntaktycznych wzorców wyrażania, stwierdzenie konwergencji i dywergencji w tym zakresie oraz określenie, w jakim stopniu czynniki te wpisują się w historię kultury i w procesy kognitywne.
14
Publication available in full text mode
Content available

Активные русские пословицы тематической группы «Судьба» и их сербские пословичные соответствия (на фоне китайского языка)

38%
Lee H.-Y.
Językoznawstwo
|
2021
|
vol. 15
183-198
PL
Artykuł poświęcony jest porównaniu przysłów w trzech językach (rosyjskim, serbskim i chińskim) w oparciu o wielojęzyczny słownik M. Yu Kotova Rosyjsko-słowiański słownik przysłów z angielskimi odpowiednikami. W toku analizy porównywane są językowe obrazy świata trzech narodów. Obiektem badań jest przysłowie jako zjawisko ligwokulturowe, przedmiotem zaś przysłowia o losie w języku rosyjskim, serbskim i chińskim. Badanie ujawnia wspólne cechy rosyjskich, serbskich i chińskich przysłów o losie (grupa tematyczna Przeznaczenie), a także wskazuje na ich różnice. W pracy podano definicję przysłowia traktowanego jako przedmiot badań w trzech językach; porównuje się trójjęzyczne przysłowia o losie w paralelach, bada pełne paralele przysłowiowe, paralele przysłowiowe z inną formą wewnętrzną (analogią) oraz lakuny.
EN
The article is devoted to the comparison of proverbs in three languages (Russian, Serbian and Chinese) based on the multilingual dictionary of M. Yu. Kotova “Russian-Slavic dictionary of proverbs with English equivalents.” As a result of this analysis, the linguistic pictures of the world of the three nations are compared. The object of the research is the proverb as a linguocultural phenomenon, the subject is proverbs about fate in the Russian, Serbian and Chinese languages. The study reveals the common features of Russian, Serbian and Chinese proverbs about fate (thematic group “Destiny”), and also points out the differences. The work provides a definition of a proverb considered as the object of research in three languages; compares trilingual proverbs about fate in parallels, and also explores full proverbial parallels, proverbial parallels with another internal form (analogs) and lacunae.
RU
Статья посвящена сравнению пословиц в трех языках (русском, сербском и китайском) на основе многоязычного словаря М.Ю. Котовой «Русско-славянский словарь пословиц с английскими соответствиями». В результате данного анализа сопоставляются языковые картины мира трех наций. Объектом исследования выступает пословица как лингвокультурологический феномен, предметом – пословицы о судьбе в русском, сербском и китайском языках. В исследовании выявляются общие черты русских, сербских и китайских пословиц о судьбе (тематическая группа «Судьба), а также указывается на их различия. В работе дается определение пословицы, рассматриваемой в качестве объекта исследования в трех языках; сравниваются русские пословицы о судьбе с их пословичными параллелями в сербском и китайском языках. В статье исследуются полные пословичные параллели, пословичные параллели с другой внутренней формой (аналоги) и лакуны.
15
Publication available in full text mode
Content available

Co nas łączy, a co dzieli? Stereotyp domu w języku polskim, serbskim i rosyjskim

38%
Pazio-Wlazłowska D., Lazić-Konjik I., Ristić S.
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
|
2020
|
vol. 32
67-84
PL
W artykule podjęto próbę porównania konceptu dom w języku polskim, serbskim i rosyjskim. Tekst stanowi kontynuację prac prowadzonych przez autorki w ramach projektu EUROJOS nad tomem dom Leksykonu aksjologicznego Słowian i ich sąsiadów. Celem analizy jest wyodrębnienie wspólnego pojęcia bazowego oraz wyszczególnienie elementów relewantnych kulturowo, wyróżniających każdą z badanych lingwokultur. Prześledzenie polskiego, serbskiego i rosyjskiego obrazu domu dowodzi istnienia wspólnego wyobrażenia bazowego, na którym w każdym z języków nadbudowany jest konstrukt szczegółowych charakterystyk, doprecyzowujących jego sens. Baza ta jest uniwersalna, charakteryzuje nie tylko Słowiańszczyznę. Odnajdziemy ją również w obrazach domu w innych językach, także bardzo odległych pod względem geograficznym. W językach polskim, serbskim i rosyjskim dom postrzegany jest przede wszystkim jako wartość ponadmaterialna, w wymiarze społecznym i funkcjonalnym, jako wspólnota osób zamieszkujących go, zapewniająca jednostce poczucie bezpieczeństwa i bezwarunkową akceptację. W siatce powiązań domu z innymi konceptami również odnajdujemy cechy wspólne. W każdym z analizowanych języków dom jest ściśle połączony z konceptem rodzina, utożsamiany jest z osobami bliskimi. O cechach specyficznych, jakie dostrzegamy w obrazie domu w badanych językach, przesądziły zaś odmienne uwarunkowania historyczne i kontekst kulturowy. To one ukształtowały obraz polskiego patriotycznego dworu, serbskiego Kosowa czy rosyjskiej komunałki. Koncept dom odzwierciedla zmiany w kulturze, mentalności i poglądach każdej z badanych społeczności.
RU
Статья посвящена сопоставительному анализу концепта ДОМ в трех славянских языках: польском, сербском и русском и представляет собой продолжение исследований, проведенных авторами в ходе работы над томом ДОМ Аксиологического лексикона славян и их соседей. Целью данного текста является выявление общего базового понятия, а также признаков, характеризующих рассматриваемый концепт в каждом их анализируемых языков. Проведенный анализ доказывает существования общей базы, которая, кстати, актуальна также для других языков, на которую, в свою очередь, накладывается целый ряд признаков, характерных для каждого из языков. Исследование показало, что в польском, сербском и русском языках дом воспринимается прежде всего как нематериальная ценность, в социальном и функциональном аспектах. Основной функцией дома является укрытие, обеспечение безопасности и покоя как в физическом, так и духовном отношении. Дом защищает жителей, является для них пристанищем. В каждом из рассматриваемых языков дом тесно связан с концептом СЕМЬЯ, он отождествляется с близкими. В отличительных признаках в каждом из языков, в свою очередь, отражается не только индивидуальный исторический опыт каждого из исследуемых этносов, но также разные культурные контексты, так как именно в концепте ДОМ высвечиваются изменения в менталитете и аксиосфере каждой из рассматриваемых лингвокультур. 
EN
The artricle compares the concept of home/house in Polish, Serbian, and Russian. It is a continuation of research carried out by the authors within the EUROJOS project and the volume on home/house of the Axiological Lexicon of Slavs and their Neighbours. The analysis aims to identify the common conceptual base, as well as the culture-specific aspects that distinguish each of the languacultures under scrutiny. The relevant cultural concepts in the three languacultures share a common base image but are distinguished through their culture-specific characteristics. That base is universal: rather than being limited to the Slavic context, it can be found in other languages, sometimes very distant ones. In Polish, Serbian, and Russian, home is above all viewed as a non-material, social, and functional value, as a community of people that share it, one that provides the sense of security and unconditional acceptance. Common features are also found in the network of relationships triggered by each cultural concept in question, such as the notion of family. The culture-specific content, in turn, derives from different historical and cultural conditions: those contribute to the peculiarities of the Polish patriotic manor, the Serbian Kosovo, or the Russian communal apartments. These specific cultural concepts reflect changes in the culture, mentality, and worldview in each languaculture.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.