Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  The Holy Spirit
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The Mediating Mission of The Holy Spirit – Some Theological Models

100%
Kaczmarek P.
|
2023
|
vol. 32
|
issue 4
103-111
PL
Jezus Chrystus, odchodząc do Ojca, posłał swoim uczniom Ducha Świętego, który miał im wszystko przypomnieć i wyjaśnić. Tenże Duch Święty działa dalej w Kościele, uświęcając Mistyczne Ciało Chrystusa. Pierwszym Parakletem jest sam Jezus Chrystus, który podjął misję zbawczą i stał się pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. Duch Święty posłany przez Chrystusa jest drugim Parakletem, wypełniającym misję pośredniczącą. Duch Święty działa zarówno w Trójcy Immanentnej (wewnętrznym życiu Boga) oraz w Trójcy Ekonomicznej (działaniu historiozbawczym Boga). Ciekawe w tym kontekście są modele teologiczne wypracowane m.in. przez Heriberta Mühlena, Josepha Ratzingera, Waltera Kaspera, Hansa Ursa von Balthasara, Matthiasa Josepha Scheebena, Maximiliana Marię Kolbego oraz René Laurentina, których koncepcje zostały w dużym skrócie zaprezentowane w powyższym artykule. Misja pośrednicząca Ducha Świętego jest zorientowana chrystocentrycznie i ujawnia się w najważniejszych wydarzeniach zbawczych dokonanych przez Jezusa Chrystusa (Wcielenie, chrzest w Jordanie, głoszenie królestwa Bożego, śmierć i zmartwychwstanie). Ponadto Duch Święty uświęca Kościół, łącząc ludzi z Bogiem i ludzi między sobą. Działanie to wpisane jest w pośrednictwo bytowe Jezusa Chrystusa, który ma dwie natury – Boską i ludzką oraz w pośrednictwo funkcyjne Zbawiciela 
(funkcję królewską, prorocką i kapłańską). Niewątpliwie ostatnie dziesięciolecia charakteryzują się dużym ożywieniem wśród teologów, którzy zajmują się tematyką pneumatologiczną, zwłaszcza w wymiarze misji pośredniczącej Ducha Świętego.
EN
Jesus Christ, going to the Father, sent his disciples the Holy Spirit, who was to remind them and explain everything. The same Holy Spirit continues to act in the Church, sanctifying the Mystical Body of Christ. The first Paraclete is Jesus Christ himself, who undertook a salvific mission and became a mediator between God and people. The Holy Spirit sent by Christ is the second Paraclete fulfilling the mediating mission. The Holy Spirit works both in the Immanent Trinity (God’s inner life) and in the Economic Trinity (God’s saving action in history). Interesting in this context are the theological models developed by, among others, Heribert Mühlen, Joseph Ratzinger, Walter Kasper, Hans Urs von Balthasar, Matthias Joseph Scheeben, Maximilian Maria Kolbe and René Laurentin, whose concepts have been briefly presented in the above article. The mediating mission of the Holy Spirit is oriented Christocentric and is revealed during the most important salvation events performed by Jesus Christ (incarnation, baptism in the Jordan, proclamation of the Kingdom of God, death and resurrection). Moreover, the Holy Spirit sanctifies the Church, connecting people with God and people with each other. This action is inscribed in the ontic mediation of Jesus Christ, who has two natures – Divine and human, and in the functional mediation of the Savior (royal, prophetic and priestly functions). Undoubtedly, the last decades have been characterized by a great revival among theologians who deal with pneumatology, especially in the dimension of the mediating mission of the Holy Spirit.
2

Duch Święty kształtujący osobowość chrześcijanina

88%
Kosche M.
Teologia w Polsce
|
2021
|
vol. 15
|
issue 1
123-135
PL
Celem artykułu jest próba ukazania tego, w jaki sposób Duch Święty kształtuje osobowość chrześcijanina. Pojęcie „osobowości” zostało wybrane nieprzypadkowo, ponieważ posługuje się nim wiele współczesnych nauk o człowieku. Dlatego też bardzo dobrze nadaje się do multidyscyplinarnego dyskursu o osobie ludzkiej. Oczywiście fenomen osobowości ma nieco inne pole semantyczne w psychologii, socjologii, etyce czy pedagogice. W niniejszym opracowaniu terminy: „osobowość” oraz „osobowość chrześcijańska” będą rozumiane personalistycznie, zgodnie z intuicjami zaczerpniętymi od Wincentego Granata. Próba odpowiedzi na pytanie o to, w jaki sposób Duch Święty kształtuje osobowość człowieka, będzie prowadzona zgodnie z zaproponowaną przez Granata hermeneutyką osoby przez osobowość. Zdaniem lubelskiego personalisty można mówić o trzech płaszczyznach (rodzajach) osobowości ludzkiej: psychicznej, etycznej i społecznej. Jednakże należy pamiętać o tym, że za każdym razem chodzi o „osobę integralną”, ujmowaną wszakże w perspektywie pewnego wyodrębnionego spektrum jej bytowania i działania.
EN
The article discusses the issue forming the personality of the Christian by the Holy Spirit. The initial intuition located at the base of the text is belief that the Christian personality is the result of divine influence of the Holy Spirit on the process of forming the human personality so that it becomes a reflection of the personality of Jesus of Nazareth.A more detailed analysis of how the Third Person of the Trinity creates the personality in this document are organized according to the three levels of personality (psychological, ethical and social), which singled out and characterized Wincenty Granat.
3
Publication available in full text mode
Content available

Duch Święty kształtujący osobowość chrześcijanina

63%
Kosche M.
Teologia w Polsce
|
2021
|
vol. 15
|
issue 1
123-135
EN
The article discusses the issue forming the personality of the Christian by the Holy Spirit. The initial intuition located at the base of the text is belief that the Christian personality is the result of divine influence of the Holy Spirit on the process of forming thehuman personality so that it becomes a reflection of the personality of Jesus of Nazareth. A more detailed analysis of how the Third Person of the Trinity creates the personality in this document are organized according to the three levels of personality (psychological, ethical and social), which singled out and characterized Wincenty Granat.
PL
Celem artykułu jest próba ukazania tego, w jaki sposób Duch Święty kształtuje osobowość chrześcijanina. Pojęcie „osobowości” zostało wybrane nieprzypadkowo, ponieważ posługuje się nim wiele współczesnych nauk o człowieku. Dlatego też bardzo dobrze nadaje się do multidyscyplinarnego dyskursu o osobie ludzkiej. Oczywiście fenomen osobowości ma nieco inne pole semantyczne w psychologii, socjologii, etyce czy pedagogice. W niniejszym opracowaniu terminy: „osobowość” oraz „osobowość chrześcijańska” będą rozumiane personalistycznie, zgodnie z intuicjami zaczerpniętymi od Wincentego Granata. Próba odpowiedzi na pytanie o to, w jaki sposób Duch Święty kształtuje osobowość człowieka, będzie prowadzona zgodnie z zaproponowaną przez Granata hermeneutyką osoby przez osobowość. Zdaniem lubelskiego personalisty można mówić o trzech płaszczyznach (rodzajach) osobowości ludzkiej: psychicznej, etycznej i społecznej. Jednakże należy pamiętać o tym, że za każdym razem chodzi o „osobę integralną”, ujmowaną wszakże w perspektywie pewnego wyodrębnionego spektrum jej bytowania i działania.
4
Publication available in full text mode
Content available

Duch jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie (Ef 1,14). Nowotestamentowe metafory Ducha Świętego jako przedsmak pełni zbawienia w życiu przyszłym

62%
Ostański P.
Poznańskie Studia Teologiczne
|
2017
|
issue 31
31-48
EN
The aim of this paper is to propose a new distinctive view, different from the traditional one, of the person and work of the Holy Spirit, or speaking more precisely, how St. Paul and the author of the Hebrews understand the gift of the Holy Spirit in Christian life. According to their pneumatology the presence of the Holy Spirit in a baptized person marks the beginning or the first part of salvation that will be completed in the age to come. To spell out their approach they both use the language of metaphors. The first metaphor arrabōn derives from commercial life (2 Cor 1:22; 5:5; Eph 1:14). It stands for the “downpayment” or “earnest” which in trade language means the part of the whole sum of money resulting from the sale-purchase contract, the first installment and the guarantee that the deal will be kept and the total amount of money paid. When Paul calls the Holy Spirit “the first installment”, he means He is like a down payment and a foretaste of eternal happiness and future heritage prepared for the saved. In other words the Spirit is a pledge and a guarantee: what now is paid partially, will be paid completely in eternal life. The second metaphor aparchē (Rom 8:23) originates from the agricultural life. The term “first fruits” pertains to the first grain from the field or to first fruits from the orchard. The Israelites were obliged to offer them to Yahweh. When offering Him a small part of the first produce, they actually gave Him the whole crop. In St. Paul’s view the Holy Spirit is like the first sheaf of grain offered to the Christians, and points out to the future complete harvest of salvation in heaven. The third metaphor of the Holy Spirit – a forerunner of future fullness – is taken from the domestic life. The Spirit is considered by the author of the Hebrews as food which is tasted by the baptized (geuomai; Heb 6:4). In fact, tasting is not yet the exact eating, but consuming a small amount of a dish in order to know what it is like. Christians filled with the Holy Spirit just sample “the powers of the age to come” (Heb 6:5), because He is a foretaste of the eternal banquet in heaven. The three studied metaphors introduce an unexpected perspective of the Holy Spirit. In earthly life He is the first installment or an advance payment of big riches provided for the believers; He is the first fruits indicating the heavenly harvest and the foretaste of an eternal banquet with God. He is also a pledge and a guarantee that what was promised by God to His people, will be granted.
5
Publication available in full text mode
Content available

„Duch, który przekonywa świat o grzechu” (DeV 27). Pneumatologiczna reinterpretacja profetyczno-krytycznej misji Kościoła w świecie

51%
Gocko J.
Verbum Vitae
|
2020
|
vol. 37
|
issue 1
241-256
EN
The paper is aimed at highlighting the role of the Holy Spirit in the mission of the Church in the world. (1) Besides indicating the specific directions and means of this mission, the Holy Spirit is, first and foremost, its source and consequently the source of its fruitfulness. (2) In this world, however, the Holy Spirit, as the invigorating power and light, encounters resistance and opposition, first in the internal and subjective dimension through sin, and then in the objectified shape of culture and civilization, which in modern theology found its expression in the concept of “social sin” and “structures of sin”. (3) If the Church wants to recognize and realize its ministry to the world according to the mandate received from Christ, it must be constantly open to the Holy Spirit, who “convinces the world of sin, justice and judgment” (Jn 16: 8). Today, the task of convincing the world of sin is undertaken by the Church primarily on the doctrinal level. In relation to the social sphere, this role is played by the Church’s social teaching through its prophetic and critical dimension.
PL
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na rolę Ducha Świętego w posłannictwie Kościoła w świecie. Duch Święty nie tylko wskazuje konkretne kierunki i środki tego posłannictwa, ale jest nade wszystko źródłem tego posłannictwa, a więc także źródłem jego owocności (1). Duch Święty jako ożywcza moc i światło napotyka jednak w tym świecie na opór i sprzeciw, w pierwszej kolejności w wymiarze wewnętrznym i podmiotowym poprzez grzech, a następnie w zobiektywizowanym kształcie kultury i cywilizacji, co we współczesnej teologii znalazło wyraz w koncepcji „grzechu społecznego” i „struktur grzechu” (2). Jeśli Kościół chce rozpoznać i urzeczywistnić swoją posługę wobec świata wedle mandatu otrzymanego od Chrystusa, musi ciągle otwierać się na Ducha Świętego, który „przekonuje świat o grzechu, sprawiedliwości i sądzie” (J 16, 8). Dziś to zadanie przekonywania świata o grzechu podejmuje Kościół przede wszystkim na płaszczyźnie doktrynalnej. W odniesieniu do sfery społecznej rolę tę pełni nauka społeczna Kościoła poprzez swój profetyczno-krytyczny wymiar (3).
6

Dary hierarchiczne i charyzmatyczne w służbie komunii i w realizacji misji ewangelizacyjnej Kościoła

51%
Zarzycki S. T.
Roczniki Teologiczne
|
2018
|
vol. 65
|
issue 5: Teologia duchowości
7-22
EN
The article raises the issue of hierarchical and charismatic gifts in terms of their theological, ecclesiological, theological-spiritual and pastoral context. Its point of departure is the rediscovery of the charism during the Second Vatican Council and in subsequent parts it follows briefly the development of the charism after the Council, not only within consecrated life. Further on, the article recalls its position, including hierarchical gifts in the ecclesiology of communion. In the essential part of the article, the author considers the role of charisms in building up the community of the Church through monks, priests and laymen. He takes into account their relationship with love – the greatest gift of the Spirit - and with its communion function. After explaining the mutual relationship between communio and missio of the Church, he goes on to present the role of charisms in the attainment of the mission of evangelisation through the clergy, monks and laymen. He also presents orienting charisms towards a deeper participation of the faithful in the holy sacraments.
PL
Artykuł podejmuje zagadnienie darów hierarchicznych i charyzmatycznych od strony teologicznej, eklezjologicznej, teologiczno-duchowej i duszpasterskiej. Wychodzi od ponownego odkrycia charyzmatu podczas Soboru Watykańskiego II i śledzi pokrótce rozwój jego teologii po Soborze, nie tylko w nurcie życia konsekrowanego. Następnie przypomina jego usytuowanie w eklezjologii komunijnej. W zasadniczej części swego artykułu autor rozpatruje rolę charyzmatów w budowaniu wspólnoty Kościoła przez zakonników, kapłanów i świeckich. Uwzględnia ich związek z miłością – największym darem Ducha. Po wyjaśnieniu wzajemnej relacji pomiędzy communio i missio Kościoła, przechodzi do ukazania roli charyzmatów w urzeczywistnieniu misji ewangelizacyjnej przez duchownych, zakonników i świeckich. Ukazuje też ukierunkowanie charyzmatów na głębszy udział wiernych w sakramentach świętych.
7
Publication available in full text mode
Content available

Vita consacrata come opera dello Spirito Santo

45%
Poleszak L.
Sympozjum
|
2021
|
vol. 1(40)
131-158
PL
Życie konsekrowane rodzące się z Bożej inicjatywy winno być rozważane w perspektywie charyzmatycznej. Duch Święty, który działa w Kościele, nie tylko stoi u początku każdego instytutu konsekrowanego, ale staje się też źródłem licznych owoców na przestrzeni wieków. Życie konsekrowane objawia się jako rzeczywistość nieustannie zmieniająca się i owocująca, podległa stałej inspiracji Ducha Świętego. W artykule zostanie omówiony potrójny wymiar obecności Parakleta w życiu konsekrowanym: w powołaniu człowieka do świętości, w charyzmacie instytutów i w nowych formach życia konsekrowanego. Dzięki temu będzie można łatwiej dostrzec wymiar charyzmatyczny tej formy życia w Kościele.
EN
Consecrated life born from the God’s initiative should be considered in the charismatic perspective. Holy Spirit, who works in the Church, not only stands at the beginning of each institute of the consecrated life, but has been the source of countless blessings and positive fruits throughout the centuries. Consecrated life manifests itself as the always changing reality which under the inspiration of the Holy Spirit brings about many fruits. In the article one can find the explanation for Trinitarian dimension of the presence of the Paraclete in the consecrated life: Firstly in the vocation of a human to sainthood, secondly in the charism of the particular institute or form of the consecrated life. Finally thanks to these dimensions mentioned above one can easily discover another one, which is the charismatic form of living within the Church.
8
Publication available in full text mode
Content available

Duch Święty w ziemskim życiu Chrystusa w ujęciu Hansa Ursa von Balthasara

45%
Faltyn J.
Tarnowskie Studia Teologiczne
|
2021
|
vol. 40
|
issue 1
7-22
EN
Hans Urs von Balthasar (1905–1988) presents the original and unique kind of reflection on the relations within the Holy Trinity, especially those concerning the terrestrial existence of Jesus Christ - from the Incarnation to the Resurrection. What is worth noting in this respect, is the concept of Trinitarian inversion in which a temporary reversal of the Divine Persons’ relations takes place. The Holy Spirit, who proceeds from the Father and the Son (the immanent Trinity) is the one who leads Jesus - the incarnated Son of God, sent by the Father - during the inversion. In Balthasar’s theology the Holy Spirit is defined as the Father’s Spirit - giving orders to the Christ, and the Son’s Spirit is the Spirit who takes the Father’s orders. The Christ accomplishes everything, from the Incarnation to the Resurrection, in obedience to the Father, the obedience which is synonymous with God’s eternal love.
PL
Hans Urs von Balthasar (1905–1988) prezentuje oryginalny sposób refleksji nad relacjami w Trójcy Świętej dotyczącymi zwłaszcza ziemskiej egzystencji Chrystusa - od wcielenia do zmartwychwstania. Na uwagę w tym względzie zasługuje pojęcie inwersji trynitarnej, w której dokonuje się czasowe odwrócenie relacji Osób Boskich. Duch Święty, który od Ojca i Syna pochodzi (Trójca immanentna), podczas trwania inwersji prowadzi Jezusa - wcielonego Syna Bożego, posłanego od Ojca. Duch Święty w teologii Balthasara jest określany Duchem Ojca - dającym polecenia Chrystusowi, a Duch Syna jest Duchem, który przyjmuje polecenia Ojca. Chrystus dokonuje wszystkiego, od wcielenia po zmartwychwstanie w absolutnym posłuszeństwie Ojcu, które jest synonimem odwiecznej miłości Boga. 
9
Publication available in full text mode
Content available

Liturgiczne zastosowanie świętego myronu (krzyżma) w tradycji bizantyjskiej. Namaszczenia w sakramencie chrztu i bierzmowania

38%
Nowakowski P.
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
|
2023
|
vol. 61
|
issue 1
121-137
EN
The article presents various applications of the chrism (the holy myron) in liturgy of the Orthodox Church. First a particular time of applicationan and meaning of the chrism (myron) in the Byzantine tradition is shown. Then the author discusses the process of evolution of the Byzantine baptismal anointments (prebaptismal and postbaptismal) in the context influenced by the syrian liturgical tradition. Particularly anointing with the chrism (myron) is indicated, that in Byzantine rite is considered as confirmation (miropomazanie). He speaks about anointing of various spots of the body and about the accompanying prayers as it is proved by the former practice of the Russian Church (17th). Finaly, at attempt at formulating liturgical theology of the human body has been made, as it appears in the liturgical practice.
PL
Artykuł ukazuje rodzaje różne zastosowań krzyżma (świętego myronu) w liturgii Kościoła prawosławnego. Przedstawione są najpierw szczególne miejsce i znaczenie krzyżma (myronu) w liturgii tradycji bizantyjskiej. Autor omawia następnie ewolucję bizantyjskich namaszczeń chrzcielnych (przedchrzcielne i pochrzcielne) w kontekście wpływów syryjskiej tradycji liturgicznej.  Szczególną uwagę zwraca na namaszczenie krzyżmem (myronem), które w obrządku bizantyjskim pełni rolę sakramentu bierzmowania (miropomazanie).  Ukazuje namaszczenia myronem na różnych częściach ciała i towarzyszące im modlitwy, na przykładzie dawnej praktyki Cerkwi rosyjskiej (XVII wiek). Na koniec podjęta została próba sformułowania liturgicznej teologii ciała ludzkiego, wyłaniająca się z tej wschodniej praktyki wielu namaszczeń w obrzędach bierzmowania.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.