Search results

1

Ewolucja doktryny „konstytucjonalizmu radzieckiego” 1918–1991

100%

Bosiacki A.

Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi

|

2010

|

vol. 32

243-260

EN

The paper presents basic assumptions of the constitutions of the Union of Soviet Socialist Republics, adopted during the existence of this state in the years 1917–1991. On the basis of fundamental ideas of the constitutions the author draws a picture of the so-called Soviet constitutionalism under volatile conditions arising from the pure revolutionary declared state to more classical form of political and legal system presented in the constitutional shape. The article concerns specific features of the Soviet constitutionalism, distinguishing it from regular constitutional models. To a lesser extent the paper concerns the difference between theory and practice of the “first state of workers and peasants” and the first “utopia in power”, as the Soviet state was described by the scholars of the field. In particular, the author emphasized evolution of legal nihilism, utopism, or a rule of exclusion of rights of certain citizens’ cathegories, imposed in the first Soviet constitution, and abolished, de iure, in 1936. On the other hand, however, the paper stressed the continuity of such issues as specific structure of the power of state, the common necessity of labour, or the legal possibility of dismissing the „parliamentary” representatives at any time. Also, the author underlines the question that, apart from the needs and the concept of the totality of power, the so-called Soviet constitutionalism was not able to create a new system of performance the power, and after collapse of the USSR, from the constitutional perspective it was rejected by enacting the new constitution, what happened in the former Soviet Union and in the countries of a similar political order.

2

Związek Radziecki jako państwo skorumpowane

80%

Czepil B.

Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi

|

2010

|

vol. 32

261-290

EN

The article concerns the process of corruption’s institutionalization in the Union of Soviet Socialist Republics. Corruption is perceived as a permanent and variable pattern of social-and-political actors’ behavior which was generated by centralized structure of governmental system. The author attempts to prove that costs and benefits derived from corruption were not identical during every period of the Soviet Union’s development. This calculation was for the most part the result of political regime’s dynamics and changing degree of its totalitarianism. Legalized corruption, patron–client networks and ordinary bribery – which the author defines as a patterns of corruption typical for the Soviet Union – were structurally connected phenomena. On one hand they were inextricably intertwined with the political system; on the other they were a manifestation of the system’s inefficiency and a lack of its identification with foundational principles. While analyzing corruption in a system such as the Soviet Union, many various doubts appear as far as defining different actions as unequivocally corrupt is concerned. Some of them were not meant to serve as an instrument of personal enrichment but were the only available way to gain access to scarce goods or to face challenges posed by the irrational system of the economy’s management. It can be assumed that these actions were the manifestations of rational adaptation to unpredictable social-and-economic environment and that to some degree they performed functionally useful role. Corruption in the Soviet Union gained a status of informal institution the regulatory potential of which was largely serving as a substitute for regulatory functions which generally should be performed by the legal system.

3

Tomasz Browarek, Ludność niemiecka w polityce państwa polskiego w latach 1945-1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2015, ss. 405

51%

Lejb M.

Facta Simonidis

|

2016

|

vol. 9

|

issue 1

325-328

4

Specyfika stosunków polsko-radzieckich w latach 1944-1991

51%

Weremiuk S.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2014

|

vol. 6

|

issue 11

43-57

PL

Celem artykułu jest przedstawienie cybernetycznego modelu procesu radzieckiej penetracji w Europie Środkowo-Wschodniej po II wojnie światowej, który pozwala również na wykrycie i dokonanie analizy procesów penetracyjnych łączących ZSRR z PRL. Przez niespełna pół wieku Europa Środkowo-Wschodnia znajdowała się pod dominacją radziecką. Na końcowym etapie II wojny światowej państwa leżące w tej części Europy stały się obiektem radzieckiej penetracji. Proces ten w poszczególnych państwach wyglądał inaczej – wynikało to z uwarunkowań historycznych (tradycji ulegania państw bloku wschodniego), stosowanych metod i ich skuteczności oraz z zachowania się systemu penetrowanego (podatność na bodźce sterujące, stopień autonomiczności). Penetracja ZSRR była okresowo zakłócana, przede wszystkim wskutek przesileń politycznych w tym państwie, do których dochodziło w momentach zmian na stanowisku sekretarza generalnego KPZR. W latach 80. XX w. radzieckie kierownictwo postawiło imperium przed wyzwaniami współczesności. Uruchomione mechanizmy spowodowały przerwanie procesów penetracyjnych. Nastąpiło przetransformowanie więzów zależności w kierunku wywierania wpływu. Cybernetyczny model penetracji z jednej strony pozwala na przeanalizowanie oraz wyjaśnienie charakteru i działania radzieckich struktur penetrujących, z drugiej zaś stwarza podstawę do rozważań na temat zakresu i skutków radzieckich działań penetracyjnych oraz stopnia zależności państw bloku wschodniego, w tym PRL, od ZSRR.

EN

This article aims at presenting a cybernetic model of the process of Soviet penetration of Eastern and Central Europe after the second world war, which facilitates identification and analysis of the penetration process that linked the Soviet Union with the People’s Republic of Poland. For almost half a century, Central and Eastern Europe has remained under Soviet domination. During the final phase of WW II, the countries in this part of Europe have become a target of Soviet penetration. The process of penetration was country-specific, reflecting historical backgrounds (readiness to subdue showed by the Eastern Bloc countries), methods used and their efficiency as well as the properties of the penetrated systems (sensitivity to incentives imposing control, level of autonomy). The penetration processes had been periodically disturbed by political turning points in the Soviet Union that were inherent to the changes in the position of the Secretary General of the Communist Party of the Soviet Union. In the 1980s the Soviet leadership made an attempt to adapt the Soviet empire to contemporary challenges. The mechanisms have been activated that disrupted the Soviet penetration- the relationships have been shifted towards the influence. The cybernetic model of penetration allows, on the one hand, to analyze and explain the character and activity of the Soviet penetrating structures, while on the other hand it creates a foundation for reflections on the scope and effects of the Soviet penetration as well as on the level of dependence of the Eastern Bloc countries, including the People’s Republic of Poland on the Soviet Union.

5

Wymiana terytoriów przygranicznych Polski i ZSRS w 1951 roku Zarys problemu w oparciu o polskie źródła archiwalne

51%

Wawryniuk A.

Krakowskie Pismo Kresowe

|

2012

|

vol. 4: Galicja jako pogranicze kultur

191-228

EN

In 1951 the Union of Soviet Socialist Republics asked the Poland to forward 480 km2 of land owned by the counties Tomaszów, Hrubieszów. In return, we were to receive the Petroleum and Gas rich areas of the Bieszczady Mountains. Indeed, the lands were transferred to land covering the huge deposits of coal, which was already known to contain deposits in the 30’s. Twentieth century Poland was again „enriched” by depleted oil and gas fields in the Eastern Carpathians, belonging to the Drohobycz circuit. A significant part of the work was devoted to the presentation of works and procedures related to the preparation of the Polish areas to transfer to the Soviet Union. I also discuss the work of delimitation commission to appoint a new Polish-Soviet border. In the last part of the article I present unpublished material on the new Soviet demands for new land transfer among other things, the county Hrubieszów ranging in size from 1250-1300 km2. In return, Poland was proposed the railway line Chyrowa–Dobromil and… rich in oil and gas areas in the Carpathians.

6

O idei pracy, prawie pracy I pracy przymusowej w Związku Sowieckim – uwagi wybrane (1917-1945)

51%

Lityński A.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. specjalny I

|

issue XXI

43-52

EN

In the Union of Soviet Socialist Republics, work was compulsory according to the 1918 labor code. This stemmed from the ideas of Marx. This position was also held by Lenin, Trotsky and others. The Communist Party could assign anyone any work. Evading work was a counter-revolutionary crime. Likewise, it was a crime to arbitrarily change one’s place of work. The compulsion to work required the use of terror. Terror was an everyday phenomenon in the USSR. Low labor productivity was a constant affliction. Prison labor was used en masse from the beginning. The GULAG system (forced labor camps) expanded. Prison labor was becoming less and less productive. In 1956, the GULAG camps were renamed “penal colonies,” which still exist in Russia today.

PL

W Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich praca była obowiązkowa. Kodeks pracy z 1918 r. przewidywał przymus pracy. Wynikało to z idei Marksa. Stanowisko takie zajmowali też Lenin, Trocki i inni. Partia komunistyczna mogła każdemu wyznaczyć dowolną pracę. Uchylanie się od pracy było przestępstwem kontrrewolucyjnym. Tak samo przestępstwem była samowolna zmiana miejsca pracy. Przymus pracy wymagał stosowania terroru. Terror był zjawiskiem codziennym w ZSRR. Niska wydajność pracy była stałą bolączką. Od początku masowo stosowano pracę więźniów. System łagrów (obozów pracy przymusowej) ulegał rozbudowie. Praca więźniów była coraz mniej wydajna. W 1956 r. GUŁAG zmienił nazwę na „kolonie karne”, które istnieją w Rosji do dzisiaj.

7

Deportations and distribution of Polish citizens of the Mosaic faith in the territories of the Union of Soviet Socialist Republics in 1939-1943

51%

Cutter Z.

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2020

|

vol. 52

|

issue 4(198)

749-762

PL

Prezentowany artykuł ściśle wiąże się z dziejami stosunków politycznych II Rzeczypospolitej ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1939-1943. Charakterystyka masowych deportacji oraz rozmieszczenia obywateli polskich na obszarach Związku Radzieckiego, ze szczególnym uwzględnieniem ludności wyznania mojżeszowego stanowią zasadnicze cele opracowania. Przy zastosowaniu metody statystycznej poddano analizie i ocenie kwestie zasadnicze związane z: eksploracją ludności żydowskiej na tle struktury narodowościowej Polski lat 1918-1939; masowymi deportacjami ludności Kresów Wschodni przez władze radzieckie w latach 1940-1941 oraz obszary państwa radzieckiego, na których została rozmieszczona ludność z okupowanych ziem II Rzeczypospolitej. W rozważaniach merytorycznych wskazano jednocześnie , że masowe akcje deportacyjne, a także życie codzienne na „nieludzkiej ziemi” dosięgły oprócz Polaków, również obywateli polskich wyznania mojżeszowego.

EN

The presented article addresses the history of the Second Polish Republic’s political relations with the Union of Soviet Socialist Republics in 1939-1943. The study aims to characterize the mass deportations and the distribution of Polish citizens in the territory of the Soviet Union, with emphasis on the population of the Mosaic faith. The statistical method was used to analyze and assess the fundamental issues related to the exploration of the Jewish population against the background of the national structure of Poland in the years 1918-1939, mass deportations of the people of the Eastern Borderlands by the Soviet authorities in 1940-1941, and the areas of the Soviet state where people from the occupied territories of the Second Polish Republic were deployed. The substantive considerations also indicated that mass deportation actions and everyday life on “inhuman land” reached not only Poles but also Polish citizens of the Mosaic faith.

8

Sebastian Rosenbaum, Dariusz Węgrzyn (red.), Wywózka. Deportacja mieszkańców Górnego Śląska do obozów pracy przymusowej w Związku Sowieckim w 1945 roku. Faktografia-konteksty-pamięć, Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Oddział w Katowicach, Katowice 2014, ss. 454.

41%

Popieliński P.

Facta Simonidis

|

2015

|

vol. 8

|

issue 1

269-275

EN

Review of book: Sebastian Rosenbaum, Dariusz Węgrzyn (red.), Wywózka. Deportacja mieszkańców Górnego Śląska do obozów pracy przymusowej w Związku Sowieckim w 1945 roku. Faktografia-konteksty-pamięć, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Oddział w Katowicach, Katowice 2014, ss. 454

PL

Recenzja publikacji: Sebastian Rosenbaum, Dariusz Węgrzyn (red.), Wywózka. Deportacja mieszkańców Górnego Śląska do obozów pracy przymusowej w Związku Sowieckim w 1945 roku. Faktografia-konteksty-pamięć, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Oddział w Katowicach, Katowice 2014, ss. 454

9

Przestępstwa dezercji i samowolnego oddalenia się żołnierza w Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

41%

Pietrzak R.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

297-318

EN

Crimes of desertion and self moving away has been a problem since armed forces have been existing. In the past, crime of desertion mostly had been punishable by the death penalty and in combat situations, combat officers could even kill a deserter without any criminal trial or disciplinary proceedings. When progressive humanitarianization was in progress, penalties for discussed crimes were gradually liberalized in the entire world. Those acts have negative influence not only on the morale of the army and its strength as a consequence, but it can also be bad for society. On the other hand, the very important thing is the severity of the sanction for those prohibited acts in time of peace, in warpath and in combat situations. The next important thing is changes of criminal sanction in legislations of those two socialist countries for previously mentioned acts. In this article it was indicated, that both crimes of desertion and self moving away were similar, the difference between them was indicated and there is notice that act of desertion is more harmful and punished more severely than self moving away. The goal of this article is to show material and legal basis of penal responsibility for crimes of desertion and self moving away in USSR and Polish Peoples Republic.

PL

Przestępstwa dezercji oraz samowolnego oddalenia się stanowiły problem odkąd tylko istnieją siły zbrojne. W dawnych czasach przestępstwo dezercji z reguły karane było śmiercią a w sytuacji bojowej dowódcy zazwyczaj byli uprawnieni do pozbawienia życia dezertera bez jakiegokolwiek postępowania karnego czy choćby dyscyplinarnego. W późniejszych czasach, wraz z postępującą humanitaryzacją przepisy dotyczące omawianych czynów zabronionych stopniowo ulegały liberalizacji na całym świecie. Omawiane czyny oprócz tego, że źle wpływają na morale armii a w konsekwencji na jej wartość bojową, mogą również wywrzeć negatywny wpływ na społeczeństwo. Z drugiej strony istotna jest również kwestia dostosowania dotkliwości sankcji za popełnienie wyżej wspomnianych czynów przestępnych zarówno w czasie trwania pokoju jak i w trakcie wojny oraz sytuacji bojowej. Ważną kwestią są także zmiany w sankcjach karnych jakie następowały na przestrzeni lat w ustawodawstwach obydwu państw socjalistycznych za te przestępstwa. W niniejszej pracy wskazano również fakt, iż czyny przestępne samowolnego oddalenia się oraz dezercji należą do przestępstw tego samego rodzaju, przytoczono na czym polega różnica między nimi a także wykazano, iż czyn dezercji był bardziej szkodliwy i surowiej karany niż samowolne oddalenie się. Celem artykułu jest wykazanie materialnoprawnych podstaw odpowiedzialności karnej za czyny zabronione dezercji oraz samowolnego oddalenia się w Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Refine search results

2 Facta Simonidis

2 Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi

1 Krakowskie Pismo Kresowe

1 Miscellanea Historico-Iuridica

1 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

1 Roczniki Administracji i Prawa

1 Scientific Journal of the Military University of Land Forces

1 Bosiacki A.

1 Cutter Z.

1 Czepil B.

1 Lejb M.

1 Lityński A.

1 Pietrzak R.

1 Popieliński P.

1 Wawryniuk A.

1 Weremiuk S.

1 2021

2 2020

1 2016

1 2015

1 2014

1 2012

2 2010