Search results

1

J. Dybiec, Uniwersytet Jagielloński (1918-1939), Kraków 2000, ss. 759

100%

Szulakiewicz W.

Biuletyn Historii Wychowania

|

2000

|

issue 11/12

69-71

PL

J. Dybiec, Uniwersytet Jagielloński (1918-1939), Kraków 2000, ss. 759

2

Le programme de l 'étude de géographie du tourisme à l'Université Jagellonne

51%

Groch J., Jagielloński U.

Turyzm

|

1990

|

vol. 7

PL

Specjalizacja z geogralii turyzmu została utworzona na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1977 r. Rocznie kształci się od 20 do 25 osób, w tym 5-7 studentów geografii z innych ośrodków uniwersyteckich. Zajęcia specjalizacyjne rozpoczynają się po II roku studiów. Celem istnienia specjalizacji jest m. in. opanowanie bagażu wiedzy merytorycznej - zarówno geograficznej, jak i z innych dziedzin - związanej z turystyką, wyrobienie pewnych umiejętności (m. in. oceny turystycznych zasobów przyrodniczych i pozaprzyrodniczych pod kątem uprawiania określonych form turystyki), a także wyrobienie biegłości w korzystaniu z literatury fachowej, w badaniach ankietowo-sondażowych, stosowaniu metod ilościowych, sporządzaniu ekspertyz z zakresu turystyki, opracowywaniu przewodników, folderów, map, organizowaniu i pilotowaniu wycieczek. Celom tym podporządkowany jest program nauczania.

3

III Seminarium Polskiej Myśli Pedagogicznej Kierunki rozwoju myśli i praktyki pedagogicznej w Polsce lat 1939–2016 Uniwersytet Jagielloński Instytut Pedagogiki 3 kwietnia 2017 roku

51%

Łażewska D.

Journal of Modern Science

|

2017

|

issue 3(34)

361-366

PL

W dniu 3 kwietnia 2017 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim odbyło się III Seminarium Polskiej Myśli Pedagogicznej zorganizowane przez Zakład Pedagogiki Szkoły Wyższej i Polskiej Myśli Pedagogicznej Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Stowarzyszenie Studentów i Absolwentów „Paideia”. Patronat honorowy objęła Fundacja im. Zygmunta Starego. Niniejsze cykliczne spotkanie naukowe zostało zainspirowane przez prof. zw. dr hab. Janinę Kostkiewicz, podobnie jak pierwsze seminarium, które odbyło się 24 października 2014 roku, na temat Myśli o wychowaniu dla Polski niepodległej (1863–1914/18) oraz drugie seminarium z 29 kwietnia 2016 roku pt. Realizm filozoficzny jako podstawa koncepcji i kierunków rozwoju polskiej myśli pedagogicznej.

4

Biotechnologiczne spółki spin-off Uniwersytetu Jagiellońskiego jako mechanizm transferu technologii

51%

Dawidko P.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2012

|

vol. 20

95-107

EN

Spin-off companies constitute an interesting subject of research for economic geographers. The significance of local knowledge networks, tacit knowledge flows and strong links with local social and economic environment are their most important features. Academic spin-offs, created by employees of higher education and R&D establishments, form a specific subgroup among these firms. Spin- -off companies are acknowledged as a most important technology transfer mechanism in the highly innovative modern biotechnology sector. This paper deals with the creation and functioning of the Jagiellonian University’s biotech spin- -off companies in the contemporary business environment of Poland. Most of these companies are in an initial phase of development, facing many problems with financing and bureaucracy. The most important barriers to popularization of spin-off activity among researchers are: lack of financing, complicated IP law system, lack of business knowledge among scientists and general focus only on scientific activity among research personnel. The role of Jagiellonian University’s technology transfer and entrepreneurship support agencies (i.e. the Jagiellonian Centre of Innovation and the Life Science Technology Park and Cluster) is also discussed.

5

Księdza Konstantego Michalskiego życie i dzieło. W pięćdziesiątą rocznicę śmierci

45%

Piech S.

Folia Historica Cracoviensia

|

1998

|

vol. 4

EN

The article outlines the life and work of Rev. Konstanty Michalski, a lecturer at the Department of Theology at the Jagiellonian University, on the fiftieth anniversary of his death (deceased in 1947).

PL

Artykuł omawia życie i działalność ks. Konstantego Michalskiego, wykładowcy Wydziału Teologicznego UJ, w pięćdziesiątą rocznicę śmierci (zm. 1947).

6

Katedra chrześcijańskiej nauki społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim

45%

Piech S.

Folia Historica Cracoviensia

|

1989

|

vol. 1

EN

Die Veroffentlichung der Enzyklika "Rerum novarum" im Jahre 1891 weckte allenthalben ein grosses Interesse fur die katholische Soziallehre und regte viele zur sozialen Arbeit an. An den Universitaten wurden vermehrt auch Vortragsreihen zu diesem Fragenkreis angeboten. Die Jagellonen-Universitat, an der bereits im Mittelalter diese Problematik aufgegriffen wurde /vgl. Stanisław aus Skalbmierz und Paweł Włodkowic/, fanden die ersten Veranstaltungen dazu an der Juristischen-Fakultat im Studienjahr 1892/93 statt und seit 1899/1900 auch an der Theologischen Fakultat. Professoren der letzteren stellten 1908 -an das osterreichische Ministerium fur Kultus und Unterricht den Antrag, an der jU einen Lehrstuhl fur die Katholische Soziallehre zu grunden, was 1910 auch erfolgt ist. Der erste Lehrstuhlinhaber und Professor fur die Katholische Soziallehre, Kazimierz Zimmermann, war ein Geistlicher und bekannter Vorkampfer fur das Sozialrecht der polnischen Bewohner Grosspolens. Er gab auch die erste polnische Zeitschrift "Ruch Chrześcijańsko-Społeczny" heraus, die den Fragen der katholischen Soziallehre gewidmet war. Die Grundung des Lehrstuhls fur die Katholische Soziallehre an der Jagellonen-Universitat wurde durch die sozialistische Jugend vehement bekampft und hatte etliche Ausschreitungen zur Folge. Diese Aktion der sozialistisch eingestellten Jugend ging in die Geschichte der JU als "Zimmermann-Krieg" ein. 1926 wurde in dem nunmehr wieder unabhangigen Polen dieser Lehrstuhl durch den Minister fur Kultus und Bildung aubgeschafft. Die Bemuhungen der Bischofe von Krakau, Tschenstochau und OberSchlesien - unterstutzt durch die Theologische Fakultat der JU - um die Wiedereinrichtung des Lehrstuhls zeitigten keinen Erfolg. Angesichts dieser Lage bekam Jan Piwowarczyk, ein Geistlicher und Redaktionsmitglied der Zeitung "Głos Narodu", schon im Studienjahr 1928/ 1929 den Lehrauftrag, uber die Katholische Soziallehre zu lesen. Dann 1934/ 35 ubernahm diese Vorlesungen Andrzej Mytkowicz, ein Geistlicher und ehemaliger Universitatsprofessor fur christliche Soziologie in Lemberg, der sie bis 1938/39 fortsetzte. Zur Zeit der deutschen Besatzung, als die Krakauer Universitat bereits geschlossen war, wurde die Katcholische Soziallehre an den Priesterseminaren den Priesterseminaren fur die Diozese Krakau und Tschenstochau von Piwowarczyk unterrichtet. Nach Kriegsende ubernahm den Lehrauftrag an der JU wieder Mytkowicz und las daruber bis 1946/47. Von 1947 bis 1952 setzte diese Vortragsreihe Piwowarczyk fort, der zu dem Zeitpunkt auch Redaktionsmitglied der katholischen Wochenschrift "Tygodnik Powszechny" war. In dem Studienjahr 1952/53 wurde Piwowarczyk von Bolesław Kominek, dem spateren Kardinal und Erzbischof-Metropolit von Wrocław abgelost. Im letzten Jahr vor der Abschaffung der Theologischen Fakultat an der UJ hielt diese Vortrage Karol Wojtyła, der spatere Krakauer Erzbischof und Papst Johannes-Paul II. Obgleich in dem Zeitraum 1910-1954 die Katholische Soziallehre an der UJ nur 15 Oahre lang an einen eigens dafur eingerichteten Lehrstuhl unterrichtet werden konnte, hatte die Theologische Fakultat das Gluck, dafur jeweils die besten Wissenschaftler zu gewinnen, die - wie Zimmermann, Piwowarczyk und nicht zuletzt auch Karol Wojtyła - bis heute sehr bekannt sind.

PL

Na przełomie XIX i XX stulecia w wielu państwach europejskich nastąpił intensywny rozwój gospodarki kapitalistycznej. Nowe struktury ekonomiczne niosły ze sobą głębokie przemiany społeczne i polityczne. Na ziemiach polskich gospodarczo zapóźnionych wraz z rozwojem przemysłu wzrastała liczba robotników i następowała ich proletaryzacja. Na podłożu wyzysku i nędzy klasy robotniczej przyjmowały się różne organizacje stojące na gruncie światopoglądu materialistycznego, zwalczające religię i dążące do przebudowy ustroju społeczno-gospodarczego na drodze rewolucji socjalistycznej. W wysiłkach zmierzających do rozwiązania nabrzmiałej kwestii robotniczej przełomowe znaczenie miała encyklika papieża Leona XIII "Rerum novarum" ogłoszona 15 maja 1891 r. Papież przeprowadził w niej analizę ówczesnej rzeczywistości, przypomniał zasady i sugerował praktyczne rozwiązania. Po ogłoszeniu encykliki nastąpiło wielkie ożywienie katolickiej myśli i działalności społecznej. Na uniwersytetach zaczęto wprowadzać wykłady z tej dziedziny. Pierwsza na ziemiach polskich katedra chrześcijańskich nauk społecznych powstała w Uniwersytecie Jagiellońskim.

7

Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego i tworzenie prawa II Rzeczpospolitej Wybrane zagadnienia i postaci

45%

Malec D.

Z Dziejów Prawa

|

2019

|

vol. 12

371-384

EN

The centenary of Poland’s regaining independence is conducive to reflections on the achievements of the last 100 years, including the legal achievements of the interwar period. The Codification Commission, which celebrated its 100th anniversary in 2019, played an important role in the creation of the law of the Second Republic of Poland. Professors at the Jagiellonian University, including F.K. Fierich, the first President of the Commission in 1919-1928; F. Zoll, S. Gołąb, T. Dziurzyński, W.L. Jaworski, S. Wróblewski, M. Rostworowski, A. Górski, E. Krzy- muski, took an active part in its work. The work of the commission on the Polish nature conser- vation law of 1934 was inspired by professor at Jagiellonian University, W. Szafer. The influence of Cracow scholars on the shape of law was also exercised through participation in the works on the Constitution of 17 March 1921, participation in debates and discussions on the shape of vari- ous legal solutions in the field of, among others, the system of academic schools and the training of lawyers, shaping borders, creating acts of executive authorities by virtue of their functions as prime minister and ministers (among others, A. Benis, M. Bobrzyński, S. Estreicher, K.W. Ku- maniecki, S. Kutrzeba, J. Nowak, W. Wróblewski).

DE

Das hundertjährige Jubiläum der Erlangung der Unabhängigkeit durch Po- len ist ein Anlass, über das Schaffen der letzten hundert Jahre, einschließlich des juristischen Schaffens der Zwischenkriegszeit, nachzudenken. Die Kodifizierungskommission, die im Jahre 2019 ihr 100-jähriges Bestehen feiert, spielte eine wichtige Rolle bei der Schaffung des Rechts der Zweiten Polnischen Republik. Professoren der Jagiellonen-Universität beteiligten sich aktiv an ihrer Arbeit, darunter F.K. Fierich, der erste Präsident der Kommission 1919-1928; F. Zoll, S. Gołąb, T. Dziurzyński, W.L. Jaworski, S. Wróblewski, M. Rostworowski, A. Górski, E. Krzy- muski. Die Arbeiten der Kommission an dem polnischen Naturschutzrecht von 1934 wurden vom Professor der Jagiellonen-Universität W. Szafer inspiriert. Der Einfluss der Krakauer Gelehrten auf die Rechtsform erfolgte auch durch die Teilnahme an den Arbeiten an der Verfassung vom 17. März 1921, durch die Teilnahme an Debatten und Diskussionen über die Form verschiedener rechtlicher Lösungen, u.a. im Bereich der Struktur der akademischen Schulen und Juristenaus- bildung, Gestaltung der Grenzen, Schaffung von Akten der Organen der Exekutive, was sich aus der Funktion des Premierministers und Ministers ergab (u.a. A. Benis, M. Bobrzyński, S. Estrei- cher, K.W. Kumaniecki, S. Kutaże, J. Nowak, W. Wróblewski).

PL

Stulecie odzyskania niepodległości przez Polskę sprzyja refleksjom na temat dorobku ostatnich 100 lat, w tym dorobku prawnego okresu dwudziestolecia międzywojennego. Istotną rolę w tworzeniu prawa Drugiej Rzeczpospolitej odegrała Komisja Kodyfikacyjna, obchodząca w 2019 r. setną rocznicę utworzenia. W jej pracach brali aktywny udział profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego, m.in. F. K. Fierich, pierwszy Prezydent Komisji w latach 1919-1928; F. Zoll, S. Gołąb, T. Dziurzyński, W. L. Jaworski, S. Wróblewski, M. Rostworowski, A. Górski, E. Krzymuski. Prace komisji nad polskim prawem ochrony przyrody z 1934 r. zainspirował profesor UJ W. Szafer. Wpływ krakowskich uczonych na kształt prawa odbywał się także poprzez udział w pracach nad Konstytucją z 17 marca 1921 r., udział w debatach i dyskusjach nad kształtem różnych rozwiązań prawnych w zakresie m.in. ustroju szkół akademickich i kształcenia prawników, kształtowania granic, tworzenia aktów organów władzy wykonawczej z racji pełnienia funkcji premiera oraz ministerialnych (m.in. A. Benis, M. Bobrzyński, S. Estreicher, K. W. Kumaniecki, S. Kutrzeba, J. Nowak, W. Wróblewski).

8

Profesor Stanisław Płaza – badacz sejmików. O Mistrzu

38%

Lityński A.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2022

|

vol. 21

|

issue 1

305-317

EN

Stanisław Płaza (1927–2006) is a leading figure among scholars writing about local noble parliamentary assemblies. Stanisław Płaza created a synthesis of our knowledge about Crown local noble parliamentary assemblies. The author introduces the reader to the figure of the scholar, his life. Before Płaza finished school he found himself (in 1940) with his whole family in a Soviet Gulag, like many Poles, as a result of the Soviet occupation of over half of Poland after the Hitler-Stalin pact of 1939. After the war he returned to Poland, completed his studies and became a researcher at the Jagiellonian University. He obtained the title of professor. Stanisław Płaza placed the local noble parliamentary assembly in an original way in the whole complicated system of state and self-government bodies. Stanisław Płaza put in order our ideas and our knowledge about the system of the former Republic of Poland, and especially about the parliamentary system, fundamental in the system of noble democracy. The author himself wrote a lot about the local noble parliamentary assemblies of the former Republic of Poland, and was a friend and collaborator of Professor Stanisław Płaza. In spite of the high recognition of Professor Stanisław Płaza’s mastery, the author often argued with him academically. Currently, the author recalls the scientific achievements of Professor Stanisław Płaza and old polemics, which were closely observed in scholarly circles.

PL

Stanisław Płaza (1927–2006) to postać pierwszoplanowa wśród uczonych piszących o sejmikach. już pierwsza książka zaskakiwała samą konstrukcją. Stanisław Płaza stworzył syntezę naszej wiedzy o sejmikach koronnych. Autor przybliża czytelnikowi postać Uczonego, jego życie. Zanim ukończył szkoły znalazł się (w 1940 r.) z całą rodziną w sowieckim łagrze, jak wielu Polaków w wyniku sowieckiej okupacji ponad połowy Polski po pakcie Hitler-Stalin (z 1939 r.). Po wojnie powrócił do Polski, ukończył studia i został pracownikiem naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uzyskał tytuł profesora. Sejmik został przez Stanisława Płazę oryginalnie umieszczony w całym skomplikowanym systemie organów państwowych oraz samorządowych. Stanisław Płaza uporządkował nasze wyobrażenia i naszą wiedzę o ustroju dawnej Rzeczypospolitej, a zwłaszcza o systemie parlamentarnym, fundamentalnym w ustroju demokracji szlacheckiej. Autor też dużo pisywał o sejmikach dawnej Rzeczypospolitej, przyjaźnił się i współpracował z Profesorem Stanisławem Płazą. Mimo wysokiego uznania mistrzostwa Profesora Stanisława Płazy, piszący te słowa nieraz z Nim polemizował naukowo. Obecnie autor przypomina naukowe osiągnięcia Profesora Stanisława Płazy i dawne polemiki, które były z uwagą obserwowane w środowisku.

9

Biskupi krakowscy a obsada katedr Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1880-1939)

38%

Piech S.

Folia Historica Cracoviensia

|

1994

|

vol. 2

EN

Restored in 1880, the Department of Theology of the Jagiellonian University grew quickly and achieved a significant scholarly position as early as the end of the 19th century. Krakow bishops played an important role in the development of the faculty. State and church legislation granted them a deciding voice in the selection of the teaching staff.

PL

Odnowiony w 1880 r. Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego szybko się rozwijał i już z końcem ubiegłego stulecia osiągnął znaczącą pozycję naukową. Ważną rolę w rozwoju fakultetu odegrali biskupi krakowscy. Prawodawstwo państwowe i kościelne przyznawało im bowiem decydujący głos w doborze kadry nauczającej.

10

Zakład leczniczo-wychowawczy UJ w Witkowicach pod Krakowem

38%

Rączka J. W.

Folia Historica Cracoviensia

|

1999

|

vol. 6

EN

The article presents the history and activities of the Jagiellonian University's medical and educational facility in Witkowice near Krakow, which treated, among other patients, children suffering from trachoma.

PL

Artykuł przedstawia historię i działalność placówki w Witkowicach pod Krakowem - zakładu leczniczo-wychowawczego Uniwersytetu Jagiellońskiego, m.in. zajmującego się leczeniem dzieci chorych na jaglicę.

11

Początki kariery nauczycielskiej ks. J. Schindlera na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1832 - 1836

38%

Frankowska E.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

Reverend Jan Schindler (1802-1890) was regarded as a controversial figure even during his lifetime and has been considered as such to this day, especially in the Cracow environment. During the period known as the Republic of Cracow (1815-1846) he managed to make a brilliant career in a short time, mostly due to his contacts with the Austrian government. The year 1832 was a breakthrough in his career. It was then that thanks to archbishop Ankwicz’s backing, he got permission to move to the Free City of Cracow. The main reason of Schindler’s coming was the nomination for a position of a professor at the Jagiellonian university to lecture on the Bible and eastern languages.

PL

Ksiądz Jan Schindler (1802-1890) już za życia był uznawany za postać kontrowersyjną. Także i w obecnych czasach, zwłaszcza w środowisku krakowskim, uważany jest za postać dyskusyjną. W okresie Rzeczypospolitej Krakowskiej (1815-1846) udało mu się zrobić szybką i zawrotną karierę, często w oparciu o kontakty z rządem austriackim. Za przełomowy dla kariery Schindlera możemy uznać rok 1832. Albowiem w tymże roku dzięki protekcji abp. Ankwicza otrzymał on pozwolenie przesiedlenia się do Wolnego Miasta Krakowa. Głównym celem przyjazdu Schindlera była nominacja na stanowisko profesora Pisma Świętego i języków wschodnich na Uniwersytecie Jagiellońskim.

12

Jerzy Wolny

38%

Markowski M.

Folia Historica Cracoviensia

|

1996

|

vol. 3

EN

The article presents a profile of Rev. dr hab. Jerzy Wolny.

PL

Artykuł prezentuje sylwetkę ks. prof. dr hab. Jerzego Wolnego.

13

Księdza Jana Salamuchy msza życia

38%

Piech S.

Folia Historica Cracoviensia

|

1996

|

vol. 3

EN

The article presents a profile of Rev. prof. Jan Salamucha, with a particular emphasis on his heroic attitude and death in the Warsaw Uprising (deceased 11 August 1944).

PL

Artykuł omawia sylwetkę ks. prof. Jana Salamuchy a w szczególności jego postawę i bohaterską śmierć w trakcie powstania warszawskiego (zginął 11 sierpnia 1944 r.).

14

Spuścizna intelektualna galicyjskich profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego w twórczości Adama Heydla

38%

Szulczewski G.

Galicja. Studia i materiały

|

2019

|

issue 5: "Filozofia w Galicji II"

290-307

PL

W artykule dokonano analizy twórczości Adama Heydla, polskiego ekonomisty czasu niepodległościowego przełomu. Głosił on postulaty liberalizmu gospodarczego, lecz oparł się pokusie radykalizacji sprowadzającej się do dogmatycznego zamykania w leseferystycznej wersji liberalizmu. Tezą główną artykułu jest stwierdzenie, że Adam Heydel mógł stworzyć odrębną koncepcję liberalną, zwaną przez niego liberalizmem racjonalnym, dzięki wpływowi, jaki miała na jego rozwój intelektualny myśl profesorów galicyjskich Uniwersytetu Jagiellońskiego i środowiska krakowskich intelektualistów końca epoki rozbiorowej. Szczególną rolę odegrali w przypadku Adama Heydla tej klasy myśliciele, co: Julian Dunajewski, Michał Bobrzyński oraz Włodzimierz Czerkawski. Nie przypadkiem też było, że z tą duchową, galicyjską spuścizną intelektualną Adamowi Heydlowi dane było zapoznać się pod okiem swojego mentora Adama Krzyżanowskiego. Był on pomostem, jego twórczość łączyła tradycję galicyjskiej szkoły ekonomicznej z problematyką związaną z uzyskaniem niepodległego bytu państwowego. Dzięki temu Adam Heydel nie tylko był odporny na intelektualne oczarowanie prymitywnym leseferyzmem, ale też dostrzegał z ostrością potrzebę szerszego spojrzenia na sprawy gospodarcze, a mianowicie w pespektywie społeczno-narodowo-kulturowej. W ten sposób w Polsce, która świeżo zdobyła niepodległość, powstała oryginalna, reprezentująca wysoki poziom, myśl ekonomiczna warta przypomnienia. Jest to ważne szczególnie obecnie, gdy leseferystyczna wersja liberalizmu zwana neoliberalizmem poczyniła tyle szkód i przyczyniła się do zubożenia perspektywy prowadzonej nad życiem gospodarczym refleksji, a część młodzieży pozostaje pod urokiem libertarian.

EN

The article analyzes the work of Adam Heydel, a Polish economist, living in the years 1893–1941. He graduated from school at the time when Krakow was subordinated to Austria. When Poland regained its independence, he promoted views of economic liberalism, being a hardened opponent of laissez-faire. The study provides reasons why Adam Heydel was not its supporter. The main thesis of the article is as follows: Adam Heydel was not an advocate of laissez-faireism as a result of the influence exerted by Julian Dunajewski (1821–1907), Michał Bobrzyński (1849–1935) and Włodzimierz Czerkawski (1868–1913). Their intellectual achievements were created in Galicia at the Jagiellonian University and in the circles of Cracow intellectuals. Adam Heydel learnt their ideas thanks to Adam Krzyżanowski (1873-1963). Adam Krzyżanowski's teachers were: Michał Bobrzyński and Włodzimierz Czerkawski. Adam Heydel himself wrote about Julian Dunajeski, saw the limitations of the liberal point of view and felt the burning need for a broader view of economic matters, namely in the socio-national-cultural perspective. He created original and high-level economic thought. His concept of rational liberalism is an antidote to neoliberalism and libertarianism.

15

O kształceniu społecznym i spółdzielczym w Drugiej Rzeczypospolitej

38%

Surzycki S.

Pieniądze i Więź

|

2016

|

vol. 19

|

issue 3(72)

24-48

PL

W kolejnej (40) części Biblioteki Myśli Spółdzielczej przypominamy fragmenty publikacji Stefana Surzyckiego: Studia ekonomiczno-spółdzielcze w Uniwersytecie Jagiellońskim, Kraków 1936.

EN

In the next (40th) part of the Cooperative Thought Library we remind excerpts from the Stefan Surzycki’s publication: Economic and cooperative studies at the Jagiellonian University, Krakow 1936.

16

Wspomnienie o Profesorze Witoldzie Mańczaku

38%

Furdal A.

Rocznik Slawistyczny

|

2016

|

vol. 65

3-6

17

The Pedagogical College at the Jagiellonian University (1921–1952): Origins, Founders, Significance

36%

Dormus K.

Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne

|

2020

|

vol. 11

|

issue 2

138-154

PL

Utworzenie, a następnie działalność Studium Pedagogicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, stanowią ważne wydarzenie w dziejach polskiej pedagogiki, przyspieszyły bowiem proces jej kształtowania się jako samodzielnej dyscypliny naukowej, a Kraków dzięki temu stał się ważnym ośrodkiem badań naukowych w tym zakresie. W Studium wypracowano model kształcenia nauczycieli szkół średnich harmonijnie łączący praktykę z teorią. Przy Studium w roku 1926 utworzono Katedrę Pedagogiki oraz uruchomiono magisterskie studia pedagogiczne.

EN

The establishment and the activities of the Pedagogical College at the Jagiellonian University was an important event in the history of Polish pedagogy because this fact accelerated the process of its developing as a standalone academic discipline, with Krakow becoming an important centre of pedagogical thought. The process of developing an appropriate curriculum for training secondary school teachers, which combined practice and theory, took place in this College. In 1926, the Pedagogical College opened a Department of Pedagogy and saw the launch of the first Master’s programme in pedagogy.

18

Rzecz o przyjaźni i nauce historycznej. Listy Franciszka Bujaka do Stanisława Zakrzewskiego w zbiorach Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu

32%

Pisulińska J.

Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych

|

2020

|

vol. 81

EN

The edited correspondence of Franciszek Bujak (1875–1953), a prominent expert in social and economic history, includes 30 letters and postcards addressed to Stanisław Zakrzewski (1873–1936), a well-known and highly esteemed researcher of Polish history and Bujak’s long-time friend and collaborator. The mail dates back to the years 1902–1933 and primarily concerns private matters, although it also contains some discussions of scientific and organizational issues. The discussed material is stored in the Library of the National Ossolineum Institute in Wrocław.

PL

Prezentowana poniżej korespondencja wybitnego historyka dziejów społeczno-gospodarczych Franciszka Bujaka (1875–1953) obejmuje 30 listów i kartek do Stanisława Zakrzewskiego (1873–1936), znanego i cenionego historyka dziejów Polski, jego wieloletniego przyjaciela i współpracownika. Zostały one wysłane w latach 1902–1933 i dotyczą głównie spraw prywatnych, osobistych, ale i również naukowo-organizacyjnych. Prezentowany zbiór listów pochodzi z zasobów Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu.

19

Kaplice kolegiaty św. Anny w Krakowie – indywidualne fundacje pod zbiorczym nadzorem

32%

Kurzej M.

TECHNE. Seria Nowa

|

2020

|

issue 5

117-131

EN

The artistic history of the university collegiate church in Cracow, has been the subject of numerous studies. Focusing on its chapels, however, imposes a slightly different perspective, related to the issues of patronage over individual oratories and the way in which their decoration was included in the ideological and artistic program of the entire church. After adopting such perspective, the Church of St. Anna appears as an interesting contribution to the reflection on the phenomenon of collective patronage, perfectly confirming the view of Peter Hirschfeld and Michael Baxandall, according to which the term basically refers to the activities of an individual hidden behind the collective. One of the goals set by the creators of the magnificent modern church with a rich liturgical and architectural program was to achieve the greatest possible coherence of the decor, both in terms of ideology and art. The obstaclesin its achievement were often complicated ownership relations, resulting from the diversified patronage over the chapels. Cracow Church of St. Anne, erected in the years 1693–1703 under the supervision of prof. Sebastian Piskorski, is one of the rare examples where the chapels have been given a coherent content and artistic program, despite the fact that their interiors were decorated thanks to money providedby separate founders. To achieve this harmony, the inclusion of the chapels in the content program of the interior was of the utmost importance, especially due to the transept chapels. It was in one of them that the altar of the tomb of St. John Cantius had to be placed, and such a location allowed direct light to be shone on it on the anniversary of saints’ birthday. Special setting had to be provided also for the opposite chapel of St. Cross, which reminded of the saints’ passionate devotion and presented the Cross as a source of wisdom. Much attention was paid to smaller nave oratorios. There are three pairs of them, the middle of which has been distinguished by a higher dome with a lantern. The choice of patrons of the nave chapels is allegorical – the middle chapel on the Epistle side was dedicated to the Virgin Mary, and the neighboring ones – to her spouse, St. Joseph and relative, St. John the Baptist. Moreover, the John Baptist’s Oratory is adjacent to the mausoleum of John Cantius, who was born on the Midsummer Day, inheriting his name. On the other hand, the chapels on the Gospel side were dedicated to figures representing the Church of times of the New Covenant. Its first superior – St. Peter, following Christ in martyrdom, was commemorated next to the Chapel of St. Cross. The middle oratory, opposite the St.Mary’s Chapel, is dedicated to St. Catherine the virgin, and the last – St. Sebastian, the patron of Piskorski, but also a popular apostle of those suffering infectious diseases. What is very characteristic, the contribution of the benefactors of individual chapels was commemorated only in a literary way – in publications issued on the occasion of the completion of the construction of the church. There are no inscriptions relating to their benefactors or space for their epitaphs in the chapels, or at least some of them have no funeral function at all.

PL

Krakowska kolegiata św. Anny jest przykładem rzadkiej sytuacji, w której odrębne finansowanie poszczególnych kaplic udało się pogodzić ze ścisłym zintegrowaniem ich wystroju z całością wnętrza, ale też bardzo specyficznej komemoracji ich dobrodziejów. Upamiętniono ich w książce wydanej z okazji konsekracji, co stanowiło specyficzny wyraz kultury akademickiej, skoncentrowanej na słowie pisanym, a także odwołującej się często do księgi jako uniwersalnego symbolu mądrości. W kościele św. Anny jest to główny motyw wnętrza, powtarzający się jako atrybut patronki, spis ziemskich przodków jej wnuka, dowód świętości Jana Kantego, znak wiedzy antycznych prorokiń oraz godności Baranka Apokaliptycznego jako Najwyższej Mądrości Bożej.

20

Żarliwy chwały Boskiej promotor – ks. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707)

32%

Panuś K.

Polonia Sacra

|

2016

|

vol. 20

|

issue 3(44)

123-140

PL

W 650-letnie dzieje Akademii Krakowskiej – Uniwersytetu Jagiellońskiego wpisało się wielu wspaniałych kapłanów. Jednym z nich był ks. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707). Artykuł przedstawia cztery pola działalności, na których zasłużył się ten wielki skawinianin. Zasłynął on jako profesor i rektor Akademii Krakowskiej, budowniczy kolegiaty św. Anny, literat (poeta, panegirysta, hagiograf, tłumacz) i kaznodzieja. Trwałą pamięć i wdzięczność u potomnych przyniosła Piskorskiemu funkcja budowniczego kolegiaty św. Anny. W jej ramach zabiegał nie tylko o fundusze, odpowiedni budulec, sprawną organizację pracy murarzy i kamieniarzy, ale także o sprowadzenie wybitnych artystów, zdolnych nadać wyjątkowy charakter powstającej świątyni. Takimi byli: znakomity sztukator i kontynuator Berniniego – Baltazar Fontana, twórca polichromii – Karol Dankwart oraz związany z dworem króla Jana III Sobieskiego malarz Jerzy Eleuter‑Siemiginowski. Również sam Piskorski był autorem szczegółowych programów ideowych i artystycznych tej świątyni. Należał też do grupy profesorów, którzy w 1689 roku zadecydowali o zmodyfikowaniu nakreślonego przez Tylmana z Gameren planu nowego kościoła, przyjmując do realizacji układ rzymskiego kościoła San Andrea della Valle. Ksiądz Piskorski był postacią barwną, przejawiającą wieloraką aktywność, a wszystkie pola swej działalności włączył w szerzenie jeszcze większej chwały Bożej.

EN

A number of great priests have become a part of the 650 history of the Krakow Academy – Jagiellonian University. One of them was Rev. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707). The article presents four areas of the activity the Great Skawinian. He became known as a professor and rector of the Krakow Academy, a builder of St. Anne’s Collegiate Church, a writer (a poet, a panegyrist, a hagiographer and a translator) and a preacher. He earned the permanent memory and gratitude of the future generations by being a builder of St. Anne’s Collegiate Church. While performing the function, he made great endeavours to obtain funds, the right building material, efficient organization of the work of bricklayers, stonemasons and also to bring over distinguished artists who were able to make the shrine of an exceptional character. Those were: the great stucco and Bernini’s follower – Balthazar Fontana, the creator of polychrome – Karl Dankwart and the painter connected with the court of Jan III Sobieski – Jerzy Eleuter‑Siemiginowski. Piskorski himself was also the author of detailed ideological and artistic programmes of the shrine. He belonged to a group of professors who in 1689 decided on modification of the plan of the new church designed by Tylman of Gameren accepting for realization the model of Sant Andrea della Valle Church in Rome. Rev. Piskorski was a colourful character performing manifold activities and all areas of his activity were included in diffusing even bigger glory of God.

Refine search results

J. Dybiec, Uniwersytet Jagielloński (1918-1939), Kraków 2000, ss. 759

Le programme de l 'étude de géographie du tourisme à l'Université Jagellonne

III Seminarium Polskiej Myśli Pedagogicznej Kierunki rozwoju myśli i praktyki pedagogicznej w Polsce lat 1939–2016 Uniwersytet Jagielloński Instytut Pedagogiki 3 kwietnia 2017 roku

Biotechnologiczne spółki spin-off Uniwersytetu Jagiellońskiego jako mechanizm transferu technologii

Księdza Konstantego Michalskiego życie i dzieło. W pięćdziesiątą rocznicę śmierci

Katedra chrześcijańskiej nauki społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim

Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego i tworzenie prawa II Rzeczpospolitej Wybrane zagadnienia i postaci

Profesor Stanisław Płaza – badacz sejmików. O Mistrzu

Biskupi krakowscy a obsada katedr Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1880-1939)

Zakład leczniczo-wychowawczy UJ w Witkowicach pod Krakowem

Początki kariery nauczycielskiej ks. J. Schindlera na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1832 - 1836

Jerzy Wolny

Księdza Jana Salamuchy msza życia

Spuścizna intelektualna galicyjskich profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego w twórczości Adama Heydla

O kształceniu społecznym i spółdzielczym w Drugiej Rzeczypospolitej

Wspomnienie o Profesorze Witoldzie Mańczaku

The Pedagogical College at the Jagiellonian University (1921–1952): Origins, Founders, Significance

Rzecz o przyjaźni i nauce historycznej. Listy Franciszka Bujaka do Stanisława Zakrzewskiego w zbiorach Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu

Kaplice kolegiaty św. Anny w Krakowie – indywidualne fundacje pod zbiorczym nadzorem

Żarliwy chwały Boskiej promotor – ks. Sebastian Jan Piskorski (1636–1707)