Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: West Java

Sort By:

Limit search:

SPATIAL-TEMPORAL DYNAMICS LAND USE/LAND COVER CHANGE AND FLOOD HAZARD MAPPING IN THE UPSTREAM CITARUM WATERSHED, WEST JAVA, INDONESIA

100%

Yulianto F., Suwarsono S., Nugroho U. C., Nugroho N. P., Sunarmodo W., Khomarudin M. R.

Quaestiones Geographicae

2020

vol. 39

issue 1

This study presents the information on the dynamics of changes in land use/land cover (LULC) spatially and temporally related to the causes of flooding in the study area. The dynamics of LULC changes have been derived based on the classification of Landsat imagery for the period between 1990 and 2016. Terrain surface classification (TSC) was proposed as a micro-landform classification approach in this study to create flood hazard assessment and mapping that was produced based on the integration of TSC with a probability map for flood inundation, and flood depth information derived from field observation. TSC as the micro-landform classification approach was derived from SRTM30 DEM data. Multi-temporal Sentinel-1 data were used to construct a pattern of historical inundation or past flooding in the study area and also to produce the flood probability map. The results of the study indicate that the proposed flood hazard mapping (FHM) from the TSC as a micro-landform classification approach has the same pattern with the results of the integration of historical inundation or previous floods, as well as field investigations in the study area. This research will remain an important benchmark for planners, policymakers and researchers regarding spatial planning in the study area. In addition, the results can provide important input for sustainable land use plans and strategies for mitigating flood hazards.

Playing with the Senses. A traditional Martial Art in West Java, Indonesia

84%

Purwanto S. A., Perdani A. S.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

2023

vol. 23

issue 1

19-28

Purpose. This paper examines silat, an Indonesia traditional martial art, from a sensory anthropological perspective. The focus of the study is on the maenpo Cikalong, one of the old martial arts developed in Cianjur Regency, West Java, which emphasises the refinement and development of the human senses. Methodology. We used a qualitative research strategy with in-depth interviews, participant observations, and literature studies following the Creswell research protocol. The data was analysed through the lens of the anthropology of sense as developed by Mauss and later revised by Classen Main findings. Maenpo has undergone transformations from an exclusive aristocrat martial arts to a practice everyone can learn, and from a deadly martial art to a more defensive skill. We found that instead of growing as a sport and modern martial art like other silat branches in Indonesia, maenpo is developing more as an art and philosophical exercise. Conclusions. By emphasizing the senses in our study, we believe that the development of traditional martial arts in Indonesia can be directed into a more local and cultural base rather than just being promoted as a sport and modern martial art. Novelty. Studies on the sensoric aspects of silat are only found in small numbers and the anthropological approach to the senses has proven useful to reveal the other side of deadly martial arts.

Cel. Niniejszy artykuł analizuje silat, jako tradycyjną indonezyjską sztukę walki, z sensorycznej perspektywy antropologicznej. Badania koncentrują się na maenpo Cikalong, jednej ze starych sztuk walki rozwiniętych w Cianjur Regency, Zachodnia Jawa, która kładzie nacisk na udoskonalenie i rozwój ludzkich zmysłów. Metody. Zastosowano jakościową strategię badawczą z pogłębionymi wywiadami, obserwacjami uczestniczącymi i analizą literatury zgodnie z protokołem badawczym Creswell. Dane analizowane przez pryzmat antropologii sensu opracowanej przez Maussa, a następnie zrewidowanej przez Classena. Wnioski. Maenpo przeszło transformacje z ekskluzywnej sztuki walki arystokratów do praktyki, której każdy może się nauczyć, z zabójczej sztuki walki do bardziej defensywnej umiejętności. Stwierdzono, że zamiast rozwijać się jako sport i nowoczesna sztuka walki jak inne odmiany silatu w Indonezji, maenpo rozwija się bardziej jako sztuka i ćwiczenie filozoficzne. Wnioski. Poprzez podkreślenie zmysłów w niniejszym badaniu, autorzy wierzą, że rozwój tradycyjnych sztuk walki w Indonezji może być skierowany na bardziej lokalne i kulturowe podstawy, a nie tylko promować je jako sport i nowoczesną sztukę walki. Konkluzja. Badania nad sensorycznymi aspektami silatu występują w niewielkiej ilości, a antropologiczne podejście do zmysłów okazało się równie przydatne do ujawnienia drugiej strony śmiertelnej sztuki walki.

Refine search results

1 Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

1 Quaestiones Geographicae

1 Khomarudin M. R.

1 Nugroho N. P.

1 Nugroho U. C.

1 Perdani A. S.

1 Purwanto S. A.

1 Sunarmodo W.

1 Suwarsono S.

1 Yulianto F.

1 2023

1 2020

Search results

SPATIAL-TEMPORAL DYNAMICS LAND USE/LAND COVER CHANGE AND FLOOD HAZARD MAPPING IN THE UPSTREAM CITARUM WATERSHED, WEST JAVA, INDONESIA

Playing with the Senses. A traditional Martial Art in West Java, Indonesia