Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Williams

Sort By:

Limit search:

Analiza krytyczna Bernarda Williamsa koncepcji filozofii

100%

Pijas P.

Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL

2012

vol. 1

55-73

The aim of this text is to reconstruct metaphilosophical standpoint of Bernard Williams. According to presented interpretation his stanpoint consists of following theses: (1) Science has privileged cognitive access to the reality. Two arguments are given to support the claim: (1a) the argument from convergence, and (1b) the 'error theory' argument. (2) From (1) follows that Williams' basic standpoint in metaphysics is naturalism. (3) From (1) and (2) together follows that Williams' concept of philosophy is non-autonomous one. (4) The aim of the philosophy according to that concept is to make sense out of human intellectual and practical activities. (5) Williams accepts and uses three philosophical methods in his programme: the method of a conceptual analysis, the method of genealogy, so-called quasi-phenomenological method. At the end of text there are critical remarks on Williams' naturalism and on arguments that are supporting this standpoint.

Celem artykułu jest rekonstrukcja metafilozoficnego stanowiska Bernarda Williamsa. Zgodnie z przedstawioną interpretacją na jego stanowisko składają się następujące tezy: (1) Nauka posiada uprzywilejowany poznawczy dostęp do rzeczywistości. Na poparcie tego stwierdzenia przytoczone zostają dwa argumenty: (1a) argument z konwergencji oraz (1b) argument "z błędnej teorii". (2) Z tezy (1) wynika, że podstawowym stanowiskiem Williamsa w metafizyce jest naturalizm. (3) Z tez (1) i (2) razem wziętych wynika, iż filozofia w koncepcji Williamsa jest nieautonomiczna. (4) Celem filozofii, zgodnie z tą ideą, jest nadawanie sensu aktywnościom znajdującym się poza ludzkimi aktywnościami intelektualnymi i praktycznymi. (5) Williams akceptuje i stosuje w swym programie trzy metody filozoficzne: metodę analizy konceptualnej, metodę genealogii oraz tzw. metodę quasi-fenomenologiczną. Końcowa część artykułu zawiera uwagi krytyczne na temat naturalizmu Williamsa i argumentów wspierających jego stanowisko.

Tragedy and the Limits of Pessimism in Ancient and Modern Realist Political Thought

80%

Humphries C.

In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką

2020

vol. 14

223-235

This article explores the question of what we might discover about the nature and significance of contemporary forms of so-called “political realism” – particularly with regard to their relationship to pessimism – from a philosophical consideration of Ancient Greek tragedy on the one hand, and of such supposed ancient precursors of this way of thinking about ethical and/or political matters as Thucydides on the other. The principal thesis put forward here will be that Greek tragedy can prompt us to notice a revealing equivocation within the thinking of prominent recent and contemporary exponents of such realism, connected with what, in practice, it means to withhold assent from forms of morality-centred optimism on the grounds that they are perceived to be dogmatic or speculative. Such political realism, I conclude, when thus formulated, implicitly involves elements that are dogmatically pessimistic, even when expressly aspiring to be anti-dogmatic themselves. In order to clarify the significance of this equivocation, I draw a parallel with some issues that have emerged in the context of the reception of Wittgenstein’s later philosophy.

Artykuł ten porusza kwestię tego, co możemy odkryć o naturze i znaczeniu współczesnych form tak zwanego „realizmu politycznego” – zwłaszcza w odniesieniu do ich związku z pesymizmem – z jednej strony poprzez filozoficzne rozważania na temat starożytnej greckiej tragedii i z drugiej poprzez takich rzekomych starożytnych prekursorów tego sposobu myślenia o sprawach etycznych lub politycznych jak Tukidydes. Główna teza, którą tu postawiono, jest następująca: tragedia grecka może nas skłonić do zauważenia ujawniającej się dwuznaczności w myśleniu wybitnych niedawnych i współczesnych przedstawicieli tego realizmu, związanej z tym, co w praktyce oznacza powstrzymywanie się od przyzwolenia na formy moralnego optymizmu, postrzegając je jako dogmatyczne lub spekulatywne. Dochodzę do wniosku, że taki realizm polityczny, gdy jest tak sformułowany, zawiera w sobie implicite elementy dogmatycznie pesymistyczne, nawet jeśli same aspirują do statusu antydogmatycznego. Aby wyjaśnić znaczenie tej dwuznaczności, przedstawię paralelę z niektórymi kwestiami, które pojawiły się w kontekście recepcji późniejszej filozofii Wittgensteina.

Refine search results

1 In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką

1 Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL

1 Humphries C.

1 Pijas P.

1 2020

1 2012

Search results

Analiza krytyczna Bernarda Williamsa koncepcji filozofii

Tragedy and the Limits of Pessimism in Ancient and Modern Realist Political Thought