Search results - CEJSH

1

Jabłko miłości – ku pamięci czyniących dobro

100%

Abkowicz M.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2011

|

issue 2 (31)

14-14

2

Wspomnienia o mieszkańcach domu przy Gimnazjalnej w Wilnie

100%

Szpakowski R.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2011

|

issue 3 (32)

12-13

3

Krzyż za Ratowanie Życia dla Arkadiusza Szpakowskiego

63%

Mainguy M., Zajączkowska-Łopatto M.-E.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2011

|

issue 3 (32)

19-19

4

Pół wieku od odejścia Hadży Seraji Szapszała

63%

Szpakowski R.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2011

|

issue 4 (33)

24-24

5

Dwujęzyczne nazwy

55%

Abkowicz M.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2016

|

vol. 27

|

issue 4 (53)

30-30

EN

Jesienią tego roku Urząd Miasta Wilno rozpoczął wprowadzanie w życie inicjatywy burmistrza Remigijusa Šimašiusa – ulice posiadające nazwy odnoszące się do państw, narodów lub miast w sąsiadujących państwach otrzymały równoległe nazwy i symboliczne tabliczki w językach narodowych. W ten sposób Islandijos gatvė, czyli ulica Islandzka stała się Ísland stræti, Vašingtono skvere – Washington Square, a Varšuvos gatvė – ulicą Warszawską. Rusų gatvė (ulica Rosyjska) to obecnie Русская улица, Totorių (Tatarska) – Tatar soqağı, Vokiečių (Niemiecka) – Deutsche Straße, Latvių (łotewska) – Latviešu iela. Žydų gatvė, czyli ulica Żydowska, zyskała nazwy w językach jidysz i hebrajskim. Inicjatywa burmistrza Šimašiusa ma na celu promowanie otwartości miasta, tolerancji i szacunku dla wszystkich jego mieszkańców niezależnie od ich pochodzenia narodowego, etnicznego czy kulturowego oraz docenienie ich wkładu w rozwój miasta na przestrzeni wieków. Niewątpliwie będzie to również duża atrakcja turystyczna w mieście, które od wieków słynie ze swej wielokulturowości i otwartości na różnorodność. Ta piękna inicjatywa spotkała się, niestety, z brakiem zrozumienia u Vildy Vaičiūnienė, przedstawicielki rządu Litwy na okręg wileński, do której zadań należy kontrolowanie samorządów w sferze przestrzegania i realizowania uchwał rządu i ustaw. Jej poprzednicy zapisali się w pamięci mieszkańców Wileń-szczyzny między innymi walką z samorządem o usunięcie dwujęzycznych, litewsko-polskich tablic w rejonach wileńskim i solecznickim. Teraz w piśmie do władz miasta zażądała usunięcia nazw w innych niż litewski językach i alfabetach, twierdząc, że naruszają one litewskie prawo (Valstybinės kalbos įstatymas). Samorząd miasta stwierdził jednak, że tabliczki umieszczone w wybranych miejscach i no-szące symboliczny, dekoracyjny charakter, w żaden sposób nie naruszają litewskiego prawa i mają akceptację Państwowej Komisji Języka Litewskiego (Valstybinė lietuvių kalbos komisja). Do końca 2016 roku ma zawisnąć wszystkich dziewięć zaplanowanych tabliczek. Niezależnie od kontrowersji, 14 października posiadaczką dwujęzycznej nazwy stała się również wileńska Karaimų gatvė, otrzymując drugą tabliczkę z napisem: Karaj oramy. Odsłonięcie tabliczki na budynku naprzeciwko kienesy na Zwierzyńcu miało charakter niezwykle uroczysty. Dokonał tego sam burmistrz, Remigijus Šimašius, a społeczność karaimską reprezentowali przewodniczący Litewskiej Karaimskiej Wspólnoty Religijnej (Lietuvos karaimų religinės bendruomenės) Jurij Szpakowski oraz zespół Birlik, który okolicznościowym mowom towarzyszył z deklamacją, śpiewem i tańcem. Zebrani wilnianie częstowani byli również tradycyjnym karaimskim daniem – kybynami. Jest to pierwsza i jedyna, jak na razie, ulica Karaimska, która posiada nazwę w języku karaimskim. Mamy nadzieję, że będzie ich więcej, przecież ulice Karaimskie mamy również w Trokach, Birżach, Łucku i Haliczu. A może przyjdzie dzień, że i w Warszawie, Wrocławiu czy Gdańsku pojawią się Karaj oramlary. Jest to pomysł i pole do działania dla lokalnych samorządów.

6

Z dziejów szkolnictwa polskiego na Wileńszczyźnie w latach międzywojennych

51%

Gąsiorowski A.

Komunikaty Mazursko-Warmińskie

|

2014

|

issue 1(283)

65-88

EN

Along with Poland regained its independence in 1918. One of the main tasks were to run education efforts. This process proceeded in extremely difficult conditions, which the country inherited from years of partitions. It was therefore necessary to build the entire educational system from scratch. Vilnius has proved to be particularly difficult region to achieve those goals, as Polish state ranged find a more complicated than it has taken place at other sites. It also has an impact on the organization of education, both in terms of general (primary), vocational and secondary. An additional difficulty created an almost total lack of quality teachers, school premises and extremely diverse social composition of the population of the region, where he lived in a number of national minorities. This required the introduction of a more flexible school system, based on the terms adapted to the existing situation. Associated with the other staffing needs and other content of the curriculum for the entire school education. In practice, most of these problems were solved only after the introduction of the new law on “school system” provided for parliament passed in 1932. The specificity of education in the Vilnius region and eastern territories were not only problems of minority and attempt an appropriate solution, but also an ambitious program of civic and patriotic education of youth. This idea is implemented at all levels of school education as part of the mandatory teaching and enjoying great popularity - extracurricular activities, after-school and youth organizations. This activity flourished until 1939. Later, when Vilnius was under foreign occupation was liquidated Polish education that could operate on the basis of secret.

7

Tatarzy litewscy świętują Nawruz

51%

Szpakowski R.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2013

|

issue 1 (38)

23-23

8

Spotkanie przy kienesie karaimskiej na Zwierzyńcu w Wilnie

51%

Szpakowski R.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2010

|

issue 3 (28)

28-29

9

Recenzja: Philippe Edel, Piotr Daszkiewicz, Louis Henri Bojanus. Le savant de Vilnius. Seria: Portraits Célèbres d’Alsace, Vent d’Est 2015, ss. 64, il. ISBN 9782371720169

51%

Magowska A.

Acta Medicorum Polonorum

|

2018

|

vol. 8

|

issue 2

135

PL

Recenzja

10

Struktura społeczno-zawodowa członków wileńskiego bractwa Św. Trójcy między XVI–XVII wiekiem

51%

Mironowicz M.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2018

|

vol. Rola laikatu w życiu Cerkwi

|

issue 9

51-60

EN

Article based on preserved first list of brotherhood’s members from 1584 year discusses social-occupational structure of Vilnius orthodox confraternity. Article represents also brotherhood’s number state in period from brotherhood’s beginning until the end of 17th. century. Shows reasons which contributed and influenced on number state of members of orthodox Holy Spirit brotherhood in Vilnius.

11

„Pan Jezus był Polakiem, a Matka Boska Litwinką” – implikacje konfliktu polsko-litewskiego i uwarunkowań politycznych na rozwój kultu Bożego Miłosierdzia w Wilnie

51%

Stefanowicz M.

Turystyka Kulturowa

|

2017

|

issue 3

135-147

PL

W artykule został przedstawiony fenomen kulturowy, jakim w kontekście wileńskim jest powstanie i rozwój zbioru popularnych wśród katolików na świecie praktyk religijnych znanych pod nazwą „kult Bożego Miłosierdzia”. W drugiej części pracy autorka, przez pryzmat teorii konfliktu, poszukuje odpowiedzi na pytanie czy i w jaki sposób ów kult mógł połączyć zwaśnione grupy etniczne współzamieszkujące od wieków jedną przestrzeń miejską – polską i litewską – na gruncie uniwersalnej, z założenia zdolnej do przełamania podziału etnicznego w mieście, praktyki religijnej. Autorka podejmuje też próbę wskazania czynników, które od okresu międzywojennego do czasów współczesnych udaremniały szanse rozwoju kultu Bożego Miłosierdzia wśród mieszkańców litewskiej stolicy w formie zaproponowanej przez polską świętą – siostrę Faustynę, blokując tym samym szanse na rozwój ruchu turystycznego zorientowanego na promocję miasta i regionu jako światowego centrum Bożego Miłosierdzia.

12

Przez zasłonę czasu

51%

Dubińska Z.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2009

|

issue 3 (24)

8-12

PL

Niezapomniana Pani Zofia Dubińska nie raz nawoływała i zachęcała do spisywania wspomnień. Sama skreśliła, jak pisała w kolejnych listach do nas, podwójnych emigrantów z Ziemi trocko-wileńskiej i Warszawy, kilka obrazków z życia codziennego Karaimów w latach swojegodzieciństwa i młodości. Oto kolejny ułamek tego tematu-rzeki, jakim są wspomnienia z dawnych lat.Emilia Zajączkowska-Łopatto

13

Niezapomniane spotkania

51%

Pawelec M.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2012

|

issue 1 (34)

9-10

PL

Barwna postać Seraji Szapszała utrwalona została we wspomnieniach osób, które miały okazję się z nim zetknąć

14

Seraja Szapszał i jego wkład w polską orientalistykę

51%

Pawelec M.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2012

|

issue 1 (34)

4-8

PL

Przybywając do Polski, był badaczem o ugruntowanej już pozycji i znaczącym dorobku. Znalazł tu optymalne warunki do rozwoju swych badań turkologicznych.

15

Zagadka Szapszała

51%

Fiedorow G., Pilecki K.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2012

|

issue 1 (34)

10-13

PL

-

16

Wciąż wierni "Piątce"

51%

Szpakowski R.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2019

|

vol. 30

|

issue 1-2 (62-3)

26-27

17

Jubileusz 80–lecia Michała Firkowicza w dn. 17.11.2004 r.

51%

Jutkiewicz A., Jaroszyńśka I.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2005

|

issue 1 (10)

10-11

18

Doświadczenia Wilna w kreowaniu tytułu Europejskiej Stolicy Kultury

51%

Żuromskaite B.

Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja

|

2010

|

issue 1(5)

145-160

PL

The title of European Capital of Culture is an opportunity for a city to show its national and cultural uniqueness. Acquisition of this European title positively influences the cultural life of a city. As well as that, it guaranties growing popularity among citizens of Europe and positively influences tourism attendance. However, the realization of such enormous project brings not only glory but difficult challenges as well, which may not always be met by project organizers. Research shows, that main factors determining the success of European Capital of Culture are: finances (scheduled and real budget for the project and events), promotion and public relations analysis. Final results are influenced by good organization as well as innovative program. Positive media attitude and affirmative local citizens opinions are additional success factors. Vilnius is the first of new European Union members, who received this honor. Regardless of a good start, Lithuania failed to avoid problems which had negative impact on the final results. But despite all the difficulties, Vilnius has gained experience that will certainly be applied in other future projects.

19

Współczesne badania archeologiczne Zamku Dolnego w Wilnie

51%

Makowska K.

Ochrona Zabytków

|

1997

|

issue 1

91-96

20

Wychowawczy aspekt funkcjonowania pomników. Przykład Wilna

51%

Bobryk A., Kochan I.

Studia z Teorii Wychowania

|

2022

|

vol. XIII(2 (39))

55-69

PL

Wilno jest tradycyjnie miastem wielokulturowym. Historia, zwłaszcza w XX wieku przyniosła temu miejscu wiele radykalnych zmian w zakresie przynależności państwowej czy transformacji systemowej. Miało to swoje odbicie w polityce monumentalnej. W artykule poddano analizie przykładowe pomniki wileńskie, które w zamierzeniu inicjatorów ich budowy miały być instrumentem zasadniczej zmiany społecznej, ale nie okazały się skutecznym mechanizmem oddziaływania oraz te które zyskały rangę dzięki nadawanemu mu przez odbiorców znaczeniu. Przy tym podstawową perspektywą analiz było oddziaływanie wychowawcze.

Refine search results