Search results

1

NIC

100%

Andrzej P.

Kwartalnik Filmowy

|

2016

|

issue 93-94 Kino amerykańskie

246-252

PL

Artykuł zestawia „4’33’’” (1952) Johna Cage’a i „Zen for Film” (1964) Nam June Paika – dwa przełomowe utwory amerykańskiej awangardy. Andrzej Pitrus próbuje uchwycić rodzaj dialogu, jaki został nawiązany przez dwóch artystów wprowadzających do swego artystycznego języka elementy aleatoryczne. Autor omawia także kwestie związane z odwołaniem się do „znaczącej pustki”, ta zaś – zgodnie z tradycją zen – stanowi rodzaj przestrzeni, w której słuchacz i widz mogą budować własne sensy i realizować doświadczenia odbiorcze. Obydwie prace niczego odbiorcy nie narzucają: Zen jest wskazówką. Twórcy nie proponują żadnych zamkniętych znaczeń, zadowalając się swoiście rozumianym artystycznym koanem. Ich dzieła nie zawierają NIC, lecz niewątpliwie uruchamiają niekończący się ciąg skojarzeń i zapewne jeszcze długo będą stanowić inspirację dla interpretatorów

EN

The article summarizes “4’33’’” (1952) by John Cage and “Zen for Film” (1964) by Nam June Paik –two groundbreaking works of the American avant-garde. Andrzej Pitrus tries to capture the kind of dialogue established between the two artists who introduced into their artistic language aleatoric elements. The author also discusses issues related to the reference to a “significant void”, and this – in the tradition of Zen – is a kind of space where the listener and the viewer may build their own senses and realise the experience of perception. Both works do not impose anything on the viewer – Zen is just a suggestion. The artists do not propose any closed interpretation, and are satisfied by a specifically understood artistic koan. Their works contain NOTHING, yet they trigger an endless string of associations, and are sure to inspire interpreters for a long time to come.

2

Przekroczyć dualizm. Dialog gnostycyzmu i buddyzmu zen w twórczości Czesława Miłosza na przykładzie Dalszych okolic

94%

Brenskott K.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

|

2018

|

vol. 61

|

issue 1(125)

53-66

EN

This work is dedicated to the dialogue of two religious traditions in the work of Czesław Miłosz. It is an attempt to answer the question of relations between Gnosticism and Zen, and their role in Dalsze okolice, but also throughout Miłosz’s poetry. These two different types of spiritual experience, both reaching beyond the Christian view, are united in the work of Czesław Miłosz under the category of “internal dialogicality”, and — central to each — the issue of duality of subject and object of cognition. Milosz’s conflict between Gnosticism highlighting the problem of alienation in the world of nature and the Zen mind which is trying to cross this alienation, turns out to be an interesting example of dialogue between Western and Eastern philosophy. The dichotomous strucutre of this work allows the author to elaborate on the theoretical model of these relations, and then with the help of it, interpret the poetry of Czesław Miłosz.

3

Martin Heidegger’s Phenomenology of Boredom and Zen Practice

71%

Sodeika T.

Dialogue and Universalism

|

2020

|

issue 3

205-224

EN

In this article, Martin Heidegger’s phenomenology of boredom is compared with some aspects of Zen practice. Heidegger is primarily interested in boredom as a “fundamental mood,” which takes us beyond the opposition of the subject and object. Thus, boredom reveals the existence more initially than those forms of cognition that are the basis of classical philosophy and special sciences. As an essential feature of the experience of boredom, Heidegger singles out that being in this state we feel that our attention is held by something in which we find nothing but emptiness. In the article, this emptiness is compared with the Buddhist concept of shunyata, and various forms of experiencing boredom are paralleled with the different types of concentration achieved in Zen practice (samadhi). Besides, the question is discussed how the Buddhist perception of emptiness corresponds to Heidegger’s “openness.”

4

A Celebration of the Wild. On Earth Democracy and the Ethics of Civil Disobedience in Gary Snyder’s Writing

60%

Kocot M.

Review of International American Studies

|

2020

|

vol. 13

|

issue 1

99-122

EN

The article attempts to shed light upon the evolution of Gary Snyder’s “mountains-and-rivers” philosophy of living/writing (from the Buddhist anarchism of the 1960s to his peace-promoting practice of the Wild), and focuses on the link between the ethics of civil disobedience, deep ecology, and deep “mind-ecology.” Jason M. Wirth’s seminal study titled Mountains, Rivers, and the Great Earth: Reading Gary Snyder and Dōgen in an Age of Ecological Crisis provides an interesting point of reference. The author places emphasis on Snyder’s philosophical fascination with Taoism as well as Ch’an and Zen Buddhism, and tries to show how these philosophical traditions inform his theory and practice of the Wild.

5

Mutterings to the Wall

60%

Taylor K. C.

Eidos. A Journal for Philosophy of Culture

|

2022

|

vol. 6

|

issue 3

98-115

EN

This paper takes up Hadot’s call for more comparative work on Buddhism and Philosophy as a Way of Life by comparing Zen Master Hakuin Ekaku’s artwork Pilgrims with the graffiti artist Banksy’s The Street is in Play. Beyond the striking similarities in form and apparent tongue-in-cheek criticism of graffiti, this paper explains the context of Hakuin’s artwork and the text of his painting before exploring the importance of graffiti in the Platform Sutra of the Sixth Patriarch. I argue that by taking up Hadot’s call for more comparative work we find that Hakuin’s Zen bears fruitful points of comparison with Hadot’s account of philosophy as a way of life. Furthermore, a comparison of the two artworks of Banksy and Hakuin helps us better understand both figures via thematic elements of humor and socially disruptive writings.

6

Obraz edukacji w Wietnamie

60%

Zieliński P.

Pedagogika Społeczna

|

2013 (R. XII)

|

issue 1(47)

105 - 122

PL

Praca zawiera syntetyczny obraz edukacji w Wietnamie od czasów starożytnych po współczesne i uwzględnia najnowszą dostępną literaturę przedmiotu. Na krótko zarysowanym tle rozwoju historycznego i kulturowego kraju dokładniej zaprezentowano trzy systemy oświatowe, które wyodrębniły się w Wietnamie: feudalny, kolonialny oraz ludowy. W każdym w nich w jakimś stopniu znalazły swoje odbicie oddziaływania trzech wielkich systemów filozoficzno-religijnych Dalekiego Wschodu: konfucjanizmu, taoizmu i buddyzmu zen. Ukształtowane w ten sposób wzory myślenia i kanony zachowania Wietnamczyków można zaobserwować również współcześnie, nawet wśród rodzin i dzieci wietnamskich w Polsce oraz u dzieci z rodzin polsko-wietnamskich. Idący własną drogą transformacji ustrojowej Wietnam kładzie duży nacisk na system edukacji, zwiększając i różnicując liczbę szkół każdego szczebla oraz nakłady na oświatę. Postępująca demokratyzacja kraju czyni go coraz bardziej otwartym na wpływy kultury zachodniej, ale naraża tradycyjne wartości na dezintegrację. Wskazuje to na potrzebę ich pielęgnacji we współczesnej edukacji wietnamskiej, co zdaje się być dostrzegane przez decydentów.

EN

The work contains a synthetic picture of education in Vietnam from ancient to modern times and comprises the latest available literature of the subject. In the context of a briefly outlined historical and cultural development of the country, three educational systems that emerged in Vietnam have been presented: feudal, colonial and folk. In each of them, to some extent, one can find reflects of the influence of the three great philosophical-religious systems of Far East: Confucianism, Taoism and Zen Buddhism. Shaped in this way, patterns of thinking and canons of behaviour of the Vietnamese can also be found nowadays, even among Vietnamese children and families living in Poland and children in Polish-Vietnamese families as well. Following its own way of political transformation, Vietnam places a great emphasis on education system, increasing and diversifying number of schools on each educational level and financial expenditure on education. Proceeding democratization of the country makes it more and more open to influence of Western culture, but at the same time exposes traditional values to danger of disintegration. That points out the necessity of cultivation of them in contemporary Vietnamese education, which seems to be seen by the policy-makers.

7

Noh Creation of Shakespeare

60%

Munakata K.

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

|

2016

|

vol. 14

|

issue 29

87-106

EN

This article contains select comments and reviews on Noh Hamlet and Noh Othello in English and Noh King Lear in Japanese. The scripts from these performances were arranged based on Shakespeare’s originals and directed on stage and performed in English by Kuniyoshi Munakata from the early 1980s until 2014. Also, the whole text of Munakata’s Noh Macbeth in English (Munakata himself acted as Macbeth and Lady Macbeth in one play) is for the first time publicized. The writers of the comments and reviews include notable people such as John Fraser, Michael Barrett, Upton Murakami, Donald Richie, Rick Ansorg, James David Audlin, Jesper Keller, Jean-Claude Saint-Marc, Jean-Claude Baumier, Judy Kendall, Allan Owen, Yoshio ARAI, Yasumasa OKAMOTO, Tatsuhiko TAIRA, Hikaru ENDO, Kazumi YAMAGATA, Hanako ENDO, Yoshiko KAWACHI, Mari Boyd, and Daniel Gallimore.

8

UWIĘZIENI W KOLE SAMSARY. TWÓRCZOŚĆ SAMUELA BECKETTA W ŚWIETLE WYBRANYCH POJĘĆ FILOZOFII DALEKIEGO WSCHODU

59%

Gryszkiewicz A.

Porównania

|

2019

|

vol. 24

|

issue 1

195-212

EN

The author confronts Samuel Beckett’s works with selected concepts of Eastern philosophy. The article expands previous research conducted by Piotr Dariusz Klimczak, contained in his thesis “Theatre of the Absurd. Thanathic Trilogy” and is based on the hypothesis that Beckett’s dramas and novels, as ones which arise on the existential philosophical discourse background, can in an indirect way transmit the basic doctrines of Buddhism and Hinduism, though not without some shifts to the original philosophical system. The author, unlike in Lidan Lin and Pavneet Kaur studies which consider Artur Schopenhauer as the main East West connecting link, locates the basis of his research in a three-person scheme, Beckett – Heidegger – Suzuki, according to which Eastern philosophy,especially the teachings of the Zen school, could reach Beckett as an echo of the influence of Heidegger’s ontology.

PL

W badaniach autorka zestawia twórczość Samuela Becketta z wybranymi koncepcjami filozoficznymi Dalekiego Wschodu. Artykuł nawiązuje do pierwszej tego rodzaju interpretacji w polskich badaniach beckettologicznych, którą zaproponował Piotr Dariusz Klimczak w pracy „Trylogia Tanatyczna Teatru Absurdu”. Autorka stawia tezę, że proza i dramaty Becketta, jako te, które wyrosły na tle dyskursów egzystencjonalnych, są w stanie w niebezpośredni sposób „przewodzić” idee buddyzmu i hinduizmu. Jednak, inaczej niż w pracach innych badaczy takich jak Lidan Lin i Pavneet Kaur, nie opiera związku Becketta ze Wschodem tylko na postaci Artura Schopenhauera. Za istotną podstawę swoich badań uznaje natomiast triadę Beckett – Heidegger – Suzuki, według schematu której pewne koncepcje filozofii Wschodu, a przede wszystkim nauki szkoły Zen, mogłyby dotrzeć do Becketta jako echo wpływu filozofii Martina Heideggera.

9

Integrative Dialogue as a Path to Universalism: The Case of Buber and Zhuangzi

48%

Allinson R. E.

Dialogue and Universalism

|

2016

|

issue 4

87-104

EN

I argue that it is through an integrative dialogue based on the Ijing (Book of Chang-es) model of cooperative and cyclical change rather than a Marxist or neo-Marxist dia-lectical model of change based upon the Hegelian model of conflict and replacement that promises the greatest possibility of peaceful coexistence.1 As a case study of a dia-logue between civilizations, I utilize both a mythical and an historical encounter betwe-en Martin Buber, representing the West, and Zhuangzi, representing the East. I show that despite the vast temporal, historic, linguistic and cultural differences, that the dialo-gue between Zhuangzi and Buber is complementary and not adversarial.

10

Phenomenology of Emptiness: Martin Heidegger and Shinichi Hisamatsu

48%

Svigaris Ž.

Dialogue and Universalism

|

2020

|

issue 3

107-122

EN

The living world is expanding thanks to the rapid and massive expansion of new technological capabilities. At the same time, paradoxically, it has been narrowed as thinking itself has become narrower and impoverished. Thinking has been pushed away by knowledge in almost all areas of the living world. Instead of thinking, modern man is becoming more and more curious. The acquisition of massively produced knowledge has become a form of consumption or even of entertainment. New theories that appear every day and reveal the failures of the previous ones only emphasize the limitations and fragmentation of the attitude itself. Although such knowledge is useful in solving practical local tasks, its universal validity is unfounded. What is needed is a more open consciousness which is able to reconcile different modes of experience. The rejection of ancient spiritual contemplating traditions and desacralization have impoverished the ability to express reality. This paper presents—as an attempt to recreate contemplative thinking—the conceptions of Martin Heidegger and Shinichi Hisamatsu, two thinkers living in different cultures. The paper pays a special attention to the way of being. The articulation of the state and the posture of the thinker and his/her attitudes uses concepts, that are often ambiguous, multidimensional, but already capable of articulating phenomena that could not otherwise be named. Such a stance paves the way for creative thinking capable of extending and overstepping the limits of the strict causal Western way of thinking.

11

A Vision of New World Religion in Nishida Kitarō’s Philosophy

48%

Kozyra A.

Analecta Nipponica

|

2017

|

issue 7

77-88

JA

現代の哲学者であり、いわゆる京都学派の代表的存在である西田幾多郎（1870-1945）は、相対的な視点から宗教の問題に取り組んだ。重要なのは、西田が新たな世界宗教を模索するなか仏教もキリスト教も超える必要性を提唱した、京都学派の中でも最初の存在だったということである。西田は禅宗の熱心な信奉者であり布教者であったため、この事実はややもすれば見落とされがちである。西田によれば「未来の宗教」は、多くの場合隠れているが実はすべての宗教に見いだすことのできる、人類の普遍的宗教的体験への深い洞察の結果現れるだろうと述べている。本論文の目的は、仏教に対する西田の重要な見解に特に着目しつつ、彼の宗教と普遍的宗教的体験への考え方を明らかにすることである。この問題は西田哲学に遡ることのできる「宗教的体験」の独自の定義に基盤を置いた、京都学派の異宗教間の対話という文脈において特に重要である。本論文で分析される主要文献は、 1945年という日本の昭和時代の重要な年に著された西田の後期の随筆『場所的論理と宗教的世界観』である。第二次世界大戦の際、西田は「未来の宗教」が世界に平和をもたらすことを望んでいたと結論づけることもできるだろう。

12

Face to Face: the Growth of the Self in Thomas Merton

48%

Jennings S. C. R.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2020

|

issue 15

179-192

PL

Nieżyjący już mnich trapistów i płodny autor, Thomas Merton, intensywnie zajmowałsię jaźnią, a dokładniej mówiąc, pragnieniem uwolnienia się od tyranii jaźni, którą przyjął zaswoją tożsamość. Jego wczesne lata spędzone we Francji i Anglii naznaczone były poczuciemstraty i zwichnięcia. Po opuszczeniu Cambridge jego późniejsze życie w Ameryce(studiował w Columbia University) i decyzja o przyjęciu katolickiego chrztu w wieku 23 latdoprowadziły ostatecznie do złożenia przez niego ślubów zakonnych jako mnich cysterski.Przyjmując imię brat Louis, sądził, że pozostawił za sobą „świat” ze wszystkimi jegopokusami i nierozwiązanymi problemami. Tak mu się jednak tylko wydawało. Lata, którespędził jako trapista, doprowadziły do powstania bestsellerowej autobiografii, napisanejw posłuszeństwie swojemu opatowi i nawiązującej do wielu innych książek o naśladowaniuChrystusa. Porównanie tej publikacji z Wyznaniami św. Augustyna przyniosło Mertonowimiędzynarodową sławę właśnie pod dawnym nazwiskiem. Wyrażał zaniepokojenie „tymcieniem, tym sobowtórem, tym pisarzem, który [...] poszedł za mną do klasztoru... Niemogę go stracić”. Z czasem mnich zdał sobie sprawę – dzięki doświadczeniu, żarliwejlekturze Biblii, rozważań św. Augustyna i mistyków, a także pod wpływem procesu indywiduacjizapoczątkowanemu przez Junga, buddyzmu zen i innych – że „ja”, z któregopróbował uciec, było w rzeczywistości w dużej mierze „fałszywym ja”, napędzanym przezego. W niniejszym artykule autorka śledzi drogę Mertona, od jego dawnego „ja” do „jaautentycznego”, które znajduje się w Bogu, w transcendencji. Obsesja na tym punkcie,obecna w XXI w., sprawia, że badanie drogi Mertona do samodzielności staje się tymbardziej istotne. Pojawienie się „ja”, autopromocja, jaką dają media społecznościowei przykłady narcystycznych jednostek na stanowiskach władzy, ujawniają nieprawdziwośćżycia, w którym samoświadomość mylona jest z samorealizacją. Jak odkrył to Merton, jestto całkowicie błędny trop.

EN

The late Trappist monk and prolific author, Thomas Merton was intensely concerned with the self – or to be more precise, with a desire to break free from the tyranny of the self he took to be his identity. His early years in France and England were marked by a sense of loss and dislocation. After leaving Cambridge for Columbia, his subsequent life in America and decision to be baptised a Catholic at the age of 23 eventually led to his taking vows as a Cistercian monk. Given the name Frater Louis, the ‘world’ with all its temptations and unresolved issues had been left safely behind along with his old identity. Or so he thought. In fact, Merton’s years as a Trappist would lead to a best-selling autobiography written under obedience to his abbot with many more books to follow. Compared at the time of its publication to St Augustine’s Confessions, it would lead to his international renown as Thomas Merton. He voiced his disquiet over what he called ‘this shadow, this double, this writer who […] followed me into the cloister … I cannot lose him.’ In time, Merton came to the realisation through lived experience and his voracious reading of the Bible, St Augustine, the mystics, the individuation process propounded by Jung, Zen Buddhism and others that the ‘self’ he was trying to escape was, in fact, largely a ‘false’ self driven by the ego. This paper traces Merton’s journey from the that self to the authentic self which is found in God, in transcendence. Obsession with ‘the self’ as understood in the 21st century makes a study of Merton’s path to selfhood that much more vital. The advent of the ‘Selfie’, the self-promotion that social media affords and the examples of narcissistic individuals in positions of power gives the lie to lives where self-consciousness is confused with self-realisation. Nothing, as Merton discovered, could be further from the truth.

Refine search results

NIC

Przekroczyć dualizm. Dialog gnostycyzmu i buddyzmu zen w twórczości Czesława Miłosza na przykładzie Dalszych okolic

Martin Heidegger’s Phenomenology of Boredom and Zen Practice

A Celebration of the Wild. On Earth Democracy and the Ethics of Civil Disobedience in Gary Snyder’s Writing

Mutterings to the Wall

Obraz edukacji w Wietnamie

Noh Creation of Shakespeare

UWIĘZIENI W KOLE SAMSARY. TWÓRCZOŚĆ SAMUELA BECKETTA W ŚWIETLE WYBRANYCH POJĘĆ FILOZOFII DALEKIEGO WSCHODU

Integrative Dialogue as a Path to Universalism: The Case of Buber and Zhuangzi

Phenomenology of Emptiness: Martin Heidegger and Shinichi Hisamatsu

A Vision of New World Religion in Nishida Kitarō’s Philosophy

Face to Face: the Growth of the Self in Thomas Merton