Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Zygmunt Mycielski
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Listy Zygmunta Mycielskiego do Stanisława Lorentza

100%
Kowalczykowa A., Stanisz M.
Tematy i Konteksty
|
2018
|
vol. 13
|
issue 8
379-396
EN
The text presents 16 letters written by Zygmunt Mycielski during the period of 1960–1986 and addressed to Stanisław Lorentz . The letters provide a testimony of long-lasting acquaintanceship of the prominent intellectuals. The edition of correspondence materials is preceded with the introduction discussing the circumstances of their mutual contacts.
2
Publication available in full text mode
Content available

Katalog Rękopisów Biblioteki Narodowej, t. 24, Archiwum Zygmunta Mycielskiego, cz. 1–2, opr. Michał Klubiński, Warszawa 2017, 2022

98%
Bolesławska-Lewandowska B.
Muzyka
|
2023
|
vol. 68
|
issue 4
139-145
EN
The review of two volumes of the catalogue of Zygmunt Mycielski's archive, published as vol. 24 of the 'Catalogue of manuscripts of the National Library', parts 1 and 2. Both volumes were edited by Michał Klubiński. Part 1 covers a collection of archival material donated to the National Library by Barbara and Jan Stęszewski, depositaries of the composer's legacy. Part 2 describes materials found unexpectedly in Zygmunt Mycielski's former flat in autumn 2019 and donated to the National Library by the composer's niece Zofia Mycielska-Golik. The catalogue is an invaluable tool for researching the extensive compositional and writing legacy of Zygmunt Mycielski.  
PL
Recenzja dwóch tomów katalogu Archiwum Zygmunta Mycielskiego, opublikowanych jako 24 tom „Katalogu rękopisów Biblioteki Narodowej”, cz. 1 i 2. Oba tomy opracował Michał Klubiński. Część 1 obejmuje zbiór archiwaliów przekazanych Bibliotece Narodowej przez Barbarę i Jana Stęszewskich, depozytariuszy spuścizny kompozytora. Część 2 opisuje materiały odnalezione niespodziewanie w dawnym mieszkaniu Zygmunta Mycielskiego jesienią 2019 roku i przekazane do Biblioteki Narodowej przez bratanicę kompozytora Zofię Mycielską-Golik. Katalog jest bezcennym narzędziem do badań nad obszerną kompozytorską i piśmienniczą spuścizną Zygmunta Mycielskiego. 
3
Publication available in full text mode
Content available

Zygmunt Mycielski, Znaki zapytania. Wstęp i komentarze Beata Bolesławska-Lewandowska, red. Beata Bolesławska-Lewandowska, Marek Zagańczyk. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2022, ss. 405. ISBN 978-83-224-5194-6

92%
Woźna-Stankiewicz M.
Muzyka
|
2023
|
vol. 68
|
issue 2
162-167
4
Publication available in full text mode
Content available

Nadia Boulanger and Her Role in Polish Music - in the Light of Zygmunt Mycielski’s Writings

82%
Bolesławska-Lewandowskav B., Kijak A.
Polski Rocznik Muzykologiczny
|
2022
|
vol. 20
38-52
PL
Zygmunt Mycielski (1907–1987), kompozytor i pisarz muzyczny, był jednym z wychowanków Nadii Boulanger (1887–1979). Wielokrotnie w swych tekstach podkreślał rolę tej wybitnej francuskiej pedagog dla rozwoju całej generacji kompozytorów polskich (i nie tylko). Nie tylko sam wiele jej zawdzięczał, ale wyraźnie dostrzegał znaczenie jej nauczania dla dalszych losów polskiej muzyki. Pozostał jej przyjacielem, zapoznawał ją z Polską, wielokrotnie też wspominał zarówno czasy swej edukacji pod jej skrzydłami, jak i pisał o wadze jej nauczania. Artykuł ukazuje postać i rolę Nadii Boulanger w świetle wspomnień i zapisków Zygmunta Mycielskiego.
EN
Zygmunt Mycielski (1907–1987), a composer and writer on music, was one of the pupils of Nadia Boulanger (1887–1979). In his writings he often stressed the role which this eminent French teacher played in the development of a whole generation of Polish (and not only Polish) composers. Not only did Mycielski owe a lot to her personally, but he also clearly saw the significance of her teaching to the further fate of Polish music. He remained her friend, introduced her to Poland, and often mentioned both his education under her wings and the importance of her teaching. The article presents the figure and role of Nadia Boulanger in the light of the writings of Zygmunt Mycielski.
5
Publication available in full text mode
Content available

The Poetry of Zbigniew Herbert as Inspiration for Zygmunt Mycielski’s Compositions

82%
Bolesławska-Lewandowska B.
Muzyka
|
2022
|
vol. 67
|
issue 4
63-80
PL
Zygmunt Mycielski w swej twórczości kompozytorskiej wielokrotnie inspirował się poezją. Słowo uruchamiało jego muzyczną wyobraźnię, wielokrotnie wyznaczając nie tylko nastrój kompozycji, ale i jej strukturę. Niekiedy, jak w przypadku II Symfonii (1961) czy Sześciu pieśni na orkiestrę (1978) kompozytor zrezygnował ostatecznie z ujawniania poetyckich pierwowzorów, które legły u podstaw powstania jego dzieł. Informacje na ich temat ujawniają dopiero szkice kompozytorskie oraz zachowana korespondencja. W przypadku pieśni sytuacja wydaje się prostsza. Słowo wybranych wierszy pozostaje dla kompozytora najważniejsze, muzyka ma je dopowiadać i wzmacniać. Przy czym niejednokrotnie twórca dokonuje zmian w tekście poetyckim, wybierając z dłuższych poematów poszczególne wersy i układając z nich własną niejako całość, by ją następnie umuzycznić. Szczególną rolę odgrywają w muzyce Zygmunta Mycielskiego utwory inspirowane poezją polskich autorów XX wieku: Czesława Miłosza (cykl Ocalenie na baryton lub mezzosopran i fortepian, 1946–48), Jarosława Iwaszkiewicza (Brzezina na sopran i fortepian, 1951; cykl Krągły rok na tenore profondo i fortepian, 1965–68), Pawła Hertza (Nowy lirnik mazowiecki na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę, 1955), Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (Portret Muzy na recytatora, małą orkiestrę i chór mieszany, 1947; Kwiaty na tor na chór mieszany, 1949). Kompozytor był z tymi twórcami zaprzyjaźniony, a ich poezja oddziaływała mocno na jego muzyczną wyobraźnię. Podobnie jest w przypadku twórczości Zbigniewa Herberta, którego kompozytor znał od lat pięćdziesiątych XX wieku. Wiersze poety zainspirowały dwie kompozycje Mycielskiego – Sześć pieśni na orkiestrę (1978) oraz Osiem pieśni do słów Zbigniewa Herberta na baryton i fortepian (1984). Artykuł przybliża obydwa te utwory w świetle ich związków z poezją Herberta, ukazując szerszy kontekst ich powstania, z uwzględnieniem niepublikowanych źródeł zachowanych w archiwum kompozytora, w tym szkiców do obu utworów oraz korespondencji. Szczególną rolę odgrywają w muzyce Zygmunta Mycielskiego utwory inspirowane poezją polskich autorów XX w.: Czesława Miłosza (cykl Ocalenie na baryton lub mezzosopran i fortepian, 1946–48), Jarosława Iwaszkiewicza (Brzezina na sopran i fortepian, 1951, cykl Krągły rok na baryton i fortepian, 1965–68), Pawła Hertza (Nowy lirnik mazowiecki na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę, 1955), Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (Portret Muzy na recytatora, małą orkiestrę i chór mieszany, 1947, Kwiaty na tor na chór mieszany, 1949). Kompozytor był z tymi twórcami zaprzyjaźniony, a ich poezja oddziaływała mocno na jego muzyczną wyobraźnię. Podobnie jest w przypadku twórczości Zbigniewa Herberta, którego kompozytor znał od lat pięćdziesiątych XX wieku. Wiersze poety zainspirowały dwie kompozycje Mycielskiego – Sześć pieśni na orkiestrę (1978) oraz Osiem pieśni do słów Zbigniewa Herberta na baryton i fortepian (1984). Artykuł przybliża obydwa te utwory w świetle ich związków z poezją Herberta, ukazując szerszy kontekst ich powstania, z uwzględnieniem niepublikowanych źródeł zachowanych w archiwum kompozytora, w tym szkiców do obu utworów oraz korespondencji.
EN
An important role in Zygmunt Mycielski’s compositional oeuvre was played by works inspired by the poetry of Polish twentieth-century authors: Czesław Miłosz, Jarosław Iwaszkiewicz, Paweł Hertz and Konstanty Ildefons Gałczyński. The composer was a friend of these poets and their oeuvre had a strong impact on his musical imagination. This is also true of the oeuvre of Zbigniew Herbert, whose poems inspired two compositions by Mycielski – Six Songs for Orchestra (1978) and Eight Songs to Words by Zbigniew Herbert for baritone and piano (1984). The article focuses on both pieces in the light of their links to Herbert’s poetry, with the author presenting a broader context of their origin.
6
Publication available in full text mode
Content available

Sfera wolności. Zygmunta Mycielskiego uwagi o muzyce 1955

58%
HENDRYKOWSKI M.
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
|
2016
|
vol. 18
|
issue 27
259-279
EN
The sphere of freedom. Zygmunt Mycielski observations on music in 1955  The article profiles one of the most interesting music critics of the communist period. Zygmunt My- cielskis journalism is one of the most valuable phenomena of Polish postwar musical culture. What was important for him were fixed points, imponderables keeping human thinking in check and truly creative activity in the sphere of sound. He did not share Carl Dahlhaus’ idea of the death of aesthetics, which was fashionable in the early twentieth century He was convinced that the aesthetic value of a musical work shape musical and non-musical reality, and that the microenvironment which these values form and unify remains particularly important for a man enslaved by the totalitarian system.
7
Publication available in full text mode
Content available

Zygmunt Mycielski – Andrzej Panufnik: Korespondencja. Część 1: lata 1949–1969, opracowanie, wstęp i komentarze Beata Bolesławska-Lewandowska, Warszawa 2016 Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk, ss. 252. ISBN 9788365630315

58%
Szymańska-Stułka K.
Muzyka
|
2018
|
vol. 63
|
issue 2
147-149
8
Publication available in full text mode
Content available

Antyschaefferyzmy. O wybranych postawach krytycznych wobec myśli i twórczości Bogusława Schaeffera z lat 1956–1976

58%
Wieczorek S.
Muzyka
|
2021
|
vol. 66
|
issue 4
74-95
EN
In 1975 Zygmunt Mycielski published a review of Bogusław Schaeffer’s book Muzyka XX wieku (Twentieth-century music), entitled ‘Antyschaefferyzm’ (Anti-Schaefferism), referring to well-known disputes from music history. Mycielski used this title to express his own individual opposition to Schaeffer’s way of thinking about music, and especially the way he passed judgment on twentieth-century music. In retrospect, however, the term can now be applied to a wider historical phenomenon of critical reactions to the output of that composer, critic, graphic artist and playwright, who died in 2019. During the period of Schaeffer’s most intense activity as a writer, anti-Schaefferism was reflected in a substantial number of polemics, debates and controversies, and even at times quite violent rejections of Schaeffer’s aesthetic views. Such reactions resulted from the radical and arbitrary nature of Schaeffer’s claims, his polemical passion, and the fact that his standpoint was isolated in professional circles. In most cases, Schaeffer’s provocations drew fierce, polarised reactions, which meant that his ideas very frequently became a point of reference in debates on contemporary music. Hence this article deals mainly with the critical appraisal of Schaeffer’s theoretical and aesthetic concepts (their negative resonance), as well as his work as a critic and writer on music. Schaeffer’s creative output is presented here in a mediated manner, through the lens of selected critics’ standpoints and comments. His main polemicists were Zygmunt Mycielski and Stefan Kisielewski. Their statements are complemented by the critical commentaries of Mieczysław Tomaszewski, Tadeusz Andrzej Zieliński, Krzysztof Meyer and Leszek Polony. The attitude of Bohdan Pociej stands out as more complex and dynamic.
PL
Zygmunt Mycielski w roku 1975 opublikował recenzję tomu Muzyka XX wieku Bogusława Schaeffera pod nawiązującym do znanych sporów z historii muzyki tytułem Antyschaefferyzm. Zwrot ten oznaczał dla Mycielskiego jego własną, indywidualną postawę sprzeciwu wobec sposobu Schaefferowskiego myślenia o muzyce, a zwłaszcza trybu wartościowania muzyki XX wieku. Formułę tę po latach można wykorzystać do opisu szerszego niż jednostkowy, historycznego już zjawiska związanego z krytycznym odzewem na twórczość zmarłego w 2019 roku kompozytora, krytyka, grafika i dramaturga. Antyschaefferyzm w okresie jego najintensywniejszej działalności pisarskiej dokumentują całkiem liczne polemiki, dyskusje, kontrowersje, a czasem nawet dość gwałtowna repulsja światopoglądu estetycznego autora Małego informatora muzyki XX wieku. Ich geneza wynikała już z samego charakteru Schaefferowskich sformułowań – radykalności i arbitralności, polemicznego zacięcia i odosobnienia prezentowanego stanowiska w środowiskowych dyskusjach. Prowokacje Schaeffera przeważnie nie pozostawały bez odpowiedzi, budząc gwałtowne, spolaryzowane reakcje, dlatego jego myśl bardzo często stawała się punktem odniesienia w dyskusjach toczonych na temat muzyki współczesnej. Głównym przedmiotem artykułu jest więc kwestia swoistego negatywnego rezonansu – krytycznego postrzegania koncepcji teoretycznych i estetycznych Schaeffera oraz jego działalności jako krytyka i publicysty muzycznego. Spojrzenie na twórczą aktywność Schaeffera w taki zapośredniczony sposób sprawia, że to stanowiska i myśli jego wybranych krytyków stanowią zasadniczy przedmiot refleksji. Kluczowi polemiści to Zygmunt Mycielski i Stefan Kisielewski. Ich głosy uzupełniają krytyki autorstwa Mieczysława Tomaszewskiego, Tadeusza Andrzeja Zielińskiego, Krzysztofa Meyera oraz Leszka Polonego. Nieco bardziej złożony i dynamiczny, wobec czego osobny przykład stanowi postawa Bohdana Pocieja.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.