Search results

1

Dyskusja na temat hermeneutyki ciągłości w kwestii dopuszczenia rozwodników do Komunii św. w Kościele katolickim w ostatnim stuleciu

100%

Blaza M.

Studia Bobolanum

|

2019

|

vol. 30

|

issue 3

5-26

EN

In the article, a theological reflection is made on maintaining or breaking the hermeneutics of continuity in the matter of receiving Holy Communion by the divorced in the Catholic Church. The issue is understood as a process, as a development that can be interpreted as either evolutionary or revolutionary. To evaluate this process and draw appropriate conclusions, the author adopted the teaching of the Church in the last century beginning with the Canon Law Code of Benedict XV (1917) and concluding with the reply of Pope Francis of September 5, 2016, which he addressed to the Argentine bishops of the Buenos Aires region in response to their commentary on the Apostolic Exhortation Amoris laetitia. Amoris laetitia is shown as a continuation of Familiaris consortio, although in the author’s opinion this last document was in essence more revolutionary than the exhortation of Pope Francis.

PL

W artykule zostanie podjęta refleksja teologiczna dotycząca zachowania lub zerwania hermeneutyki ciągłości w kwestii przyjmowania przez rozwodników Komunii św. w Kościele katolickim. Zagadnienie to rozumiane jest jako proces, rozwój, który może być zinterpretowany bądź jako ewolucyjny, bądź rewolucyjny. Aby dokonać oceny tego procesu i wyciągnąć odpowiednie wnioski, za przedmiot badań przyjęto nauczanie Kościoła w ostatnim stuleciu, począwszy od Kodeksu Prawa Kanonicznego Benedykta XV (1917), a zakończymy na odpowiedzi papieża Franciszka z 5 września 2016 r., którą papież skierował do argentyńskich biskupów regionu Buenos Aires w odpowiedzi na ich komentarz do adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Amoris laetitia ukazana jest jako kontynuacja Familiaris consortio, choć, zdaniem autora, to ten ostatni dokument był w swej istocie bardziej rewolucyjny niż adhortacja papieża Franciszka.

2

Wymiary duchowości rodziny w adhortacji Amoris laetitia

89%

Zurzycki M. M.

Roczniki Teologiczne

|

2018

|

vol. 65

|

issue 6: Teologia pastoralna

137-151

EN

Pope Francis in the exhortation Amoris laetitia stresses the importance of the spirituality of the family, basing it on the affirmation of a self-imparting God and cooperation with grace. The family, contemplating the intra-Trinitarian relations, should shape its bonds on the communion of the Divine Persons. To achieve this goal, it is necessary for the family members to be open to meeting God in prayer and in the Eucharist, as well as in everyday life, which in this way acquires a theological dimension. Encompassed in this is the cross and the resurrection, a contemplation of the fullness that is in God as well as the experience of human limitations. In this context, the family, as the domestic Church, participates in the virtue of hope and sees its fulfillment in eternity. Openness to accepting God’s action in family life is, at the same time, a strengthening of the interpersonal bonds. This is expressed in definitive, exclusive and personal love and reaches its fullness in fruitful love. A significant trait of the spirituality of the family is the selfless reception of new life and the receiving and giving of love. This is accomplished through words and gestures of love, mutual care and support. The manifestation of the spiritual maturity of the family is its missionary character and hospitality. A strong family influences its surroundings and transforms the world into a home where there is true fraternity.

PL

Papież Franciszek w adhortacji Amoris laetitia podkreśla znaczenie duchowości rodzinnej. Osadza ją na afirmacji samoudzielającego się Boga i współpracy z łaską. Rodzina, kontemplując relacje wewnątrztrynitarne, winna kształtować swoje więzi na wzór komunii Osób Boskich. W tym celu potrzebna jest otwartość członków rodziny na spotkanie z Bogiem w modlitwie i Eucharystii, a także w codzienności, rodzina nabiera w ten sposób wymiaru teologalnego. Zawiera się w niej Krzyż oraz Zmartwychwstanie, kontemplacja pełni, która jest w Bogu, oraz doświadczanie ludzkiej ograniczoności. W tym kontekście rodzina, jako Kościół domowy, partycypuje w cnocie nadziei i upatruje swego spełnienia w wieczności. Otwartość na przyjęcie Bożego działania w życiu rodzinnym jest jednocześnie umocnieniem więzi międzyludzkich. Wyraża się to w miłości definitywnej, wyłącznej i osobowej, a osiąga swoją pełnię w miłości płodnej. Znaczącym rysem duchowości rodziny jest ofiarne przyjmowanie nowego życia oraz przyjmowanie i obdarowywanie miłością. Dokonuje się to poprzez słowa i gesty miłości, wzajemną opiekę i wsparcie. Przejawem dojrzałości duchowej rodziny jest jej charakter misyjny i gościnność. Rodzina mocna oddziałuje na otoczenie i przemienia świat w dom, gdzie panuje prawdziwe braterstwo.

3

Apostolstwo zorganizowane w świetle Christifideles laici i rola asystenta kościelnego w jego strukturze

71%

Kucharski Z.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 4(58)

175-191

PL

Po raz pierwszy kwestia zaangażowania świeckich w życie Kościoła została poruszona podczas Soboru Watykańskiego II. Ważnym propagatorem tej idei był Jan Paweł II, o czym świadczą m.in. jego liczne wypowiedzi oraz wydana w 1988 roku adhortacja pt. Chrystifideles laici, a także jego wcześniejsze zaangażowanie w apostolstwo świeckich. Jednym z kluczowych zadań osób duchownych jest aktywizacja laikatu. Temu celowi służą m.in. katolickie stowarzyszenia, takie jak KSM czy AK. Na ich czele stoi asystent kościelny, którego zadaniem jest czuwanie nad formacją ich członków i doktryną oraz zgodnością podejmowanych działań ze statutem stowarzyszenia.

EN

For the first time, the issue of the involvement of the laity in the life of the Church was raised during the Second Vatican Council. Important promoter of this idea was John Paul II, as evidenced by his numerous statements and encyclical published by him in 1988 Chrystifideles laici, as well as his previous involvement in the apostolate of the laity. One of the key tasks of the clergy is to activate the laity. This goal is achieved, for instance, by founding catholic associations, such as KSM and AK. They are headed by an ecclesiastical assistant, whose task is to watch over the formation of their members and doctrine, and the compatibility of the activities undertaken with the association’s statute.

Refine search results

1 Polonia Sacra

1 Roczniki Teologiczne

1 Studia Bobolanum

1 Blaza M.

1 Kucharski Z.

1 Zurzycki M. M.

2 2019

1 2018

Dyskusja na temat hermeneutyki ciągłości w kwestii dopuszczenia rozwodników do Komunii św. w Kościele katolickim w ostatnim stuleciu

Wymiary duchowości rodziny w adhortacji Amoris laetitia

Apostolstwo zorganizowane w świetle Christifideles laici i rola asystenta kościelnego w jego strukturze