Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  aerial archaeology
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

The applications of airborne laser scanning in archaeology

100%
Hanus K.
Studies in Ancient Art and Civilization
|
2012
|
vol. 16
233-248
EN
LiDAR (Light Detection and Ranging) is a new tool that has been changing aerial archaeology since the late 1990s. By using a georeferenced laser beam, it can survey through tree canopies. This ability allows researchers to track anthropogenic remains in woodland and jungle environments. The device has great potential in archaeology as vast areas of our planet are covered with trees. A systematic survey may uncover new archaeological sites and determine the full geographical extent of partially known features. The LiDAR system is based on a device measuring distance between the aircraft and the ground. Due to the high density nature of the laser beams used, there is a significant chance that some of them penetrate through canopies and reflect off the ground. The second step in this process is to differentiate of points that are reflected off of tree trunks and ground to make a digital elevation model (DEM) of the bare surface. The presentation of results has also been problematic in the past because the human brain is unable to perceive DEMs. To solve this problem, there are many alternative methods of display such as hill-shade imaging and three-dimensional modeling. Through this process, one is able to find traces of past human activity. Important case studies in Europe and North America will be mentioned.
2

Biografia krajobrazu zbiegu Noteci do Warty w perspektywie archeologicznej interpretacji danych teledetekcyjnych

88%
Kostyrko M., Zamelska-Monczak K.
Przegląd Archeologiczny
|
2020
|
vol. 68
137-162
EN
This paper presents a case study of a place that during one period in history played an important role in the structures of the Piast state, and then, as a result of subsequent historical events, lost much of its significance. In the 14th century, Santok was already on the margins of ‘grand history’ and fading into oblivion. This changed as a result of archaeological excavations carried out here for the first time in the 1930s. The narrative adopted in this article is based on a presentation of landscape biography and analysis of spatial sources – namely, historical aerial photographs and ones deriving from airborne laser scanning. This point of view has allowed the authors to pay special attention to previously neglected fragments of the history of the landscape under analysis.
3
Publication available in full text mode
Content available

Otto Braasch (1936–2021) i rozwój archeologii lotniczej w Polsce

75%
Kobyliński Z.
Wiadomości Archeologiczne
|
2022
|
vol. LXXIII
|
issue 73
277-291
EN
The article presents the role of Otto Braasch, a German pilot and aerial archaeologist in the development of aerial archaeology in Poland in the last decade of the 20th century. Otto Braasch at the age of 20 obtained a glider pilot license, and in 1958 he joined the German air force, where until 1980 he served as a supersonic fighter pilot, as a squadron commander, operational officer and deputy wing commander in fighter units, as well as a staff officer at Luftwaffe headquarters. In 1974, he began his activity as a practitioner and theoretician of aerial archaeology, which lasted almost 50 years, initially in southern Germany, and after the collapse of the Communist system in Central Europe, also in the eastern federal states of Germany, in Czechia, Slovakia, Hungary, Poland, Estonia and Latvia. His interests in archaeology developed through personal contacts with the archaeologist and engineer Irwin Scollar, who from 1960 as an employee of the Rhineland National Museum in Bonn was a pioneer of post-war aerial archaeology in Germany, and then with the archaeologist Rainer Christlein, who in 1976, as an employee and later director of the archaeological section of the Bavarian State Office for Monument Protection, initiated regular search for archaeological sites in Bavaria from a plane, carried out by Otto Braasch. In 1980, Otto Braasch left the air force to devote himself entirely and exclusively to aerial archaeology. Until 1989, he served as the aerial archaeologist of the Bavarian Conservation Office, creating from scratch an archive of aerial photographs of archaeological sites in Bavaria, initially stored in Landshut and later in Munich. This archive is currently one of the world’s largest sources of aerial archaeology. Later, the area of his interest became Baden-Württemberg, and after the collapse of the Communist regime in Europe and the reunification of Germany, he began systematic exploration activities in the territory of the East German states – Saxony, Saxony-Anhalt, Brandenburg and Mecklenburg-Vorpommern (Fig. 1). This aerial survey initiated by Otto Braasch was and is being continued by his successors, who are in most cases his students. Otto Braasch disseminated his vast knowledge and shared his experiences in numerous publications (Fig. 2), at many conferences and during lectures he gave at the universities of Munich and Berlin. From the point of view of the history of Polish modern archaeology the most important is the missionary activity of Otto Braasch in the countries of the former Soviet bloc. Otto Braasch was one of the initiators of helping archaeologists from Central and Eastern Europe to initiate the aerial prospection of archaeological heritage resources, which became possible on a larger scale after the collapse of the Communist system. He helped archaeologists, including in Poland, as an instructor during practical aerial archaeology training courses, and he also came to Poland several times in the company of Polish archaeologists to make reconnaissance flights in various parts of the country, discovering many previously unknown archaeological sites, including the first Neolithic cult circle in Bodzów in the Lubuskie Province (Fig. 3–8).
PL
Artykuł przedstawia rolę Ottona Braascha, niemieckiego pilota i archeologa lotniczego w rozwoju archeologii lotniczej w Polsce w ostatniej dekadzie XX wieku. Otto Braasch w wieku 20 lat, uzyskał licencję pilota szybowcowego, a w roku 1958 wstąpił do niemieckich powietrznych sił zbrojnych, gdzie do roku 1980 pełnił służbę jako pilot naddźwiękowych samolotów myśliwskich, jako dowódca eskadry, oficer operacyjny i zastępca dowódcy skrzydła w jednostkach myśliwskich, a także oficer sztabowy w kwaterze głównej Luftwaffe. W 1974 roku rozpoczęła się jego trwająca niemal 50 lat działalność jako praktyka i teoretyka archeologii lotniczej, początkowo na terenie południowych Niemiec, a po upadku systemu komunistycznego w środkowej Europie, także na terenie wschodnich krajów związkowych Niemiec, Czech, Słowacji, Węgier, Polski, Estonii czy Łotwy. Jego zainteresowania archeologią rozwinęły się dzięki osobistym kontaktom z archeologiem i inżynierem Irwinem Scollarem, który od 1960 r., jako pracownik Nadreńskiego Muzeum Krajowego w Bonn był pionierem powojennej archeologii lotniczej w Niemczech, a następnie z archeologiem Rainerem Christleinem, który w 1976 r. jako pracownik, a później dyrektor sekcji archeologicznej Bawarskiego Państwowego Urzędu Ochrony Zabytków (Bayerisches Landesamt für Denkmalpflege), zainicjował regularne poszukiwania stanowisk archeologicznych na terenie Bawarii z samolotu, realizowane właśnie przez Ottona Braascha. W 1980 roku Otto Braasch opuścił lotnictwo wojskowe by poświęcić się całkowicie i wyłącznie archeologii lotniczej. Do 1989 r. służył jako archeolog lotniczy bawarskiego urzędu konserwatorskiego, tworząc od podstaw archiwum zdjęć lotniczych stanowisk archeologicznych z terenu Bawarii, początkowo przechowywane w Landshut, a później w Monachium. Archiwum to jest obecnie jednym z największych na świecie zasobów źródłowych archeologii lotniczej. Później obszarem jego zainteresowania stała się Badenia-Wirtembergia, a po upadku reżimu komunistycznego w Europie i zjednoczeniu Niemiec rozpoczął systematyczną działalność poszukiwawczą na obszarze wschodnioniemieckich krajów związkowych – Saksonii, Saksonii-Anhalt, Brandenburgii i Meklemburgii-Pomorza Przedniego. Ta zainicjowana przez Ottona Braascha prospekcja aerofotograficzna była i jest kontynuowana przez jego następców, będących w większości przypadków jego uczniami. Otto Braasch rozpowszechniał swoją ogromną wiedzę i dzielił się swoimi doświadczeniami w licznych publikacjach, podczas wielu konferencji i podczas wykładów, które prowadził na uniwersytetach w Monachium i Berlinie. Dla historii współczesnej polskiej archeologii najważniejsza stała się misjonarska działalność Ottona Braascha w krajach byłego bloku sowieckiego. Otto Braasch był mianowicie jednym z inicjatorów pomocy archeologom z krajów środkowej i wschodniej Europy w rozpoczęciu rozpoznawania lotniczego zasobów dziedzictwa archeologicznego, co stało się możliwe na szerszą skalę po upadku systemu komunistycznego. Służył pomocą archeologom w tym także w Polsce, jako instruktor w czasie praktycznych kursów archeologii lotniczej, a także kilkukrotnie przybywał swoim samolotem do Polski, by w towarzystwie polskich archeologów dokonywać lotów zwiadowczych w różnych częściach kraju, odkrywając wiele nieznanych wcześniej stanowisk archeologicznych, w tym pierwszego neolitycznego kręgu kultowego w Bodzowie, woj. lubuskie.
4
Publication available in full text mode
Content available

Fieldwork in 2015/2016 in the Southern Dongola Reach and the Third Cataract Region

51%
Żurawski B., Cedro A., Drzewiecki M., Łopaciuk R.
Polish Archaeology in the Mediterranean
|
2017
|
vol. 26(1)
269-288
EN
The settlement remains surrounding the churches at the sites of Banganarti and Selib continued to be excavated in the 2015/2016 season by a team directed by Bogdan Żurawski. The research focused primarily on the living quarters around the churches and fortifications. An ethnographic survey carried out in Banganarti and Selib, and in the nearby villages documented traditional crafts, such as pottery making, basketry, baking and cooking using traditional techniques and recipes. Conservation and construction work were undertaken simultaneously with preparations for turning the Banganarti and Selib 1 sites into tourist attractions. Skeletal remains from earlier excavation were examined by a physical anthropologist. A survey combined with aerial documentation was carried out on selected archaeological sites in the Southern Dongola Reach (Soniyat, Diffar, Hettani, Bani Israil) and in the Third Cataract Region (Kissenfarki, Fagirinfenti). Short excavations were also conducted in the temple at Soniyat.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zastosowanie archeologii lotniczej w poszukiwaniu grobowców kujawskich na obszarze południowych Kujaw

51%
Papiernik P., Brzejszczak R.
Acta Archaeologica Lodziensia
|
2017
|
vol. 63
121-132
PL
W okresie od sierpnia 2014 do lipca 2017 roku Fundacja Badań Archeologicznych Imienia Profesora Konrada Jażdżewskiego wykonała serie prospekcji lotniczych, których celem była ponowna lokalizacja grobowców kujawskich znanych ze źródeł archiwalnych. Kilkanaście z nich zostało w latach 30-tych zbadanych przez profesora Konrada Jażdżewskiego natomiast pozostałe w chwili obecnej są w większość zupełnie zniwelowane. Prospekcję wyznaczono między innymi w obrębie wsi: Obałki, Leśniczówka (obecnie Arciszewo), Lubomin, Śmieły i Łania (por. W. Chmielewski 1952). Dodatkowo latem 2015 roku wykonano także serię nalotów nad doliną rzeki Zgłowiączka gdzie znajdują się miejscowości Dęby Janiszewskie i Janiszewo, gdzie również opisywano liczne grobowce kujawskie. Poszukiwania grobowców kujawskich z zastosowaniem prospekcji lotniczej nadal trwają. Do chwili obecnej w czasie 130 lotów, wykonano blisko 7500 fotografii. Na podstawie już uzyskanych wyników wydaje się, że przyjęta metoda badań z zastosowaniem drona jest bardzo efektywna. Dzięki przeprowadzonym nalotom w okolicy Izbicy Kujawskiej i Lubrańca udało się ponownie zlokalizować co najmniej 17 grobowców kujawskich wchodzących w skład 7 cmentarzysk. Uzyskane wyniki mają również istotne znaczenie konserwatorskie bowiem megality obecnie znajdujące się na polach ornych, co roku są niestety coraz bardziej niszczone pracami polowymi i przez to zagrożone całkowitym zniszczeniem.
EN
Between August 2014 and July 2017, the Konrad Jażdżewski Foundation of Archaeological Research conducted a series of aerial surveys, which aimed to re-examine the location of the Kuyavian long barrows, known from archival sources. Over a dozen of the barrows were explored by professor Konrad Jażdżewski in the 1930s. The other ones are now completely levelled. The aerial survey was carried out on the area of the following villages: Obałki, Leśniczówka (currently Arciszewo), Lubomin, Śmieły, and Łania (c.f W. Chmielewski 1952). In the summer of 2015, a survey over the valley of the Zgłowiączka river was conducted. It encompassed the villages of Dęby Janiszewskie and Janiszewo, which according to descriptions, contained numerous Kuyavian long barrows. The aerial surveys in search of Kuyavian long barrows are still in progress. Until now, almost 130 flights have been made, which resulted in nearly 7500 photographs taken. On the basis of the obtained results, it seems that the applied method is very effective. Thanks to the flights over Izbica Kujawska and Lubraniec, it was possible to locate 17 long barrows cemeteries at Dęby Janiszewskie, Janiszewo, Leśniczówka, Lubomin, Obałki, Śmieły and Łania. The results obtained are relevant from the point of view of conservation works. As the long barrows are situated on arable land, they are gradually being destroyed and threatened with obliteration. Translated by Agata & Bogusław Maryniak
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.