Search results

1

Jednostronnie profesjonalne umowy pośrednictwa handlowego a regulacja kodeksu cywilnego o umowie agencyjnej i umowie zlecenia — uwagi na tle wybranych umów

100%

Wójtowicz E.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2020

|

vol. 120

|

issue Tom 2

537 - 548

PL

Umowy o świadczenie usług pośrednictwa handlowego — podobne do umowy agencyjnej — są powszechnie zawierane w obrocie handlowym. Istnieje potencjalnie możliwość stosowania do takich umów przepisów kodeksu cywilnego o umowie zlecenia. Jednakże istnieje wiele elementów, które sprawiają, że takie umowy są zbliżone raczej do umowy agencyjnej niż do umowy zlecenia. W konsekwencji należy rozważyć stosowanie przepisów kodeksu cywilnego o umowie agencyjnej, jednak przy uwzględnieniu okoliczności, że niektóre z tych przepisów są charakterystyczne wyłącznie dla umowy agencyjnej, w tym regulacja związana z dwustronnie handlowym charakterem umowy agencyjnej oraz związana z kreowaniem przez umowę agencyjną długoterminowej relacji między stronami.

EN

Contracts on provision of mediation services similar to agency contracts are commonly concluded in commercial trade. It is potentially possible to apply Civil Code provisions on a contract of mandate to unilaterally professional mediation contracts. However, many elements make these contracts similar to agency contracts rather than contracts of mandate. In consequence the application of Civil Code provisions on agency contracts should be considered, bearing in mind that some of the provisions are specific for agency contracts only, such as provisions linked to the bilaterally professional character of agency contracts and provisions related to the fact that an agency contract creates a long-term relationship.

2

Obowiązek informacyjny dotyczący wynagrodzenia pośrednika w czynnościach bankowych oraz moc wiążąca art. 761 § 1 in fine Kodeksu cywilnego. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2019 r. (VII AGa 467/18, Legalis nr 2668772)

100%

Topolewski K.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

vol. 32

|

issue 1

373-394

EN

The commentary rejects the view adopted in the commented judgment according to which the claim for submitting a declaration to the agent with information on the commission due is not actionable (Article 7615 § 1 of the Civil Code). The author accepts the possibility of demanding a declaration on the commission due of the agent importance even though the claim for such a commission is already barred by the statute of limitation. As he indicates, Article 7615 in fine of the Civil Code should not be regarded as a mandatory rule. The commentary upholds the view that the information referred to in Article 7615 of the Civil Code may contain secrets of the principal’s enterprise. The author also upholds the view that Article 459 § 2 of the Civil Code does not apply in the case of providing excerpts from the principal’s commercial books on the basis of Article 7615 § 2 of the Civil Code. In addition, he indicates the validity of this view also in the case of other information covered by the scope of this provision.

PL

W glosie odrzucono przyjęty w komentowanym wyroku pogląd o niezaskarżalności roszczenia o złożenie oświadczenia zawierającego dane o należnej agentowi prowizji (art. 7615 § 1 k.c.). Zaaprobowano pogląd o możliwości żądania wspomnianego oświadczenia w przypadkach, w których informacja o prowizji w nim zawarta zachowuje znaczenie dla agenta, mimo że roszczenie o taką prowizję uległo już przedawnieniu. Wyrażono pogląd, że art. 7615 § 1 in fine k.c. nie powinien być kwalifikowany jako przepis bezwzględnie wiążący. Podzielono pogląd o prawie agenta do informacji objętych regulacją art. 7615 k.c., a stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa dającego zlecenie. Podzielono również pogląd, że art. 459 § 2 k.c. nie ma zastosowania w przypadku przedstawienia wyciągu z ksiąg handlowych na podstawie art. 7615 § 2 k.c. Ponadto wskazano na aktualność tego poglądu także w przypadku innych informacji objętych zakresem zastosowania tego przepisu.

3

Analiza form zatrudnienia w Polsce

80%

Januszewska M.

Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

|

2014

|

vol. 15

57 - 70

EN

Of course, there is no universal answer when it comes to deciding which form of agreement is the best, as it depends on the type of work. If it bears the hallmarks of an employment relation, even though costs for both an employer and an employee are significant, it is worth concluding an employment contract because the privileges it confers are not comparable with other agreements. In such a situation service contract as the sole source of income does not cause any savings for an employer but only increases the cost for an employee. It can be stated with absolute certainty that what makes an employment contract more attractive are more likely vacations than the costs associated with the contributions which are unlikely to bring real benefits in the form of a decent pension. When it comes to an agency contract, it is beneficial for both sides only for the first two years of existing of the enterprise and only if the salary contains more than just a provision. After two years, the only side saving money is an employer. So if it is possible, it pays off to include other types of civil contracts as they leave more net resources to use if somebody has another source of income or is a student.

4

Ustanowienie okresu próbnego w umowach agencyjnych – uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 kwietnia 2018 r.

80%

Stefanicki R.

Ius Novum

|

2020

|

vol. 14

|

issue 2

140-155

EN

Commercial agency contracts are of great economic importance and have a long tradition of normative regulation. Minimum standards of protection common to the EU member states are laid down in the Directive 86/653/EEC on self-employed commercial agents. The constant changes in the legal environment mean something more than just ‘interpretation of a norm’, the need to reach for its well-established, uniform, common understanding expressed in the case law and judicial decisions. The importance in this respect must unquestionably be attached to the preliminary rulings of the Court of Justice. An interesting point in its case law is the recent reference to the question of whether agency contracts concluded for a trial period are bound by the provisions of that act. Although this is the first time when the Court of Justice has addressed this issue, the direction of the interpretation, presented in favour of resolving the national court’s doubts, is more broadly based on the desire to extend the protective mechanisms of the Directive to commercial agents that are bound by contracts which do not fully comply with the classic agency format. Based on the analyses carried out in the paper, it can be concluded that the trend to deformalise the law is correct and should be the subject of broader legal discourse.

PL

Umowy przedstawicielstwa handlowego mają duże znaczenie gospodarcze i długie tradycje normatywnego ich regulowania. Wspólne dla państw członkowskich minimalne standardy ochrony zostały ustanowione dyrektywą dotyczącą przedstawicieli handlowych działających na własny rachunek. Dokonujące się ustawicznie zmiany otoczenia prawa oznaczają coś więcej niż tylko „odczytanie normy”, potrzebę sięgania po utrwalony, jednolity, powszechny sposób jego rozumienia wyrażony w judykaturze. Niewątpliwe znaczenie w tym zakresie przypisywać należy wyrokom prejudycjalnym Trybunału Sprawiedliwości. Interesującym wątkiem w tym orzecznictwie jest podjęcie ostatnio kwestii związania postanowieniami tego aktu umów agencji zawartych na okres próbny. Wprawdzie Trybunał Sprawiedliwości zajął się tym zagadnieniem po raz pierwszy, ale kierunek interpretacji, przedstawiony na rzecz rozstrzygnięcia wątpliwości sądu krajowego, ma znaczenie szersze, wiąże się bowiem z dążeniem do objęcia mechanizmami ochronnymi dyrektywy przedstawicieli handlowych, związanych umowami nie do końca wpisującymi się w klasyczną formułę agencji. Z analiz przeprowadzonych w poniższym materiale wypływa wniosek, że kierunek na odformalizowanie prawa jest trafny i powinien być przedmiotem szerszej dyskusji prawniczej.

Refine search results

1 Ius Novum

1 Przegląd Prawa i Administracji

1 Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Januszewska M.

1 Stefanicki R.

1 Topolewski K.

1 Wójtowicz E.

1 2023

2 2020

1 2014

Jednostronnie profesjonalne umowy pośrednictwa handlowego a regulacja kodeksu cywilnego o umowie agencyjnej i umowie zlecenia — uwagi na tle wybranych umów

Obowiązek informacyjny dotyczący wynagrodzenia pośrednika w czynnościach bankowych oraz moc wiążąca art. 761 § 1 in fine Kodeksu cywilnego. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2019 r. (VII AGa 467/18, Legalis nr 2668772)

Analiza form zatrudnienia w Polsce

Ustanowienie okresu próbnego w umowach agencyjnych – uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 kwietnia 2018 r.