Search results

1

Relacje między agresywnością a poczuciem napięcia, kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych

100%

Jurczyk M.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 56(14)

42-62

PL

Celem badań przedstawionych w tym artykule była analiza istniejących związków między agresją fizyczną, agresją werbalną, gniewem i wrogością a ogólnym poziomem napięcia (i jego rodzajami), kontrolą społeczną oraz kontaktami w środowisku przestępczym wśród dziewcząt i chłopców ze szkół ponadgimnazjalnych. Łącznie przebadano 133 uczniów (66 dziewcząt oraz 67 chłopców w wieku od 16 do 18 r.ż.). Zastosowane narzędzia badawcze to: Kwestionariusz Agresji Bussa–Perryʼego w wersji Amity (opracowany przez E. Aranowską, J. Rytel oraz A. Szymańską, 2015), badający cztery wymiary agresywności oraz Kwestionariuszem Poczucia Napięcia i Czynników Ograniczających autorstwa E. Czerwińskiej-Jakimiuk (2011). Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. Badania miały charakter ilościowy. Analiza korelacji z wykorzystaniem współczynnika rho-Spearmana między badanymi wymiarami agresywności a ogólnym poczuciem napięcia (i jego rodzajami), kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym ujawniła istotne związki między zmiennymi zarówno wśród dziewcząt, jak i chłopców. W populacji dziewcząt żadna z analizowanych skal napięcia oraz kontakty w środowisku przestępczym nie wykazały istotnego związku z agresją werbalną. W populacji chłopców większość z rozpatrywanych skal napięcia, kontroli społecznej oraz kontakty w środowisku przestępczym istotnie korelują z badanymi wymiarami agresywności.

2

Psychospołeczne uwarunkowania roli sprawcy we wczesnej adolescencji

100%

Farnicka M.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

vol. 56(14)

7-26

PL

Artykuł dotyczy uwarunkowań podejmowania roli sprawcy w kontaktach interpersonalnych w okresie wczesnej adolescencji. Badania osadzono w koncepcji społecznego uczenia się, dlatego też sposób funkcjonowania w relacjach społecznych traktowano jako efekt interakcji czynników biopsychospołecznych. Uwarunkowań wzbudzania roli sprawcy poszukiwano we wzajemnych relacjach czynników, takich jak: przywiązanie, agresywność, odporność psychiczna i przeżywane emocje. Grupę badaną stanowiło 399 nastolatków w wieku między 12. a 15. rokiem życia. Badania miały charakter podłużny. Przeprowadzono dwa pomiary. Pierwszy na początku roku szkolnego (wrzesień 2015), a drugi na jego końcu (czerwiec 2016). W postępowaniu badawczym wykorzystano następujące kwestionariusze: BPAQ (Buss, Perry, 1992), CD – RISC (Connor, Davidson, 2003), IPPA (Armsden, Greenberg, 1987), SUPSO (Mikšik, 2004) oraz Mini-DIA (Österman, Björkqvist, 2008). Uzyskane rezultaty wskazują na znaczenie wcześniejszych doświadczeń, agresywności oraz przeżywanych stanów emocjonalnych dla aktywacji zachowań agresywnych. Wśród dziewcząt istotnym czynnikiem ochronnym okazała się odporność psychiczna. Natomiast w grupie chłopców wykazano znaczenie przywiązania. Wyniki badań skłaniają do refleksji nad budowaną ofertą programów profilaktycznych i korekcyjnych dla nastolatków przejawiających zachowania agresywne.

3

Agresywność, agresja, przemoc, bullying i cyberbullying jako problemy opiekuńczo-wychowawcze XXI wieku

100%

Małysz Z.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2018

|

vol. 566(1)

12-20

PL

W artykule podjęto problem typizacyjnego ujęcia i rozróżnienia tytułowych zjawisk jako swoistych „problemów opiekuńczo-wychowawczych XXI wieku”. Autor wychodzi od rozważań na temat podstawowych przyczyn agresywności i agresji ludzkiej, następnie dokonuje skrótowej analizy i charakterystyki zjawisk/pojęć agresywności, agresji i przemoc, koncentrując się na relatywnie szczegółowej analizie i opisie dręczenia/tyranizowania szkolnego (bullyingu) i cyberprzemocy (cyberbullying) jako nowych i swoistych „problemów opiekuńczo-wychowawczych XXI wieku”. Na zakończenie prezentuje zaś wnioski z przeprowadzonej analizy.

4

Postawy ojcowskie a zachowania agresywne młodzieży

84%

Sitarczyk M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2016

|

vol. 8(44)

|

issue 4

83-96

PL

W opracowaniu skupiono się na analizie związku pomiędzy tym, jak młodzi ludzie spostrzegają postawy wychowawcze swojego ojca, a tym, jakie jest nasilenie ich skłonności do reagowania agresją w różnych sytuacjach społecznych. W efekcie tak sprecyzowanego problemu badawczego dokonano opisu roli ojca w procesie kształtowania osobowości i zachowania dzieci (synów i córek), a także wskazano na wpływ postaw wychowawczych ojca na występowanie zachowań agresywnych dorastającej młodzieży. Badania przeprowadzone w grupie 123. gimnazjalistów potwierdziły, że źródłem nieprawidłowych zachowań synów oraz córek, w tym agresji werbalnej i pośredniej, są takie postawy ojców, jak niekonsekwencja i nieuzasadnione nadmierne wymagania. Opisane w analizowanych badaniach zależności pomiędzy percepcją postaw wychowawczych ojców a nasileniem zachowań agresywnych synów i córek w pełni potwierdziły kierunki i zależności, jakie w relacji ojciec−dziecko opisywano i analizowano w badaniach naukowych lat sześćdziesiątych XX wieku.

EN

This study focuses on analysing the correlations between how young people perceive the upbringing attitudes of their father and the degree of their proneness to react with aggression in various social situations. This research problem was the basis for describing the role of the father in shaping the personality and behaviour of children (sons and daughters), and the impact of the upbringing attitudes of the father on aggressive behaviour among adolescents. A study based on a group of 123 middle school students has confirmed that such paternal attitudes as inconsistency and unfounded excessive demands underlie the inappropriate behaviour of sons and daughters, including verbal and indirect aggression. The correlations described in the analysis between the perception of the upbringing attitudes of fathers and the intensity of the aggressive behaviour of their sons and daughters have fully confirmed the directions and interdependencies in the father-child relations which were described and analysed in studies conducted in the 1960s.

5

The karate culture and aggressiveness in kumite competitors

84%

Piepiora P., Szmajke A., Migasiewicz J., Witkowski K.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2016

|

vol. 16

|

issue 2

41-47

EN

Aim and Objectives: The aim is to test three hypotheses. The first one reads: practising different styles of karate, with different rules of kumite, differentiates competing athletes in terms of aggressiveness. The second hypothesis postulates that: the culture of karate or other sport has an impact on the level of aggressiveness of kumite practitioners. The last hypothesis is that: the more brutal a combat system, the greater is the aggressiveness of the kumite system competitors. Material and Methods: The study used the Aggression Questionnaire (BD-100) and the Social Approval Questionnaire (SAQ). For analysis of the research were used variance analysis, one group T significance test and post-hoc tests. Four styles of karate representing different systems of kumite sports competition were specifically selected for the study including: shotokan (semi-contact), kyokushin (knockdown), Oyama (full contact), shidokan (mixed fighting). In addition, the results obtained were compared with the results of orienteers representing a non-contact sport) and with the average results of physical education students at Wroclaw Academy of Physical Education. Results: Karate practitioners fighting in the semi-contact (shotokan karate) system have a substantially lower overall level of aggressiveness, both physical and verbal, and suspiciousness than other competitors in kumite systems. Karatekas competing in mixed fighting (shidokan karate) are characterized by significantly higher levels of physical aggressiveness and irritability than karatekas fighting in less violent forms of kumite. Karate practitioners representing knockdown (kyokushin karate) tend to have a significantly higher overall level of aggressiveness, both physical and verbal, and suspiciousness than representatives of the semi-contact (shotokan karate) system. The results for mixed fighting (shidokan karate) practitioners show they are significantly less physically aggressive and irritable than full contact (Oyama karate) fighters and relatively more negative and resentful than those competing in knockdown (kyokushin karate). All the results of the karatekas, the orienteers and the students on the BD-100 scale measured in tetrons are average indicators of aggressiveness. Conclusions: 1. Practising different styles of karate, with different rules of kumite, does not differentiate competing athletes in terms of aggressiveness. 2. It is sport itself has an impact on karatekas (kumite competitors) aggressiveness levels. 3. Regardless of the brutality of sportsmanship systems kumite level of aggressiveness all karate is inadequate.

PL

Celem niniejszej pracy była próba weryfikacji trzech hipotez. Pierwsza z nich zakłada, że uprawianie różnych stylów karate, charakteryzujących się odmiennymi przepisami kumite, różnicuje zawodników w nich startujących pod względem agresywności; druga – że wpływ na poziom agresywności zawodników kumite ma kultura karate lub sport; trzecia zaś – że im bardziej brutalniejszy system walki, tym większa agresywność zawodników danego systemu kumite. Do badań wykorzystano Kwestionariusz Pomiaru Agresywności BD-100 i Kwestionariusz Aprobaty Społecznej (KAS). Do analizy badań wykorzystano analizę wariancji, jednogrupowy test istotności T oraz testy post-hoc. Do badań wybrano celowo cztery style karate reprezentujące odmienne systemy walki sportowej kumite: shotokan (semi- contact), kyokushin (knockdown), Oyama (full contact), shidokan (mixed fighting). Dodatkowo uzyskane rezultaty zestawiono z wynikami biegczy na orientację (jako przedstawicieli dyscypliny sportu bezkontaktowego), oraz ze średnimi wynikami studentów wychowania fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że karateków walczących w semi contact (karate shotokan) cechuje istotnie niższy poziom wyniku ogólnego agresywności, napastliwości fizycznej, napastliwości słownej i podejrzliwości niż zawodników innych systemów kumite. Karatecy startujący w mixed fighting (karate shidokan) odznaczają się znacząco większym poziom napastliwości fizycznej i drażliwości niż karatecy walczący w mniej brutalnych formach kumite. Karatecy reprezentujący knockdown (karate kyokushin) znamionują się istotnie większym wynikiem ogólnym agresywności, napastliwości fizycznej, słownej i podejrzliwości względem przedstawicieli semi contact (karate shotokan). Zaś w relacji do reprezentantów mixed fighting (karate shidokan) są znacząco mniej napastliwi fizycznie i drażliwi (full contact – Oyama karate) a relewantnie bardziej negatywni i czujący urazę (knockdown – karate kyokushin). Wszystkie wyniki karateków, biegaczy na orientację i studentów w skalach BD-100 mierzone w tetronach to przeciętne wskaźniki agresywności. 1. Rezultaty badań nie potwierdzają hipotezy, że uprawianie różnych stylów karate, charakteryzujących się odmiennymi przepisami kumite, różnicuje zawodników w nich startujących pod względem agresywności. 2. Wyniki badań przemawiają za hipotezą, że wpływ na poziom agresywności zawodników kumite ma sport. Agresywność karateków, niezależnie od uprawianego systemu kumite, jest typowa dla sportowca – zawodnika, a nie taka, jaką należałoby oczekiwać przy przyjęciu w całej rozciągłości założenia o w pełni skutecznym oddziaływaniu wartości kultury karate. 3. Efekt końcowy badań nie potwierdza hipotezy, że im bardziej brutalniejszy system walki, tym większa agresywność zawodników danego systemu kumite. Uzyskane wyniki dość jednoznacznie sugerują, że poziom agresywności karateków walczących w różnych systemach kumite jest właściwie bardzo podobny do poziomu agresywności zawodników biegu na orientację i studentów AWF Wrocław. na orientację i studentów AWF Wrocław.

6

Gry komputerowe a agresywność i agresja/zachowania agresywne dzieci i młodzieży. Przyczynek do psychopedagogicznej analizy problemu

84%

Małysz Z.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2019

|

vol. 579(4)

39-51

PL

W artykule podjęto problem (teoretycznych) zależności pomiędzy graniem w (agresjogenne) gry komputerowe a agresywnością i agresją/zachowaniami agresywnymi dzieci i młodzieży w kontekście teorii społecznego uczenia się Alberta Bandury oraz ich empirycznym opisem na podstawie metaanalizy/analizy danych zastanych stanu (wybranych) badań problemu (ze względu na dostępne źródła oraz przyjętą logikę analizy niniejszy tekst stanowi przyczynek do psychopedagogicznej analizy problemu). Autor wychodzi od skrótowego omówienia istoty teorii społecznego uczenia się Alberta Bandury, następnie poruszony zostaje problem roli aktywności ludycznej i gier komputerowych w życiu (współczesnego) człowieka. W dalszej kolejności zarysowany zostaje problem zależności pomiędzy grami komputerowymi a agresywnością i agresją/zachowaniami agresywnymi oraz zaprezentowane zostają autorskie modele teoretyczne zależności pomiędzy graniem w agresjogenne gry komputerowe a innymi sytuacjami agresjogennymi i zachowaniami agresywnymi. Na zakończenie przedstawiona zostaje metanaliza/analiza danych zastanych dotycząca stanu (wybranych) badań tytułowego problemu i na jej podstawie zostają wyciągnięte odnośne wnioski końcowe w ramach podsumowania.

7

WIZERUNEK A AGRESYWNOŚĆ MŁODYCH SPORTOWCÓW NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH DYSCYPLIN SPORTOWYCH

84%

Piepiora P. A., Cięszczyk I., Krzesiński M.

Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku

|

2017

|

issue 1(19)

45-51 s.

PL

Zasadność i cel. Młodzież uprawiająca sport cechuje się wizerunkiem specyficznym dla danej dyscypliny sportu. Celem badania było sprawdzenie poziomu agresywności młodych sportowców o ukształtowanym wizerunku przez różne dyscypliny sportowe. Materiał i metody. Do badania dobrano celowo 61 chłopców w wieku 16-18 lat, trenujących pływanie (N=31) i piłkę siatkową (N=30). Jako metodę badawczą wykorzystano test BD-100. Wyniki. Całokształt wyników wskazuje na przeciętny poziom agresywności ogólnej. Wnioski. Sportowcy, niezależnie od ukształtowanego wizerunku przez daną dyscyplinę sportową, wykazują przeciętny wynik agresywności ogólnej oraz przeciętne wyniki we wszystkich skalach BD-100.

EN

Background and aim. Youth sports practitioner is characterized by a specific image for the sport. The aim of the study was to examine the level of aggressiveness of the young athletes of the image formed by a variety of sports. Material and methods. The study was chosen deliberately 61 boys aged 16-18 years, trainees swimming (N=31) and volleyball (N=30). As a research method used test BD-100. Results. The totality of the results indicates the average level of general aggressiveness. Conclusions. Athletes, regardless of the image formed by a given sports discipline show the average result of the aggressiveness of the total and average scores in all scales BD-100.

8

Gotowość do agresji interpersonalnej w interakcyjnej perspektywie ryzyka i protekcji

84%

Kwiatkowski P.

Wychowanie w Rodzinie

|

2018

|

vol. XVIII

|

issue (2/2018)

339-360

EN

Aim: In the theoretical part forms of aggression are named and defined, and the theories explaining the readiness to engage in aggressive behaviour are discussed. An outline of scientific investigation has been provided, with the introduction of the notions of risk factors and protective factors, as well as discussion of two models of the functioning of protective factors (risk compensation and risk reduction). Methods: In the methodological part the research aim is defined as the verification of both the models of protection. Independent variables in risk areas (self-control deficit, externalisation difficulties, the need to seek powerful sensations, and frustration level) and protection (relationship with parents, parental control, and the general assessment of the quality of upbringing in the family of origin), as well as the dependent variable in the form of the index of the behavioural readiness to engage in aggressive behaviour (sum of the indicators of attitude, subjective norm, and aggressive behaviour in the past) are presented. The sample included 229 secondary school students from Opolskie and Slaskie voivodships. Five data analysis techniques have been employed: correlation analysis, factor analysis, analysis of the reliability of the used measurement scales, multiple regression analysis, and factorial regression analysis. Results: Factor analyses have justified the connection of the risk factors and the protection factors into two collective indexes of risk and protection. Regression analyses (multiple and factorial) made it possible to confront both the models (risk compensation and risk reduction) with the data from the sample. The research has not provided a basis for the verification of the correctness of any of the models mentioned above. The risk compensation model has not been confirmed because the protective factors have not presented themselves as predictive in relation to the readiness to engage in behavioural aggression. The risk reduction model has not been confirmed, because the high value of protective factors has not led to a decrease in the readiness to engage in aggression in individuals with a high value of the risk index. The image of the significant interactive relationship was more complex – it has been presented that a high protective index leads to an extremely low willingness to aggression in individuals with a low risk index of aggression and an extremely high willingness to aggression in individuals with a high value of the aggression risk index. Conclusions: High functionality of the family of origin does not exclude propensity for aggression, and in certain circumstances in the form of high intensity of individual aggressive predispositions it may even increase the risk, which can constitute a significant problem from the perspective of prevention and an incentive to seek specific solutions in this matter.

PL

el: W części teoretycznej zdefiniowano i określono formy agresji oraz wskazano teorie wyjaśniające gotowość do zachowań agresywnych. Wyznaczono ramy poszukiwań badawczych, wprowadzając pojęcie czynników ryzyka i czynników protekcyjnych oraz wskazując dwa modele działania czynników protekcyjnych (równoważenie ryzyka i redukowanie ryzyka). Metody: W części metodologicznej wyszczególniono zadanie badawcze w postaci zweryfikowania obu modeli protekcji. Wskazano zmienne niezależne w obszarach ryzyka (deficyt samokontroli, problemy eksternalizacyjne, potrzebę silnych wrażeń i poziom frustracji) oraz protekcji (więź z rodzicami, kontrolę rodzicielską i ogólną ocenę jakości wychowania w rodzinie generacyjnej) oraz zmienną zależną w postaci indeksu gotowości behawioralnej do zachowań agresywnych (zsumowane wskaźniki postawy, normy subiektywnej i agresywnych zachowań w przeszłości). Próbę stanowiło 229 uczniów szkół średnich z województwa opolskiego i śląskiego. Wykorzystano pięć technik analizy danych: analizę korelacji, analizę czynnikową, analizę rzetelności wykorzystanych skal pomiarowych, analizę regresji wielokrotnej i czynnikową analizę regresji. Wyniki: Analizy czynnikowe uzasadniły powiązanie czynników ryzyka i czynników protekcji w dwa zbiorcze indeksy ryzyka i protekcji. Analizy regresji (wielokrotnej i czynnikowej) pozwoliły skonfrontować oba modele (równoważenia i redukowania ryzyka) z danymi z próby. Badania nie dały podstaw do weryfikacji słuszności żadnego z wyżej wymienionych modeli. Model równoważenia ryzyka nie uzyskał potwierdzenia, ponieważ czynniki protekcyjne nie wykazały predyktywności względem gotowości behawioralnej do agresji. Model redukowania ryzyka nie uzyskał potwierdzenia, ponieważ wysoka wartość czynników protekcyjnych nie prowadziła do obniżenia gotowości do agresji u osób obciążonych wysoką wartością indeksu ryzyka. Obraz istotnej zależności interkacyjnej był bardziej złożony – ujawniono, że wysoka wartość indeksu protekcji prowadzi do ekstremalnie niskiej gotowości do agresji u osób nie obciążonych oraz do ekstremalnie wysokiej gotowości do agresji u osób obciążonych wysoką wartością indeksu ryzyka agresji. Wnioski: Wysoka funkcjonalność rodziny generacyjnej nie wyklucza skłonności do agresji, a w pewnych okolicznościach w postaci wysokiego nasilenia indywidualnych predyspozycji do agresji może nawet zwiększać ryzyko, co może stanowić istotny problem z punktu widzenia prewencji i wskazanie do poszukiwania specyficznych rozwiązań w tym zakresie.

9

Relacje między agresywnością a poczuciem napięcia, kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych

67%

Marcin J.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

issue 56(14)

42-62

EN

The aim of the experiment described in the current paper was to analyze existing relationships between physical aggression, verbal aggression, anger, and hostility and an overall level of tension (and its types), social control and contacts in crime environment among girls and boys from above secondary schools. Altogether, there were 133 participants (66 girls and 67 boys aged between 16 and 18 years old). The measurements used were as follows: Aggression Questionnaire by Buss–Perry in Amita version (prepared by E. Aranowska J., Rytel, and A. Szymańską, 2015) investigating four dimensions of aggressiveness, and Questionnaire of a feeling of tension and restricting factors by E. Czerwińska-Jakimiuk (2011). A method of diagnostic survey was used and the experiment had a qualitative character. A correlation analysis using a rho-Spearman factor between the above-mentioned dimensions of aggressiveness and an overall level of tension (and its types), social control, and contacts in crime environment revealed significant relationships between variables, both among girls and boys. Among girls, none from the analyzed scales of tension and contacts in crime environment showed any significant relationship with verbal aggression. Among boys, a majority of the scales of tension, social control, and also contacts in crime environment correlated significantly with dimensions of aggressiveness.

PL

Celem badań przedstawionych w tym artykule była analiza istniejących związków między agresją fizyczną, agresją werbalną, gniewem i wrogością a ogólnym poziomem napięcia (i jego rodzajami), kontrolą społeczną oraz kontaktami w środowisku przestępczym wśród dziewcząt i chłopców ze szkół ponadgimnazjalnych. Łącznie przebadano 133 uczniów (66 dziewcząt oraz 67 chłopców w wieku od 16 do 18 r.ż.). Zastosowane narzędzia badawcze to: Kwestionariusz Agresji Bussa–Perryʼego w wersji Amity (opracowany przez E. Aranowską, J. Rytel oraz A. Szymańską, 2015), badający cztery wymiary agresywności oraz Kwestionariuszem Poczucia Napięcia i Czynników Ograniczających autorstwa E. Czerwińskiej-Jakimiuk (2011). Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. Badania miały charakter ilościowy. Analiza korelacji z wykorzystaniem współczynnika rho-Spearmana między badanymi wymiarami agresywności a ogólnym poczuciem napięcia (i jego rodzajami), kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym ujawniła istotne związki między zmiennymi zarówno wśród dziewcząt, jak i chłopców. W populacji dziewcząt żadna z analizowanych skal napięcia oraz kontakty w środowisku przestępczym nie wykazały istotnego związku z agresją werbalną. W populacji chłopców większość z rozpatrywanych skal napięcia, kontroli społecznej oraz kontakty w środowisku przestępczym istotnie korelują z badanymi wymiarami agresywności.

10

Psychospołeczne uwarunkowania roli sprawcy we wczesnej adolescencji

67%

Marzanna F.

Psychologia Wychowawcza

|

2018

|

issue 56(14)

7-26

EN

The article focuses on conditions of undertaking an active role in interpersonal contacts in early adolescence. The experiment was situated in a context of social learning, which is why a way of functioning in social relationships was treated as an effect of an interaction of biopsychosocial factors. The conditions in which a role of a perpetrator was evoked were looked for in a mutual relation of factors such as: attachment, aggressiveness, psychological defense, and experienced emotions. An experimental group consisted of 399 adolescents aged between 12 and 15 years old. The experiment was longitudinal and two measurements were taken. The first one was taken at the beginning of a school year (September, 2015) and the second one was taken at the end of it (June, 2016). In the experiment, the following scales were used: BPAQ (Buss, Perry, 1992), CD – RISC (Connor, Davidson, 2003), IPPA (Armsden, Greenberg, 1987), SUPSO (Mikšik, 2004) and Mini-DIA (Österman, Björkqvist, 2008). Results obtained suggest an importance of earlier experiences of aggressiveness and experienced emotional states for an activation of aggressive behaviors. Among girls, an important protective factor was psychological defense. Among boys, attachment was crucial. The experiment’s results should make us reflect on an offer of prevention and correction programs for adolescents revealing aggressive behaviors.

PL

Artykuł dotyczy uwarunkowań podejmowania roli sprawcy w kontaktach interpersonalnych w okresie wczesnej adolescencji. Badania osadzono w koncepcji społecznego uczenia się, dlatego też sposób funkcjonowania w relacjach społecznych traktowano jako efekt interakcji czynników biopsychospołecznych. Uwarunkowań wzbudzania roli sprawcy poszukiwano we wzajemnych relacjach czynników, takich jak: przywiązanie, agresywność, odporność psychiczna i przeżywane emocje. Grupę badaną stanowiło 399 nastolatków w wieku między 12. a 15. rokiem życia. Badania miały charakter podłużny. Przeprowadzono dwa pomiary. Pierwszy na początku roku szkolnego (wrzesień 2015), a drugi na jego końcu (czerwiec 2016). W postępowaniu badawczym wykorzystano następujące kwestionariusze: BPAQ (Buss, Perry, 1992), CD – RISC (Connor, Davidson, 2003), IPPA (Armsden, Greenberg, 1987), SUPSO (Mikšik, 2004) oraz Mini-DIA (Österman, Björkqvist, 2008). Uzyskane rezultaty wskazują na znaczenie wcześniejszych doświadczeń, agresywności oraz przeżywanych stanów emocjonalnych dla aktywacji zachowań agresywnych. Wśród dziewcząt istotnym czynnikiem ochronnym okazała się odporność psychiczna. Natomiast w grupie chłopców wykazano znaczenie przywiązania. Wyniki badań skłaniają do refleksji nad budowaną ofertą programów profilaktycznych i korekcyjnych dla nastolatków przejawiających zachowania agresywne.

11

Postawy życiowe młodzieży licealnej i ich wybrane osobowościowe korelaty

67%

Góźdź J., Wysocka E.

Edukacyjna Analiza Transakcyjna

|

2014

|

issue 3

95–116

EN

The paper presents the analysis of life attitudes/attachment styles among secondary school teenagers, in terms of selected personal factors that determine their development. The authors draw on the fundamental assumptions of E. Berne’s theory of transactional analysis as well as on the model of attachment styles, created by K. Bartholomew and L.M. Horowitz, describing the individual’s attitudes towards self and others, and emphasizing the fact that the attitudes are determined by such personal factors as the level of stress experienced by an individual, aggressiveness, emotional intelligence and hope of success. The research data indicate that secondary school teenagers tend to have positive views of self; however, they exhibit negative attitudes towards others. This points to a dismissive-avoidant model of attachment (I am OK, You are not OK), characterized by a drive for self-reliance and a tendency to avoid emotional intimacy in interpersonal relations. The study revealed that the most significant correlates of life attitudes (having taken into consideration the strength of the correlation) included such factors as hope of success, experiencing stress, emotional intelligence, and aggressiveness. A strong correlation was discovered between the aforementioned variables and attitudes towards self, which were found to be determined primarily by hope of success (willpower and the ability to find solutions); experiencing stress, predominantly intrapsychic stress and, to a lesser extent, external stress; and emotional intelligence (in particular, the ability to use emotions in the process of thinking and acting). No significant correlations were detected between attitudes towards self and aggressive behaviour and its dimensions (except a weak correlation with emotional sensitivity). It was revealed that attitudes towards other people were primarily predicted by such factors as aggressive behaviour and all its dimensions; external stress; and emotional intelligence (particularly the ability to recognize emotions). A weak, albeit significant, correlation was observed between attitudes towards others and hope of success (in particular, willpower).

12

Aгрессивность и враждебность подростков, воспитывающихся в детском доме: диагностика, психолого-педагогическая профилактика и коррекция

67%

Милашевич Е., Орлянкович Н.

Psychologiczne Zeszyty Naukowe

|

2018

|

issue 1

49-64

RU

В статье проанализированы разнообразные подходы к пониманию агрессии,агрессивности и враждебности в современной психологии. Рассмотрены результаты исследования проявлений агрессии и враждебности у подростков, воспитывающихся в условиях детского дома. Сделан акцент на формах их агрессивного поведения и установлена взаимосвязь враждебности с агрессивными реакциями воспитанников. Затрагивается вопрос о причинах агрессивной модели поведения подростков и направлениях коррекционной работы для снижения их враждебности и проявляющейся аутоагрессии.

PL

W artykule zostały przeanalizowane różne podejścia do rozumienia agresji, agresywności i wrogości we współczesnej psychologii. Zostały przedstawione wyniki badań przejawów agresji i wrogości wśród nastolatków wychowujących się w domu dziecka. Postawiono akcent na formach agresywnego zachowania i ustalono związek między wrogością a agresywnymi reakcjami wychowanków. Poruszono także zagadnienia dotyczące przyczyn agresywnego schematu zachowania nastolatków oraz zaprezentowano kierunki pracy korekcyjnej, mającej na celu obniżenie wrogości i przejawiającej się autoagresji nastolatków.

EN

In this article various approaches for understanding such terms as aggression, aggressiveness and hostility in the view of modern psychology are analysed. The research results on the acts of aggression and hostility of the teenagers being raised in children’s homes are examined here. The article places a special focus on the forms of their aggressive behaviour and establishes the linkage between hostility and the aggressive behaviour of the inmates of children’s homes. Alongside this article covers the reasons of an aggressive model of teenagers’ behavior and involves some areas of corrective work to decrease their hostility and auto-aggressive behaviour.

13

Measuring the Social and Emotional Skills of Hispanic American Students in an Afterschool Karate Program

67%

Castillo N. A., Edmonds W. A., Castro M., Allen J., Luc J.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2024

|

vol. 24

|

issue 2

28-38

EN

Background. The social and emotional learning skills of children play an important role in their development. These skills include persistence, self-control, and social competence. The lack of these skills can often be a predictor of future criminality and antisocial behavior. Aggressiveness in youth plays a key role in violence among juveniles. Problem and aim. The purpose of this quasi- experimental, one-group, pre-test/post-test design study, was twofold. First, it examined the effects of traditional martial arts training on the social and emotional learning skills of persistence, self-control and social competence of students within a structured afterschool setting. Secondly, it investigated the effects of the same training on the ability to resolve problems with peers without becoming aggressive. Materials and methods. The research subjects consist of 57 predominantly Hispanic students (ages 5-11) enrolled in an afterschool program at Tiger and Dragon Youth Center, throughout the 2018-19 academic school year. This program is in Miami-Dade County and teaches the traditional martial art of Kenpo Karate. The instrument used was the Child Trends Socio- Emotional Teacher’s Survey. Results. Due to the means of the two tests (pre and post-test) and the direction of the t-value, we can conclude that there was a statistically significant improvement in all three testing categories (i.e., persistence, self-control and social competence) and a statistically significant improvement in the “resolved problems with peers without becoming aggressive” test scores. Conclusion. Martial arts instruction serving as the cornerstone of an afterschool program, may prove to be an effective treatment approach going forward.

PL

Tło. Społeczne i emocjonalne umiejętności uczenia się dzieci odgrywają ważną rolę w ich rozwoju. Umiejętności te obejmują wytrwałość, samokontrolę i kompetencje społeczne. Brak tych umiejętności często może być predyktorem przyszłej przestępczości i zachowań antyspołecznych. Agresywność wśród młodzieży odgrywa kluczową rolę w przemocy wśród nieletnich. Problem i cel. Cel tego quasi-eksperymentalnego, jednogrupowego badania typu pre-test/post-test był dwojaki. Po pierwsze, zbadano wpływ tradycyjnego treningu sztuk walki na społeczne i emocjonalne umiejętności uczenia się wytrwałości, samokontroli i kompetencji społecznych uczniów w zorganizowanym środowisku pozaszkolnym. Po drugie, zbadano wpływ tego samego treningu na umiejętność rozwiązywania problemów z rówieśnikami bez używania agresji. Materiały i metody. Przedmiotem badań było 57 głównie latynoskich uczniów (w wieku 5-11 lat) zapisanych do programu pozaszkolnego w Tiger and Dragon Youth Center w roku szkolnym 2018-19. Program ten odbywa się w hrabstwie Miami-Dade i uczy tradycyjnej sztuki walki Kenpo Karate. Zastosowanym narzędziem była ankieta społeczno-emocjonalna dla nauczycieli Child Trends. Wyniki. Ze względu na średnie z dwóch testów (pre- test i post-test) oraz kierunek wartości t, można stwierdzić, że nastąpiła statystycznie istotna poprawa we wszystkich trzech kategoriach testowych (tj. wytrwałość, samokontrola i kompetencje społeczne) oraz statystycznie istotna poprawa w rozwiązywaniu problemów z rówieśnikami bez stawania się agresywnym. Wnioski. Pomiar umiejętności społecznych i emocjonalnych uczniów pochodzenia latynoskiego w pozaszkolnym programie karate może okazać się skutecznym podejściem terapeutycznym w przyszłości.

Refine search results

Relacje między agresywnością a poczuciem napięcia, kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych

Psychospołeczne uwarunkowania roli sprawcy we wczesnej adolescencji

Agresywność, agresja, przemoc, bullying i cyberbullying jako problemy opiekuńczo-wychowawcze XXI wieku

Postawy ojcowskie a zachowania agresywne młodzieży

The karate culture and aggressiveness in kumite competitors

Gry komputerowe a agresywność i agresja/zachowania agresywne dzieci i młodzieży. Przyczynek do psychopedagogicznej analizy problemu

WIZERUNEK A AGRESYWNOŚĆ MŁODYCH SPORTOWCÓW NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH DYSCYPLIN SPORTOWYCH

Gotowość do agresji interpersonalnej w interakcyjnej perspektywie ryzyka i protekcji

Relacje między agresywnością a poczuciem napięcia, kontrolą społeczną i kontaktami w środowisku przestępczym wśród uczniów szkół ponadgimnazjalnych

Psychospołeczne uwarunkowania roli sprawcy we wczesnej adolescencji

Postawy życiowe młodzieży licealnej i ich wybrane osobowościowe korelaty

Aгрессивность и враждебность подростков, воспитывающихся в детском доме: диагностика, психолого-педагогическая профилактика и коррекция

Measuring the Social and Emotional Skills of Hispanic American Students in an Afterschool Karate Program