Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  analiza wyników
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background. Judo throwing techniques are traditionally classified as ashi-waza (leg techniques), te-waza (arm techniques), koshiwaza (hip techniques) and sutemi-waza (sacrifice techniques). However, this classification has recently been criticised, and instead a 9-group classification system based on action characteristics (movement type, base of support, throw direction, and position of attack) has been proposed. Problem and aim. To determine the throwing techniques that resulted in score using this classification and compare weight categories, sexes and medal/non-medal winners during the 2017 Senior Judo World Championship. Method. The analysis included 756 throwing techniques that resulted in a score (over 601 matches) across the competition. Results. There was an association between technique classification and sex (c2 = 15.64; p = 0.048; Cramer`s V = 0.144): females scored more frequently using the techniques from group 3 compared with males (c2 = 6.93; p = 0.009), whereas males scored more often using the techniques from group 8 compared with females (c2 = 5.55; p = 0.019). A significant relationship between technique classification and weight category (c2 = 106.19; p < 0.001; Cramer`s V = 0.153) was observed, but there was no association between technique classification and World Championship classification (c2 = 9.55; p = 0.298; Cramer`s V = 0.112). Additionally, a limited number of throwing techniques resulted in more than half of all scoring situations during this competition. Conclusions. Techniques types utilised by athletes differed according to sex and weight category, and that a few number of techniques were utilised in this top-level judo competition.
PL
Tło. Techniki rzutów w judo są tradycyjnie klasyfikowane, jako ashi-waza (techniki nóg), te-waza (techniki ramion), koshi-waza (techniki bioder) i sutemi-waza (techniki poświęcenia). Ta klasyfikacja została jednak ostatnio skrytykowana, a zamiast tego zaproponowano 9-grupowy system klasyfikacji oparty na charakterystyce działania (typ ruchu, podstawa wsparcia, kierunek rzutu i pozycja ataku). Problem i cel. Celem badania było określenie punktowanych technik rzucania, stosując stworzoną klasyfikację i porównanie zawodników ze względu na kategorie wagowe, płeć oraz medalistów i nie-medalistów podczas Mistrzostw Świata Seniorów w 2017. Metoda. Analiza obejmowała 756 punktowanych technik rzucania (ponad 601 pasujących wyników) w całej konkurencji. Wyniki. Stwierdzono związek między techniką a płcią (c2 = 15.64, p = 0.048, współczynnik Cramera V = 0.144): kobiety w porównaniu z mężczyznami częściej zdobywały punkty używając technik z grupy 3 (c2 = 6,93, p = 0,009), podczas gdy mężczyźni w porównaniu z kobietami częściej zdobywali punky używając technik z grupy 8 (c2 = 5,55, p = 0,019). Stwierdzono istotny związek między klasyfikacją techniki a kategorią wagową (c2 = 106,19; p <0,001; współczynnik Cramera V = 0,353), ale nie było związku między klasyfikacją techniki a klasyfikacją mistrzostw świata (c2 = 9.55; p = 0.298 współczynnik Cramera V = 0,112). Dodatkowo ograniczona liczba technik rzucania spowodowała ponad połowę wszystkich sytuacji punktowych podczas tej konkurencji. Wnioski. Techniki stosowane przez sportowców różniły się w zależności od płci i kategorii wagowej, a kilka technik wykorzystano w czasie zawodów judo na najwyższym poziomie.
EN
Background. Many previous studies have been conducted from multiple perspectives with the aim of improving performance to contribute to victory in judo. In recent years, these studies not only investigated the types and numbers of effective throws from official data but also analyzed the performance of throwing techniques including gripping configurations. Problem and aim. The purpose of this study is to clarify the most effective tactical pattern preceding scored throws in judo throwing techniques. Material and Methods. The video of 705 contests became the research target material. Six hundred eighty-five scored throws and gripping techniques preceding the scored throws were analyzed. Chi-square tests were used to verify any association between the independent variables (cross-grip, regrip, grip target, and rotational throw) and the dependent variable (score earned by throwing technique). The most effective pattern was elucidated by creating a flowchart including 36 tactical action patterns. Results. Using a two-handed grip, without using the cross grip and the regrip, gripping the collar and sleeve(s), and then performing a rotational throw was found to be the most effective tactical pattern in many weight categories. In addition, we confirmed the relationship between consecutive tactical steps in two-handed attacks. It became clear that a rotational throw when gripping the collar and the sleeve(s), and a non-rotational throw when gripping the dorsal region with at least one hand were effective. Conclusions. We could obtain data from different perspectives. By associating the multiple data points from different perspectives, coaches can give competitors more focused advice on tactics in each weight category.
PL
Tło. Wiele wcześniejszych badań zostało przeprowadzonych z różnych perspektyw w celu poprawy wyników i przyczynienia się do zwycięstwa w judo. W ostatnich latach badania te nie tylko dotyczyły rodzajów i liczby skutecznych rzutów na podstawie oficjalnych danych, ale także analizowały wykonanie technik rzutów, w tym konfiguracje chwytów. Problem i cel. Celem niniejszego badania było wyjaśnienie najbardziej skutecznego wzorca taktycznego poprzedzającego punktowane rzuty w technikach rzutów w judo. Materiał i metody. Materiałem badawczym było nagranie 705 zawodów. Zanalizowano 685 punktowanych rzutów oraz techniki chwytania poprzedzające punktowane rzuty. Test chi-kwadrat został użyty do zweryfikowania związku między zmiennymi niezależnymi (chwyt oburącz, zmiana chwytu, cel chwytu i rzut rotacyjny) a zmienną zależną (wynik uzyskany dzięki technice rzutu). Najbardziej skuteczny wzorzec został wyjaśniony poprzez stworzenie schematu obejmującego 36 wzorców taktycznych. Wyniki. Stwierdzono, że najbardziej skutecznym wzorcem taktycznym w wielu kategoriach wagowych jest użycie chwytu oburącz bez użycia chwytu krzyżowego i zmiany chwytu, chwytanie za kołnierz i rękawy, a następnie wykonanie rzutu rotacyjnego. Dodatkowo potwierdzono związek między kolejnymi krokami taktycznymi w atakach oburęcznych. Okazało się, że rzut rotacyjny przy chwycie za kołnierz i rękaw(y) oraz rzut bez rotacji przy chwycie w okolicy pleców przynajmniej jedną ręką był skuteczny. Wnioski. Autorzy uzyskali dane z różnych perspektyw. Poprzez połączenie wielu punktów danych z różnych perspektyw, trenerzy mogą udzielać zawodnikom bardziej skoncentrowanych porad taktycznych w każdej kategorii wagowej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.