Search results

1

Ludzkie i Nie-ludzkie. Antropologia Czesława Miłosza: człowiek wobec zwierząt

100%

Roeske M.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2015

|

issue 1

195-205

EN

Considerations about the human condition and humankind’s place in nature are a vital part of the works of Czesław Miłosz. Miłosz’s cosmological vision is based on a deeply dualistic structure. On the one hand, we have got the human and civilisation – which is a synonym of purposefulness and divine order; on the other hand, there is the wild, cruel and untameable nature, whose activity is full of chaos and is meaningless from the metaphysical point of view. There is a sort of inconsistency in this seemingly ordered structure of reality, which seems to constitute the principle of Miłosz’s anthropology. The human in his essence is a “paradoxical being”; it is difficult to classify him in an unambiguous way. He is considered as the only creature that is composed of God’s elements – immortal soul, consciousness, and intellect. These properties detach him from nature and bring him closer to God in the hierarchy. Still, he is a biological creature and that disgraceful fact is difficult to accept for Miłosz; therefore, an attempt to draw a clear line between man and nature is reflected so clearly in Miłosz’s works. The purpose of the article is to analyse a few works of Czesław Miłosz with regard to the issues mentioned above. Undeniably, the ideas presented by Miłosz are deeply rooted in Western philosophy.

2

Zwierzęce, jakiego nie ma

100%

Mytych-Forajter B.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2015

|

issue 1

37-43

EN

Beata Mytych-ForajterORCID: 0000-0002-0588-2087 Wydział FilologicznyInstytut Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego Abstract The Animal That Is Not ThereThe text constitutes an attempt to discuss the idea of the “animal” itself, which is an empty set. Following Jacques Derrida’s line of thought, we remain surprised, asking what links the elephant with the ant or the echidna with the hedgehog. The only benefit of the concept of the “animal” lies in revealing the way in which humans try to extricate themselves from the net designed by them for “animals,” but ultimately end up wrapping it tightly about themselves. The question about the so-called “animal” constitutes part of the battle over language that seems to have forgotten that it was born from the relation with animals; however, it preserves this knowledge not in the scientific jargon, but in those of its registers which allow people to talk about the individual relation not with the “animal,” but with the concrete individual of a concrete species.

3

Czy owad to zwierzę?

100%

Walczak M.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2015

|

issue 1

271-277

EN

The article deals with the analysis of Polish and Russian definitions of the owad / насекомое (“insect”) lexemes. On the basis of these definitions, the author tries to answer the question whether, from the linguistic point of view, insects are perceived as animals or not. It appears that in the majority of the Polish dictionary sources, the insect is not classified as an animal, while the Russian dictionary sources seem to be more consistent in classifying the insect as an animal. According to the author, this may be the result of the fact that the Polish dictionaries reflect linguistic notions of insects and, according to these notions, insects are not animals. On the other hand, the Russian dictionaries rely on scientific premises. These premises assume that an insect is an animal.

4

Ile zwierzęcia w człowieku? Kategoria „zwierzę" w ludzkim mózgu, umyśle i języku

100%

Nowak T.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2016

|

issue 2

73-81

EN

The article aims at presenting the description of the category of ‘animal’ in the human brain, mind and language. The article reports the results of linguistic, psycholinguistic and neurolinguistic research.

5

Blisko ziemi. Kilka lekcji jeża

86%

Sławek T.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2015

|

issue 1

45-60

EN

Reading Jacques Derrida’s essay Che cos’e la poesia? as well as poems by Rainer Maria Rilke, Thomas Hardy, and Tadeusz Kijonka, we want to argue that the animal helps us to redefine the human subject. When pondering the fuzzy boundary between the human and the non-human, man interprets himself/herself not as a subject isolated in its sublime aspirations but, rather, as a fragile connection, delicate relation with what begs for his/her protection and care.

6

Zasłanianie zwierzęcej śmierci. Refleksje na marginesach książek Bernda Heinricha

86%

Mamzer H.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2019

|

issue 5

383-388

EN

Books by Bernd Heinrich became very popular literature describing basic rules of functioning of ecosystems. Heinrich describes also working routine of scientists who try to discover those rules. In Heinrich’s writings, I note however a very visible link – which can be defined as covering animals’ death. In my text I try to unmask this fact. I also debate why this method of hiding animals’ death by using euphemisms and understatements is performed.

7

Смерть животных в барочной эмблеме

72%

Nenarokova M.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2019

|

issue 5

321-331

PL

Śmierć zwierząt w barokowym emblemacie Barokowy emblemat w alegorycznej formie przekazuje czytelnikowi pewne myśli. Człowiek epoki baroku postrzegał świat jako książkę. Wszystkie elementy wszechświata służyły jako znaki, przez które przekazywane były pewne idee. Barokowy emblemat jako kombinacja takich znaków reprezentował alegoryczny wizerunek. Śmierć, w szczególności śmierć zwierząt, może być dla człowieka lekcją moralną, więc w zbiorach emblematów barokowych dość szeroko przedstawiono temat śmierci zwierząt. Emblematy często zawierają pewną naukę lub pokazują wady, ale mogą również wskazywać na model do naśladowania. Najczęściej w emblematach przedstawiających śmierć zwierząt pojawiają się jelenie, lwy, feniks.

EN

The Death of Animals in the Baroque emblem The Baroque emblem in an allegorical form conveys certain ideas to the reader. Man of the Baroque era perceived the world as a book. All elements of the universe served as signs, and certain ideas were conveyed with their help. The Baroque emblem, being a combination of the signs in question, represented an allegorical image. Death, the death of animals in particular, could teach a person a moral lesson, that is why the death of animals is represented quite widely in the emblem books. Emblems often contain a certain precept or denunciation of a vice, but they can point to a role model. Deer, lion, phoenix are represented most often in the emblems depicting the death of animals.

8

Man has created death. A Few Reflections on Animals, Humans, and Mortality

72%

Sławek T.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2019

|

issue 5

167-183

EN

The essay approaches the problem of a possible differentiation between the death of the animal and that of the human being. Stepping beyond the Cartesian sharp dichotomy of the human and animal life, we follow the line of such philosophers as Montaigne, Spinoza, and Hume, who were radically critical towards the unwarranted claims of anthropocentric phantasies. Interpreting poetic texts of Emily Dickinson and Ted Hughes we demonstrate that reflecting upon animality we can get a new insight into the place and meaning of death in our lives as well as into foundations of our speech.

PL

Korzystając z tekstów tak różnych poetów jak William B. Yeats, Emily Dickinson czy Ted Hughes, esej próbuje ukazać różnice w sposobie rozumienia i przedstawiania śmierci zwierzęcia i człowieka. Tradycyjnie w naszych wyobrażeniach ta pierwsza wydaje się nie nastręczać problemów, wszak w przeciwieństwie do śmierci człowieka, która poprzez lęk i niepokój zjawia się w ludzkim czasie jakby „przed czasem”, zwierzę umiera nagle, nieoczekiwanym cięciem przecinającym nić jego życia. Koncypujemy, że zwierzę umiera, nie przeżywając niepokoju, jaki śmierć wprowadza w horyzont życia ludzkiego od samego jego początku. Dlatego kultura zawsze suponowała, dając temu wyraz w popularnych aforyzmach w rodzaju non omnis moriar, istnienie jakiejś „reszty”, której śmierć nie jest w stanie dotknąć. Zwierzę z kolei umierałoby niejako „całkowicie”, „bez reszty”. Esej stara się zdekonstruować te tradycyjne przekonania, przywracając życiu ludzkiemu „zwierzęcy” wymiar śmierci.

9

оопоэтика И.С. Шмелёва: образы животных в малой прозе писателя

72%

Smirnowa A.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2016

|

issue 2

13-21

PL

W artykule omówiono specyfikę zoopoetyki I.S. Szmielowa we wczesnych utworach pisarza – Mój Mars (Мой Марс), Świetlista karta (Светлая страница), Mary (Мэри), a obrazy zwierząt prze- analizowano w kontekście literatury rosyjskiej przełomu XIX i XX wieku (Bystronogi L.N. Tołstoja, Kasztanka A.P. Czechowa, Biały pudel, Szmaragd A.I. Kuprina, Sny Czanga I.A. Bunina). Zoopo- etyka Szmielowa opiera się na filozofii życia i śmierci, wolności i niewoli, związku świata przyrody ze światem dzieciństwa oraz wyraża się poprzez antropomorficzne wyobrażenie pojawiających się na kartach utworów pisarza licznych zwierząt (psychologizm, uduchowienie, wykorzystanie aparatu pojęciowego „dusza”, „fatum”, „miłość”, „moralność”, „litość”). Zwierzęta w prozie pisarza pełnią rolę swoistego papierka lakmusowego, ponieważ poprzez stosunek do nich poznaje się innych bohaterów utworów – dorosłych i dzieci.

EN

Features of Shmelev’s zoopoetics are described in the article on the basis of the early stories, such as My Mares, Light Page, and Mary, in which images of animals are analysed in the context of Russian literature of the late 19th and early 20th centuries (Strider by Lev Tolstoy, Kashtanka by Anton Chekhov, The White Poodle and Emerald by Alexander Kuprin, and Dreams of Chang by Ivan Bunin). Shmelev’s zoopoetics is based on the philosophy of life and death, freedom and captivity, and the connection between the natural world and the world of childhood, and is actualized in anthropomorphic images of animals manifested in the texts of the writer in many ways (psychologism, spirituality, and the use of the concepts of “soul”, “destiny”, “love” “morality” and “compassion”). Animals in the stories appear as a certain indicator, because the correlation with them and the attitude to them reveal the other characters – both adults and children.

10

Zwierzęta Jako Ofiary Okrucieństwa, Wojen i Rewolucji

72%

Sobczyk E.

Sztuka i Dokumentacja

|

2018

|

issue 19

67-74

PL

Artykuł jest próbą przywrócenia pamięci zwierząt, zapomnianych ofiar ludzkiego okrucieństwa. Zwraca on, między innymi, uwagę na masowy mord wróbli, podczas dyktatorskich rządów Mao Zedonga w Chinach, jak i na bohaterstwo pojedynczych zwierząt takich jak niedźwiedź Wojtek w czasie drugiej wojny światowej. Opowiada historię tych wydarzeń, oraz przywołuje postaci wybranych artystów, których prace w sposób bezpośredni nawiązują do aktu przemocy wobec zwierząt, jak i tych, których dzieła rozpatrywać można w szerszym kontekście relacji oraz obcowania człowieka i zwierzęcia. Tekst staje się wyjściem dla rozważań wobec bezustannie trwającego, niszczycielskiego podporządkowywania świata podług ludzkich potrzeb, uwidaczniając trwałość antropocentrycznej perspektywy. Wysuwa pytania odwołujące się do przywołanych wydarzeń przeszłości, a także wciąż podobnych i powracających historii w czasach współczesnych. Poszukuje źródeł i motywacji nieetycznego postępowania ludzi wobec otaczającej ich natury, zapytuje o granice relacji człowiek-zwierzę (jej przekraczanie), oraz o powszechnie przyjęte prawo decydowania o Innym.

Refine search results

9 Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

1 Sztuka i Dokumentacja

2 Sławek T.

1 Mamzer H.

1 Mytych-Forajter B.

1 Nenarokova M.

1 Nowak T.

1 Roeske M.

1 Smirnowa A.

1 Sobczyk E.

1 Walczak M.

3 2019

1 2018

2 2016

4 2015

Ludzkie i Nie-ludzkie. Antropologia Czesława Miłosza: człowiek wobec zwierząt

Zwierzęce, jakiego nie ma

Czy owad to zwierzę?

Ile zwierzęcia w człowieku? Kategoria „zwierzę" w ludzkim mózgu, umyśle i języku

Blisko ziemi. Kilka lekcji jeża

Zasłanianie zwierzęcej śmierci. Refleksje na marginesach książek Bernda Heinricha

Смерть животных в барочной эмблеме

Man has created death. A Few Reflections on Animals, Humans, and Mortality

оопоэтика И.С. Шмелёва: образы животных в малой прозе писателя

Zwierzęta Jako Ofiary Okrucieństwa, Wojen i Rewolucji