Search results

1

Wątki antysemickie w „Kurierze Łódzkim” w okresie międzywojennym

100%

Hrycek M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2012

|

vol. 17

|

issue 3

17-30

XX

“Kurier Łódzki”, boasting a rich publishing tradition, was one of the most important daily newspapers in the Interwar period. Thanks to, among others, “Kurier’s” owner, Jan Stypułkowski and his activities, Łódź soon stopped being regarded as a mere pro-vincial publishing centre. Spreading over the country, Łódź's daily papers won a reader-ship in many regions of Poland. Stypułkowski's publications, including “Kurier Łódzki”, the paramount title, exerted a significant influence on the development of press in Łódź. Stypułkowski's daily newspaper consistently followed its editorial policy, as the news-paper evolved. Nonetheless, “Kurier” continued to present the national and Catholic values. Its attitude towards national minorities, especially to the Jewish one, was un-equivocal. The anti-Semitic rhetoric was the most pronounced in the first years of the Second Polish Republic. Although it was gradually becoming more substantive and factual, it could hardly be defined as objective.

2

W cieniu mistrza. O etiudzie Stanisława Latałły Święta rodzina

84%

Hendrykowski M.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2017

|

vol. 20

|

issue 29

264-278

EN

The text contains an analysis of Stanisław Latałło’s short film The Holy Family, shot at the ŁódźFilm School in the autumn of 1969. The author reconstructs the parabolic structure of this work and reveals the historical context of its realization, tied to the events of March 1968.

PL

In the shadow of a master. Stanisław Latałło’s short film The Holy Family The text contains an analysis of Stanisław Latałło’s short film The Holy Family, shot at the ŁódźFilm School in the autumn of 1969. The author reconstructs the parabolic structure of this work and reveals the historical context of its realization, tied to the events of March 1968.

3

Borges: „Já, Žid“

84%

Housková A.

Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

|

2018

|

vol. 57

139-146

EN

The article focuses on Borges’s texts on anti-semitism and on his story „The Secret Miracle“. Borges’s texts from the 1930s and 1940s, starting with the statement „I, the Jew“ (1934), go beyond the immediate reaction to the political situation in Argentina. Borges sees the Jewish tradition (including its hermeneutic method of the kabbalah) as embodiment of the principle of diversity, contrasting with the dangerous mentality of the admirers of nazism.

4

Dietrich Eckart. U organizacyjnych i ideowych podstaw nazizmu (1919–1923)

84%

Maciejewski M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2019

|

vol. 66

|

issue 1

EN

The article analyzes the significance and the role played by Dietrich Eckart – a German poet and a political writer from Munich – for the development on Adolf Hitler’s early political career and for the shaping of political views of the future leader of the Third Reich. As the author concludes, Eckart’s influence on Hitler’s political activity and ideas during the first few years after World War One would be difficult to overestimate. Eckart proved himself then to be one of the most important mentors of Hitler – as his teacher, adviser and supporter who made it possible for the latter to make valuable and useful contacts in nationalist intellectual, military and industrial circles of Bavaria. To a significant degree, Hitler borrowed from Eckart, who was an ardent Anti-Semite, a number of arguments against Jews and accusations leveled against them. Hitler also partly based his criticism of the democratic system in Germany after World War One on Eckart’s views which were sharply hostile towards the Weimar Republic. Eckart was one of the very few people from Hitler’s closest ranks towards whom the future leader of Germany managed to show – in Mein Kampf – gratitude and respect for the former’s support and aid during the first few years of the existence of the Nazi organization.

PL

Artykuł dotyczy znaczenia i roli poety i publicysty niemieckiego z Monachium – Dietricha Eckarta – dla rozwoju wczesnej kariery politycznej Adolfa Hitlera i kształtowania się politycznych poglądów przyszłego wodza Trzeciej Rzeszy. Jak wynika z wywodów autora, wpływ Eckarta na polityczną działalność i zapatrywania Hitlera w kilku pierwszych latach po zakończeniu wojny światowej był trudny do przecenienia. Eckart okazał się wtedy jednym z najważniejszych mentorów Hitlera – jako jego nauczyciel, doradca i poplecznik, który umożliwił mu nawiązanie cennych i pożytecznych kontaktów w nacjonalistycznych środowiskach intelektualnych, wojskowych i przemysłowych w stolicy Bawarii. W znacznej mierze od Eckarta, zagorzałego antysemity, Hitler zapożyczył wiele argumentów przeciwko Żydom i wymierzonych w nich oskarżeń. Częściowo na wrogich tzw. republice weimarskiej poglądach Eckarta oparł także swoją krytykę demokratycznego ustroju Niemiec po I wojnie światowej. Eckart był jedną z niewielu osób z najbliższego otoczenia Hitlera, wobec których przyszły wódz Niemiec zdobył się na okazanie w Mein Kampf wdzięczności i szacunku za wsparcie i pomoc ze strony tego publicysty w kilku pierwszych latach działalności organizacji nazistowskiej.

5

Organizations and History – Are There Any Lessons to Be Learned From Genocide?

84%

Gabriel Y., Stokes P.

Problemy Zarządzania

|

2020

|

issue 2/2020 (88)

11-33

PL

Cel: celem artykułu jest wykazanie, że ludobójstwo nie jest zjawiskiem marginalnym w sferze zarządzania i organizacji, lecz takim, z którego dyscypliny te czerpią wiele wniosków i do którego muszą wnosić własny wkład. Podejście: historyczny i socjologiczny przegląd części obszernej literatury na temat ludobójstwa i Holokaustu dokonanego przez nazistowskie Niemcy. Wnioski: ludobójstwo jest wysoce zorganizowanym procesem, którego zainicjowanie, przeprowadzenie, a często zatuszowanie wymaga systemu biurokratycznego. Wywołuje opór i uległość, wykorzystuje techniki materialne i społeczne, jest przepojone własnymi wartościami i założeniami kulturowymi oraz stosuje własne przerażające innowacje i rozwiązania. Ludobójstwo wymaga współpracy wielu formalnych organizacji, w tym armii, dostawców, wywiadu i innych służb, ale także nieformalnych sieci i grup. Ograniczenia: biorąc pod uwagę obszerną literaturę dotyczącą ludobójstwa i Holokaustu, przeanalizowano i zacytowano oczywiście tylko niewielką część najważniejszych dzieł. Mimo wszystko wystarczają one, aby wykazać, że masowych mordów nie dokonują sadystyczni maniacy ani bezosobowi biurokraci, zgodnie z hipotezą banalności zła. Prowadzą je członkowie organizacji, zarządzający danymi realiami i znajdujący konkretne rozwiązania, przy czym potworności nie przeszkadzają im w procesie decyzyjnym. Implikacje praktyczne: autorzy również dowodzą, że ludobójstwa nie można badać poza dziedziną historiografii, gdyż prowadziłoby to do wszelkiego rodzaju głęboko błędnych wniosków, nawet jeśli teoretycznie rozważają je wybitni uczeni, tacy jak Arendt i Bauman. Oryginalność: w artykule obalono niektóre szeroko rozpowszechnione teorie ludobójstwa, w tym tezy adiaforyzacji i banalności zła. JEL: F54, D73, D74 Acknowledgements: This research received no funds. Suggested Citation: Gabriel, Y., & Stokes, P. (2020). Organizations and History – Are There Any Lessons to Be Learned from Genocide? Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(2), 11–33.

EN

Purpose: The paper seeks to demonstrate that genocide is not a phenomenon marginal to the world of management and organizations, but one from which these disciplines stand to learn a lot and one to which they must contribute their own insights. Approach: A historical and sociological review of some of the voluminous literature on genocide and the Nazi Holocaust. Findings: Genocide is a highly organized process, requiring bureaucratic resources to initiate, sustain and, often, cover it up. It generates resistance and compliance, it makes use of material and social technologies, it is imbued with its own cultural values and assumptions and calls for its own morbid innovations and problem solving. Genocide requires the collaboration of numerous formal organizations, including armies, suppliers, intelligence and other services, but also informal networks and groups. Limitations: Given the vast literature on genocide and the Nazi Holocaust, obviously only a small sample of crucial texts were reviewed and cited. All the same, they are enough to demonstrate that democide is not carried out by sadistic maniacs or by impersonal bureaucrats in line with the banality of evil hypothesis. It is carried out by organizational members, managing and problem-solving realities whose horrors do not impede them in their decision making. Practical implications: At the same time, the authors argue that genocide cannot be studied outside historiography and that doing so leads to all kinds of gravely mistaken conclusions, even when theorized by distinguished scholars like Arendt and Bauman. Originality: The article debunks some widely espoused theories of genocide, including the adiaphorization and banality of evil theses. JEL: F54, D73, D74 Acknowledgements: This research received no funds. Suggested Citation: Gabriel, Y., & Stokes, P. (2020). Organizations and History – Are There Any Lessons to Be Learned from Genocide? Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(2), 11–33.

6

„Edeljude” i cudowne ocalenie — przypadek bliskiej relacji Adolfa Hitlera z żydowskim lekarzem Eduardem Blochem (1872-1945)

67%

Paszyński W.

Radzyński Rocznik Humanistyczny

|

2021

|

vol. 19

89-98

EN

What kind of relationships had Dr. Eduard Bloch, with the creator of the ephemeral ‘Aryan’ empire? How did this humble provincial doctor get Hitler’s recognition and even gratitude? Should we sought the sources of antisemitism of the German leader in the tragic circumstances of this relationship? Dr. Eduard Bloch treated Hitler’s mother, caring her to the very end. The future Führer never forgot the sacrifice of the Jewish doctor, and after coming to power surrounded him and his whole family with care and protection. This refutes the old risky thesis about Bloch as a subconscious catalyst of Hitler’s antisemitism. The roots of Hitler’s antisemitism should rather be sought in the atmosphere of the era — ‘scientific’ literature, journalism — from studies with scientific ambitions to leaflets. Finally, biographical threads and personal resentment cannot be ruled out here. There is no simple and straightforward answer.

PL

Jakie relacje łączyły doktora Eduarda Blocha z twórcą efemerycznego „aryjskiego” imperium? W jaki sposób ten skromny prowincjonalny lekarz zdobył uznanie, a nawet wdzięczność Hitlera? Czy źródeł antysemityzmu „wodza” Niemiec należy szukać w tragicznych okolicznościach związanych z tą znajomością? Doktor Eduard Bloch leczył matkę Hitlera, z oddaniem opiekując się chorą aż do ostatnich chwil jej życia. Przyszły Führer nigdy nie zapomni poświęcenia żydowskiego lekarza, i po dojściu do władzy otoczy Blocha oraz całą jego rodzinę opieką. Pozwala to odrzucić dawną ryzykowną tezę o doktorze Blochu jako podświadomym katalizatorze antysemityzmu Hitlera. Korzeni uprzedzeń etnicznych dyktatora należy szukać raczej w klimacie epoki – literaturze „naukowej”, publicystyce – od poważnych opracowań o ambicjach naukowych po pisma ulotne. Wreszcie, nie można wykluczyć tu wątków biograficznych, osobistych urazów. Nie ma tutaj prostej i jednoznacznej odpowiedzi.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

1 Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

1 Problemy Zarządzania

1 Radzyński Rocznik Humanistyczny

1 Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

1 Gabriel Y.

1 Hendrykowski M.

1 Housková A.

1 Hrycek M.

1 Maciejewski M.

1 Paszyński W.

1 Stokes P.

1 2020

1 2019

1 2018

1 2017