Search results

1

Wierność Bogu w diasporze i wśród prześladowań według Księgi Daniela

100%

Parchem M.

Verbum Vitae

|

2007

|

vol. 11

67-97

PL

The intention of the Book of Daniel in its historical setting is to exhort and console the faithful Jews in the face of persecution. The content of the exhortation is complete fidelity to God, even at the risk of death. The context of fidelity, however, is different in the two parts of the Book of Daniel. In the tales (Dan 1-6), the context is the service of the Gentile kings. Fidelity to God is shown by the observance o f the peculiar Jewish laws: Daniel 's refusal to eat the king's food (Dan 1), the three Jewish youths do not worship the golden statue (Dan 3), Daniel prays to God three times a day (Dan 6). In the visions (Dan 7-12), the context is confrontation with pagan power. The faithful Jews are persecuted by Antiochus Epiphanes. The maśkilim, "the wise", are to lay down their lives. The death of the martyrs, however, is not in vain. They are the ones who are purified. In Dn 10-12 the specific hope is offered which involves the resurrection ofthe dead. The salvation of the faithful Jews involves their resurrection and exaltation in an afterlife. The risen maśkilim, "the wise", are associated with the angels. The faithful community will share the power of the heavenly holy ones and the wise teachers shine with them in eternal life.

2

Kwestia cierpienia w apokaliptyce żydowskiej Starego Testamentu

100%

Rubinkiewicz R.

The Biblical Annals

|

1997

|

vol. 44

|

issue 1

79-88

PL

Der Verfasser behandelt das Problem des Leidens in der Apokryphenliteratur des AT. Er bemerkt, daß in der henochitischen Tradition, die in solchen apokryphen Büchern wie dem Buch Henoch, dem Jubiläenbuch und der Apokalypse Abrahams enthalten ist, die diesbezüglichen Ansichten der damaligen Autoren zwischen zwei Polen oszillieren. Einerseits ist das dem Menschen begegnende Böse eine Wirkung von Kräften, die stärker sind als der Mensch (Dämonen), andererseits wird darauf verwiesen, daß das Schicksal des Menschen vor allem von ihm selbst abhängt: von seiner Treue zum Gesetz und zu dem mit Gott geschlossenen Bund.

3

Znaczenie Egiptu w apokaliptyce – Λόγος Τέλειος /Asclepius (NHC VI, 8: 70,3-76,1; Ascl. 24-27)

75%

Sowińska A.

Vox Patrum

|

2012

|

vol. 57

551-573

EN

The aim of this paper was to present the Egyptian land in two apocalyptic texts both written in a Coptic language. First – the Apocalypse of Elijah (written in two Coptic dialectical versions: Sahidic and Achmimic) – shows a typical biblical meaning of Egypt as a place full of pain, death and fear. On the other hand, in the Codex VI of the Nag Hammadi Library there is the Apocalypse which gives us quite different image of that part of African land. This very Apocalypse is called the Apocalypse of Hermes Trismegistos or the Hermetic Apocalypse (written in Sahidic dialect and partly in the ancient Greek, whole test is composed in a Latin version and attributed to Ps-Apuleius of Madaura). Here, Egypt seems to be a paradise – image of heaven, land of gods and beautiful temples. But suddenly, that peaceful part of the world turns into “hell” with death, blood and pain – just like in the Apocalypse of Elijah. Our purpose was to analyze those two Coptic Apocalypse, compare the results and finally, try to find the answer on the basic questions: Egypt – heaven or hell? Could it be that this land was full of blood because of monotheistic religion?

4

Kulturotwórcza rola apokryfów biblijnych

63%

Krawczyk R.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2013

|

issue X/10

31-44

PL

Apokryfy biblijne powstały w latach 200 przed Chr. do 135 r. po Chr, to znaczy pomiędzy prześladowaniami Żydów za panowania Seleucydów, a stłumieniem powstania Bar Kochby. Księgi apokryficzne powstawały w środowiskach ortodoksyjnych ale także heretyckich. Stąd też długi czas nie przywiązywano do nich większej wagi. Dopiero w XIX wieku rozpoczęły się pogłębione studia nad apokryfami. Wartość apokryfów polega na tym, że są świadectwem myśli, poglądów i oczekiwań, które panowały w judaizmie i chrześcijaństwie w niezwykle ważnym okresie historycznym przed i po Chrystusie. Forma i treść literatury apokryficznej została zainspirowana pismami biblijnymi i nawet jeśli do treści biblijnych dodaje historycznie nieprawdziwe czy legendarne elementy, których nie ma w źródłach biblijnych, to jednak jest świadectwem myślenia i oczekiwania ludzi tamtej epoki. W niniejszym artykule została dokonana syntetyczna analiza apokryfów biblijnych i ich znaczenia dla kultury.

EN

The biblical Apocrypha date from 200 BC to 135 AD, i.e. between persecutions of Jews during the reigns of the Seleucid, and the Bar Kokhba revolt suppression. The Apocrypha were written in the Orthodox and in the heretic circles. Therefore, little attention was paid to them for a long time. It was only in the 19th century that the Apocrypha began to be studied in depth. The value of the Apocrypha is connected with the fact that they are a testimony to the thoughts, views and expectations typical of Judaism and Christianity in that exceptionally important historical period before and after Christ. The form and content of the Apocrypha were inspired by the biblical scriptures, and even though they contain untrue or legendary facts, in addition to the true ones, they still reflect the way of thinking and expectations of the people of that time. In this paper, the author focuses on a synthetic analysis of the biblical Apocrypha and their importance to the culture.

5

Zasiądzie w pokoju na wieki (2 Bar 73,1). Pokój jako element mesjańskiej rzeczywistości eschatologicznej w Syryjskiej Apokalipsie Barucha

63%

Miduch M.

Verbum Vitae

|

2016

|

vol. 30

79-93

PL

Druga Księga Barucha to apokalipsa żydowska pochodząca z okresu następującego bezpośrednio po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej przez Tytusa w 70 r. po Chr. Jest to zapis refleksji teologicznej po tym traumatycznym dla Żydów wydarzeniu. Znaczące miejsce w prezentowanej myśli zajmuje mesjasz, jego misja i jego królestwo. Autor Syryjskiej Apokalipsy Barucha w mesjańskiej interwencji widzi ratunek dla przygniecionego nieszczęściami ludu Izraela. Eschatologiczne działania Boga są tożsame z misją jaką wypełni Boży Pomazaniec. W świecie pełnym chaosu, wojen i przemocy wyczekiwany jest prawdziwy i trwały pokój. Jest on rozumiany znacznie szerzej niż tylko zawieszenie broni. Głębia pokoju objawi się podczas panowania mesjasza. Jego opisy kontrastują z rzeczywistością, w jakiej znajduje się naród wybrany pod panowaniem rzymskim.

EN

The Second Book of Baruch is a Jewish apocalypse coming from the period right after the destruction of the Temple by Titus in 70 AD. It is the record of theological reflection in the aftermath of this event so traumatic for all Jews. The messiah, his mission and his kingdom all play important roles in this book. The author of the Syriac Book of Baruch hopes for help for all the Israelites through messianic intervention. In his view, the eschatological works of God are equal to the work of messiah. Moreover, in the world of chaos, wars and abuse there is yet hope for true and stable peace. It is much more than just an armistice, rather the depth of peace will be revealed when the messiah comes to rule. His description stands in contrast to the reality in which the Chosen Nation then found itself.

6

Zmartwychwstanie, odpłata po śmierci i życie wieczne w literaturze międzytestamentalnej

63%

Parchem M.

Verbum Vitae

|

2009

|

vol. 15

99-142

PL

The belief in resurrection, judgment of individuals and reward after death was introduced into Judaism in the context of apocalypticism in the books of Enoch (The Book of the Watchers: l Enoch 22.24-27; The Animal Apocalypse: l Enoch 90,33; The Letter of Enoch: l Enoch 91,10; 92,3; 104,2-6) and Daniel. Especially Dan 12,1-3 was inspired. There was a considerable variety in the forms of the belief in the resurrection of the dead in the intertestamental literature. The hope for resurrection and judgment beyond death was one of the crucial elements of the apocalyptic writings, but was spreading also to other Jewish groups in the second century B.C. (cf. Jubilees 23,31; T. Judah 25,1-5, T. Benjamin l 0,5-1 O; T. Zebulun l O, 1-3). The evidence of Qumran is ambiguous (e.g. l Q H). 4QPseudo-Ezechiel (4Q385) contains a description of bodily resurrection, but it is uncertain whether this document was composed at Qumran. A clear attestation of resurrection is found in 4QMessianic Apocalypse (= 4Q521). The major sectarian documents place great emphasis on retribution after death and eternal life (e.g. lQS; 1Q34; 4Ql81). The belief in resurrection, judgment of the dead, exaltation of the righteous and punishment of the wicked was widespread in Judaism by the first century CE (e.g. 4 Ezra 4,35-42; 7,32-37; 14,35; 2 Baruch 49-51; The Book of the Parables: l Enoch 46,6; 48,10; 51,1-2; 62,15-16; Ps. Sol. 2,30-31; 3,11-12; Sib Or 4,179-182).

7

Orzeł i lew jako dwie przeciwstawne sobie siły czasów ostatecznych w Czwartej Księdze Ezdrasza

63%

Miduch M. E.

Verbum Vitae

|

2017

|

vol. 32

215-230

EN

The Fourth Book of Ezra is one of the Jewish apocryphal apocalypses, written after the destruction Jerusalem Temple. It is a theological reflection on the difficult reality in which Jews participate. The author of 4 Ezra employs symbols in order to project a particular vision of his world, especially zoomorphic symbols. These were not only easy for his first century Jewish readers to relate to but also simple for them to identify and interpret as to their meaning. The Vision of the Eagle and the Lion is a key element of the apocalyptic concept of the book: It symbolizes the power of evil, which is nevertheless defeated by the messiah.

PL

Czwarta Księga Ezdrasza jest jedną z żydowskich apokalips apokryficznych powstałych po zburzeniu świątyni jerozolimskiej. Jest ona teologiczną refleksją nad trudną rzeczywistością, jaka stała się udziałem Żydów. Posługując się symbolami, autor stara się przekazać odbiorcom swoją wizję świata. Sięga on także po symbole zoomorficzne. Wizja orła i lwa wpisuje się w koncepcję apokaliptyczną. Jest symbolicznym przedstawieniem siły zła, która w końcowym etapie dziejów zostanie pokonana przez mesjasza. Zoomorficzne symbole, których używa autor, są łatwe do rozszyfrowania, szczególnie dla żydowskich czytelników I wieku po Chrystusie.

8

Confessional Polyvariance of Christian Apocalyptic: Common and Distinctive Features

54%

Bardyn M.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2021

|

vol. 12

|

issue 2

53-69

PL

Wyznaniowe zróżnicowanie apokaliptyki chrześcijańskiej: cechy wspólne i odróżniające Wiek XX był czasem aktywnej ekspansji kultury chrześcijańskiej na całym świecie, również za sprawą Kościoła katolickiego i niektórych Kościołów protestanckich. Kultura ta, stając się globalną, objęła i zjednoczyła dużą liczbę mniejszości kulturowych i religijnych. Pomimo swojego wyjątkowego charakteru, nie zawsze jednak potrafiła potwierdzić swoją tożsamość. Jedną z charakterystycznych cech rozwoju współczesnego świata jest występowanie wszelkich wydarzeń w wielkiej skali, większe umiędzynarodowienie procesów społecznych i tendencja do ich globalizacji. Pod względem rozumienia i rozwiązywania problemów, które niesie współczesność, globalizm chrześcijański stał się elementem doktryny wyznań chrześijańskich, obejmując szeroki wachlarz różnorodnych koncepcji i idei odzwierciedlających typowo ludzkie problemy współczesnej cywilizacji. W związku z tym, że eschatologia chrześcijańska obejmuje różne wyznania, zasadnym jest zbadanie zarówno cech wspólnych dla wszystkich denominacji, jak i tych specyficznych dla niektórych z nich, a także określenie transformacyjnych modeli i form adaptacji idei eschatologicznych do dzisiejszych realiów. Aktualizacja problematyki moralnej, etycznej i społecznej eschatologii katolickiej, chrystologiczno-apokaliptycznych wizji prawosławnego nauczania eschatologicznego oraz apokaliptyczno-profetycznego charakteru eschatologii protestanckiej w ich transformacyjnych przejawach w zamierzeniu autorki nadaje prezentowanej pracy wymiar zarówno teoretyczny, jak i społeczno-praktyczny.

EN

The twentieth century was a time of active expansion of Christian culture throughout the world. The Catholic and some Protestant churches resorted to this. This culture, becoming global, accommodated, and united a large number of cultural and religious minorities. At the same time, promoting its uniqueness, it could not always confirm her identity. One of the characteristic features of the development of the modern world is an increased scale of events, greater internationalization of social processes, and their tendency to become global. Based on all modern problems, in the sense of their understanding and solution, Christian globalism were formed as a component of the doctrine of Christian denominations, which includes a full range of different concepts and ideas that reflect the typical human problems of modern civilization. Since Christian eschatology is confessionally multivariate, it makes sense to explore both the characteristics common to all denominations and specific to some of them, as well as to identify transformational models and forms of adaptation of eschatological ideas to today's realities. The actualization of the problem of moral-ethical and social aspects of Catholic eschatology, Christological-apocalyptic visions of Orthodox eschatological teaching, and the apocalyptic-prophetic character of Protestant eschatology in their transformational manifestations was designed to impart on the paper both theoretical and socio-practical significance.

9

Rosa ożywiająca zmarłych (Iz 26,19) – próba lektury kontekstualnej

51%

Pikor W.

The Biblical Annals

|

2009

|

vol. 1

|

issue 1

89-101

EN

The author seeks to read the message of Is 26:19 through its context. First it is the literary context determined by the proposition of the oracles in Is 24-27. In their light one should seeks the identities of those who will be enlivened by „a dew of light”. Then it is the histori¬cal context that should be found in the experiences of the exiles who return from the Babylo¬nian captivity, and who tend tó reconstruct their national community. This context sheds light on the eschatological problems of this prophecy. Through the image of carnal resurrection it shows the just who come back to life.

10

Czy tylko apokaliptyka? ΠΑΣΧΩ i ΠΑΘΗΜΑ w kontekście Rz 8 oraz Ga 3

51%

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 1

15-25

EN

In the long history of interpreting Pauline epistolarium and, in particular, the Letters to the Galatians and Romans, some authors have discovered that both texts contain apocalyptic motives, or they have postulated their apocalyptic reading. As it has been contended, the main arguments in support of such an interpretation comprise, among other things, the linguistic style as well as imagery drawing on the apocalyptic writings associated with the traditions of the Old Testament. The author of the present article points to the use of terms πάσχω and πάθημα in the letters to the Galatians and Romans and puts forward a hypothesis that in the context of these texts, St. Paul used the theological topos of the Exodus and the means of expression characteristic of apocalyptic which was at the time a popular method of presenting both the meaning of past events and the imperatives arising from the truth about reconciliation with God.

PL

W wielowiekowej historii interpretacji epistolarium Pawłowego, a w szczególności Listów do Galatów i do Rzymian niektórzy autorzy odkrywali, że w obydwu tych pismach znaleźć można wątki apokaliptyczne, albo też wnioskowali apokaliptyczną ich lekturę. Argumentami przemawiającymi za uznaniem takiego stanu rzeczy jest według nich między innymi szata lingwistyczna i obrazowość nawiązująca do pism apokaliptycznych związanych z tradycjami Starego Testamentu. Autor artykułu zwraca uwagę na użycie w listach do Galatów i do Rzymian terminów πάσχω i πάθημα i stawia hipotezę o wykorzystaniu przez św. Pawła w kontekście tych listów toposu teologicznego Exodusu wraz z oprawą medialną apokaliptyki będącej wówczas w modzie metody prezentacji zarówno przesłania wydarzeń dawnych jak i imperatywów płynących z prawdy o pojednaniu z Bogiem.

11

Apokaliptyczny gniew Boga i jego miejsce w Ewangelii Pawła (Rz 1,18-32)

51%

Kowalski M.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

203-249

EN

The article analyzes the motif of divine wrath in Rom 1:18-32. The author starts with a survey of the recent proponents of the “apocalyptic Paul” (Albert Schweitzer, Ernst Käsemann, J. Christiaan Beker, Douglas Campbell, N.T. Wright et al.). Next, the basic elements of the apocalyptic language in Rom 1:18-32 are scrutinized: the idea of revelation (ἀποκαλύπτ-), God’s sovereign rule over the world (παραδίδωμι), and God’s saving wrath (ὀργή). The author then demonstrates the place and the dynamics of Rom 1:18-32 within the context of the Pauline argumentation of Rom 1–4. The paper concludes with a concise presentation of the idea of divine wrath as found in the Old Testament and in Jewish and Greco-Roman literature, which allows us to appreciate the novelty and apocalyptic dimension of God’s wrath in Paul.

PL

Artykuł analizuje motyw gniewu Bożego w Rz 1,18-32. Autor wychodzi od przeglądu publikacji biblistów prezentujących „apokaliptycznego Pawła” (Albert Schweitzer, Ernst Käsemann, J. Christiaan Beker, Douglas Campbell, N.T. Wright). Następnie prześwietlone zostają podstawowe elementy apokaliptycznego języka w Rz 1,18-32: idea objawienia (ἀποκαλύπτ-), władzy Boga nad światem (παραδίδωμι) oraz Jego zbawczego gniewu (ὀργή). Dalej autor ukazuje miejsce i dynamikę tekstu Rz 1,18-32 w kontekście argumentacji Pawła w Rz 1–4. Artykuł kończy zwięzła prezentacja idei gniewu Bożego w Starym Testamencie, literaturze żydowskiej i grecko-rzymskiej, co pozwala na odkrycie nowości oraz apokaliptycznego wymiaru Bożego gniewu u Pawła.

12

Rosa ożywiająca zmarłych (Iz 26,19) – próba lektury kontekstualnej

51%

Pikor W.

Roczniki Biblijne

|

2009

|

vol. 1(56)

89-101

EN

The author seeks to read the message of Is 26:19 through its context. First it is the literary context determined by the proposition of the oracles in Is 24-27. In their light one should seeks the identities of those who will be enlivened by „a dew of light”. Then it is the histori¬cal context that should be found in the experiences of the exiles who return from the Babylo¬nian captivity, and who tend tó reconstruct their national community. This context sheds light on the eschatological problems of this prophecy. Through the image of carnal resurrection it shows the just who come back to life.

13

Miejsce pogan w rzeczywistości eschatologicznej apokalips żydowskich powstałych pomiędzy rokiem 70 a 132 po Chr

51%

Miduch M.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2014

|

issue 28

177-194

EN

Jewish apocalyptic literature appeared in the period between the destruction of the Temple in Jerusalem and the outbreak of the Bar Kokhba Revolt and bears the marks of the difficult times of the Roman occupation, and the persecution which the chosen people suffered at this time. The theological ideas presented in the texts of the four apocalypses illustrate the diversity of Judaism of the period. The expectations of the authors of these texts regarding the future are so varied that one can identify five basic eschatological concepts which are described here as ‘nationalistic eschatology’, ‘traumatic eschatology’, ‘eschatology of hope’, ‘idyllic eschatology’, and ‘universal eschatology’. In these eschatological models different importance is attached to the pagan nations surrounding the people of Israel. The role which they play in eschatological visions is largely conditioned by the circumstances under which these particular texts were created.Keywords

14

Wydarzenia czasów ostatecznych w hymnicznych prorocstwach eschatologicznych Księgi Daniela (Dn 12,1-3) i Testamentu Mojżesza (TestMojż 10,1-10)

45%

Parchem M.

Studia Pelplińskie

|

2019

|

vol. 53

389-410

EN

In the Jewish apocalyptic writings of the Second Temple Period (from 3rd cen- tury BC till 2nd century AD) – and in the latter Christian apocalypses – events of the eschatological times are presented as a sequence of the consecutive events. The ultimate salvation of the righteous and the faithful to God and the establishment of the perfect and everlasting reality (i.e. the kingdom of God) will be preceded by a period of great oppression and the activity of evil powers that would finally be defeated and annihilated by the victorious Divine intervention. This article contains the exegetical analysis of two hymnic eschatological prophecies that are found in the biblical Book of Daniel (12:1–3) and in the apocryphal Testament of Moses (10:1–10). Both hymns date back to the mid-second century BC, that is from the time of crisis which was caused by Antiochus IV Epiphanes’ persecutions of Jews. Both writings were composed in the same social milieu, namely, in the sapiential circles of the priestly origins that focused mostly on being faithful to God, on preserving the purity, and on remaining united with the community of the spiritual world of heaven.

PL

W żydowskich pismach apokaliptycznych z okresu Drugiej Świątyni (III w. przed Chr. – początek II w. po Chr.) – a później także w apokalipsach chrześcijańskich – wydarzenia czasów eschatologicznych są przedstawiane jako ciąg kolejno następujących po sobie zdarzeń. Ostateczne wybawienie ludzi sprawiedliwych i wiernych Bogu oraz ustanowienie doskonałej i wiecznej rzeczywistości (tj. królestwa Bożego) będzie poprzedzone okresem ucisku i uaktywnieniem się sił zła, które zostaną pokonane i unicestwione dzięki zwycięskiej interwencji Boga. Treścią niniejszego artykułu jest analiza egzegetyczna dwóch hymnicznych proroctw eschatologicznych, które znajdują się w biblijnej Księdze Daniela (12,1–3) oraz w apokryficznym Testamencie Mojżesza (10,1–10). Obydwa hymny pochodzą z połowy II wieku przed Chr., a więc z czasów kryzysu wywołanego prześladowaniami Żydów wszczętymi przez Antiocha Epifanesa. Obydwa powstały w tym samym środowisku, mianowicie w kręgach mądrościowych o proweniencji kapłańskiej, które skupiało się przede wszystkim na zachowaniu wierności Bogu, czystości i wspólnoty ze światem niebiańskim.

15

Posługa duszpasterska a teoria mimetyczna: zarys kursu

45%

Burakowska A., Eggen W.

Studia Gdańskie

|

2013

|

issue 32

173-188

PL

Artykuł prezentuje zarys treści czteroletniego kursu na studiach doktoranckich i podyplomowych, którego kanwę stanowi teoria mimetyczna Girarda spajająca wykłady z antropologii, teologii biblijnej i dogmatyki. Na pierwszym roku podejmowane są zagadnie‑ nia początków Izraela, następnie okres Drugiej Świątyni, na trzecim – synoptyczne i Pawłowe ujęcie nowości Jezusa Chrystusa, na czwartym – Janowa wizja zbawienia człowieka. Ponadto, po ogólnym wprowadzeniu, w ciągu trzech kolejnych lat Autorzy kursu korzystają z trójfunkcyjnej hipotezy Georgesa Dumézila dotyczącej kultury europejskiej, rozważając kryzys w świecie idei, kwestię przywództwa oraz konkretną, duszpasterską pomoc. Mimetyczna interpretacja wszystkich sakramentów z Eucharystią w centrum przynosi świeże spojrzenie na sprawy pastoralne i duchowe.

EN

The article presents the subject of a four‑year course, postgraduate and doctoral course, whose matrix is constituted by Girard’s mimetic theory, linking lectures in anthropology, biblical and dogmatic theology. The first year discusses the origin of Israel, then the Second Temple period, in the third year synoptic and Paulinian views of Christ’s innovation are treated, and in the fourth year – Johanine vision of man’s salvation. Moreover, the authors of the course use the trifunctional hypothesis of Georges Dumézil on the European culture to analyse the ideological crisis, the issue of leadership, and concrete, pastoral care. The mimetic interpretation of all sacraments with the Eucharist in the centre brings forth a fresh view on pastoral and spiritual matters.

16

Walka dobra ze złem w "Liście" Pseudo-Barnaby

32%

Mejzner M.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 59

21-37

EN

The struggle between good and evil is one of the main subjects of the Epistle of Pseudo-Barnabas, which originated between 70 and 130, thus, in the period when apocalyptic literature was flourishing. The latter’s impact on the Epistle is undeniable, and is expressed in the characteristic approach of the present time as the „last days” marked by intense activity of evil forces. Even though the outcome of God’s struggle with Satan has already been decided by the victory of Jesus Christ on the cross, still it is ongoing, and at different levels. For Pseudo- Barnabas, two areas of this confrontation are of utmost importance: the orthodoxy of faith and morality of life. The first issue is treated very broadly (chapters I-XVII), and its essence is to convince the readers of the Letter of the saving exclusivism of Christianity. The author radically opposes Judaism, considering all its laws and institutions in their historical implementation (e.g. sacrifices, fasting, Sabbath, temple, ritual ordinances) as the result of both the incorrect (physical) interpretation of the inspired Scriptures and submission to Satan’s insidious work. The only people of the Covenant are those who have believed in Jesus Christ and were immersed in the water of baptism. The other area of the still ongoing struggle is the heart of a Christian who, at any time, has to choose between the way of life and the way of death (chapters XVIII-XX). The final manifestation of Christ’s victory over evil will happen at His second coming, when He will put an end to the „times of the Wicked” and will bring into His Kingdom all the Christians faithful to His teaching.

Refine search results

Wierność Bogu w diasporze i wśród prześladowań według Księgi Daniela

Kwestia cierpienia w apokaliptyce żydowskiej Starego Testamentu

Znaczenie Egiptu w apokaliptyce – Λόγος Τέλειος /Asclepius (NHC VI, 8: 70,3-76,1; Ascl. 24-27)

Kulturotwórcza rola apokryfów biblijnych

Zasiądzie w pokoju na wieki (2 Bar 73,1). Pokój jako element mesjańskiej rzeczywistości eschatologicznej w Syryjskiej Apokalipsie Barucha

Zmartwychwstanie, odpłata po śmierci i życie wieczne w literaturze międzytestamentalnej

Orzeł i lew jako dwie przeciwstawne sobie siły czasów ostatecznych w Czwartej Księdze Ezdrasza

Confessional Polyvariance of Christian Apocalyptic: Common and Distinctive Features

Rosa ożywiająca zmarłych (Iz 26,19) – próba lektury kontekstualnej

Czy tylko apokaliptyka? ΠΑΣΧΩ i ΠΑΘΗΜΑ w kontekście Rz 8 oraz Ga 3

Apokaliptyczny gniew Boga i jego miejsce w Ewangelii Pawła (Rz 1,18-32)

Rosa ożywiająca zmarłych (Iz 26,19) – próba lektury kontekstualnej

Miejsce pogan w rzeczywistości eschatologicznej apokalips żydowskich powstałych pomiędzy rokiem 70 a 132 po Chr

Wydarzenia czasów ostatecznych w hymnicznych prorocstwach eschatologicznych Księgi Daniela (Dn 12,1-3) i Testamentu Mojżesza (TestMojż 10,1-10)

Posługa duszpasterska a teoria mimetyczna: zarys kursu

Walka dobra ze złem w "Liście" Pseudo-Barnaby