Search results

1

O potrzebie powołania do życia Centralnego Archiwum Stowarzyszenia Elektryków Polskich

100%

Gaziński R.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2016

|

issue 3

5-15

EN

The Association of Polish Electricians should create its own archives that would be a central, self-governed and company institution. Such an institution would be a place to keep all the materials owned by the Association, both of the perpetual value (A category) and kept temporarily (B category). The described collection of materials would not be stateowned but instead it would be registered as part of the national resources. The planned archive institution ought to have sufficient storage space and should be equipped with rolling bookshelves, a system of smoke detectors, foam extinguishers and an installation to guarantee the right temperature and humidity. In addition, it should have a workshop and some extra rooms for archivists. The B-category materials should gradually be sorted for rejects, whereas the A-category ones should be analysed according to the office method which seems to be the best and simplest one. Apart from traditional documents on paper carrier the archives should be prepared to gather, analyse and make available photographic documents and should be prepared to work on electronic documents which requires still another approach and equipment. Last but not least, the archives of the Association of Polish Electricians should be created in order to keep documents produced by that organisation for future generations.

2

Możliwość powołania studiów doktoranckich w zakresie archiwistyki w kontekście uznania archiwistyki za samodzielną dyscyplinę naukową

100%

Chorążyczewski W.

Archiwa – Kancelarie – Zbiory

|

2013

|

issue 4(6)

s. 151 - 163

PL

Studia doktoranckie zostały włączone do systemu sformalizowanego kształcenia jako studia trzeciego stopnia. W świetle przepisów ministerialnych program studiów doktoranckich w zakresie archiwistyki musiałby obejmować zajęcia z zakresu: archiwistyki, metodologii nauk, dydaktyki szkoły wyższej, społecznej roli uczonego, prowadzenia zajęć dydaktycznych, nazywanych praktyką zawodową. Czy z powyższego wynika, że nie jest potrzebne seminarium doktoranckie? Wręcz przeciwnie, to seminarium wydaje się najlepszym miejscem na przekazywanie wiedzy i umiejętności z zakresu metodologii nauk, a także właściwej postawy uczonego, świadomego swej społecznej roli. Seminarium rozumiane nie jako tylko i wyłącznie kuźnia prac doktorskich, ale też miejsce dyskusji z udziałem mistrza, uczniów i zaproszonych gości-ekspertów, powinno być przedmiotem o kluczowym znaczeniu i największym wymiarze godzinowym. Wątpliwość budzi kwestia, czy archiwiście potrzebne jest przygotowanie do roli nauczyciela akademickiego? Zarówno profil uniwersyteckich studiów doktoranckich, jak i obserwacja ich skuteczności wskazuje na nieformalne seminarium doktoranckie jako lepszą formę kształcenia doktorskiego archiwistów. Może jednak warto zastanowić się nad krokami, jakie należy podjąć, gdybyśmy uznali za słuszne powołać studia doktoranckie w zakresie archiwistyki? Czy jest szansa i czy warto o to zabiegać, by archiwistyka znalazła się w tym wykazie? Pozwoliłoby to otworzyć studia doktoranckie w zakresie archiwistyki, a także nadawać stopnie naukowe doktora nauk humanistycznych w zakresie archiwistyki, a nie historii, jak dotychczas. Archiwistyka ma wyraźnie określony przedmiot, zakres i metodologię badań. Dostrzec można też osobną wrażliwość archiwalną równouprawniającą wszystkich użytkowników i cele wykorzystania zasobu. Archiwistyka dojrzała do bycia odrębną dyscypliną wiedzy. Tym samym można się spodziewać, że w końcu ktoś tę dojrzałość spożytkuje, przez co stworzone zostaną formalne przesłanki do powołania studiów doktoranckich w zakresie archiwistyki. Ktoś na pewno tę szansę wykorzysta wcześniej czy później. Doctor studies have been included into formalised education system as a third cycle studies. In the light of ministerial regulations, the archive studies doctoral program ought to encompass classes on archives, methodology of sciences, didactics of higher education studies, the social role of an academic, conducting student internship. Does this mean, that a doctoral seminar in archive studies is excessive? On the contrary, the seminar seems to be the best place to bequeath knowledge and skills on methodology and the proper attitude of a scholar, in awareness of his or her role in the society. By these standards, the seminar should be understood not solely as a place to forge doctoral theses, but also as a site on which to conduct discussion with one's academic authorities and advisors and guest experts; it also should be the key class, taking up the most of the timetable. The validity of preparing an archivist for the role of a university teacher has been questioned.

EN

Both the profile of the doctor courses and observation of their effectiveness has led us to believe informal seminar to be the better way of doctoral education for archive students. Perhaps though, the kind of steps, that must be taken if doctor course on archive studies was to be created, is worth considering. Is there a chance, and, is it worth striving for the archive studies to be an independent department? It would not only mean opening doctor programmes, but also the right confer a PhD degree in Humanities, on the subject of archive studies, and not history, as it has hitherto been done. The archive studies have definite research subject, range and methodology. What is noticeable is a kind of archival sensitivity, that allows for all the users and all the purposes for using the resources to be on equal rights. Archive studies have matured, and it is ready to become an independent academic discipline. Thereby, it can be expected, that at last, it's maturity will be put to good use, by allowing formal circumstances to arise for creating an archive studies doctor programme. Someone will certainly take this opportunity sooner or later.

3

„Znane” i nieznane produkcje przedwojennego polskiego kina. Halka Konstantego Meglickiego i Sportowiec mimo woli Mieczysława Krawicza

88%

Pieńkowski M.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2017

|

vol. 20

|

issue 29

336-341

EN

There are many Polish films from the pre-war period that are not known to the public today. Most oft en they simply did not make it to modern times or only fragments are preserved, their condition too poor to allow utilization. One of such films is Halka, directed by Konstanty Meglicki in 1929, which due to digital restoration has returned to the screen in November 2016, after decades-long break. In recent years, however, it’s been discovered that even some seemingly well-known films should in fact be considered unknown. Due to the research conducted at the National Film Archives, new facts came to light, revealing lost film fragments or alternative versions. One such example is a film from 1939 called Sportowiec mimo woli, until now only known for its post-war American adaptation, turns out to be very different from the unknown original version. Polish pre-war cinema, which was often treated with some disdain, is now perceived in a very different light. And recent discoveries allow us to re-examine the achievements of the early period of Polish cinematography.

PL

‘Known’ and unknown pre-war Polish film productions: Konstanty Meglicki’s Halka and Mieczysław Krawicz’s Sportowiec mimo woli There are many Polish films from the pre-war period that are not known to the public today. Most oft en they simply did not make it to modern times or only fragments are preserved, their condition too poor to allow utilization. One of such films is Halka, directed by Konstanty Meglicki in 1929, which due to digital restoration has returned to the screen in November 2016, after decades-long break. In recent years, however, it’s been discovered that even some seemingly well-known films should in fact be considered unknown. Due to the research conducted at the National Film Archives, new facts came to light, revealing lost film fragments or alternative versions. One such example is a film from 1939 called Sportowiec mimo woli, until now only known for its post-war American adaptation, turns out to be very different from the unknown original version. Polish pre-war cinema, which was often treated with some disdain, is now perceived in a very different light. And recent discoveries allow us to re-examine the achievements of the early period of Polish cinematography.

4

Pracownicy archiwów państwowych w 100-lecie ich istnienia. Próba portretu zbiorowego

75%

Magier D.

Archiwa – Kancelarie – Zbiory

|

2019

|

issue 10(12)

111-121

PL

Pracownik współczesnego archiwum państwowego jest doświadczony, z kilkunastoletnim stażem, przywykłym do wykonywania niemal wszystkich zadań realizowanych przez archiwum, aczkolwiek niestroniący również od węższej specjalizacji, zwłaszcza w zakresie poszukiwań archiwalnych, opracowania zasobu, udostępniania i informacji naukowej. Dobrze wykształcony, co predestynuje go do realizowania klasycznych zadań archiwów. Tak wynika z ankiety przeprowadzonej wśród pracowników archiwów państwowych. Autor na jej podstawie analizuje personel archiwalny, kreśląc portret współczesnego archiwisty państwowej administracji archiwalnej i podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, jakie są obecnie największe problemy archiwów państwowych.

EN

Despite the fact that an employee of contemporary state archives has several years of experience in the field and is used to perform almost all tasks within the archives domain, he/she also specializes in specific areas, especially archival research, resource development, files sharing and scientific information. A high level of education enables him/her to accomplish primary tasks of the archives, which has been revealed in a survey conducted among the state archives’ personnel. Based on its results, the author draws a portarait of a contemporary state archivist and tries to pinpoint the most serious problems that the state archives face these days.

5

Nieznany rękopis „Śmierci” z 1888 roku. Przyczynek do biografii Ignacego Dąbrowskiego ad fontes

63%

Goniewicz J.

Pamiętnik Literacki

|

2023

|

vol. 114

|

issue 3

189-198

PL

Artykuł poświęcono zachowanym do dziś rękopisom powieści „Śmierć” młodopolskiego autora Ignacego Dąbrowskiego. Spośród czterech manuskryptów dotychczas znane były tylko trzy, czwarty zaś – nieopracowany i niewspominany w źródłach naukowych – odnalazł się w wyniku kwerendy przeprowadzonej w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Zarówno sam rękopis, jak i dociekania archiwalne z nim związane stanowią interesujący przyczynek do rekonstrukcji biografii Dąbrowskiego, autora utalentowanego i na przełomie XIX i XX wieku cieszącego się poczytnością, a dziś niesłusznie pomijanego. Manuskrypt ukazuje kształtowanie się jego temperamentu literackiego oraz zaprzecza opiniom, jakoby wzorował on swój utwór na powieści „Bez dogmatu” Henryka Sienkiewicza.

EN

The article is devoted to the surviving manuscripts of a novel entitled “Śmierć” (“Death”) by the Young Poland writer Ignacy Dąbrowski. Only three of the four manuscripts were previously known by researchers, while the fourth was found as a result of a search at the National Library in Warsaw. It was previously undeveloped and unmentioned in any scholarly source. Both the elements comprising the manuscript itself and the archival research related to it make an interesting contribution to the reconstruction of the biography of Dąbrowski, a gifted writer, widely read writer at the turn of the 19th-20th century, but unjustly overlooked today. The manuscript also reveals the process of formation of the artist's literary temperament and denies earlier opinions that he modeled his novel on Henryk Sienkiewicz’s “Bez dogmatu” (“Without Dogma”).

6

Niezatarte ślady. Profesor Alina Kowalska (1932–2001)

63%

Janowska A.

Forum Lingwistyczne

|

2014

|

issue 1

133-139

EN

The purpose of this article is to present the academic profile of Professor Alina Kowalska and to commemorate her as a researcher engaged in scholarly work at the University of Silesia. She was among the people who built the Institute of Polish Studies in Katowice (and earlier in Sosnowiec) from the ground up, and therefore determined its character. Her research interests pivoted around two mutually intertwined issues: the evolution of the general language and evolution of the Silesian Polish in particular. Over time, she started to pay more and more attention to the issues of the Silesian region. Her works were characterized by diligence in language documentation and by research objectivity.

7

Dlaczego nie wydano „Dzieł wszystkich” Maurycego Mochnackiego? Z archiwum Tadeusza Kozaneckiego

63%

Strzyżewski M.

Pamiętnik Literacki

|

2024

|

vol. 115

|

issue 2

143-153

PL

Niekompletne archiwum historyka Tadeusza Kozaneckiego przechowywane w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Połączonych Bibliotekach Wydziału Filozofii i Socjologii UW, Instytutu Filozofii i Socjologii PAN Polskiego Towarzystwa Filozoficznego daje wgląd w problemy, z jakimi mierzył się ten historyk przy realizacji ambitnego zadania wydania „Dzieł wszystkich” Maurycego Mochnackiego. Co najważniejsze, przedsięwzięcie okazało się zbyt obszerne jak na możliwości jednego badacza bez kompetencji filologicznych. Projekt, zainicjowany w okresie PRL-u, napotkał też określone przeszkody polityczne. Mochnacki wyrażał bowiem w swoich tekstach negatywny stosunek do Rosji carskiej, był uczestnikiem powstania listopadowego, emigrantem zaangażowanym w sprawy narodowe, stąd próba edycji jego wszystkich artykułów publicystycznych i literackich w owym czasie nie mogła skończyć się powodzeniem. Trzeba podkreślić, że przy okazji prac nad edycją Kozanecki jako pierwszy odtworzył genologię rodu Mochnackich, dotarł do licznych nieznanych szczegółów biograficznych, wskazał wiele aspektów politycznych jego działalności. Poszukiwania archiwalne oraz odtwarzanie faktów z życia Mochnackiego pochłonęły jednak zbyt dużo czasu, co uniemożliwiło zamknięcie edycji choćby w okrojonym stanie. Nadto Kozanecki nie powołał kompetentnego zespołu edytorskiego, który sprostałby zadaniu. Rozproszona dokumentacja historyka dobrze unaocznia problemy, z jakimi musi zmierzyć się przyszły edytor Dzieł wszystkich Mochnackiego.

EN

Incomplete archive of Tadeusz Kozanecki, stocked in the University of Warsaw Library and in the Joint Libraries of the Faculty of Philosophy and Sociology of the University of Warsaw, the Institute of Philosophy and Sociology of the Polish Academy of Sciences and the Polish Philosophical Society, offers an insight into the problems that this historian faced when realising an ambitious plan to edit Maurycy Mochnacki’s “Dzieła wszystkie” (“Complete Works”). Most important is the fact that the endeavour proved too complex to be handled by one researcher without philological competence. This project, initiated in the times of the Polish People’s Republic, encountered serious political obstacles since Mochnacki in his texts expressed negative attitude to the Czarist Russia, took part in the November Uprising, and because he was an émigré that involved into national issues. Thus, attempts to publish all his journalistic articles at that time could not have been successful. It must be stressed that while working on this edition, Kozanecki became the first to reconstruct the genealogy of the Mochnacki family, arrived at numerous biographical details, and pointed to many political aspects of his activity. Archive research and Mochnacki’s life facts reconstruction was a time-consuming activity that hindered completing the edition even in an abridged form. Apart from it, Kozanecki failed to form a competent editorial team to manage this task. The historian’s dispersed documentation clearly demonstrates the problems which the future editor of Mochnacki’s “Complete Works” must face.

8

Fotografie w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach

38%

Kwaśniewski ks. A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2021

|

vol. 117

|

issue specjalny

197-213

EN

The collection of the archival photographs in the Diocesan Archives in Kielce contains 480 archival items relating to the history of the Kielce diocese. The photographs were taken in the 20th and 21st centuries, but there are also those depicting people who lived at the turn of the 19th and 20th centuries. The photographs are annexes to the documents produced by the offices of the Diocesan Curia in Kielce. Some of the photographs are legacies of the clergy. The photographs analyzed in this study should be referred to as „photographic documentation”.

PL

W Archiwum Diecezjalnym w Kielcach znajduje się kolekcja zdjęć zinwentaryzowanych w postaci 480 j.a. Jest to znacząca kolekcja dla dziejów diecezji kielekciej. Obejmuje ona fotografie wykonane w XX i XXI wieku, często dotyczy osób, które żyły na przełomie XIX i XX wieku. Zdjęcia te są dokumentacją załącznikową do akt kancelaryjnych Kurii Diecezjalnej w Kielcach. Część z nich to spuścizny duchowieństwa. W odniesieniu do analizowanych zdjęć należy używać pojęcia dokumentacja fotograficzna.

Refine search results

2 Archiwa – Kancelarie – Zbiory

2 Pamiętnik Literacki

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Forum Lingwistyczne

1 Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

1 Przegląd Zachodniopomorski

1 Chorążyczewski W.

1 Gaziński R.

1 Goniewicz J.

1 Janowska A.

1 Kwaśniewski ks. A.

1 Magier D.

1 Pieńkowski M.

1 Strzyżewski M.

1 2024

1 2023

1 2021

1 2019

1 2017

1 2016

1 2014

1 2013