Search results

1

Wpływ ataków terrorystycznych na popyt i podaż w usługach turystycznych

100%

Sokołowski J.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2017

|

issue 487

283-292

PL

Artykuł dotyczy wpływu ataków terrorystycznych na popyt i podaż w usługach turystycznych. Badaniem objęto trzy kraje: Egipt, Turcję i Tunezję, które ze względu na położenie, klimat i względną stabilność polityczną cieszyły się dużą popularnością wśród turystów europejskich, w tym polskich. Celem artykułu jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: jak ataki terrorystyczne wpływały na popyt i podaż usług turystycznych? Do analiz i oceny zjawiska wykorzystano głównie dane turystycznych portali internetowych Holdaycheck i Tripadvisor. W publikacji sformułowano również szereg hipotez badawczych, które poddano weryfikacji. Z przeprowadzonych badań wynika, że w okresie nasilenia ataków terrorystycznych popyt na usługi turystyczne w badanych destynacjach istotnie spadł. Efektem zamachów było też zamknięcie wielu hoteli. Ubytek turystów w tych krajach był zróżnicowany regionalnie. Hotele starały się przeciwdziałać spadkowi popytu na usługi turystyczne, obniżając istotnie ceny świadczeń.

2

Rozwiązania kontrterrorystyczne w polskiej Policji wobec współczesnych form i metod działania organizacji terrorystycznych

86%

Liedel K.

Securitologia

|

2018

|

issue 1 (27)

67-79

PL

Środowisko bezpieczeństwa w XXI w. ma charakter dynamiczny. Narzędzia, jakimi posługuje się państwo w celu zapewnienia bezpieczeństwa własnego, swoich interesów i obywateli, muszą być dostosowane do bieżących wyzwań. Przygotowanie pododdziałów kontrterrorystycznych Policji, zarówno pod względem ich organizacji, miejsca w szerszej strukturze służb bezpieczeństwa i porządku publicznego, jak i prawnych podstaw działania, stanowi jedno z najważniejszych pośród tych narzędzi. Artykuł poświęcony został analizie przygotowania pododdziałów kontrterrorystycznych polskiej Policji do wyzwań stawianych przez taktyki wykorzystywane przez organizacje terrorystyczne, stanowiące zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego.

3

TERRORYZM JAKO CZYNNIK KSZTAŁTUJĄCY WSPÓŁCZESNĄ PRZESTRZEŃ ZURBANIZOWANĄ

72%

Rąpca A.

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

|

2019

|

issue 15/I

69-83

PL

Artykuł zawiera rozpatrzenie problematyki terroryzmu z punktu widzenia kształtowania współczesnej przestrzeni zurbanizowanej jako tkanki odpornej. Badania zostały przeprowadzone w celu znalezienia rozwiązań dotyczących zasad projektowych dla miast odpornych. Wykorzystywanymi metodami badawczymi były: badania dokumentów oraz literatury, a także studia przypadków. Artykuł przybliża znaczenie pojęcia terroryzmu oraz problematykę związaną z jego definiowaniem, przedstawia początki istnienia tego zjawiska, wraz z jego ramową genezą, a także ukazuje strategię i taktykę ponowoczesnego terroryzmu. Ponadto w pracy ukazano oraz porównano rozwiązania antyterrorystyczne zastosowane w miastach, a także różnice między zabezpieczeniami antyterrorystycznymi wykorzystywanymi przez Amerykanów oraz przez Europejczyków. Dodatkowo w końcowej części artykułu przedstawione zostały formy ochrony antyterrorystycznej, jakimi dysponują Polacy. Wskazano również, jakie kwestie problematyczne wiążą się z tym tematem. Zakończenie artykułu podsumowuje analizy i badania zawarte we wszystkich częściach pracy oraz podkreśla, jak istotne jest zaplanowanie rozwiązań antyterrorystycznych w taki sposób, aby wkomponowywały się w przestrzeń publiczną miasta, jednocześnie tworząc w ten sposób przestrzeń bezpieczną dla jej użytkowników. Ponadto zwraca uwagę na to, aby w przyszłości wyciągać wnioski z doświadczeń i rozwiązań projektowych innych miast europejskich bądź światowych.

EN

The article examines the issue of terrorism from the point of view of shaping contemporary urban space as a resistant space. Research was conducted to find solutions for design principles for resilient cities. The research methods were urban analysis, document and literature studies, as well as case studies. The article introduces the meaning of the concept of terrorism and the issues related to its definition, presents the beginnings of the existence of terrorism along with the framework genesis of the phenomenon, as well as presents the strategy and tactics of post-modern terrorism. In addition, the article presents and compares anti-terrorism solutions in cities, as well as the differences between anti-terrorism safeguards used by Americans and Europeans in urban space. In addition, the final part of the article contains a reference to the current situation in Poland, which is a presentation of what forms of anti-terrorism protection Poles have and what are the problematic issues related to this topic. The end of the article summarizes the analysis and research contained in all parts of the work and emphasizes the importance of planning anti-terrorism solutions in such a way that they blend into the public space of the city, thus creating a safe space for its users. In addition, it draws attention to drawing lessons from the experience and design solutions of other European or global cities.

4

ZAGROŻENIA SYSTEMÓW INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ ATAKAMI TERRORYSTYCZNYMI

72%

Sadowski J.

Studia nad Bezpieczeństwem

|

2019

|

issue 4

7-15

EN

According to the Act on Crisis Management, critical infrastructure (CI) in Poland includes 11 systems that fulfill a key role in the functioning of the state and the life of its citizens. The article presents applied forms of terrorist attacks on CI systems. On the basis of checks that were carried out, errors in the protection of CI systems are described. In the final part of the article it is repeated after NPOIK that the applied CI protection systems should apply to all types of threats and be prepared for the fastest possible restoration of functions performed by the given CI.

PL

Zgodnie z Ustawą o zarządzaniu kryzysowym infrastruktura krytyczna w Polsce obejmuje 11 systemów, spełniających kluczową rolę w funkcjonowaniu państwa i życiu jego obywateli. W artykule przedstawiono stosowane formy ataków terrorystycznych na systemy infrastruktury krytycznej. Na podstawie prowadzonych kontroli opisano spotykane błędy w zakresie ochrony systemów IK. W końcowej części artykułu powtórzono za NPOIK, że stosowane systemy ochrony IK powinny mieć zastosowanie do wszystkich typów zagrożeń, a także być przygotowane do możliwie szybkiego przywrócenia funkcji realizowanych przez daną IK.

5

Infrastruktura krytyczna państwa jako obszar potencjalnego oddziaływania terrorystycznego

72%

Zuber M.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2014

|

vol. 8

|

issue 2

178-197

EN

The term “critical infrastructure” describes those physical facilities, supply chains, information technologies and communication networks that, if destroyed, degraded or rendered unavailable for an extended period, would significantly impact the social or economic well-being of the nation or affect ability to conduct national defence and ensure national security. In the article the author presents terrorist threats to the objects of critical infrastructure, which include assassinations, kidnappings, hijackings, bomb scares and bombings, cyber attacks (computer-based), and the use of chemical, biological, nuclear and radiological weapons. High-risk targets for acts of terrorism include military and civilian government facilities, international airports, large cities, and high-profile landmarks. Terrorists might also target large public gatherings, water and food supplies, utilities and corporate centers. Furthermore, terrorists are capable of spreading fear by sending explosives or chemical and biological agents through the mail. The paper describes examples of the terrorist attacks on the elements of critical infrastructure in the history of modern international terrorism. In the end of the article the author presents methods of protecting the critical infrastructure against threats, especially against terrorists attacks.

PL

Pojęcie „infrastruktura krytyczna” opisuje obiekty fizyczne, systemy zaopatrzenia, technologie informacyjne i sieci informatyczne, które w wyniku zniszczenia, zakłócenia, uszkodzenia stają się niedostępne przez dłuższy okres, przez co mogą znacząco uderzać w społeczne lub ekonomiczne warunki społeczeństwa, lub wpływać na możliwości zapewnienia obrony i bezpieczeństwa narodowego. W publikacji autor przedstawia zagrożenia obiektów infrastruktury krytycznej przez terrorystów, które obejmują zabójstwa, porwania osób i samolotów, zagrożenia detonacją ładunków bombowych, cyberatakami (wykorzystującymi systemy komputerowe) i użycie broni chemicznej, biologicznej, nuklearnej i radiologicznej. Cele najbardziej narażone na przeprowadzenie ataku terrorystycznego obejmują obiekty wojskowe i cywilne obiekty rządowe, międzynarodowe porty lotnicze, duże miasta i obiekty o dużym znaczeniu. Terroryści mogą również przeprowadzić ataki na miejsca zgromadzenia dużej liczby osób, systemy zaopatrzenia w wodę i żywność, centra użytkowe oraz centra zarządzania przedsiębiorstwami. Ponadto, terroryści są zdolni do wywoływania strachu poprzez przesyłanie ładunków wybuchowych lub środków chemicznych i biologicznych za pomocą poczty. Opracowanie opisuje przykłady ataków terrorystycznych, elementy infrastruktury krytycznej w historii współczesnego terroryzmu międzynarodowego. Na zakończenie, autor przedstawia metody ochrony infrastruktury krytycznej wobec zagrożeń, w tym także atakami terrorystycznymi.

6

Lewicowy terroryzm w Europie Zachodniej w drugiej połowie XX i na początku XXI wieku. Podstawowe informacje i kierunki rozwoju

72%

Kijewska M.

Radzyński Rocznik Humanistyczny

|

2018

|

vol. 16

|

issue 1

201-212

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza terroryzmu lewicowego. W poszczególnych etapach artykułu przedstawiono różne oblicza wyżej wymienionego terroryzmu, oraz jego główne ugrupowania. Treść samego artykułu obejmuję zakres zjawiska terroryzmu lewicowego w Europie Zachodniej w drugiej połowie XX wieku. W artykule zostały opisane główne ugrupowania lewackie, metody działania, ponadto zostały omówione wybrane ataki lewicowych bojówek terrorystycznych.

EN

The aim of this article is to analyze leftist terrorism. Various aspects of the abovementioned terrorism, as well as its main groups, are presented in the individual stages of the article. The content of the text itself covers the extent of the phenomenon of leftist terrorism in Western Europe in the second half of the twentieth century. The main leftist groups have been described in the article, the methods of action and selected attacks of leftist terrorist groups have also been discussed.

7

Terroryzm – zmora współczesności

58%

Mrowiec J.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

|

2018

|

issue 4(58)

225-244

PL

Terroryzm islamski jest formą walki fanatyków i fundamentalistów islamskich, przypisujących sobie reprezentacyjność świata islamskiego, z cywilizacją zachodnią oraz wszystkimi, którzy skłonni są cywilizację tę akceptować. Jego geneza tkwi w konflikcie cywilizacji muzułmańskiej z zachodnią, a zwłaszcza lękiem przed utratą tożsamości, w sporze na temat wkładu świata arabskiego w sferę cywilizacji zachodniej, w podobieństwach islamu z judaizmem i chrześcijaństwem oraz innej jej roli, którą przypisuje się religii w życiu społeczności i jednostki. Brak argumentów, wizji zwycięstwa ze strony muzułmanów aktywizuje 0,01-0,03% społeczności islamskiej i prowadzi do działań terrorystycznych. Walka w imię źle pojętych ideałów przynosi katastrofalne skutki będące przyczyną tragedii niewinnych ludzi.

EN

Islamic terrorism is a form of fight between a group of Islamic fundamentalists and fanatics, who claim they represent the Muslim world, and the Western civilisation and all those who are willing to accept this civilisation. The origins of this terrorism can be found in the conflict of the Muslim civilisation with the Western world, especially the fear of losing one’s identity, in the dispute concerning the contribution of the Arab world to the growth of the western civilisation, in the similarities between Islam, Judaism and Christianity, and in different roles of religion in the life of an individual and community. A lack of arguments and no vision of Muslim victory activate 0.01-0.03 of the Islamic community and make people engage in terrorist activities. Fighting in the name of wrongly understood ideas has disastrous effects and results in the tragedy of many innocent people.

8

Impact of the COVID-19 pandemic on radicalization and terrorism

58%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2020

|

vol. 12

|

issue 23

353-381

EN

The COVID-19 pandemic has exacerbated the rhetoric of extremists and terrorist organizations towards communities that are ethnically, culturally and religiously alien to them. Muslim extremists see the pandemic as a divine punishment against China, the United States, Jews, Shiites, and Christians (Crusaders). There are also opinions from the category of conspiracy theory of history that the pandemic was caused by the Jews in order to take over the world. Hindu nationalists blame the Muslims for the pandemic in India, and the Chinese blame the Africans in Guangzhou. The latter, numbering around 300,000 residents are openly stigmatized and discriminated against. African Americans also experienced similar behavior. COVID-19 has also been treated as a biological weapon. Neo-Nazis and white supremacists in the United States are calling on those infected supporters to contact police officers, federal officials, and Jews directly to transmit the coronavirus to them. Isolation and restricted contacts in order to contain the spread of the pandemic drew the attention of many people to social media. They are spreading disinformation, videos published on YouTube on the subject of extermination, crusades, and jihadism with the participation of the Mahdi, i.d the messianic liberator, who is to appear before the Judgment Day and free the world from evil. This is compounded by the deterioration of sentiment among young people in Muslim countries and Muslim minorities in Europe. Due to the closure of mosques, there is growing interest in Islamic educational websites dominated by the radical Salafi movement, which popularize the thesis that the coronavirus is a divine punishment for harm suffered by Muslims. The coronavirus has not reduced the scale of the terrorist threat in Europe, despite the calls of the Islamic State not to travel to the Old Continent. After all, there are supporters of the overthrown caliphate and former militiants in the EU who have returned to their countries of residence. Those who remained in the Middle East have been dormant for a long time. The process of their activation is underway. There is an increase in the power of propaganda message addressed to Europeans. The media agency ‘Amaq’ and the electronic weekly magazine ‘Al-Naba’ (‘Report’) play a special role in these activities. The Islamic State is trying to show itself as an international structure through disinformation activities on social media and thus strengthen its message to potential recruits. In many regions of the world, The Islamic State has the strength and means to conduct guerrilla warfare and terrorist activities, primarily in Syria, Iraq, Afghanistan, Southeast Asia and Africa. It uses regional destabilization and local extremist organizations for further attacks. One can speak of an increase in terrorist activity but it is not as large as a year ago, although there are regions where their activities are very intense, for example in Syria, Iraq, Afghanistan and Mozambique. COVID-19 threatens international solidarity and cooperation, which is key to the fight against terrorist organizations in the Sahel zone, where local forces and their international partners are trying to stop jihadists. The highly mobile operations of terrorist organizations on the border of Mali, Niger and Burkina Faso and around Lake Chad require a joint effort of these countries with the support of France, the United States and other countries, although this involvement is not always subordinated to a common strategy. The pandemic can make a local terrorist group even more dangerous because it further absorbs and weakens local governments and armed forces. In the event of a breakdown of cooperation between the countries in the region struggling with the public health crisis, or the withdrawal of foreign allies, the consequences may be extremely dangerous for the security of the Sahel states.

PL

Pandemia COVID-19 zaostrzyła retorykę ekstremistów i organizacji terrorystycznych wobec środowisk obcych im etnicznie, kulturowo i religijnie. Ekstremiści muzułmańscy uważają pandemię za karę boską wymierzoną Chinom, Stanom Zjednoczonym, żydom, szyitom i chrześcijanom (krzyżowcom). Pojawiają się też opinie z kategorii spiskowej teorii dziejów, że pandemię wywołali żydzi w celu przejęcia władzy nad światem. Hinduscy nacjonaliści za pandemię w Indiach winią muzułmanów, a Chińczycy z Kantonu – Afrykańczyków. Ci ostatni, stanowiący ok. 300 tys. mieszkańców Kantonu, są w sposób otwarty stygmatyzowani i dyskryminowani. Podobnych zachowań doświadczyli także Afroamerykanie. COVID-19 został potraktowany również jako broń biologiczna. Neonaziści i biali supremacjoniści w USA apelują o bezpośredni kontakt zarażonych zwolenników z policjantami, urzędnikami federalnymi i żydami w celu przeniesienia na nich koronawirusa. Izolacja i ograniczenia w kontaktach w celu zahamowania rozprzestrzeniania się pandemii spowodowały skierowanie uwagi wielu ludzi na media społecznościowe. Szerzona jest w nich dezinformacja, nienawiść, agresja i pogarda. Obserwuje się m.in. wzrost zainteresowania filmami publikowanymi w serwisie YouTube na temat zagłady, krucjat, dżihadyzmu z udziałem Mahdiego, czyli mesjanistycznego wyzwoliciela, który ma pojawić się przed Dniem Sądu Ostatecznego i uwolnić świat od zła. Nakłada się na to pogorszenie nastrojów wśród młodzieży w państwach muzułmańskich i muzułmańskich mniejszości w Europie. W związku z zamknięciem meczetów rośnie zainteresowanie islamskimi portalami edukacyjnymi zdominowanymi przez radykalny nurt salaficki, które upowszechniają tezę o koronawirusie jako karze boskiej za krzywdy doznawane przez muzułmanów. Koronawirus nie spowodował obniżenia skali zagrożenia terrorystycznego w Europie, mimo apeli Państwa Islamskiego o niepodróżowanie na Stary Kontynent. W UE żyją przecież sympatycy obalonego kalifatu i byli jego bojownicy, którzy wrócili do krajów zamieszkania. Ci, którzy pozostali na Bliskim Wschodzie przez dłuższy czas znajdowali się oni w uśpieniu. Teraz trwa proces ich aktywizacji. Obserwuje się zwiększenie siły przekazu propagandowego adresowanego do Europejczyków. Szczególną rolę odgrywa w tych działaniach agencja medialna „Amaq” i elektroniczny magazyn tygodniowy „Al-Naba” („Raport”). Państwo Islamskie próbuje zaprezentować się jako międzynarodowa struktura, prowadząc działalność dezinformacyjną w mediach społecznościowych, a tym samym wzmocnić swój przekaz do potencjalnych rekrutów. W wielu regionach świata Państwo Islamskie ma siły i środki do prowadzenia walki partyzanckiej i działań terrorystycznych, przede wszystkim w Syrii, Iraku, Afganistanie, Azji Południowo-Wschodniej i Afryce. Wykorzystuje regionalną destabilizację i lokalne organizacje ekstremistyczne do kolejnych ataków. Można mówić o zwiększeniu aktywności terrorystów, jednak nie jest ona tak duża jak przed rokiem, chociaż są regiony, w których ich działania są bardzo intensywne, na przykład w Syrii, Iraku, Afganistanie czy Mozambiku. COVID-19 zagraża międzynarodowej solidarności i współpracy, która jest kluczowa dla walki z organizacjami terrorystycznymi w strefie Sahelu, gdzie siły lokalne oraz ich międzynarodowi partnerzy próbują powstrzymać dżihadystów. Wysoce mobilne operacje organizacji terrorystycznych na pograniczu Mali, Nigru i Burkina Faso oraz wokół jeziora Czad wymagają wspólnego wysiłku tych państw przy wsparciu Francji, Stanów Zjednoczonych i innych krajów, chociaż to zaangażowanie nie zawsze jest podporządkowane wspólnej strategii. Pandemia może uczynić miejscowe ugrupowanie terrorystyczne jeszcze bardziej niebezpiecznymi, ponieważ dodatkowo absorbuje i osłabia lokalne rządy i siły zbrojne. W przypadku zerwania współpracy między krajami regionu, zmagającymi się z kryzysem zdrowia publicznego, lub wycofania się zagranicznych sojuszników konsekwencje mogą być niezwykle groźne dla bezpieczeństwa państw Sahelu.

9

Motivation Behind Suicide Attacks

58%

Kuć M.

|

2020

|

vol. 15

|

issue 17 (2)

117-131

PL

Artykuł opisuje problem samobójstw terrorystycznych. W zakresie omawianego zagadnienia wyjaśniono definiowanie terroryzmu i samobójstwa. Samobójstwo zostało przedstawione jako specyficzna metoda walki organizacji terrorystycznych. Opracowanie zawiera charakterystykę motywacji samobójstw terrorystycznych, z uwzględnieniem motywacji indywidualnej, społecznej i organizacyjnej. Terroryzm samobójczy został przedstawiony w artykule jako część kariery terrorystycznej przestępcy. Samobójstwo terrorystyczne jest cechą tzw. nowego terroryzmu oraz rodzajem samobójstwa altruistycznego.

EN

The article describes the problem of terrorist suicide. It explains the definitions of terrorism and suicide. Suicide is presented as a specific engagement method of terrorist organisations. The study describes the motivation behind terrorist suicides, including individual, social and organisational motivation. Suicide terrorism is presented as part of the criminal’s terrorist career. Terrorist suicide is a characteristic of the so-called “New Terrorism” and a type of altruistic suicide.

10

Legalność amerykańskich ataków lotniczych na ISIS w Iraku i Syrii jako reakcja na zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego

41%

Szpak A.

Studia Prawnicze

|

2015

|

issue 1 (201)

35-56

EN

The aim of the articleis to present the threatcaused by a terroristorganization– IslamicState of Iraq and Syria to internationalsecurity and to Americaninterests and nationals in particular as well as American airstrikes as a specialkind of reaction to thisasymmetricaldanger. The keyissueis the legalityof US actions on the territory of Iraq and Syria. Iraq’scaseis not as controversialas Syria’sbecauseIraqconsented to American airstrikes and isclearlycooperatingon the ground. The moreproblematicis, however, the case of Syria. IsthisStatewilling and able to cooperate and react to the ISIS threat? Can the USAignoreanoffer of cooperationwhen one ismade? Whatifthereis no consenton the part of the Syriangovernment? The authorattempts to answerallthesequestionsusinginternationallegalrules on the right to self-defence, includingpreventive and collectiveself-defence as well as American test of a State (hereSyria) being “unwillingorunable” to react as a precondition to useforceevenwithout the consent of such a State.

11

Współczesny kryzys migracyjny. Wyzwania dla Kościoła

37%

Balicki J.

Teologia i Moralność

|

2017

|

vol. 12

|

issue 1(21)

9-27

EN

The aim of this article is to draw attention to the challenges facing the Church in the current migration crisis in Europe, in the context of the debate on the admission of illegal immigrants and refugees arriving in Europe and the related social and cultural security.The article consists of three parts. The first is the historical dimension of migration and exile in Europe and the world. The second part presents the attitude of European societies to immigrants and refugees. Part three deals with current migration and refugee challenges for the Church. Conclusions: In the debate on the contemporary influx of immigrants to Europe, we cannot forget the mass emigration from Europe in the nineteenth century, the first half of the 20th century, and refugees connected with the First and Second World Wars. Catholic Church in Poland should address firstly the lack of solidarity found between the EU states in addressing the problems of the migration crisis; secondly the attitude of Christians, which is not always in line with the teachings of the second Vatican Council, towards Muslims who seek to reach Europe from poor or conflicted regions.

PL

Celem niniejszego artykułu jest próba zwrócenia uwagi na wyzwania, jakie stawia przed Kościołem obecny kryzys migracyjny w Europie, w kontekście debaty na temat przyjmowania nielegalnych imigrantów i uchodźców przybywających do Europy oraz związanego z tym bezpieczeństwa społecznego i kulturowego. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej omówione są migracje oraz uchodźstwo w świecie i w Europie w wymiarze historycznym. Część druga prezentuje stosunek społeczeństw Europy do imigrantów i uchodźców. Część trzecia zajmuje się obecnymi migracjami i uchodźstwem jako wyzwaniami dla Kościoła. Wnioski: W debacie o współczesnym napływie imigrantów do Europy nie można zapominać o masowych emigracjach z Europy w XIX w., pierwszej połowie XX w. oraz o uchodźstwie w związku z I i II wojną światową. Kościół powinna zająć się ponadto brakiem solidarności państw tworzących UE we wspólnym rozwiązywaniu problemów kryzysu migracyjnego; dalekim od postaw chrześcijańskich stosunkiem do osób starających się dotrzeć do Europy z rejonów biednych czy objętych konfliktami oraz sprzecznym z nauką Soboru Watykańskiego II podejściem do muzułmanów.

12

What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats

37%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2018

|

vol. 10

|

issue 19

293-317

EN

Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.

PL

Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.

13

Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych

37%

Izak K.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2018

|

vol. 10

|

issue 19

58-86

PL

Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.

EN

Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.

Refine search results

Wpływ ataków terrorystycznych na popyt i podaż w usługach turystycznych

Rozwiązania kontrterrorystyczne w polskiej Policji wobec współczesnych form i metod działania organizacji terrorystycznych

TERRORYZM JAKO CZYNNIK KSZTAŁTUJĄCY WSPÓŁCZESNĄ PRZESTRZEŃ ZURBANIZOWANĄ

ZAGROŻENIA SYSTEMÓW INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ ATAKAMI TERRORYSTYCZNYMI

Infrastruktura krytyczna państwa jako obszar potencjalnego oddziaływania terrorystycznego

Lewicowy terroryzm w Europie Zachodniej w drugiej połowie XX i na początku XXI wieku. Podstawowe informacje i kierunki rozwoju

Terroryzm – zmora współczesności

Impact of the COVID-19 pandemic on radicalization and terrorism

Motivation Behind Suicide Attacks

Legalność amerykańskich ataków lotniczych na ISIS w Iraku i Syrii jako reakcja na zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego

Współczesny kryzys migracyjny. Wyzwania dla Kościoła

What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats

Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych