Search results

1

Obraz przestrzeni dowolnej według Gilles’a Deleuze’a

100%

Lipiński K.

Przestrzenie Teorii

|

2019

|

issue 31

262-270

EN

The subject matter of the article is Gilles Deleuze’s considerations on the concept of “any-space whatever” and its application in the cinema and the theater. This space is an outcome of the sensorimotor crisis as the development of Henri Bergson’s conception of duration to determine the potential transformations of modern cinema in the post-war period. It is expressed by a potential singularity that finds its locus in pure optical and sound situations. This conception reveals the correlation between the real and virtual connections defined by a genetic sign which relies upon differentiation. As a space characterized by an affection – image is experienced from its inside to define both disjoint and empty spaces. Such affect often emerges in a range of colors to outline the places marked by emptiness. It is strictly associated with “geometrical” orientation actualizing itself via the qualisign. Thus, this article defines the space in terms of the circuit of virtuality and actuality in time-image which crystallizes both in the cinema and TV dramas of potential exhaustion of three languages in theater performances. Namely, the first one is disruptive and enumerative; the second language consists of voices and combinative flows and the third one reunites the previous ones as the language of images, sounds, and coloring which is a movement between words.

2

Black Box Music Simona Steena-Andersena – warstwa wizualna jako czynnik determinujący dźwięk. Eksploracja możliwości rozwojowych

92%

Batog I.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2020

|

issue 3(46)

115-133

EN

The article attempts to summarise the work of Simon Steen-Andersen in order to date and describe his work titled Black Box Music in the context of fusing visual and musical experiences. It has been examined how modern technology influences the composer’s creative process. His achievements and understanding of audiovisuality and musical object with the assumptions of Pierre Schaeffer’s concept of acusmatic listening have also been compared.

3

Black Box Music by Simon Steen-Andersen: The Visual Layer as a Sound-Determining Factor. An Exploration of Prospects for Development

92%

Batog I.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2020

|

issue 3(46) ENG

109-127

EN

The article attempts to summarise the work of Simon Steen-Andersen and describe his composition titled Black Box Music in the context of fusing visual and musical experiences. I have examined how modern technology influences the composer’s creative process. His achievements and understanding of audiovisuality and the music object have also been compared with Pierre Schaeffer’s concept of acousmatic listening.

4

Przestrzeń jako film – architektura w perspektywie badań nad audiowizualnością

81%

Habdas M.

Przegląd Kulturoznawczy

|

2013

|

issue 3(17)

234–247

EN

Based on the BA thesis Urban Spaces of Motion Pictures: Modern Architecture in the Perspective of Audiovisual Studies, this paper explores the links between architecture and cinema. My goal is not only to show some theoretical concepts regarding this topic (including ones by Sergei Eisenstein, Walter Benjamin and Jean Baudrillard), but also, and primarily, to study the actual effect which the cinematic perception has on the fi eld of modern architecture. Therefore, I analyse two projects of Rem Koolhaas (Embassy of the Netherlands in Berlin and ZKM in Karlsruhe) in the perspective of audiovisual studies. In my analyses, I examine such notions as “the narrativity of architecture” and “the architectural media screen”, using some methodological tools borrowed from the field of film studies.

5

Wielcy pisarze i wielcy reżyserowie. Konflikt środków przekazu w adaptacji literatury przez X muzę

81%

Krysiak D.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura

|

2013

|

issue 5

24-34

EN

Moving prose to the screen is not a simple operation of transforming words into images and sounds. The languages of literature and cinema are so different that the cinematographic adaptation actually means creating a new piece of art – that the film is – from the beginning. The movies that I would like to present draw deeply on the written text, but at the same time they do not reduce it only to a context or inspiration and they are not an exact screening. Instead, they become a unique cinematographic interpretation of literature – a meeting between great prose and great cinema. I would like to prove that adaptations such as Mother Joan of the Angels, The Hour-Glass Sanatorium and A Gentle Creature stand as a nobilitation of literature, showing its audiovisuality by means of carefully thought out images and sounds. However, every interpretation depends on an individual vision of the author, therefore it would be a mistake to judge it by the accuracy of translation.

6

Audiowizualność literatury. Między „literaturą środka” a elitaryzmem

58%

Regiewicz A.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2021

|

issue 10

11-31

EN

The category of audiovisuality of literature raises the question of the circulation of literature written under the influence of the media. It seems that literature resulting from hybridisation which introduces audiovisual solutions such as thematising audiovisuality, using audiovisual schemes and techniques in the construction of literary works, incorporating audiovisual code into the text, shaping the language of literary expression to resemble audiovisual language and creating genres and styles of literary expression related to audiovisuality is represented by popular now “prose of the centre”. At the same time, the constantly developing e-literature, which searches for its own language and which is closer to new-media phenomena than to audiovisuality, seems to be an expression of new elitism, close to the assumptions of modernist art. Intra-compositional audiovisuality, which does not violate the classical ontology of the text, favors the development of “the literature of the centre” whereas audiovisuality that introduces changes in the very structure of the text has more to do with to formal experiments, being part of the avant-garde nature of activities and bringing the reader closer to highly artistic phenomena, significantly narrowing the field of recipients.

PL

Kategoria audiowizualności literatury prowadzi do pytania o obieg literatury powstającej pod wpływem mechanizmów audiowizualnych. Wydaje się, że teksty będące efektem hybrydyzacji, a więc takie, w których dokonuje się fuzja literatury i przekazów audiowizualnych, tj.: tematyzowanie audiowizualności w literaturze, wykorzystywanie schematów i technik audiowizualnych w konstruowaniu utworów literackich, włączanie kodu audiowizualnego w przekaz literacki, kształtowanie języka wypowiedzi literackiej na wzór języka audiowizualnego, tworzenie gatunków i stylów wypowiedzi literackiej powiązanych z audiowizualnością, są bliższe popularnej dziś „prozie środka”. Jednocześnie wciąż rozwijająca się i poszukująca swojego języka e-literatura, będąca bliżej zjawisk nowomedialnych niż audiowizualnych, jest wyrazem nowej elitarności. Audiowizualność wewnątrzkompozycyjna – nienaruszająca ontologii klasycznej tekstu – sprzyja rozwojowi „literatury środka”, zaś audiowizualność – dotykająca zmian samej struktury tekstu – bliższa jest eksperymentom formalnym, czym wpisuje się w awangardowy charakter działań i zbliża do zjawisk wysokoartystycznych, znacznie zawężając pole odbiorców.

7

Usłyszeć obraz, zobaczyć świat – o potencjale doświadczenia kinowego u osób z deficytem wzroku

58%

Piskorska A. M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 115

|

issue 3

134-149

EN

In the discussion on visual culture accessibility for people with visual impairments, Andrzej Jakimowski’s Imagine is a unique production that shows the potential of cinematic experience communicated through audio description – a solution rarely exploited to such an extent in Polish cinematography. This article analyses various stages of preparation in this international film production, with each providing an original creative response to the needs of the visually impaired: from the script focused on the presence of the blind in society to the promotion and distribution strategies that guaranteed the full participation of visually impaired viewers in the film screenings from the day of its premiere. Cognitive film theories by Julian Hochberg, Virginia Brooks, and Peter Ohler enable an in-depth reflection on the alternative perception of film – in this case based on sound. The author of the article pays particular attention to the message of Imagine as a film that not only recognises the visually impaired as full-fledged viewers but above all appreciates their way of perception as potentially more valuable than the automatic – habitual – perception of people with regular vision. As a result, Imagine seems to be a work that is not only fully accessible, but also original, valuable, and crucial. The success of this production should serve as an inspiration for other filmmakers.

8

Retoryczność teorii wobec praktyk literatury w dobie audiowizualności starych i nowych mediów

58%

Regiewicz A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2022

|

vol. 10

165-179

EN

In recent years, there has been a development of interdisciplinary research in literary studies. In the language of theory, a number of concepts transferred from other scientific disciplines appeared. In connection with the development of media and new technologies, audiovisual concepts have become popular. The article reflects on the mechanism of adapting the vocabulary of literary theory to the audiovisual field, which determines contemporary literary communication. Used and popular media metaphors often have a literary approach or are used in a purely philological way as a clue or metaphor. These concepts, transferred to the language of literary theory, lose their source properties, leading to blurring the boundaries of disciplinary discourse. They become an attempt to negotiate meanings within well-known, sometimes refreshed, reborn, reconstructed, theoretical concepts derived from old-fashion structuralism.

PL

Wraz z rozwojem badań interdyscyplinarnych w obrębie literaturoznawstwa pojawiło się wiele pojęć przenoszonych z innych dyscyplin naukowych do kręgu literaturoznawczego. Jednym z takich obszarów niewątpliwie jest audiowizualność związana z rozwojem mediów i nowych technologii. Artykuł podejmuje refleksję nad mechanizmem dostosowywania słownika pojęć teorii literatury do pola audiowizualnego, które wyznacza współcześnie komunikację literacką. Używane i popularne metafory medialne mają bardzo często literaturoznawczą proweniencję albo wykorzystywane są w sposób czysto filologiczny na poziomie tropu czy metafory. Przenoszone do języka teorii literatury tracą swoje źródłowe właściwości, prowadząc do rozmycia granic dyskursu dyscyplinowego. Stają się one próbą negocjowania znaczeń w obrębie dobrze znanych, czasem odświeżonych, odrodzonych, zrekonstruowanych, pojęć teoretycznych wywiedzionych z dobrego, starego strukturalizmu.

9

Mediosfera pamięci

58%

Wójtowicz E.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2018

|

vol. 101

|

issue 2

186-192

10

Perspective of the Audiovisual Arts: On Ways and Tools of Studying Emotions in the Current Visuals

58%

Sławek-Czochra M., Sosnowska J.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2023

|

vol. 14

|

issue 1

153-167

PL

Emocje w sztukach wizualnych mogą być przedmiotem analizy na poziomie aktu twórczego, samego dzieła, kategorii techniki i odbioru, a także stopnia podziału na formę i treść. Badania ukazują dychotomię pomiędzy sferą intelektualną (poznawczą) a emocjonalną (estetyczną), wskazując na rolę kompetencji odbiorców, pozwalających na właściwe odczytanie kulturowego i artystycznego kodu emocji prezentowanych w dziełach wizualnych. Artykuł jest teoretycznym przeglądem metod, trendów i narzędzi badania emocji w sztukach audiowizualnych. Przedstawia sposoby badania emocji w sztukach wizualnych: film/wideo, fotografia/grafika, wszystkie dostępne za pośrednictwem mediów. Należy je omawiać na trzech płaszczyznach: emocjonalnych celów nadawcy, emocji towarzyszących twórczości artystycznej oraz odbioru emocjonalnego. Dzieła sztuk wizualnych łączą rzeczywistość wirtualną i rzeczywistą, stąd ważny jest sposób tworzenia dzieła wizualnego. W związku z tym w artykule przedstawiono również narzędzia do badania emocji w sztuce audiowizualnej na trzech poziomach: a) w odniesieniu do środków wyrazu, b) estetycznego, c) prezentowania treści. W podsumowaniu wyraźnie widać transdyscyplinarny charakter i metodologiczny synkretyzm badań nad emocjami w sztuce audiowizualnej.

EN

Emotions in visual arts can be subject to an analysis on the level of the act of creation, the work itself, categories of technique and reception, as well as on the degree of division into form and content. Studies show a dichotomy between an intellectual (cognitive) sphere and an emotional (aesthetic) sphere, pointing to the role of recipients’ competence, allowing them to properly read the cultural and artistic code behind emotions presented in visual works. The article is a theoretical review of methods, trends and tools for researching emotions in audiovisual arts. It presents ways of studying emotions in visual arts: film/video, photograph/graphics, all available through the media. They should be discussed on three levels: emotional objectives of the sender, emotions inherent in the artistic work, and emotional reception. Works of visual arts combine virtual and actual realities, hence the way a visual work is created is important. Therefore, the article also presents tools for the study of emotions in audiovisual art on three levels: a) in relation to means of expression, b) aesthetic, and c) presenting content. The summary clearly shows the transdisciplinary nature and methodological syncretism of research on emotions in audiovisual art.

11

Kilka refleksji o Rashomonie

51%

Hendrykowski M.

Przestrzenie Teorii

|

2019

|

issue 32

129-141

EN

Hendrykowski Marek, Kilka refleksji o Rashomonie [A few Reflections on Rashomon]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 129–141. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.6. A masterpiece of Japanese and world cinema, Akira Kurosawa’s Rashomon (1950) refers to a new model of narration in film, and broadens horizons in mid-20th-century film but also film in current imes. Rashomon set out new paths and fields of exploration in film art and began a new era in modern narration in moving pictures. This study re-evaluates Kurosawa’s work as an innovative, trans-national and trans-cultural approach to world cinema.

12

Znaczenie audiowizualności w kulturze masowej na przykładzie spektaklu teatralnego w reżyserii Radosława Rychcika pt. Dziady

47%

Wnukiewicz K.

Kultura i Edukacja

|

2019

|

issue 3(125)

185-196

EN

The work focuses mostly on the analysis of change in mass culture, since its distribution has been dominated by mass media. Until now, social interaction was based primarily on direct contact, but with the appearance of audiovisuality, interpersonal relationships and the type of communication changed radically. The development of mass media and their dissemination has made culture to be perceived as a product that satisfies our needs and gives us pleasure. There is a statement that, after all, there is no escape from mass culture, which has become essentially a prevailing culture in which every consumer is immersed. Also, every product of this culture is a product of popular culture, and the former division of culture into a lower and higher culture, basically ceased to function. In the new reality of mass culture, the question arises about the place of theater, as the art of direct contact between the actor and the public and the social contract between them, valid for the time of presentation. However, the play “Dziady” shows that theatrical art perfectly finds itself in the pop culture, using audiovisuality.

PL

Praca skupia się przede wszystkim na analizie zmiany, jaka zachodzi w kulturze masowej, odkąd jej dystrybucja została zdominowana przez masowe środki rejestrujące. Do tej pory interakcje społeczne oparte były głównie na kontakcie bezpośrednim, jednak wraz z pojawieniem się zjawiska audiowizualności relacje międzyludzkie i rodzaj komunikacji diametralnie się zmieniły. Rozwój mass mediów i ich upowszechnienie sprawiło, iż kultura zaczyna być postrzegana jako produkt zaspokajający nasze potrzeby i sprawiający przyjemność. W pracy pojawia się stwierdzenie, że mimo wszystko nie da się uciec od kultury masowej, która stała się już w zasadzie kulturą obecnie panującą, w której każdy z odbiorców jest zanurzony. Także każdy wytwór owej kultury jest produktem kultury popularnej i dawniej obowiązujący podział na kulturę niższą oraz wyższą generalnie przestał funkcjonować. W nowo obowiązującej rzeczywistości kultury masowej pojawia się pytanie o miejsce teatru jako sztuki opartej na bezpośrednim kontakcie aktora z publicznością i zawartej między nimi umowy społecznej, obowiązującej na czas przedstawienia. Jednak analiza przedstawienia pt. Dziady pokazuje, że sztuka teatralna doskonale odnajduje się w popkulturowej rzeczywistości, wykorzystując do tego audiowizualność.

Refine search results

Obraz przestrzeni dowolnej według Gilles’a Deleuze’a

Black Box Music Simona Steena-Andersena – warstwa wizualna jako czynnik determinujący dźwięk. Eksploracja możliwości rozwojowych

Black Box Music by Simon Steen-Andersen: The Visual Layer as a Sound-Determining Factor. An Exploration of Prospects for Development

Przestrzeń jako film – architektura w perspektywie badań nad audiowizualnością

Wielcy pisarze i wielcy reżyserowie. Konflikt środków przekazu w adaptacji literatury przez X muzę

Audiowizualność literatury. Między „literaturą środka” a elitaryzmem

Usłyszeć obraz, zobaczyć świat – o potencjale doświadczenia kinowego u osób z deficytem wzroku

Retoryczność teorii wobec praktyk literatury w dobie audiowizualności starych i nowych mediów

Mediosfera pamięci

Perspective of the Audiovisual Arts: On Ways and Tools of Studying Emotions in the Current Visuals

Kilka refleksji o Rashomonie

Znaczenie audiowizualności w kulturze masowej na przykładzie spektaklu teatralnego w reżyserii Radosława Rychcika pt. Dziady