Search results

1

Nielegalna imigracja – nowe wyzwanie dla bezpieczeństwa europejskiego

100%

Studzińska M.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2006

|

vol. 1

199-210

PL

Autorka podejmuje niezwykle aktualny problem wpływu nielegalnej imigracji na bezpieczeństwo europejskie. Kreśli ona sprzeczność polegającą z jednej strony na starzeniu się społeczeństw Starego Kontynentu, a z drugiej na niechęci do zaakceptowania imigrantów, zwłaszcza zwartych grup unikających asymilacji. W artykule omówiono sposoby organizowania nielegalnej imigracji oraz wysiłki podejmowane przez poszczególne kraje i całą wspólnotę europejską, ukierunkowane na kontrolę tego zjawiska. Na szczególną uwagę zasługuje analiza ewolucji podejścia UE do zagadnień imigracyjnych, zwłaszcza w aspekcie problemu nadużywania azylu politycznego przez migrantów i nieprzystosowania klasycznego prawa azylowego do częstych obecnie sytuacji, gdy prześladowania polityczne łączą się z załamaniem ekonomicznym i klęskami ekologicznymi.

2

Zasadnicze uwarunkowania i problemy ewolucji bezpieczeństwa europejskiego u progu XXI wieku

100%

Stańczyk J.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2012

|

vol. 9

|

issue 9

263-277

PL

Autor przedstawia nowe środowisko bezpieczeństwa europejskiego po zimnej wojnie, w tym nie tylko wyzwania i zagrożenia dla międzynarodowego bezpieczeństwa lecz też zasadnicze warunki i problemy europejskiego bezpieczeństwa na początki XXI wieku. Pokazana tu została dynamika i ciągłość zmian zachodzących w międzynarodowym środowisku związanych z postępem technicznym. Ponadto podkreślony zostaje fakt, że środki, jakimi dysponuje współczesna polityka bezpieczeństwa nie są zdolne do skutecznego przeciwdziałania i zapobiegania nowym wyzwaniom i zagrożeniom.

3

Unia Europejska wobec zagrożeń płynących z Federacji Rosyjskiej

88%

Oleksiak K.

Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

|

2017

|

issue 4(24)

15

EN

In this paper, the author presents the results of her research into security threats to the European Union member states issued by the Russian Federation. The main purpose of the paper is to show the dangers resulting from Russia’s imperialist ambitions, its expansive foreign policy, and its influence on the European countries. Moreover, the author also discusses the possibilities of preventing these threats. The paper analyses the relations between Russia and the European Union, and discusses the possibilities that the Common Security and Defense Policy provides for the European countries.

4

Nie tylko miękka siła: Unia Europejska jako aktor w dziedzinie bezpieczeństwa europejskiego

75%

Piskorska B.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2013

|

vol. 5(41)

|

issue 3

107-127

EN

The article focuses on determining the role of the European Union on the international arena in face of new challenges and threats to European security, as well as on actors that shape EU’s security. The main assumption is that the EU, in response to the new tendencies in international order, but also transformations in EU’s security and defense policy, and the EU’s demographic and economic potential, cannot rely on soft power (attractiveness) only, but should also become responsible for guaranteeing security to its member states and direct neighbors. With the revision of European Security Strategy in 2008 and the Lisbon Treaty reinforcement of institutional cooperation between member states on security and defense policy, the EU finally has a great and long expected opportunity to use a wide range of social, political, economical, and military tools.

5

Siły zbrojne Unii Europejskiej

63%

Wilczyński P. L., Adamczyk N.

Przegląd Geopolityczny

|

2018

|

vol. 23

100-122

PL

Artykuł zawiera analizę procesu budowy europejskich zdolności militarnych w wymiarze polityczno-instytucjonalnym oraz analizę potencjału wojskowego państw członkowskich Unii Europejskiej. Celem pozostaje nakreślenie genezy procesu politycznego, zakładającego budowę sił zbrojnych UE (armii europejskiej) z uwzględnieniem priorytetów nowej Strategii Bezpieczeństwa UE z 2016r. oraz implikacji w realizacji przyjętych założeń. Zasadnicza część artykułu odnosi się do analizy danych statystycznych w zakresie wielkość i wyposażenia armii poszczególnych państw UE oraz ich rozmieszczenia w regionie. Na tej podstawie możliwym było także określenie potęgi ogólnej i wojskowej państw UE.

EN

The article focuses on the analysis of the process of building European military capabilities in the political and institutional dimension, as well as the analysis of the EU Member States military capabilities. The aim is to sketch the genesis of the political process, which assumes the construction of the EU's armed forces (the European army), taking into account the priorities of the new EU Security Strategy 2016 as well as the implications in the implementation of the adopted assumptions. The main part of the article refers to the analysis of statistical data regarding the size and equipment of the army of individual EU states and their distribution in the region. On this basis, it was also possible to define the general and military power of the EU states.

6

Wpływ wojny informacyjnej na bezpieczeństwo europejskie – wybrane problemy

63%

Jagusiak B., Olczak S.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2016

|

issue 1

149-165

PL

Zagadnienie wojny informacyjnej jest fundamentalnym pojęciem w badaniach nad współczesnymi konfliktami. Dynamicznie zmieniające się warunki technologiczno-komunikacyjne sprawiają, że znacznie zwiększa ona swoje możliwości działania, korzystając z nowoczesnych narzędzi i wykorzystując powszechny dostęp do Internetu. Obecnie to cyberprzestrzeń jest jedną z najważniejszych płaszczyzn, na której prowadzone są działania z zakresu wojen informacyjnych. Stąd też istotne jest wskazanie ważnych problemów i aspektów tego zjawiska, z punktu widzeniu wpływu, jaki wywierają na bezpieczeństwo w ujęciu europejskim.

EN

Information warfare is a fundamental concept in the research on contemporary conflicts. Because of the dynamic changes in technology and communications, the universal access to the Internet, and the availability of modern instruments, information warfare expands its capabilities. Presently the cyberspace is among the most important environments in which information warfare activities are conducted. Therefore, it is essential to identify major issues and aspects of this phenomenon, examining especially its impact on European security.

7

The Role of the Visegrad Group in the European Security System

63%

Bąk-Pitucha A.

Przegląd Strategiczny

|

2023

|

issue 16

195-206

PL

Przemiany zachodzące w Europie Środkowo-Wschodniej, które miały początek w 1989 r., obejmowały przede wszystkim politykę wewnętrzną i zagraniczną czterech państw, które two-rzą Grupę Wyszehradzką, tj. Czechy, Polskę, Słowację i Węgry. Przeobrażenia dotyczyły także relacji z nowo powstałymi państwami po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Ra-dzieckich (ZSRR) oraz przebiegu integracji europejskiej i euroatlantyckiej. Celem artykułu jest wskazanie roli Grupy Wyszehradzkiej w systemie bezpieczeństwa europejskiego, szczególnie w obliczu wojny w Ukrainie czy też kryzysu migracyjnego. Ważkim elementem funkcjonowa-nia tejże organizacji o charakterze regionalnym jest jej współpraca z UE czy z innymi organiza-cjami. Hipoteza badawcza brzmi następująco: przyszłość Grupy Wyszehradzkiej ma sens oraz przynosi swoim członkom więcej korzyści niż strat. W artykule zastosowano metodę analizy. Kluczowym zagadnieniem, które wymaga udzielenia odpowiedzi, będzie perspektywa dalszej działalności Grupy Wyszehradzkiej w obliczu nowych zagrożeń. Czy państwa członkowskie Grupy Wyszehradzkiej sprostają wyzwaniom XXI wieku? Czy odegrają istotną rolę w kształto-waniu bezpieczeństwa europejskiego?

EN

The changes taking place in Central and Eastern Europe, which began in 1989, included pri-marily the internal and foreign policy of the four countries that make up the Visegrad Group, i.e. the Czech Republic, Poland, Slovakia and Hungary. The transformations also concerned rela-tions with the newly formed states after the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) and the course of European and Euro-Atlantic integration. The aim of the article is to indicate the role of the Visegrad Group in the European security system, especially in the face of the war in Ukraine or the migration crisis. An important element of the functioning of this regional organization is its cooperation with the EU or with other organizations. The research hypothesis is as follows: the future of the Visegrad Group makes sense and brings its members more benefits than losses. The article uses the analysis method. The key issue that needs to be answered will be the prospect of further activity of the Visegrad Group in the face of new threats. Will the member states of the Visegrad Group meet the challenges of the twenty-first century? Will they play an important role in shaping European security?

8

Entropy versus adaptive dynamics: contemporary conflict and its implications for the NATO doctrine evolution.

63%

Szymański M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2015

|

issue 1

129-143

PL

Ostatnia dekada historii Sojuszu Północnoatlantyckiego wypełniona była wyzwaniami o niespotykanej dotąd skali różnorodności, co stało się przyczyną strategicznej debaty zainicjowanej na szczeblach polityczno-wojskowych struktur dowodzenia i kierowania NATO. Dyskusje oscylowały wokół złożoności natury współczesnych konfliktów oraz wpływu tego stanu rzeczy na doktryny sojuszu. Reagowanie kryzysowe w dobie XXI stulecia, zgodnie ze zidentyfikowanymi trendami, wymaga wirtuozerii w dziedzinie posługiwania się instrumentami siły. Kombinacja tak zwanej hard power i soft power w narracji teoretyków doktryn zyskała miano smart power. Termin odnoszący się do pojęcia wielowymiarowych kampanii reagowania kryzysowego wywołał liczne refleksje, których skutkiem stały się konsultacje oraz studia współczesnych strategii NATO. Reformatorskie tendencje po raz pierwszy zostały formalnie zdefiniowane na szczycie Sojuszu w Rydze w 2006 r. Inspirowane naturą współczesnych konfliktów badania zaowocowały powstaniem nurtu strategicznego zwanego comprehensive approach (CA). Jego geneza sięga korzeni teorii smart power oraz effects based operations, natura natomiast jest mocno osadzona w skoordynowanym aplikowaniu militarnych, cywilnych i ekonomicznych instrumentów siły. Autor poddaje analizie genezę oraz okoliczności powstania filozoﬁ i CA; ukazuje strategiczny kontekst budowy nowego nurtu w dziedzinie reagowania kryzysowego i naturę CA, przytaczając różne perspektywy narodowe. Analizie poddano aparat pojęciowy funkcjonujący obecnie w Sojuszu. W celu ukazania stopnia implementacji strategii na grunt doktryn operacyjnych różnych szczebli NATO. Autor przytacza przykłady rozwiązań strukturalnych w systemie dowodzenia Sojuszu, wynikających z konieczności dostosowania kształtu instytucji do nowej filozofii działania. Opracowanie ilustruje również praktyczne zastosowanie CA na podstawie wybranych przykładów koncepcji wdrażanych w ramach operacji NATO w Afganistanie. Podsumowanie to refleksja dotycząca adekwatności comprehensive approach do wyzwań, które zdefiniowano na szycie Sojuszu w Walii.

9

Znaczenie amerykańskiej tarczy antyrakietowej dla bezpieczeństwa narodowego Polski

63%

Adamczyk N.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2014

|

issue 2

39-49

EN

The article discusses issues related to the security of Poland, connected with the accession to the European component of the American Ballistic Missile Defense System (BMDS). In recent years in Poland this issue has become the subject of a broad debate on international security and the extent of cooperation in the establishment of common forms of prevention and control of risks arising from access to the means of delivery of weapons of mass destruction, especially by ‘Rogue states’, which are a threat to international order. This article shows the impact of this system on matters of internal and external security and acquaints the reader with the complexity of the problem by presenting the approach of NATO and Russia to the project. Answering the questions: How does the deployment of elements of missile defense in Poland affect its internal and external security and how will it impact on its position in NATO and the European Union? To what extent will Obama’s new defense policy be good for European security? The author points to the opportunities and risks of locating the installations on Polish territory.

PL

Zakres przedmiotowy artykułu dotyczy zagadnień bezpieczeństwa Polski związanych z przystąpieniem do amerykańskiego projektu europejskiego komponentu Systemu Obrony przed Pociskami Balistycznymi (Balistic Missile Defense System – BMDS), w postaci instalacji elementów tarczy antyrakietowej w Polsce. Problematyka ta w ostatnich latach stała się w Polsce przedmiotem szerokiej debaty na temat zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowego i skali współpracy w ramach tworzenia wspólnych form przeciwdziałania i zwalczania zagrożeń wynikających z dostępu do środków przenoszenia broni masowego rażenia zwłaszcza przez tzw. „kraje zbójeckie”, stanowiące zagrożenie dla ładu międzynarodowego. Celem artykułu jest przedstawienie wpływu niniejszej instalacji na bezpieczeństwo Rzeczypospolitej, zarówno w aspekcie wewnętrznym jak i zewnętrznym. Artykuł ma za zadanie przybliżyć czytelnikowi złożoność problemu dzięki zaprezentowaniu podejścia NATO i Rosji do tego projektu. Odpowiadając na pytania badawcze: W jaki sposób rozlokowanie w Polsce elementów obrony przeciwrakietowej wpłynie na jej bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne oraz wpłynie na jej pozycję w NATO i Unii Europejskiej? W jakim stopniu nowa polityka obronna Obamy okaże się korzystna dla bezpieczeństwa europejskiego?, Autor wskazuje na szanse i zagrożenia wynikające z ulokowania instalacji na terytorium Polski.

10

Główne przyczyny i przejawy kryzysów w Unii Europejskiej oraz ich implikacje dla dalszego procesu integracji europejskiej

51%

Stolarczyk M.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2016

|

vol. 8(44)

|

issue 3

11-44

PL

Unia Europejska od kilku lat znajduje się w fazie dezintegracji. Pojawiały się opinie, że proces integracji w ramach UE zaczyna cofać się i doszło do znacznego jego regresu, a Unia może się załamać pod ciężarem kryzysów, z którymi się zmaga. Przyczyną tego stanu jest współwystępowanie (nakładanie się) wielu kryzysów i małe efekty podejmowanych działań zmierzających do ich rozwiązania. Mówiąc o kryzysach w UE, autor opracowania ma na względzie przede wszystkim kryzys strefy euro czy według innych kryzys w strefie euro; kryzys Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE oraz Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony; kryzys uchodźczo- -migracyjny; kryzys związany ze wzrostem tendencji eurosceptycznych wśród społeczeństw państw członkowskich UE; kryzys związany z dążeniami znacznej części społeczeństwa Wielkiej Brytanii do wystąpienia z UE oraz kryzys powszechnie akceptowanego w UE przywództwa. Na te kryzysy w Unii nakładał się wzrost zagrożenia atakami terrorystycznymi wielu państw członkowskich UE ze strony dżihadystów. Trafna wydaje się diagnoza, że kryzys unijny jest wielopłaszczyznowy. Celem badawczym artykułu jest jedynie zarysowanie najważniejszych kwestii dotyczących głównych przyczyn i przejawów kryzysów występujących w UE w połowie drugiej dekady XXI wieku oraz wskazanie na najważniejsze, zdaniem autora, bezpośrednie ich implikacje dla dalszej realizacji europejskiego projektu integracyjnego. W wyniku kryzysów m.in. wzmocniona została tendencja do zróżnicowanego poziomu integracji, renacjonalizacji polityk państw członkowskich Unii, deficytu demokracji w UE, osłabienia instytucji unijnych i wzmocnienia rozwiązań międzyrządowych, wzrostu roli Niemiec, znacznego osłabienia WPZiB oraz poważnego zmniejszenia atrakcyjności europejskiego wzoru integracyjnego.

EN

The main objective of the present article is to outline issues related to the main reasons and symptoms of the crises that have emerged in the European Union (EU) in the second half of the 21st century and to indicate their direct implications to the realization of integration project in Europe. The European Union is currently facing a number of crises: the eurozone crisis, the Common Foreign and Security Policy (CFSP) and Common Security and Defense Policy (CSDP) crises, the migration crisis, the crisis related to the Great Britain’s referendum on the EU membership and the crisis related to the leadership of the EU accepted by all the member states. The enumerated crises led to increased disintegration tendencies in the EU, which entail: tendencies to different levels of integration in the EU, “renationalization” of EU member states’ policies and decrease in attractive– ness of the European integration model.

11

The EU Global Strategy – 5 Years After. The Appropriateness in Face of the Dynamic Strategic Realities

51%

Śledź P.

Przegląd Strategiczny

|

2021

|

issue 14

39-57

PL

Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja, w jakim stopniu treść Globalnej Strategii Unii Europejskiej (EUGS) obejmuje najważniejsze trendy globalne (na poziomie układu sił i porządku międzynarodowego) oraz zjawiska kształtujące środowisko bezpieczeństwa państw członkowskich w wymiarze regionalnym, dostrzegalne w perspektywie pięciu lat od jej przyjęcia. Tego dotyczy też główne pytanie badawcze – w jakim stopniu diagnozy i postulaty zawarte w EUGS pokrywają się z tymi procesami w odniesieniu do okresu lat 2016–2021. Z tego też względu kluczowe podejście badawcze zastosowane w ramach studium to krytyczna analiza materiałów źródłowych. Globalna Strategia UE co do zasady prawidłowo diagnozuje i interpretuje realia oddziałujące na bezpieczeństwo państw członkowskich – w szczególności w odniesieniu do niektórych procesów zachodzących w skali globalnej o trwałym charakterze, w tym erozji liberalnego porządku międzynarodowego oraz źródeł potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa militarnego – a zawarte w niej postulaty są pragmatyczne i zniuansowane. Jednocześnie w treści dokumentu pominięto lub potraktowano z niedostateczną uwagą pewne istotne zjawiska i okoliczności, na które wskazano w treści artykułu.

EN

The objective of the article is to verify to what extent the European Union Global Strategy (EUGS) keeps up with the main global trends (at the level of international order as well as in relation to the global distribution of power) and the processes shaping the EU member states security environment of a regional scale which are perceptible from the perspective of five years following the EUGS adoption. This is also what the main research question concerns – to what extent do the diagnosis and postulates formulated inside the discussed document follow such processes in relation to the 2016–2021 period? For this reason too, the key research approach employed within the study is a critical analysis of source material. The EU Global Strategy mostly appropriately diagnoses and interprets the realities affecting the member states security – especially when it comes to enduring processes of a global scale regarding the erosion of the liberal international order as well as the roots of possible threats for international security in its military dimension – and formulates the postulates that are pragmatic and detailed. At the same time the document underestimates some of important occurrences or even does not refer to them at all. Examples of such omissions were given in the paper.

12

Dokąd zmierza NATO? Sojusz Północnoatlantycki, Europa i Polska w świetle decyzji szczytu NATO w Madrycie 29–30 czerwca 2022 r.

51%

Chłoń T.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

issue 1

15-49

EN

The effectiveness and longevity of the Atlantic Alliance depend on its ability to adapt to the changing conditions of the international environment and the resulting threats. This is borne out by the outcome of NATO’s Madrid summit, which, in the context of Russian aggression against Ukraine, responds to the renewed threat of global war, although it does not mark a simple return to the pre-1989 era. They refer to a fundamental expansion of Alliance capabilities in NATO’s three missions: collective defence, crisis management and collective security. The increased commitment of the Alliance on the eastern flank gives credibility to the guarantees of Article 5. The new Strategic Concept adopted at the summit increases the commitments of the European allies vis-à-vis American expectations, which is deepened by its correlation with the EU Strategic Compass.

PL

Efektywność i długowieczność Sojuszu Północnoatlantyckiego zależą od zdolności adaptowania się do zmieniających się warunków środowiska międzynarodowego i wynikających z nich zagrożeń. Potwierdzają to wyniki szczytu NATO w Madrycie, które w warunkach agresji rosyjskiej na Ukrainę są reakcją na odnowienie zagrożenia wojną światową, choć nie oznaczają prostego powrotu do czasów sprzed 1989 r. Odnoszą się do zasadniczej rozbudowy zdolności sojuszniczych w zakresie trzech misji NATO: kolektywnej obronny, zarządzania kryzysowego i bezpieczeństwa zbiorowego. Zwiększenie zaangażowania Sojuszu na flance wschodniej uwiarygadnia gwarancje art. 5 Traktatu Północnoatlantyckiego. Przyjęta na szczycie nowa koncepcja strategiczna zwiększa zobowiązania sojuszników europejskich względem oczekiwań USA, co pogłębia jej korelacja z Kompasem strategicznym UE.

13

Przyszłość polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej

51%

Miszczak K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

issue 1

53-68

PL

Zasadniczym celem artykułu jest próba zaprezentowania dotychczasowych procesów i etapów tworzenia WPBiO UE i nakreślenie możliwych szans jej przyszłego rozwoju. Ponadto gruntownie przeanalizowane zostały możliwości realizacji postanowień opublikowanej w lipcu 2016 r. najnowszej „Globalnej Strategii Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE” oraz jej implikacje w kontekście m.in. procesu wyjścia z UE Wielkiej Brytanii (Brexit), oddziaływania zagrożeń płynących z szeroko pojętego obszaru sąsiedztwa UE oraz uwzględniającym rozszerzone pojęcie bezpieczeństwa międzynarodowego. Dodatkowo autor omawia m.in. kwestię ewentualnego powstania wspólnej siły militarnej Unii Europejskiej, jako zintegrowanych jednostek zbrojnych państw członkowskich UE w ramach sektorowo konsolidującej się „armii europejskiej”.

EN

This article looks closely at CDSP: what it is, what it came from and how it will and should work for the European Union. It will examine the 2016 EU Global Strategy that lays out the strategy for the CSDP, while the Lisbon Treaty clarifi es the institutional aspects and strengthens the role of the European Parliament. The CSDP has recently undergone major strategic and operational changes while taking into account Brexit’s security implications. It is continuing to evolve to meet security challenges and demand for increased EU responses in the constantly changing security environment where irregular and hybrid threats grow. To improve rapid response capabilities an integrated defence structure could and should result in building of a common European army in the near future.

14

The European Union’s Security Conceptualisation vs. its Risk Prevention Capabilities

45%

Dziewulska A.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2020

|

issue 14

125-140

PL

Unia Europejska jako obszar niekwestionowanego dobrobytu, nad budowaniem którego państwa ją tworzące pracują od lat 1950-tych, stoi przed ciągłym wyzwaniem zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa swoich społeczeństw. W zmieniającym się świecie, zagrożenia te stale ewoluują. Ich pierwszego podsumowania dokonano w Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa, a listę zagrożeń zweryfikowano w opublikowanej w 2016 r. Strategii Globalnej. Jest więc w Unii świadomość zarówno procesów zmian zachodzących w stosunkach międzynarodowych, jak i zagrożeń pojawiających się w związku z tym dla Unii, jej państw członkowskich i społeczeństwa. Czy świadomość ta motywuje państwa członkowskie i władze Unii do konsolidacji wysiłku obronnego? Czy środki odziaływania na zagrożenia dla Unii są adekwatne do stopnia niebezpieczeństwa? Czy polityki Unii są na tyle rozbudowane, że pozwalają zachować spokój wobec zagrożeń? Niniejszy artykuł analizuje zagrożenia i stanowi próbę odpowiedzi na powyższe pytania.

EN

The European Union, as an area of unquestionable prosperity, on which the countries that make up it have been working since the 1950s, faces the constant challenge of combating threats to the security of its societies. In a changing world, these threats are constantly evolving. They were first summarised in the European Security Strategy and the list of threats was revised in Global Strategy published in 2016. The Union is therefore aware both of the processes of change in international relations and of the threats that this entails for the Union, its Member States and society. Does this awareness motivate Member States and EU authorities to consolidate their defence efforts? Are the measures to address the risks to the Union adequate to the degree of danger? Are the policies of the Union so developed as to maintain peace of mind in the face of threats? This article analyses the risks and attempts to answer these questions.

15

Security of the Baltic States: Effectiveness of the EU Common Security and Defence Policy and Influence of the Ukrainian Crisis

45%

Gladysh M.

Przegląd Politologiczny

|

2016

|

issue 3

187-198

PL

W artykule przeanalizowane zostały przyczyny i rozwój unijnej Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO), jej zalety i wady ujawnione w procesie tworzenia i wdrażania. Szczegółowo przedstawiono transformację WPBiO zgodnie z Traktatem Lizbońskim oraz perspektywy jej działania w Europie. Szczególną uwagę zwrócono na kwestie poprawy efektywności funkcjonowania WPBiO w kontekście nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa regionalnego i globalnego. Dodatkowo przeanalizowano miejsce i rolę państw bałtyckich w WPBiO. Do podstawowych zagrożeń i wyzwań bezpieczeństwa przed jakimi stoją zaliczane są przede wszystkim ewentualna agresja ze strony Rosji, która opiera się na idei ochrony ludności rosyjskojęzycznej w państwach bałtyckich oraz ustanowieniu „równowagi geopolitycznej poprzez ich powrót do rosyjskiej strefy wpływów”.

EN

The paper explores the reasons behind and the development of the EU Common Security and Defence Policy (CSDP), and its advantages and disadvantages that have emerged in the process of its formation and implementation. The transformation of the CSDP according to the Lisbon Treaty and the prospects of its operation in Europe are highlighted. Special attention is paid to the issues of improving the CSDP in the context of new threats to regional and global security. The place and role of the Baltic states in the CSDP are analysed. The position of the Baltic states in NATO, based on greater confidence in the institutions of NATO and close cooperation with the United States is considered. The basic threats and security challenges for the Baltic states nowadays are defined, including possible aggression from Russia, which is broadcast through the mainstream media as a reaction to the idea of protecting the Russian-speaking population of the Baltic states and the establishment of “geopolitical balance through their return to the Russian sphere of influence.”

16

La crise ukrainienne et le rôle futur de la Pologne en Europe

45%

d’Aboville B.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2022

|

issue 1

51-59

EN

Poland, in the face of the Russian offensive in Ukraine, has become a frontline country, but also a key strategic platform for the United States, NATO and its major European partners to provide military assistance to Kiev. The military reinforcement of NATO’s eastern flank, which can now be taken for granted, will give Poland greater weight in NATO. What implications does this have for the Alliance’s overall strategy? If NATO can consolidate its position in the Baltic Sea with Sweden and Finland, the same cannot be said a priori about the Black Sea, given Turkey’s ambiguous role. What role can Poland play in both cases? Warsaw has brought the United States even closer militarily, to the extent that they consider Poland their main anchor on the continent, not even completely excluding the possibility of its participation in the nuclear sharing program. Poland’s quest to win its rightful place in the new European equilibrium as a major EU player will require clarification of what its future contacts with the European Commission and with

PL

Polska w obliczu rosyjskiej ofensywy na Ukrainie stała się krajem frontowym, a dla Stanów Zjednoczonych, NATO i ich głównych partnerów europejskich – kluczową platformą strategiczną w zakresie dostarczania pomocy wojskowej dla Kijowa. Wzmocnienie militarne wschodniej flanki Sojuszu, które teraz można uznać za pewnik, przełoży się na większe znaczenie Polski w NATO. Jakie ma to konsekwencje dla ogólnej strategii Sojuszu? O ile NATO może skonsolidować swoją pozycję na Morzu Bałtyckim ze Szwecją i Finlandią, o tyle nie można tego a priori powiedzieć o Morzu Czarnym, biorąc pod uwagę niejednoznaczną rolę Turcji. Jaką rolę może odegrać Polska w obu przypadkach? Stany Zjednoczone, do których Polska bardzo zbliżyła się pod względem militarnym, uważają Polskę za swoją główną kotwicę na kontynencie europejskim i nie wyłączają nawet możliwości jej udziału w programie nuclear sharing. Dążenie Polski do zdobycia należnego jej miejsca (jako jednego z głównych graczy UE) w nowej równowadze europejskiej będzie uzależnione od tego, jakie będą jej przyszłe kontakty z Komisją Europejską oraz z kluczowymi partnerami europejskimi: Francją i Niemcami. Od tych relacji zależy również przyszłość Trójkąta Weimarskiego.

FR

Face à l’offensive russe en Ukraine, la Pologne est devenue un pays de première ligne et une plateforme stratégique clé pour les Etats-Unis, l’OTAN et ses principaux partenaires européens dans la fourniture d’une assistance militaire à Kiev. Le renforcement militaire du flanc oriental de l’OTAN, qui peut désormais être considéré comme acquis, se traduira par une importance accrue de la Pologne au sein de l’OTAN. Quelles sont les implications pour la stratégie globale de l’Alliance? Si l’OTAN peut consolider sa position en mer Baltique avec la Suède et la Finlande, on ne peut pas en dire autant a priori pour la mer Noire, compte tenu du rôle ambigu de la Turquie. Quel rôle la Pologne peut-elle jouer dans les deux cas? Les Etats-Unis, dont la Pologne s’est beaucoup rapprochée militairement, considèrent la Pologne comme leur principal point d’ancrage sur le continent européen, n’excluant même pas la possibilité de sa participation au programme de partage nucléaire. La quête de la Pologne pour gagner la place qui lui revient dans le nouvel équilibre européen en tant qu’acteur majeur de l’UE nécessitera une clarification de ses futurs contacts avec la Commission européenne et avec les principaux partenaires européens que sont la France et l’Allemagne, y compris l’avenir du Triangle de Weimar.

Refine search results

Nielegalna imigracja – nowe wyzwanie dla bezpieczeństwa europejskiego

Zasadnicze uwarunkowania i problemy ewolucji bezpieczeństwa europejskiego u progu XXI wieku

Unia Europejska wobec zagrożeń płynących z Federacji Rosyjskiej

Nie tylko miękka siła: Unia Europejska jako aktor w dziedzinie bezpieczeństwa europejskiego

Siły zbrojne Unii Europejskiej

Wpływ wojny informacyjnej na bezpieczeństwo europejskie – wybrane problemy

The Role of the Visegrad Group in the European Security System

Entropy versus adaptive dynamics: contemporary conflict and its implications for the NATO doctrine evolution.

Znaczenie amerykańskiej tarczy antyrakietowej dla bezpieczeństwa narodowego Polski

Główne przyczyny i przejawy kryzysów w Unii Europejskiej oraz ich implikacje dla dalszego procesu integracji europejskiej

The EU Global Strategy – 5 Years After. The Appropriateness in Face of the Dynamic Strategic Realities

Dokąd zmierza NATO? Sojusz Północnoatlantycki, Europa i Polska w świetle decyzji szczytu NATO w Madrycie 29–30 czerwca 2022 r.

Przyszłość polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej

The European Union’s Security Conceptualisation vs. its Risk Prevention Capabilities

Security of the Baltic States: Effectiveness of the EU Common Security and Defence Policy and Influence of the Ukrainian Crisis

La crise ukrainienne et le rôle futur de la Pologne en Europe