Search results

1

Metoda historyczna w teologii biblijnej XX wieku

100%

Jankowski A.

Folia Historica Cracoviensia

|

1999

|

vol. 6

EN

The article concerns the application of the historical method in the biblical theology of the 20th century.

PL

Artykuł przedstawia zastosowanie metody historycznej w teologii bibilijnej XX wieku.

2

RELEVANCE OF THE APPARITION OF OUR LADY AT LA SALETTE (SEPTEMBER 19, 1846) FOR THE CONTEMPORARY WORLD FROM THE BIBLICAL-THEOLOGICAL PERSPECTIVE

88%

Kręcidło J.

Forum Teologiczne

|

2018

|

vol. 19

91-103

EN

The article focuses on two main issues. In the first part the apparition of the Blessed Virgin Mary at La Salette is briefly recounted. This is a necessary ground to foster in the second part of the article the main investigation on the relevance of the La Salette apparition for the contemporary world. The methodological procedure applied in the paper aims to demonstrate how the vital theological motives in the narrative circumstances of the La Salette event and in the content of Our Lady’s message are rooted in God’s revelation bequeathed in the Old and New Testament.

3

„Lamentował Dawid żałobną pieśnią nad Saulem i Jonatanem, jego synem” - egzegeza 2 Sm 1,17–27 jako biblijnego przykładu trenu

87%

Nawrot J.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2011

|

issue 18

23-44

EN

The elegy in question presents and expresses in a poetic way the depth of feelings of a grieving man who suffers from the loss of his closest friends. The elegy belongs to the most illustrious achievements of early Hebrew lyric poetry and though it does not include distinct religious references in itself, it has to be understood within the context of the entire theology of the Old Testament that places God in the very centre of the life of the rulers of Israel and its people. The defeat in the battle so lamented in the Book by David himself is shown not as accidental or as a normal flow of things, but as part of God’s plan that, ultimately and paradoxically, helps the future king of Israel conquer his enemies and ascend to the throne. A characteristic feature of the lamentation is an exclusively favourable presentation of the main protagonists so that due honour, reverence and glory can be rendered to them. Therefore, the only way to treat the song is to consider it as one that expresses grief and mourning over the deceased, and not as a historically reliable review of their life. The way the lives of heroes is presented makes it possible to draw conclusions for the audience that may be important and may shape individual lives and their future progress. Undoubtedly, this is how David viewed his song to be delivered to the audience, as well: his access to rule the country was partly the result of the sacrifice paid by the two heroes slain in the battle.

4

Michael Bachmann, Gott der Allmächtige. Der Pantokrator der Bibel und die Theodizeediskussion, Herder, Freiburg im Breisgau 2019, ss. 224

75%

Biniek R.

Studia Elbląskie

|

2019

|

vol. 20

557-560

5

Język integracji narodowej w Joz 24,1–24

63%

Szamocki G.

Studia Gdańskie

|

2012

|

issue 31

15-26

PL

Tekst Joz 24,1‒24 przedstawia mowę Jozuego do ludu i jego rozmowę z ludem. Literackie i historyczno-krytyczne badania tego tekstu pozwalają na umiejscowienie jego powstania w okresie powygnaniowym, a pierwszych jego adresatów widzieć wśród mieszkańców perskiej prowincji Jehud. Z pomocą prorockiej formuły przedstawione jest najpierw orędzie Boga JHWH. Jego treścią jest historia Izraela, w której sam JHWH jest protagonistą. Ta historia odzwierciedla Bożą naturę. Jako taka miała być motywem do zaufania w teraźniejszości z myślą również o przyszłości. Dla mieszkańców judzkiej prowincji epoki powygnaniowej takie słowa pomagały w uświadomieniu własnej, religijnej i narodowej tożsamości. Budziły poczucie więzów krwi i wiary. Służyły budowaniu pomyślnej przyszłości w Ziemi Obiecanej.

EN

The text of Josh 24:1‒24 presents Joshua’s to the people and his conversation with them. Literary and historio-critical examination of this text allows us to date its origins to the post-exilic period and to see its rst addressees as belonging to the inhabitants of the Persian province of Jehud. The message of God, YHWH, is rst presented by means of the prophetic formula. Its content is the history of Israel, in which YHWH himself is the protagonist. this history mirrors the Divine nature. As such it was intended to be a motive for trust in the present, with thought of the future also. For the inhabitants of the province of Jehud, such words were a help in realising their own religious and national identity. They aroused a feeling of the bonds of blood and faith. They also contributed to the building of a successful future in the Promised Land.

6

Pamiątka Jezusa – holistyczny model teologii biblijnej Nowego Testamentu

63%

Witczyk H.

The Biblical Annals

|

2009

|

vol. 1

|

issue 1

201-227

EN

The author depicts a holistic model of the biblical theology in the New Testament. This model renders the Person of Jesus in the following three dimensions: historical-eschatological, literary, and canonical. His solution is placed against the backdrop of the current debate that is taking in contemporary biblical studies. The debate concerns the shape of biblical theology, especially its methodology and role in interreligious dialogue. The model of biblical theology under study is based on the holistic conception of Revelation, which may be reduced to the following three theses: Revelation arouses faith, it is taking place in history, it is confirmed in sacred texts, and it has an ecclesial and canonical character. The above assumptions are applied to the holistic model of the biblical theology of the New Testament. This theology is based on the „memory of Jesus” and „memory about Jesus”.

PL

The author depicts a holistic model of the biblical theology in the New Testament. This model renders the Person of Jesus in the following three dimensions: historical-eschatological, literary, and canonical. His solution is placed against the backdrop of the current debate that is taking in contemporary biblical studies. The debate concerns the shape of biblical theology, especially its methodology and role in interreligious dialogue. The model of biblical theology under study is based on the holistic conception of Revelation, which may be reduced to the following three theses: Revelation arouses faith, it is taking place in history, it is confirmed in sacred texts, and it has an ecclesial and canonical character. The above assumptions are applied to the holistic model of the biblical theology of the New Testament. This theology is based on the „memory of Jesus” and „memory about Jesus”.

7

Pamiątka Jezusa – holistyczny model teologii biblijnej Nowego Testamentu

63%

Witczyk H.

Roczniki Biblijne

|

2009

|

vol. 1(56)

201-227

EN

The author depicts a holistic model of the biblical theology in the New Testament. This model renders the Person of Jesus in the following three dimensions: historical-eschatological, literary, and canonical. His solution is placed against the backdrop of the current debate that is taking in contemporary biblical studies. The debate concerns the shape of biblical theology, especially its methodology and role in interreligious dialogue. The model of biblical theology under study is based on the holistic conception of Revelation, which may be reduced to the following three theses: Revelation arouses faith, it is taking place in history, it is confirmed in sacred texts, and it has an ecclesial and canonical character. The above assumptions are applied to the holistic model of the biblical theology of the New Testament. This theology is based on the „memory of Jesus” and „memory about Jesus”.

8

„Bo ja nie wstydzę się Ewangelii” (Rz 1,16). Dynamizm przepowiadania św. Pawła Apostoła

63%

Sztuk D.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2017

|

vol. 38

|

issue 2

11-19

PL

Chociaż trudno się dopatrywać w epistolarium Pawłowym systematycznego wykładu na temat głoszenia, to jednak prawie z każdego jego pisma wybrzmiewa prawda wyrażona tak bardzo dobitnie na kartach Pierwszego Listu do Koryntian: „Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię” (1Kor 1,17). Z kolei w Liście do Rzymian Apostoł umieścił refleksję na temat źródła dynamizmu jego posługi ewangelizacyjnej oraz obrazowy opis tej posługi. Tak nakreślona tematyka jest zgłębiona w artykule poprzez: 1) zapoznanie się z terminologią, jakiej Apostoł używa w swoich listach w odniesieniu do głoszenia Ewangelii; 2) eksplorację refleksji Listu do Rzymian, dotyczącej dynamizmu Bożego działania poprzez Ewangelię; 3) przyjrzenie się wybranym obrazom, których św. Paweł używa w Liście do Rzymian dla opisania głoszenia prawdy Ewangelii.

EN

Although, it is difficult to discern a systematic lecture on proclamation in St. Paul’s epistles, almost each of his writings proclaims the truth expressed so clearly on the pages of the First Letter to the Corinthians: “Christ did not send me to baptize, but to preach the Gospel” (1 Cor. 17). In turn, in the Letter to the Romans, the Apostle reflected on the sources of dynamism of his evangelizing ministry and provided a vivid description of this ministry. The above outlined subject matter of the article is expanded upon based on: 1) a review of the terminology used by the Apostle in his letters with reference to the proclamation of the Gospel; 2) an analysis of the reflection contained in the Letter to the Romans on the dynamism of God’s action through the Gospel; 3) a scrutiny of selected images used by St. Paul in the Letter to the Romans to describe the proclamation of the truth of the Gospel.

9

Konfesyjność tłumaczeń biblijnych na przykładzie Biblii Ewangelicznego Instytutu Biblijnego

63%

Merecz R.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2017

|

issue 2

145-156

PL

W artykule omówiono nowe tłumaczenie Biblii opublikowane przez Ewangelicki Instytut Biblijny w Poznaniu. Jedną z głównych cech charakterystycznych tego przekładu Biblii jest to, że jest to pierwsze tłumaczenie Pisma Świętego w polskich kręgach ewangelickich. Porównano niektóre teksty biblijne w nowym przekładzie Biblii (EIB) z dwoma katolickimi i jednym luterańskim tłumaczeniem w celu sprawdzenia, czy istnieją jakiekolwiek uprzedzenia teologiczne obecne w pracy translacyjnej. Wniosek jest taki, że tłumaczenie odbija ewangelickie zrozumienie pewnych perykop biblijnych. Pokazuje również, że inne Biblie mają własne założenia teologiczne i że żadne tłumaczenie Biblii nie jest od niego wolne. Wszystkie tłumaczenia są interpretacją i jako takie są produktem teologicznie ukierunkowanych tłumaczy.

EN

The essay discusses a new Bible translation published by Evangelical Biblical Institute in Poznan. One of the main characteristics of the Bible is that it is the very first translation of the Holy Scriptures done within Polish Evangelical circles. The essay compares some biblical texts in the new translation with two Catholic Bibles and the Lutheran one to see if there is any theological bias present in the translation. The conclusion is that the translation displays Evangelical, rather than a Catholic or Lutheran, understanding of certain texts. It also shows that other Bibles have their own theological biases and that no Bible translation is free from it. All translations from one language to another are interpretations and as such are products of theologically biased interpreters. The essay ends with some suggestions to readers and Bible translators.

10

Uwagi Ludwiga Wittgensteina na temat Pisma Świętego

63%

Goniszewski P.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2018

|

issue 25

11-25

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza kilku uwag L. Wittgensteina, których tematem jest Pismo Święte. Egzegeza tych fragmentów będzie miała charakter pewnego wglądu i rozjaśnienia często niejasnych wypowiedzi austriackiego filozofa na temat Biblii. Uwagi Wittgensteina zestawione zostaną również ze współczesnymi historyczno-krytycznymi poglądami na temat ksiąg biblijnych. Wybrane do analizy fragmenty, mimo że nie pochodzą z „oficjalnych” dzieł austriackiego filozofa, czyli Traktatu logiczno-filozoficznego oraz Dociekań filozoficznych i prawdopodobnie nigdy nie miały zostać opublikowane, są jednak świadectwem jego intelektualnej aktywności i stanowią ważne źródło dla filozofii religii.

EN

The purpose of this article is to discuss a few of L. Wittgenstein's remarks on the Bible. The exegesis has the character of a certain insight and clarification of the vague statements on the Bible given by an Austrian philosopher. Wittgenstein's remarks are compared with contemporary, historical and critical views on the biblical books. The texts selected for the analysis do not belong to the “official” works of the Austrian philosopher as Tractatus Logico-Philosophicus and Philosophical Investigations, and might never have been published. Nevertheless, they are a testimony of his intellectual activity and the important source of religious philosophy.

11

„Sulle palme ti ho scolpito…”... L’uso di Isaia 49,16a nel 2 Baruch 4,2

63%

Pudełko J. J.

The Biblical Annals

|

2014

|

vol. 4

|

issue 2

313-329

PL

The interpretation of the biblical books started already in the Bible itself, in which one can easily notice the plethora of quotations, allusions to and echoes of other biblical texts. This study analyzes theQUOTATION of Isaiah 49:16a found in the apocryphal Syriac Apocalypse of Baruch. By analyzing the immediate context of this verse in the Book of Isaiah, its form and historical background, the meaning of the text within its original context is reveled. Then a similar analysis applies to the form and the historical context of this verse within its new context, namely in 2 Baruch 4:2. The confrontation yields a significant number of possible interpretations and applications of this Isaianic text within its new context.

IT

The interpretation of the biblical books started already in the Bible itself, in which one can easily notice the plethora of quotations, allusions to and echoes of other biblical texts. This study analyzes the quotation of Isaiah 49:16a found in the apocryphal Syriac Apocalypse of Baruch. By analyzing the immediate context of this verse in the Book of Isaiah, its form and historical background, the meaning of the text within its original context is reveled. Then a similar analysis applies to the form and the historical context of this verse within its new context, namely in 2 Baruch 4:2. The confrontation yields a significant number of possible interpretations and applications of this Isaianic text within its new context.

12

Die orthodoxe Hermeneutik in ihrem Selbstverständnis gegenüber der historisch-kritischen Methode

63%

Nikolakopoulos K.

|

2014

|

vol. 6

|

issue 3

473-486

EN

Different churches have developed over time several concepts of exegesis of the New Testament. From the very first apostolic years, the Orthodox East embraced the delivered interpretation of the Fathers, who always respected the revealing and holy spiritual character of the Scriptures (God-centric interpretation). Prevailing since the Middle-Ages in Western Christianity, on the other hand, has been an interpretative spirit of rationalistic research of the texts which gives priority to historical facts and ignores sometimes the supernatural-revealing intervention of the divine (human-centric interpretation). As long as different understandings of the holy text can lead to divergence from the delivered dogmatic teaching, it is imperative for both sides to know and understand each other better, in order to success an effective convergence. Through the harmonic synthesis of both hermeneutical directions some exaggerations and extreme interpretations could be avoided.

13

Jaką rodzinę akceptuje Bóg? Biblijna wizja rodziny w świetle stworzenia człowieka

62%

Nawrot J.

Teologia i Moralność

|

2016

|

vol. 11

|

issue 2(20)

7-26

EN

Finished in 2015 in Rome synod, devoted to the issues of marriage and family shows the paramount importance of a reminder and consolidation of the existing Church teaching on the fundamental topic of marriage and family in the face of emerging divergence in the interpretation of both the Magisterium of the Church and the Bible. Pope Benedict XVI in his encyclical Caritas in veritate speaks of the need to understand love according to the principles of truth (CV 2), because you can never separate love and truth. Both concepts coexist, they not only complement each other but are also responsible for their contents. Love gives life to truth, and truth orders love not to undergo illusory and false hope or promote attitudes that have nothing in common with truth and love . Both of these values are in marriage and family of prime importance for human life. The article recalls fundamental truth of these institutions included in the inspired text in the context of the origins of humanity.

PL

Zakończony w roku 2015 w Rzymie synod, poświęcony tematyce o małżeństwie i rodzinie, ukazuje pierwszorzędną wagę przypomnienia i ugruntowania dotychczasowego nauczania Kościoła na fundamentalny temat małżeństwa i rodziny wobec pojawiających się rozbieżności w interpretowaniu zarówno magisterium Kościoła, jak i biblijnego tekstu natchnionego. Papież Benedykt XVI w swej encyklice Caritas in veritate mówi o konieczności uporządkowania miłości według zasad prawdy (CV 2), ponieważ nigdy nie można rozdzielać miłości i prawdy. Oba pojęcia współistnieją ze sobą, nie tylko się uzupełniając, lecz wpływając decydująco na swą zawartość. Miłość ożywia prawdę, zaś prawda porządkuje miłość, by nie ulec złudnym i zafałszowanym nadziejom lub promocji postaw niemających ani z prawdą, ani z miłością wiele wspólnego. Obie te wartości mają w małżeństwie i rodzinie pierwszorzędne znaczenie dla życia człowieka. Poniższy artykuł przypomina fundamentalne prawdy o tych instytucjach zawarte w tekście natchnionym w kontekście początków ludzkości.

14

Teologiczna symbolika wybranych postaci historii Izraela w mowie Matatiasza (1 Mch 2,51-61)

54%

Nawrot J.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2015

|

issue 29

117-138

EN

The core of Mattathias’ deathbed speech addressed to his sons and all the participants of the Maccabaean rising (1 Macc 2:51-61) is the command to be faithful to the law and the covenant as a foundation of patriotism as it was then understood – love of one’s homeland and defense of traditions that constituted the identity of the people who inhabited it. The biblical author recalls the major figures in the history of Israel to show the struggle of the insurgents as a continuation of the history created by the heroes of the past. The object of the article is to present the theology of those particular figures from the history of Israel in the context of the then ongoing events whereby they became models to follow and a source of perseverance in the undertaken struggle against the pagan invaders from the Seleucid empire.

15

Czy tylko apokaliptyka? ΠΑΣΧΩ i ΠΑΘΗΜΑ w kontekście Rz 8 oraz Ga 3

51%

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 1

15-25

EN

In the long history of interpreting Pauline epistolarium and, in particular, the Letters to the Galatians and Romans, some authors have discovered that both texts contain apocalyptic motives, or they have postulated their apocalyptic reading. As it has been contended, the main arguments in support of such an interpretation comprise, among other things, the linguistic style as well as imagery drawing on the apocalyptic writings associated with the traditions of the Old Testament. The author of the present article points to the use of terms πάσχω and πάθημα in the letters to the Galatians and Romans and puts forward a hypothesis that in the context of these texts, St. Paul used the theological topos of the Exodus and the means of expression characteristic of apocalyptic which was at the time a popular method of presenting both the meaning of past events and the imperatives arising from the truth about reconciliation with God.

PL

W wielowiekowej historii interpretacji epistolarium Pawłowego, a w szczególności Listów do Galatów i do Rzymian niektórzy autorzy odkrywali, że w obydwu tych pismach znaleźć można wątki apokaliptyczne, albo też wnioskowali apokaliptyczną ich lekturę. Argumentami przemawiającymi za uznaniem takiego stanu rzeczy jest według nich między innymi szata lingwistyczna i obrazowość nawiązująca do pism apokaliptycznych związanych z tradycjami Starego Testamentu. Autor artykułu zwraca uwagę na użycie w listach do Galatów i do Rzymian terminów πάσχω i πάθημα i stawia hipotezę o wykorzystaniu przez św. Pawła w kontekście tych listów toposu teologicznego Exodusu wraz z oprawą medialną apokaliptyki będącej wówczas w modzie metody prezentacji zarówno przesłania wydarzeń dawnych jak i imperatywów płynących z prawdy o pojednaniu z Bogiem.

16

Aaron jako nauczyciel świadectw (Syr 45,17)

51%

Pudełko J. J.

Verbum Vitae

|

2015

|

vol. 28

133-153

PL

W greckiej wersji Księgi Syracha dwukrotnie pojawia się termin martu,rion (świadectwo). Oprócz Syr 36,14 pojawia się w Pochwale ojców w odniesieniu do osoby Aarona (Syr 45,17). Brat Mojżesza zostaje tam określony jako ten, który ma „nauczać Jakuba świadectw” (dida,xai to.n Iakwb ta. martu,ria). Taka wypowiedź nie pojawia się w innych tekstach dotyczących Aarona w Biblii. Zostaje więc najpierw przeanalizowany kontekst tej wypowiedzi, a mianowicie pochwała Aarona zawarta w Syr 45,6-22, a następnie porównane wersje tekstualne Syr 45,17. Zrozumienie znaczenia terminu „świadectwo” w tym kontekście, staje się możliwe dzięki analizie tego słowa innych kontekstach biblijnych związanych z historią Aarona i przymierza synajskiego oraz niezależnymi od niej. W końcu wypowiedź dotycząca Aarona zostaje osadzona w czasach Syracha i tłumacza greckiej wersji księgi. Kluczowym dla zrozumienia Syr 45,17 staje się przedstawienie funkcji i znaczenia powygnaniowego arcykapłana. Jest on w rozumieniu Księgi Syracha jedynym pośrednikiem między Bogiem i ludem, znakiem przymierza, odpowiedzialnym za przekazywanie świadectw – Słowa Bożego, treści i wymagań wynikających z zawartego z Bogiem przymierza.

EN

In the Greek version of the Book of Sirach the term martu,rion (testimony) appears twice. Besides Sir 36:14, the word appears also in the Praise of the Ancestors in reference to Aaron (Sir 45:17). Moses’ brother is described there as the one who is to teach Jacob the testimonies (dida,xai to.n Iakwb ta. martu,ria), an expression that is missing from all other Biblical texts referring to Aaron. Therefore, the context of this expression, i.e. the praise of Aaron in Sir 45:6-22, is first analyzed and then various textual versions of Sir 45:17 are compared. Understanding the meaning of the term testimony in this context is made possible by the analysis of this word in other Biblical contexts, both those connected with the history of Aaron and the Sinai covenant as well as other, unrelated texts. Finally, the expression referring to Aaron is placed within the times of Sirach and those of the translator of the Greek version of the book. The key to understanding Sir 45:17 is found in the function and significance of the post-exile high priest. He is – as understood in the Book of Sirach – the only mediator between God and his people, and thus becomes the living symbol of covenant, responsible for transmitting testimonies: the Word of God, the content and requirements implied by the covenant made with God.

17

Donec formetur Christus in vobis (Ga 4,19). Od soteriologii ikonicznej do parenezy mimetycznej

51%

Sztuk D.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2015

|

vol. 36

|

issue 2

21-29

EN

In reflection dedicated to the relations between theological arguments and parenesis in St. Paul’s epistolarium, there is a general agreement as to the fact that ethical exhortations are usually motivated by the doctrinal passages of the letters of the Apostle Paul, or, that they are woven into the argumentative substance of a given letter. Without denying this fact, it seems that the relationship between the two parts of the letters can be described in a different way. Namely, due to the fact that their doctrinal part presents the image of Christ and His work of salvation, we can characterize soteriology as iconic. This is possible because its agens is itself an icon. In other words, Paul’s Christology is iconic because Christ is the ‘image of God’ and, consequently, His work present in the cross, the sign of salvation, is also iconic. Soteriology remains related to the ethical part of the letters and, because St. Paul in different ways encourages his recipients to follow and to be like Christ, it will be justified to define his parenesis as mimetic.

18

Did the Septuagint’s Account of the Life of Abraham in Gen 12–25 Serve as a Model for the Description of Mattathias’ Achievements in 1 Macc 2:1–70?

51%

Nawrot J.

Collectanea Theologica

|

2023

|

vol. 93

|

issue 3

5-32

PL

W końcowej pochwale osiągnięć Matatiasza (1 Mch 2,49–68) autor Pierwszej Księgi Machabejskiej przedstawił głównego bohatera zachęcającego swoich synów do wiernego naśladowania przodków (2,51). Walczący powstańcy mieli z nich brać przykład dla swojego zachowania w konkretnych, trudnych sytuacjach życiowych. W ten sposób kolejno wymieniani ojcowie mieli stać się zarówno wzorem, jak i wsparciem w walce o wolność religijną i polityczną Żydów okresu seleuckiego. Jest bardzo prawdopodobne, że sam główny bohater – będący patriarchą rodu Machabeuszów – został opisany jako wierny naśladowca Abrahama, pierwszego patriarchy całego Izraela. Poniższy artykuł jest próbą ukazania możliwych powiązań między tymi dwoma postaciami na podstawie zestawień sytuacyjnych i literackich oraz odpowiedzi na pytanie, czy mogła to być intencja hagiografa, czy jest to tylko przypadkowe podobieństwo. Egzegeza intertekstualna, jako narzędzie badania problemu, wydaje się najbardziej odpowiednia do realizacji zamierzonego celu.

EN

By recording Mattathias’ final eulogy (1 Macc 2:49–68), the author of 1 Maccabees presented the main character as encouraging his sons to imitate faithfully their ancestors (2:51). The fighting insurgents were to take this example for their behaviour in specific, difficult life situations. In this way, the successively mentioned fathers were to become both models and support in the struggle for the religious and political freedom of the Jews in the Seleucid period. It is very likely that the main character himself – the patriarch of the Maccabean family – was described as a faithful follower of Abraham, the first patriarch of all Israel. The article shows possible connections between these two figures on the basis of situational and literary associations, to answer the question whether this could have been the hagiographer’s intended intention or it is just an accidental similarity. Intertextual exegesis seems to be most suitable tool for studying this problem.

19

Chrześcijaństwo i jego ethos z perspektywy dialogu ks. J. Sadzika i Cz. Miłosza

51%

Roszak P.

Studia Gdańskie

|

2015

|

issue 37

175-185

XX

Refleksja nad miejscem chrześcijaństwa we współczesnym świecie jest jednym z wiodącym tematów obecnych filozoficznych debat. Skupia niczym w soczewce kluczowe dla teologii kwestie i rozwija w szczególny sposób eklezjologiczne terminy. W niniejszym artykule zostały poddane analizie teologiczno-filozoficzne wątki rozmowy ks. Józefa Sadzika SAC, założyciela Centrum Dialogu w Paryżu – instytucji zasłużonej dla polskiego życia intelektualnego na emigracji, w tym również dla teologii katolickiej – z Czesławem Miłoszem. W ten sposób zostaną przybliżone poglądy zwłaszcza ks. Józefa Sadzika i jego wizja teologii kultury, którą wyraził w swoich publikacjach, od doktoratu poświęconego estetyce Heideggera (jednej z pierwszych na świecie na ten temat) po eseje filozoficzno-teologiczne, które zamieścił w tłumaczeniach Cz. Miłosza ksiąg biblijnych, będąc ich inspiratorem.

EN

Reflection on the place of Christianity in the modern world is one of the leading topics of current philosophical debate. It focuses the key issues of theology and develops in a particular way many interesting ecclesiological topics. This article analyzes the theological-philosophical message of the dialogue between Joseph Sadzik SAC, founder of the Centre for Dialogue in Paris - an institution that had enormous importance for Polish intellectual life in exile, including Catholic theology - with Czesław Milosz, the Nobel Prizewinner. The article examines the contribution of Joseph Sadzik in the field of ‘theology of culture’, based on his publications from his doctorate on the aesthetics of Heidegger (one of the first in the world) to his philosophical and theological essays published in Miłosz’s translations of the Bible.

20

Wiara źródłem radosnego świadectwa o Chrystusie

51%

Szmulewicz H.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2016

|

vol. 35

|

issue 1

EN

Faith and joy are closely linked. The fullness of joy depends on the level of faith. However, today’s world observation brings alarming data, which show that many believers in Christ remain on a joy that is “temporary”, “shallow”, “unworthy” and “sinful”. As a consequence they lose connection with the evangelization promoted by the Church. Faith as God’s gift requires a specific answer from a man. This study is a recollection of a theological argumentation (especially biblical and ecclesiological), according to which deep faith is indispensable to give joyful testimony to Christ.

PL

Wiara i radość są ze sobą ściśle powiązane. Pełnia radości zależy od stopnia wiary. Obserwacja współczesnego świata przynosi jednak niepokojące dane, według których wielu wierzących w Chrystusa zatrzymuje się na radości „chwilowej”, „płytkiej”, „niegodnej”, „grzesznej”. W konsekwencji traci związek z prowadzonym przez Kościół dziełem ewangelizacji. Będąc Bożym darem, wiara domaga się konkretnej odpowiedzi ze strony człowieka. Niniejsze studium jest przypomnieniem argumentacji teologicznej (szczególnie biblijnej i eklezjologicznej), według której głęboka wiara jest nieodzowna do dawania radosnego świadectwa o Chrystusie.

Refine search results

Metoda historyczna w teologii biblijnej XX wieku

RELEVANCE OF THE APPARITION OF OUR LADY AT LA SALETTE (SEPTEMBER 19, 1846) FOR THE CONTEMPORARY WORLD FROM THE BIBLICAL-THEOLOGICAL PERSPECTIVE

„Lamentował Dawid żałobną pieśnią nad Saulem i Jonatanem, jego synem” - egzegeza 2 Sm 1,17–27 jako biblijnego przykładu trenu

Michael Bachmann, Gott der Allmächtige. Der Pantokrator der Bibel und die Theodizeediskussion, Herder, Freiburg im Breisgau 2019, ss. 224

Język integracji narodowej w Joz 24,1–24

Pamiątka Jezusa – holistyczny model teologii biblijnej Nowego Testamentu

Pamiątka Jezusa – holistyczny model teologii biblijnej Nowego Testamentu

„Bo ja nie wstydzę się Ewangelii” (Rz 1,16). Dynamizm przepowiadania św. Pawła Apostoła

Konfesyjność tłumaczeń biblijnych na przykładzie Biblii Ewangelicznego Instytutu Biblijnego

Uwagi Ludwiga Wittgensteina na temat Pisma Świętego

„Sulle palme ti ho scolpito…”... L’uso di Isaia 49,16a nel 2 Baruch 4,2

Die orthodoxe Hermeneutik in ihrem Selbstverständnis gegenüber der historisch-kritischen Methode

Jaką rodzinę akceptuje Bóg? Biblijna wizja rodziny w świetle stworzenia człowieka

Teologiczna symbolika wybranych postaci historii Izraela w mowie Matatiasza (1 Mch 2,51-61)

Czy tylko apokaliptyka? ΠΑΣΧΩ i ΠΑΘΗΜΑ w kontekście Rz 8 oraz Ga 3

Aaron jako nauczyciel świadectw (Syr 45,17)

Donec formetur Christus in vobis (Ga 4,19). Od soteriologii ikonicznej do parenezy mimetycznej

Did the Septuagint’s Account of the Life of Abraham in Gen 12–25 Serve as a Model for the Description of Mattathias’ Achievements in 1 Macc 2:1–70?

Chrześcijaństwo i jego ethos z perspektywy dialogu ks. J. Sadzika i Cz. Miłosza

Wiara źródłem radosnego świadectwa o Chrystusie