Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  blood-borne infection
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Medycyna Pracy
|
2017
|
vol. 68
|
issue 4
507-516
EN
Background Objectives of the study: to assess the occupational risk for blood-borne infections (BBIs) among prison staff (number/ circumstances of blood exposures and preventive methods used), and to estimate the prevalence of hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV) and human immunodeficiency virus (HIV). Material and Methods The survey, which included serological testing with the use of 3-generation enzyme-linked immunosorbent assays (ELISA) was completed on active staff at a correctional facility in Goleniów, Poland, between June–July 2015. Results Response rate was 38%, 87 participants (aged 22–64 years, median: 34 years) agreed to participate. There were 88.5% males, correctional officers comprised 87.4% of the participants. Having had ≥ 1 blood exposure during professional career was reported by 28.7% respondents, 8% – sustained it in the preceding year. For correctional officers the last blood exposure was caused by a hollow-bore needle/razor blade during cell or manual searches. This was not reported by 83.3%. Participation rate in an infection control training was 85.1%. Hepatitis B virus vaccination uptake was 83.9%. Compliance with glove use was 75.9%, with protective eyewear – 28.7%. Regular use of both was reported by 9.2% of participants. The lack of their availability was the most common reason (79.7%) for non-compliance. Anti-HBc (hepatitis B core antigen) total/anti-HCV/anti-HIV prevalence was 2.3%, 1.1%, and 0%, respectively. Conclusions Prison staff are at risk for occupational exposures to blood. Reporting of such incidents is poor, as well as compliance with personal protective equipment use, which place them at risk for acquiring BBIs. Anti-HCV prevalence is similar to that observed in the general population, anti-HBc total prevalence is lower, possibly due to high vaccination uptake, however, poor response rate limits precise prevalence estimates. Med Pr 2017;68(4):507–516
PL
Wstęp Celem pracy jest ocena zawodowych czynników ryzyka wśród personelu więziennego: częstości, okoliczności ekspozycji na krew i stosowanych metod prewencji, oraz oszacowanie występowania zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu B (hepatitis B virus – HBV) i typu C (hepatitis C virus – HCV) oraz ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). Materiał i metody Badanie ankietowe połączone z wykonaniem testów immunoenzymatycznych (enzyme-linked immunosorbent assay – ELISA) III generacji zostało przeprowadzone w okresie czerwiec–lipiec 2015 r. w Zakładzie Karnym w Goleniowie. Wyniki Zwrotność ankiet wynosiła 38%. W badaniu wzięło udział 87 osób (w wieku 22–64 lata, mediana: 34 lata). Mężczyźni stanowili 88,5% badanych. Strażnicy więzienni stanowili 87,4% uczestników badania. Przynajmniej 1 ekspozycji zawodowej na krew w czasie kariery zawodowej doznało 28,7% respondentów, w roku poprzedzającym badanie 8% uległo skaleczeniu, dla strażników więziennych były to skaleczenia igłą ze światłem lub ostrzem żyletki podczas przeszukiwania celi lub rewizji osobistej. W szkoleniach dotyczących zakażeń zawodowych uczestniczyło 85,1% respondentów. Realizacja szczepień przeciwko HBV wynosiła 83,9%. Rękawic ochronnych używało 75,9% badanych, ochrony oczu – 28,7%, 9,2% respondentów zawsze używało rękawic i okularów ochronnych. Najczęstszym powodem niestosowania (79,7%) środków ochrony była ich niedostępność. Większość eksponowanych (81,3%) nie zgłosiła skaleczenia odpowiednim służbom. Rozpowszechnienie występowania całkowitych przeciwciał anty-HBc (hepatitis B core antygen – antygen rdzeniowy wirusa zapalenia wątroby typu B), anty-HCV i anty-HIV wynosiło odpowiednio: 2,3%, 1,1% i 0%. Wnioski Personel więzienny jest narażony na ekspozycje zawodowe na krew. Zgłaszanie tych incydentów jest rzadkie, podobnie jak stosowanie rękawic i okularów ochronnych, co stwarza zagrożenie zakażeniem krwiopochodnym. Częstość występowania przeciwciał anty-HCV jest podobna jak w populacji ogólnej, natomiast przeciwciał całkowitych anty-HBc – niższa, prawdopodobnie z powodu powszechnych szczepień przeciwko HBV, jednak mała zwrotność ankiet nie pozwala na precyzyjną ocenę prewalencji. Med. Pr. 2017;68(4):507–516
EN
Background Services offered in the esthetic/beauty industry poses the risk of blood-borne infections (BBIs) due to carrying out invasive procedures. The study objective: was to assess the number of sharps injuries, occupational risk factors, and preventive methods used among cosmetologists. Material and Methods The anonymous survey was conducted (February–April 2017) in randomly selected beauty/esthetic medicine clinics in Szczecin, Poland; 96 cosmetologists were invited. Results Eighty cosmetologists (83.3%), responded. The mean age of the group was 25 years (range: 20–60 years). The majority of the respondents (95%) used sharps while at work, 41.3% had suffered at least one sharps injury during their occupational career. Clippers were the most common injury-causing instrument (39.4%), and manicure/pedicure was the most common injury-causing procedure (51.5%); 84.8% of injuries were not reported. The number of injuries was associated with age (34.9% in the group of 20–29 years old respondents vs. 64.7% in respondents ≥ 30 years old, p = 0.05), work experience (32.6% in the respondents working for 1–3 years vs. 68.8%, in those working ≥ 7 years, p = 0.03), and working hours/week (28.9% in those working ≤ 40 h vs. 57.1% of those working > 40 h, p = 0.02). Needle recapping was reported by 47.5% of respondents, 13.8% did not dispose used needles into a container, 17.5% did not routinely use gloves. Conclusions Cosmetologists are at risk of sharps injuries. Inconsistent use of preventive methods and failure to report incidents may result in contracting BBIs. There is a need to implement education and intervention measures to prevent occupational injuries, particularly with regard to cosmetologists aged over 30 years, with a longer professional experience, working over 40 h/week. Med Pr 2018;69(3):281–290
PL
Wstęp Wykonywanie usług z zakresu kosmetologii o wysokim stopniu inwazyjności wiąże się z ryzykiem zakażenia patogenami krwiopochodnymi. Celem pracy była analiza częstości zakłuć ostrym sprzętem, zawodowych czynników ryzyka zakłuć i stosowanych metod prewencji wśród pracowników gabinetów kosmetologicznych. Materiał i metody Do anonimowego badania ankietowego (luty–kwiecień 2017) zaproszono 96 osób, pracowników wybranych losowo gabinetów kosmetologicznych i klinik medycyny estetycznej w Szczecinie. Wyniki W badaniu wzięło udział 83,3% zaproszonych osób – 80 kobiet w wieku 20–60 lat (mediana: 25 lat). Większość kosmetologów (95%) używało ostrych narzędzi podczas pracy, a 41,3% uległo zakłuciu podczas kariery zawodowej. Kaleczącym narzędziem były najczęściej cążki (39,4%), a najczęstszą procedurą, podczas której doszło do zakłucia, był manicure/pedicure (51,5%). Aż 84,8% zakłuć nie zostało zgłoszonych. Liczba zakłuć była zależna od wieku kosmetologów (34,9% wśród osób 20–29-letnich vs 64,7% wśród osób ≥ 30 lat, p = 0,05); stażu pracy (32,6% wśród pracujących 1–3 lata vs 68,8% wśród pracujących ≥ 7 lat, p = 0,03); liczby godzin pracy w tygodniu (28,9% wśród pracujących do 40 godz. vs 57,1% wśród pracujących powyżej 40 godz., p = 0,02). W roku poprzedzającym badanie 47,5% respondentek zakładało ponownie osłonkę na zużytą igłę, 13,8% nie wrzucało zużytej igły do specjalnie oznaczonego pojemnika, a 17,5% nie zawsze używało jednorazowych rękawiczek. Wnioski Personel salonów kosmetologicznych jest narażony na zakłucia ostrym sprzętem. Niekonsekwentne stosowanie metod prewencyjnych i niezgłaszanie incydentów może skutkować zakażeniami krwiopochodnymi. Istnieje potrzeba wdrożenia działań edukacyjnych i interwencyjnych w celu zapobiegania zakłuciom zawodowym, zwłaszcza w odniesieniu do osób po 30. roku życia, z dłuższym stażem zawodowym oraz pracujących powyżej 40 godz. tygodniowo. Med. Pr. 2018;69(3):281–290
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.