Search results

1

Portret Jakuba Radlińskiego prepozyta generalnego miechowskiego - pisarza i bibliofila

100%

Jedynak Z.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2014

|

vol. 121

153-159

PL

Jakub Radliński (ok. 1684 - 1762) był jednym z najwybitniejszych prepozytów generalnych miechowskich działających w tym klasztorze. Godność tę pełnił w latach 1744-1762. Był on bardzo aktywny na polu naukowym. Zasłynął on jako autor wielu książek treści teologicznej. Był on bibliofilem i przyjaźnił się z Andrzejem Załuskim, biskupem krakowskim, który założył w Warszawie słynną, pierwszą polską bibliotekę publiczną. Z okazji 800-lecia sprowadzenia bożogrobców do Miechowa ukazał się w 1963 r. w “Naszej Przeszłości” obszerny artykuł Mieczysława Tobiasza o dziejach tego klasztoru, w którym pisał on także o tej postaci. Zamieszczone tam zostało nawet zdjęcie jego portretu, ale pomyłkowo określono go jako wizerunek innego słynnego kronikarza działającego w tym zakonie (prepozyta w jego krakowskiej filii przy kościele św. Jadwigi na Stradomiu) Samuela Nakielskiego. Od tego czasu we wszelkich wydawnictwach dotyczących kościoła miechowskiego podaje się jakoby miał to być portret tegoż Nakielskiego. Okazuje się jednak, że niewątpliwie jest to portret Jakuba Radlińskiego. O tym, że chodzi tu o Radlińskiego świadczą przede wszystkim dwa inne portrety zachowane w kościele w Miechowie. Na obydwu tych portretach dostrzegamy tę samą postać, którą widzimy na omawianym dużym obrazie - Jakuba Radlińskiego. Na obrazie tym widoczne są związane paczki z egzemplarzami przygotowanymi do oprawy największego jego dzieła - Speculum sancti Augustini, które zostało wydane w Krakowie w 1759 roku. Nie ulega więc wątpliwości, kogo przedstawia ten portret i kiedy mógł być namalowany. Jest to więc z pewnością Radliński, a data powstania obrazu nie może być wcześniejsza niż 1759 r. W prawym dolnym rogu wyobrażono pulpit z kałamarzem, a przy nim malarz Michał Gołębiowski umieścił swój podpis i datę, które można zobaczyć tylko przy silnym sztucznym oświetleniu. Podpis ten brzmi: “Michael Gołembiowski pinxit Anno Domini 1777”. Obraz został więc namalowany po śmierci Radlińskiego zmarłego w 1762 r. Wówczas prepozytem był Mateusz Bujdecki. W 1777 r. ukończono urządzenie ołtarzy wewnątrz kościoła po pożarze. Portret Radlińskiego ma duże rozmiary. Jest on tej samej wielkości co wiszący obok portret ostatniego prepozyta generalnego bożogrobców (do 1819 r.) Tomasza Nowińskiego. Ten jedyny podpisany obraz w galerii portretów prepozytów miechowskich świadczy o wysokich umiejętnościach Michała Gołębiowskiego, członka rodziny, z której wywodziło się kilku malarzy w Krakowie.

EN

Jakub Radliński (around 1684-1762) was one of the most outstanding provosts general of Miechów monastery. He performed his function in the years 1744-1762 and was very active in the academic field, gaining fame as the author of many theological works. He was a bibliophile and a friend of Andrzej Załuski, the bishop of Cracow and the founder of the first famous public library in Warsaw. In 1963, on the occasion of the 800th anniversary of bringing the Order of the Holy Sepulchre to Miechów, Our Past published an extensive article of Mieczysław Tobiasz about the history of the monastery, in which Jakub Radliński was also mentioned. Even a photograph of his portrait was published in the article, however by error it was labeled as a portrait of another famous annalist of the order (provost of its Cracow outpost at the church of Saint Jadwiga at Stradom), Samuel Nakielski. Since that time in all publications connected with the church in Miechów it has been presented as Nakielski’s portrait. It turns out however, that it is undoubtedly the portrait of Jakub Radliński, which can be testified by his two other portraits preserved in the church in Miechów. On both portraits we notice the same person that we see on the big portrait in question, namely Jakub Radliński. On the portrait one can see tied packages with copies of his most important work prepared for binding – Speculum sancti Augustini, which was published in Cracow in 1759. There is no question as to whose portrait it is and when it was painted. It is undoubtedly Radliński and the date of painting cannot be earlier than 1759. In the right down corner a desktop with an ink bottle is depicted, next to which the painter, Michał Gołębiowski, placed his signature and the date, which can be seen only under a strong artificial light. The signature reads: „Michael Gołembiowski pinxit Anno Domini 1777”. It means that the portrait was painted after Radliński’s death in 1762. At that time the position of provost general was held by Mateusz Bujdecki. In 1777 the arrangements of altars in the church was finished after a fire. The size of Radliński’s portrait is big. It is of the same size as the portrait of the last provost general of the Order of the Holy Sepulchre (until 1819) Tomasz Nowiński, hanging next to it. The only signed portrait in the portrait gallery of provosts general of Miechów testifies to a great skill of Michał Gołębiowski, member of the family from which a few Cracow painters descended.

2

Rękopisy bożogrobców nyskich (śląskich) z ostatniej ćwierci XVII wieku

100%

Dola (oprac.) K.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1992

|

vol. 61

51-82

EN

-

3

Sesja historyczna "Bożogrobcy miechowscy"

100%

Skrzyniarz R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1996

|

vol. 65

561-562

EN

-

4

Rękopisy liturgiczne źródłem do badań historycznych

84%

Wolnik F.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2016

|

vol. 22

|

issue 47

69-86

PL

Z okresu średniowiecza zachowały się liturgiczne rękopisy z wielu ośrodków kościelnych Polski i Śląska. Po dziewiętnastowiecznych sekularyzacjach dóbr kościelnych, zgromadzono je w różnych archiwach i bibliotekach. Liczne rękopisy z terenu Śląska zostały już opisane inne czekają jeszcze na analizę. W średniowiecznej liturgii korzystano z wielu ksiąg: graduałów, lekcjonarzy, ewangeliarzy, homiliarzy, psałterzy, hymnarzy, antyfonarzy, sermologów, pasjonałów, legendarzy, sakramentarzy, pontyfikałów, rytuałów, agend, martyrologium a pod koniec średniowiecza pierwszych mszałów i brewiarzy. Szczególnie cenne są kodeksy należące do grupy Liber Ordinarius. Zachowane rękopisy stanowią one bardzo bogaty zbiór źródeł do szerokich badań nad średniowieczem, nie tylko nad dziejami średniowiecznej liturgii ale również do badań interdyscyplinarnych. Poszczególne kodeksy, zawarte w nich kalendarze liturgiczne są cennym źródłem do badań historycznych nad liturgią średniowiecza, ewolucją liturgii roku liturgicznego i sakramentów świętych, dziejami kultu świętych, badań porównawczych liturgii poszczególnych ośrodków kościelnych, diecezji i zakonów. Kodeksy te mogą być wykorzystane przez historyków sztuki, do badań paleograficznych, również do badań nad kulturą muzyczną średniowiecza.

EN

From the Middle Ages some manuscripts are preserved from different ecclesiastical centres both in Poland and in Silesia. After the secularizations of the ecclesiastical goods in 19th century they were stored in different archives and libraries. Many of the Silesian manuscripts have been already described but others and are still waiting for further analysis. In the medieval liturgy they were in use many books: Graduals, Lectionaries, Gospel Books, the collections of homilies, Sacramentaries, Pontificals, Rituals, Martyrologies, Passionals, etc., and at the and of this period also the Missals and Breviaries. The most precious are the codes included among the sets of Liber Ordinaries. The manuscripts preserved make a rich collection of the sources for a wider research on the Middle Ages. The individual codes with the calendars can be used as a basis of the research on the medieval liturgy, on the evolution of the liturgical year and of the sacraments. They can shed a new light on the history of the veneration of the saint and form a starting point of the comparative analysis between different centres of the ecclesiastical life. Those codes include also very interesting material for the historians of art, of paleography and of music.

5

Liturgia wielkopiątkowa u Bożogrobców

84%

Piwoński H.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1981

|

vol. 43

269-280

EN

-

6

Dyplomy pergaminowe zakonu bożogrobców w zbiorach archiwów państwowych w Polsce

84%

Skrzyniarz R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1996

|

vol. 65

401-423

EN

-

DE

Der Verfasser untersucht in seinem Artikel über die Pergamindiplome des Ordens vom Heiligen Grab in Miechów 499 Dokumente aus den Sammlungen staatlicher Archive in Warschau und in Krakau. Diese Dokumente gliedert er in zwei Gruppen: 1. Pergamindokumente über den Konvent von Miechów; hierzu gehören die den gesamten Orden und das Kloster in Miechów, seinen Besitz und die damit verbundenen Streitsachen, Privilegien und das religiöse Leben betreffen-den Dokumente. 2. Diplome über die Filialkonvente, Pfarreien und Spitalniederlassungen. Trotz der zahlenmäßig nur wenig erhalten gebliebenen Dokumente verfügen wir hier über ein inhaltlich reichhaltiges Quellenmaterial, das den gesamten Orden, das Kloster in Miechów und seine materiellen Besitztümer, die Filialkonvente sowie die Pfarr- und Spitalkirchen betrifft.

7

Gościeradów w dokumencie Monachusa dla bożogrobców miechowskich z 1198 roku

84%

Skrzyniarz R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1999

|

vol. 71

399-405

DE

Mit dem im Dokument von Monachus für den Orden vom Heiligen Grab mit Sitz in Miechów aus dem Jahre 1198 erwähnten Ort Gosciradic ist wahrscheinlich das auf dem östlichen W eichselufer gelegene Gościeradów gemeint. Dies war ein alter Siedlungsort auf der Handelsstraße nach Ruthenien und Litauen. Trotz fehlender Quellen vom 13. Jahrhundert bis zum Jahre 1391 ist es nicht ausgeschlossen, daß Gościeradów zeitweise im Besitz des Ordens vom Heiligen Grab mit Sitz in Miechów war, der dann aus wirtschaftspolitischen Gründen gezwungen waren, Gościeradów zu verkaufen oder gegen einen anderen Ort einzutauschen, der an einer für die Verwaltung des Klosterbesitzes günstigeren Stelle gelegenen war.

PL

-

8

Materiały do dziejów bożogrobców w archiwum parafialnym w Miechowie

67%

Dębowska M., Skrzyniarz R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2006

|

vol. 86

83-106

DE

Das erste Kloster der regulären Domherren vom Heiligen Grab auf polnischem Boden wurde 1163 in Miechów von Jaksa von Michów gestiftet. Der Miechower Konvent erhielt in kurzer Zeit zahlreiche Schenkungen und Privilegien von Magnaten, Herrschern und Bischöfen. Vom Ende des 12. bis zur Mitte des 15. Jahrhunderts erweiterte sich der territoriale Umfang der pastoralen und karitativen Tätigkeit der Ritter vom Heiligen Grab. Die bereits existierenden sowie die neu gestifteten Kirchen und Spitäler wurden dem Kloster Miechów mit ewigem Patronatsrecht übereignet. Auf dem Generalkapitel im Jahre 1585 wurden auf Antrag des Kommendatarpräpositen Kardinal Andrzej Batory vier Provinzen auf polnischem Boden gegründet, die 1587 bestätigt wurden. Dabei handelte es sich um die kleinpolnische, die masowische, die ruthenische und die großpolnische Provinz. An ihrer Spitze stand jeweils ein Provinzial, dem die Ordensleute aus den zu ihr gehörenden Niederlassungen unterstellt waren. Der Miechower Konvent wurde 1819 aufgelöst, was das Erlöschen des Ordens zur Folge hatte. Die Anfänge des Klosterarchivs der Ritter vom Heiligen Grab in Miechów sind noch Ende des 12. Jahrhunders zu suchen. Darin wurden Dokumente gesammelt und aufbewahrt, die die Echtheit der erhaltenen, gekauften oder eingetauschten Güter beglaubigten. Diese Dokumente wurden in entsprechenden Truhen in der Schatzkammer abgelegt und aufbewahrt, die eine Bibliothek, das Archiv sowie wertvollere Gegenstände enthielt, welche nicht mehr im liturgischen Gebrauch waren. Der Handschrift „Miechoviensis coenobii index” zufolge befanden sich die Archivalien in 45 Truhen (scatulae). Jede dieser „Schatullen” enthielt Dokumente, die die einzelnen Landgüter und Pfarrbenefi zien betrafen, sowie Dokmente allgemeinen Charakters (litterae libertatum, litterae patriarchae, regales, papales). Es fehlen lediglich die Inventarverzeichnisse der Truhen 1, 8, 9 und 10. Im Archiv wurde keine chronologische Ordnung gewahrt, so dass viele Dokumente in die falschen Truhen geraten sind, während andere wie folgt erwähnt wurden: „Es gibt noch viele weitere Dokumente”. Das 925 Dokumente erwähnende Verzeichnis umfasste die Archivalien bis 1618. In der Zeit von Samuel Nakielski (1584-1652) wurde das Archiv in 26 Truhen geordnet, in denen die Dokumente chronologisch geordnet wurden, jeweils mit Nennung des Ausstellungsjahrs, einer kurzen Inhaltsangabe und laufender Nummer. Die Einteilung in die verschiedenen Abteilungen war klar und übersichtlich. Unterschieden wurden die Dokumente allgemeinen Inhalts, und die Abteilungen über Landgüter und Zweigniederlassungen wurden unter Berücksichtigung der Unterscheidung zwischen Ordens- und Kommendatargütern nach Provinzen gruppiert. Das neue Verzeichnis umfasste 1397 Dokumente, die bis 1649 ausgestellt wurden. Nach Nakielskis Tod im Jahre 1652 wurde die Pfl icht vernachlässigt, die entstandenen neuen Dokumente ebenfalls zu verzeichnen. Nach der Kassation des Miechower Konvents im Jahre 1819 wurden aus dem Archiv der Ritter vom Heiligen Grab in Miechów über viertausend Archiveinheiten fortgeschafft. Bis heute sind nur wenige Dokumente und Akten über die Domherren vom Heiligen Grab in Polen erhalten geblieben. Sie befi nden sich in staatlichen und Diözesanarchiven auf dem Territorium von ganz Polen. Der beigefügte Katalog umfasst die erhaltenen Dokumente aus dem Pfarrarchiv in Miechów.

9

O początkach kościoła i parafii w Tuligłowach. Przyczynek do historii struktur Kościoła łacińskiego w diecezji przemyskiej

67%

Wolski M.

Roczniki Historyczne

|

2017

|

vol. 83

PL

Początki i rozwój organizacji Kościoła katolickiego na Rusi są słabo rozpoznane, a wymagają studiów nad poszczególnymi parafiami. Artykuł dotyczy kościoła we wsi Tuligłowy, uważanego za jeden najstarszych w diecezji przemyskiej. Powstał on faktycznie w drugiej połowie XV w., prawie sto lat później niż dotąd sądzono. Następnie przejęli go, korzystając ze sfałszowanych dokumentów, bożogrobcy z Miechowa. The beginnings and development of the organisation of the Catholic Church in Rus’ have not been satisfactorily researched and require detailed studies on individual parishes. The paper deals with the church in the village of Tuligłowy, regarded as one of the oldest churches in the diocese of Przemyśl. Actually, it was founded in the second half of the 15th century, almost a hundred years later than believed so far. Then the Order of the Holy Sepulchre from Miechów took it over, using fake documents.

10

Teksty Oficjum Sacrosancti Sepulchri Hierosolymitani u Bożogrobców Miechowskich i w Proprium Poloniae: (w 150-lecie kasaty prepozytury miechowskiej))

67%

Kopeć J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1970

|

vol. 20

179-194

EN

-

11

Liturgia wielkoczwartkowa u Bożogrobców

67%

Piwoński H.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1977

|

vol. 35

215-230

EN

-

12

Zabytkowe paramenty z bazyliki Grobu Bożego w Miechowie

67%

Śniegulska-Gomuła M.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2003

|

vol. 80

281-329

DE

Das im Katalog präsentierte historische Material umfaßt die in der Schatzkammer der Basilika zum Heiligen Grab in Miechów aufbewahrten Gewebestoffe und Stickereien. Die frühesten, in der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts entstandenen Objekte bilden italienische Gewebegeschorene und umrandete Samtstoffe mit Pflanzen-mustern. Den eigentlichen Grundstock bilden die vorwiegend französischen Gewebe aus dem 18. Jahrhundert, unter denen sich Atlasstoffe, Ripse und Brokatstoffe befinden. Nur einige wenige Gewebe sind orientalischer Herkunft, und es gibt auch einige Stoffe, deren Herkunft unmöglich festgestellt werden kann. Das präsentierte Ensemble historischer liturgischer Gewänder steht im Zusammenhang mit dem Orden der Kanoniker der Wächter vom Heiligen Grab, der seit dem 12. Jahrhundert in den polnischen Gebieten präsent war. Da es sich bei allen präsentierten historischen Stoffen um liturgische Gewänder handelt, wurden im einführenden Text kurz ihre Arten, die Entwicklung ihrer Formen und die liturgischen Farben besprochen. Die historischen Objekte aus der Schatzkammer von Miech6w sind bisher nicht für Forschungen zur Geschichte künstlerischer Gewebestoffe genutzt worden. Die im Katalog präsentierten historischen Textilobjekte, die je nach den liturgischen Bedürfnissen und der Geste ihrer Spender zufällig zusammengetragen wurden, ergänzen einander in ihrer chronologischen Aufeinanderfolge. Dadurch bilden sie eine Sammlung mit einer gewissen historischen Kontinuität und präsentieren trotz all ihrer Mängel den Prozeß der Entwicklung der Seidenweberei, ihrer Technologie und der Herausbildung der Typen der Textilornamentik.

13

Początki archiwum zakonnego bożogrobców w Miechowie

67%

Skrzyniarz R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1999

|

vol. 71

407-412

DE

Das Diplom von Patriarch Monachus aus dem Jahre 1198 für den Orden vom Heiligen Grab in Polen und das angefertigte Album patriarchale kennzeichnen den Beginn des Archivs des Ordens vom Heiligen Grab mit Sitz in Miechów. Dieses Archiv umfaßte alle Angelegenheiten des Ordens seit seiner Ankunft in Polen bis hin zur Kassation des Klosters im Jahre 1819. Man kann annehmen, daß das Jahr 1198 das Geburtsdatum des Archivs des Ordens vom Heiligen Grab mit Sitz in Miech6w darstellt. Der Orden vom Heiligen Grab führte sein Archiv sorgfältig durch die Jahrhunderte fort. Nach der Kassation des Klosters wurde es liquidiert und fast völlig vernichtet.

PL

-

14

Księgozbiór bożogrobców miechowskich w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie

67%

Truskolaska E.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2004

|

vol. 81

353-369

15

Archiwalia poklasztorne, urzędowe, kasacyjne i pokasacyjne w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie (klasztory powstałe i/lub skasowane przed 1850 r.)

34%

Mizerka J.

Hereditas Monasteriorium

|

2015

|

vol. 6

163-236

EN

The article examines an inventory of monastic records kept in the Archdiocesan Archives in Gniezno. It covers archive documents from the Monastic Records section as well as archival units spread across various fonds in the archives. The Monastic Records section was established in the 1970s following a separation of monastic records from the Archives of the Metropolitan Chapter fonds. The section also encompasses archive documents from the Monastery of the Norbertine Sisters in Strzelno, which were transferred from Strzelno to Gniezno on Cardinal Stefan Wyszyński’s orders in 1961. The remaining part of the inventory is made up primarily of records from the period of dissolutions in the 18th and 19th centuries kept in the Archives of the Metropolitan Chapter fonds as well as records of the various parishes. The whole collection of archive documents is very rich and varied in terms of its contents, and concerns religious orders established in the Archdiocese of Gniezno before the 1850s.

Refine search results

Portret Jakuba Radlińskiego prepozyta generalnego miechowskiego - pisarza i bibliofila

Rękopisy bożogrobców nyskich (śląskich) z ostatniej ćwierci XVII wieku

Sesja historyczna "Bożogrobcy miechowscy"

Rękopisy liturgiczne źródłem do badań historycznych

Liturgia wielkopiątkowa u Bożogrobców

Dyplomy pergaminowe zakonu bożogrobców w zbiorach archiwów państwowych w Polsce

Gościeradów w dokumencie Monachusa dla bożogrobców miechowskich z 1198 roku

Materiały do dziejów bożogrobców w archiwum parafialnym w Miechowie

O początkach kościoła i parafii w Tuligłowach. Przyczynek do historii struktur Kościoła łacińskiego w diecezji przemyskiej

Teksty Oficjum Sacrosancti Sepulchri Hierosolymitani u Bożogrobców Miechowskich i w Proprium Poloniae: (w 150-lecie kasaty prepozytury miechowskiej))

Liturgia wielkoczwartkowa u Bożogrobców

Zabytkowe paramenty z bazyliki Grobu Bożego w Miechowie

Początki archiwum zakonnego bożogrobców w Miechowie

Księgozbiór bożogrobców miechowskich w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie

Archiwalia poklasztorne, urzędowe, kasacyjne i pokasacyjne w zasobie Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie (klasztory powstałe i/lub skasowane przed 1850 r.)