Search results

1

Gemma Augustea and the Roman Stoicism

100%

Burliga B.

Studia Elbląskie

|

2013

|

vol. 14

401-427

EN

The article is devoted to the problem of so-called Roman Stoicism - the final stage in the development of Stoic philosophy and school. The starting point is the scene of the crowning of Octavian Augustus by the goddess Oikumene on the so-called Gemma Augustea, a beautiful cameo that dates from the early reign of Emperor Tiberius. The presence of the figure of Oikumene there is puzzling because, as is well known, the term was used in Hellenistic philosophy (Stoic and Cynic) to denote the inhabited world. The fact that the figure of Oikumene was included in the imperial programme of Emperor Augustus shows that the Romans gave the concept a different meaning: in their understanding, Oikumene now meant the Roman world stricto sensu. It was a symbolic way of expressing Roman rule over the world. Thus, the figure of Oikumene on the gemma is evidence that the Romans did not passively repeat Stoic teaching, but used some of its elements to describe their rule over the world. More importantly, the very fact of having such a vast empire defined, as it were, the nature of Roman Stoicism in passing.

2

Roman Engraved Gems in the National Archaeological Museum in Lisbon

72%

Cravinho G.

Studies in Ancient Art and Civilization

|

2017

|

vol. 21

173-145

EN

The article presents the collection of Roman engraved gems in the National Museum of Archaeology, in Lisbon. Although a small cabinet, it contains a wide variety of themes and motifs. Among the intaglios, the nicolos deserve to be especially highlighted for their quantity when compared with the others, thus strenghtening the evidence for the existence of a regional quartz industry in the city of Ammaia, which particularly specialized in the manufacture of nicolo gemstones. The themes match those existing throughout the Empire, but some items deserve special attention: Eros removing a thorn from a lion’s paw (no. 3); three Satyrs performing a sacrifice (no. 1); the wounded warrior (no. 31); the ‘prodigy scene’ (no. 36); Faustulus, the Capitoline Wolf and the twins (no. 37); a possible portrait of Cleopatra (no. 42); the Jewish symbols (no. 70) and the magical amulet (no. 72).

3

The Lost Cameo, the Vanished Statue of the Emperor and Constantine as a New Alexander

72%

Grotowski P. Ł.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 84

141-178

PL

Celem niniejszego artykułu jest reinterpretacja znaczenia zaginionego posągu Konstantyna z noszącego jego imię Forum w Konstantynopolu w świetle ikonografii cesarza na kamei z katedry w Kamieniu Pomorskim. Choć gemma ta zaginęła podczas ostatniej wojny, jej wygląd jest nam znany dzięki archiwalnym fotografiom i gipsowemu odlewowi przechowywanemu na Uniwersytecie w Getyndze. Na ich podstawie Gerda Bruns podjęła próbę połączenia wyobrażenia na klejnocie z rzeźbą cesarza na porfirowej kolumnie w Nowym Rzymie, a zaproponowana przez nią identyfikacja spotkała się z życzliwym przyjęciem w środowisku naukowym. W ostatnich latach można zaobserwować wzrastającą popularność owej interpretacji wśród badaczy, którzy jednak powstrzymują się w swoich pracach przed określeniem treści niesionych przez taką rekonstrukcję formy posągu. Autor artykułu stara się wykazać, że Konstantyn celowo sięgnął po ikonograficzny typ Aleksandra-ktistesa jako wzór dla własnego przedstawienia, czyniąc tym samym aluzję do swojego wielkiego poprzednika, a zarazem fundatora wielu miast noszących jego własne imię. Ikonografia posągu wpisała się tym samym w szerszy program uroczystości z okazji dedykacji Konstantynopola, w trakcie których rozliczne odniesienia do Aleksandra odgrywały istotną rolę. Proponowane nowe odczytanie przekazu niesionego przez posąg, lokalizujące jego znaczenie w ramach propagandy politycznej, znacznie lepiej pasuje do realiów epoki, a w szczególności do stosunku władcy wobec chrześcijaństwa, niż tradycyjne interpretacje wyobrażenia jako Heliosa lub Apollina, wprowadzające trudną do wytłumaczenia niespójność w postawie Konstantyna wobec nowej religii. Owa kłopotliwa kwestia, z którą borykały się już dociekliwe umysły średniowiecznych mieszkańców Konstantynopola, staje się nieistotną w momencie, gdy poprawnie zinterpretujemy pomnik na Forum wyłącznie w jego politycznym i propagandowym kontekście.

EN

The aim of this paper is to propose a reinterpretation of the meaning of the lost colossus of Constantine the Great from the Forum of his name in Constantinople, in the light of the iconography of the emperor on the cameo from the cathedral in the Pomeranian town of Cammin. Although the gem was lost during the last war, it is known to us thanks to archival photographs and the plaster cast housed at Göttingen University. On this basis, Gerda Bruns associated the jewel with the statue of Constantine on the porphyry column in the New Rome, and her identification has since been widely accepted by the scholarly milieu. In recent years one has been able to observe growing popularity of this interpretation among researchers, who however refrain in their studies from pointing to the consequences of such a reconstruction of the statue’s form. The author of this paper points out that Constantine purposefully chose the iconographical type of Alexander-ktistes as a model for his own representation in order to allude to his great predecessor and the founder of a number of cities which bore his name. The iconography of the statue became then a part of the programme of the celebrations arranged on the occasion of the dedication of Constantinople, in which numerous references to Alexander played the key role. This new understanding of the colossus, placing its significance within the frames of political propaganda, better matches the actual historical circumstances and the ruler’s attitude towards Christendom than traditional interpretations which recognised the statue as Helios or Apollo, and thus introduced an incoherence - difficult to explain - in Constantine’s attitude towards the new religion. This cumbersome question, which baffled the inquisitive minds already in the Constantinople of the Byzantine era, will be considered unsubstantial if we correctly interpret the monument on the Forum solely in the political and propagandistic context.

Refine search results

1 Studia Elbląskie

1 Studies in Ancient Art and Civilization

1 Vox Patrum

1 Burliga B.

1 Cravinho G.

1 Grotowski P. Ł.

1 2022

1 2017

1 2013

Gemma Augustea and the Roman Stoicism

Roman Engraved Gems in the National Archaeological Museum in Lisbon

The Lost Cameo, the Vanished Statue of the Emperor and Constantine as a New Alexander