Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  chrzestny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The Criteria Stipulated in Canon 874 § 1, 1º-2º of the Code of Canon Law and the Validity of Taking on the Munus of Sponsor

100%
Jakubiak T.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2020
|
vol. 30
|
issue 1
191-207
EN
Conditions stipulated by the supreme legislator in CIC c. 874 § 1, 1º-2º which must be met by a person in order to be permitted to take on the office of sponsor include: 1) being designated by the one to be baptized, by the parents or the person who takes their place, or in their absence by the pastor or minister, 2) having the aptitude to perform the tasks of sponsor; 3) having the intention of fulfilling this function; 4) having completed the sixteenth year of age, unless the diocesan bishop has established another age, or the pastor or minister has granted an exception for a just cause. Neither the doctrine nor the discipline of the Latin Church explicitly specify whether failure to comply with these requirements affects the validity of taking on the munus of sponsor, or whether they are only related to its liceity. In view of the absence of such explicit provisions, the author has endeavored to address this concern.
PL
Kryteria określone w kan. 874 § 1, 1º-2º Kodeksu Prawa Kanonicznego a ważność przyjęcia munus chrzestnego Wśród warunków jakie najwyższy ustawodawca przepisuje w kan. 874 § 1, 1º-2º KPK/83, jakie musi spełniać osoba przed dopuszczeniem do munus chrzestnego są między innymi: 1) wyznaczenie przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, 2) posiadanie wymaganych do tego kwalifikacji, 3) posiadanie intencji pełnienia zadania chrzestnego, 4) ukończenie szesnastu lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku. Zarówno doktryna i dyscyplina Kościoła łacińskiego w sposób jednoznaczny nie określają, czy nieprzestrzeganie wymienionych wymagań wpływa na nieważność przyjęcia munus chrzestnego, czy też wyłącznie na niegodziwość. Biorąc pod uwagę ten brak, autor niniejszego artykułu postawił sobie za cel udzielenie odpowiedzi na tę wątpliwość.
2
Publication available in full text mode
Content available

Zdatność do przyjęcia urzędu chrzestnego w Kościele łacińskim

100%
JAKUBIAK T.
Prawo Kanoniczne
|
2017
|
vol. 60
|
issue 2
53-69
EN
The mission of godfather is an ecclesial office (ecclesiale officium) and as such may be entrusted to one who is fit, that is possess required qualities (see can. 149§1 CIC). Conditions to be met by candidates for godparents so they can be admitted to this ecclesiastical officium, were included in the can. 874§1 CIC. Establishing criteria that should be followed when choosing godparents, the legislator is trying to protect against unwise or even fictional entrusting the office to a person who is not able to fulfill the tasks incumbent on the godparents at the moment of baptism and in the future. In connection with the emerging doubts about the implementation of the standard saved in the can. 874§1CIC, author decided to herein bring its interpretation. This is all the more useful since the complexity of life situations poses difficulties to pastors when deciding on admitting or not admitting people to take the office of godparent. Admitting a person to undertake the task godfather is not only dependent on its suitability. Restrictions may be the result of other rules regulating the life of the Latin Church, which are also quoted by the author.
PL
Misja chrzestnego jest urzędem eklezjalnym (ecclesiale officium) i jako taki może zostać powierzony temu, kto jest do tego zdatny – czyli posiada wymagane prawem przymioty (por. kan. 149§1 KPK). Warunki, jakie muszą spełnić kandydaci na chrzestnych, aby mogli zostać dopuszczeni do spełniania tego kościelnego officium, zostały zawarte w kan. 874§1KPK. Ustawodawca ustanawiając kryteria, jakimi należy się kierować przy wyborze chrzestnych – a które to w dzisiejszych zlaicyzowanych społeczeństwach, trzeba jasno to powiedzieć, nie są wcale takie łatwe do spełnienia – stara się zabezpieczyć przed nieroztropnym, lub wręcz fikcyjnym powierzaniem urzędu chrzestnego osobie, która nie jest w stanie wypełnić zadań spoczywających na chrzestnych w chwili chrztu i w przyszłości. W związku z pojawiającymi się wątpliwościami dotyczącymi realizacji normy zapisanej w kan. 874§1KPK, autor artykułu postanowił w niniejszym tekście przybliżyć jej interpretację. Jest to tym bardziej przydatne, gdyż stopień skomplikowania sytuacji życiowych nastręcza duszpasterzom trudności przy podejmowaniu decyzji o dopuszczaniu bądź nie dopuszczeniu osób do podjęcia przez nich urzędu chrzestnego. Dopuszczenie osoby do przyjęcia zadania chrzestnego nie jest jedynie uzależnione od jej zdatności. Ograniczenia mogą być wynikiem innych norm regulujących życie Kościoła łacińskiego, które również zostały przywołane przez autora.  
3
Publication available in full text mode
Content available

Full Communion with the Catholic Church and the Validity of Taking on the Munus of Sponsor

80%
Jakubiak T.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2021
|
vol. 31
|
issue 1
163-179
EN
One of the conditions to be satisfied by a candidate to the office of sponsor in order to be admitted to perform this task is being fully in the communion of the Catholic Church. This requirement is stipulated in c. 874 §1 n. 3 CIC as follows: “To be permitted to take on the function of sponsor a person must be a Catholic who has been confirmed and has already received the most holy sacrament of the Eucharist and who leads a life of faith in keeping with the function to be taken on”. As the legislator has not provided either the entire norm stipulated in c. 874 §1 CIC or any of its individual elements with an invalidating or disqualifying clause, the question is what consequences are entailed for the validity of taking on the function of sponsor by failure to comply with the criteria laid down in c. 874 §1 n. 3 CIC. As this issue has not been directly discussed in the literature, in this article the author endeavours to address this concern.
PL
  Pełna komunia z Kościołem katolickim a ważność przyjęcia munus chrzestnego Jednym z warunków, jaki musi spełnić kandydat na chrzestnego, by móc zostać dopuszczonym do przyjęcia tego zadania, jest trwanie w pełnej komunii z Kościołem katolickim. Wymaganie to zapisane zostało w kanonie 874 §1 n. 3 CIC następującymi słowami: „do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić”. Ponieważ ustawodawca nie opatrzył klauzulą unieważniającą czy też uniezdalniającą całej normy zapisanej w kan. 874 §1 CIC, lub też poszczególnych jej elementów, nasuwa się zatem pytanie o to, jakie są dla ważności przyjęcia funkcji chrzestnego konsekwencje nieprzestrzegania kryteriów zapisanych w kan. 874 §1 n. 3 CIC. Biorąc pod uwagę, że w literaturze zagadnienie to bezpośrednio nie zostało dotychczas podjęte, autor w artykule udziela odpowiedzi na tę wątpliwość.
4
Publication available in full text mode
Content available

Katolik jako świadek sakramentu chrztu św.

80%
Trojanowski B.
Kościół i Prawo
|
2021
|
vol. 10 (23)
|
issue 1
89-105
EN
During the administration of baptism, the Church requires that at least one godparent/sponsor be present. However, in some cases this may not be possible, so at least one credible witness should act in their place. Such a witness can a non-Catholic from a non-Catholic church community but also a Catholic who will not formally act as a godfather. The presence of such a witness may prove necessary at a later time when there is a need to testify that the baptised actually received the sacrament. However, both the absence of a godfather and a witness are not obstacles to the administration of the sacrament.
PL
Podczas udzielania sakramentu chrztu św. Kościół wymaga obecności przynajmniej jednego chrzestnego. Jednak w pewnych sytuacjach może nie być takiej możliwości, dlatego wtedy należy zatroszczyć się o przynajmniej jednego wiarygodnego świadka. Takim świadkiem może być nie tylko niekatolik ze wspólnoty kościelnej niekatolickiej, ale również katolik, który nie będzie pełnił zadania chrzestnego. Obecność takiego świadka może okazać się bardzo potrzebna w późniejszym czasie tak, aby można było udowodnić fakt przyjęcia sakramentu chrztu św., gdy będzie taka konieczność. Jednakże zarówno brak chrzestnego, jak i brak świadka chrztu, nie może stanowić przeszkody do udzielenia tego sakramentu.
5
Publication available in full text mode
Content available

Przysposobienie ze wskazaniem: ocena z perspektywy katolickiej i luterańskiej

71%
Kroczek P.
Studia Oecumenica
|
2016
|
vol. 16
467-481
EN
The Sejm’s Commission of Social Politics and Family introduced a project of the law that pioneers a new type of adoption to the Polish law called “recommended adoption”. Generally speaking, the adoption in question allows the parents to point out the adopters. The parents’ choice is, without prejudice to the other provisions, binding for the court. The paper’s aim is to analyze the new legal institution in terms of theology and law of the Roman Catholic Church and the Evangelical Church of the Augsburg Confession in Poland. The conclusion is that the proposed law is coherent with the teaching and legal discipline of the Churches. But there is still space for de lege ferenda postulate, that the bill’s list of candidates for the adopters should be extended to include the sponsors. The sponsors seem to be very suitable candidates for adopters. First, because the parents themselves pointed out the sponsors, and secondly, because both the Catholic and the Lutheran legal regulations demand a lot from sponsors with the result that they already are well evaluated and carefully selected persons.
PL
Sejmowa Komisja Polityki Społecznej i Rodziny zgłosiła projekt ustawy, który wprowadza nowy typ przysposobienia do polskiego prawa – „przysposobienie ze wskazaniem”. Ogólnie mówiąc, ten rodzaj przysposobienia pozwala rodzicom na wskazanie przysposabiających. Wybór rodziców jest, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej, wiążący dla sądu. Celem artykułu jest analiza tej nowej instytucji prawnej w perspektywie teologii i prawa Kościoła rzymskokatolickiego i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej. Wniosek jest taki, że proponowana ustawa jest zgodna z nauką i dyscypliną prawną obu tych Kościołów. Należy zauważyć, że jest miejsce na postulat de lege ferenda, aby lista kandydatów na przysposabiających była rozszerzona i zawierała także rodziców chrzestnych. Rodzice chrzestni bowiem wydają się być bardzo odpowiednimi kandydatami na przysposabiających. Po pierwsze, to rodzice biologiczni dziecka samodzielnie wskazują rodziców chrzestnych, a po drugie, zarówno katolickie, jak luterańskie regulacje prawne stawiają przed chrzestnymi wysokie wymagania, w wyniku czego są oni dobrze ocenionymi i starannie wybranymi osobami.
6
Publication available in full text mode
Content available

Zawieszenie funkcji chrzestnych i świadków bierzmowania w Kościele włoskim

71%
Lewandowski P.
Teologia i Moralność
|
2022
|
vol. 17
|
issue 2(32)
261-272
EN
The aim of this article is to present the current state of the synod's work on synodality and the analogies that exist between the reflections undertaken during the synod and the implementation of the achievements of the Second Vatican Council in the life of the universal Church and the local Churches. Therefore, an analysis of Cardinal Ratzinger's texts written in the era of post-conciliar change is undertaken. One of the central themes of both the 1960s and modern times is the issue of freedom and the democratisation of Church life. This leads to discussions related to the understanding of the opening of the Catholic Church to the world through universal brotherhood, the democratisation of the notion of the 'People of God' placed in opposition to the hierarchical structure of the Church, changes related to the understanding of hierarchy and offices in the Church.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie bieżącego stanu prac synodu o synodalności oraz analogii, jakie zachodzą między podjętą w jego trakcie refleksją a implementacją dorobku Soboru Watykańskiego II w życie Kościoła powszechnego i Kościołów lokalnych. W związku z tym podjęto analizę tekstów kardynała Ratzingera pisanych w dobie przemian posoborowych. Jednym z tematów centralnych zarówno lat 60. XX wieku, jak i czasów współczesnych jest zagadnienie wolności i demokratyzacji życia Kościoła. Prowadzi to do dyskusji związanych z rozumieniem otwarcia się Kościoła katolickiego na świat poprzez powszechne braterstwo, demokratyzację pojęcia „Ludu Bożego”, stawianego w opozycji do struktury hierarchicznej Kościoła, zmiany związane z rozumieniem hierarchiczności i urzędów w Kościele.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.