Search results

1

ODPOWIEDZIALNOŚĆ III RP ZA SZKODY WYRZĄDZONE PRZEZ WŁADZE PUBLICZNE W LATACH 1944-1989

100%

Łączkowski W.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2012

|

vol. 74

|

issue 3

105-110

EN

Pursuant to the principle that the perpetrator or his legal successor is liable for the damage caused, The Third Republic of Poland shall not be held liable for the damage resulting from the actions taken by public authorities that functioned in the territory of Poland in the political regime of 1944-1989. Those authorities, in all fundamental matters, did not act independently, but merely implemented the decisions, also the damaging ones, that had been made by the Soviet Union. And yet, it is highly unlikely that the Russian Federation (the legal successor of the USSR) will ever recognise any claims for damages or compensation for the damage caused. Consequently, other possibilities must be considered. What seems possible and recommended is assistance offered to the harmed citizens, although such assistance is not provided by the law but is rooted in the principles of ethic and depends on the financial capability of the State involved. Solutions similar to those provided in the Civil Code should be resorted to only in situations where the state of unjust enrichment continues to be enjoyed by today’s public authorities, or individuals who acquired unlawful gains in bad faith, at the cost of others. The deliberations presented in the paper apply to the internal situation in the state only since the fact that in the analysed period Poland was not a sovereign state will not, any longer, have any practical consequences for international relations. Further, the subject matter of this paper does not concern compensation due to the Church and religious denominations, which is part of a much more broadly understood area pertaining to the financing of Churches.

PL

Zgodnie z zasadą, że za szkodę odpowiada jej sprawca lub następca prawny, III RP nie powinna ponosić odpowiedzialności za krzywdy wyrządzone z powodów ustrojowo-politycznych przez władze publiczne funkcjonujące na obszarze Polski w latach 1944-1989. Władze te w zasadniczych sprawach były niesamodzielne, będąc jedynie wykonawcami decyzji kierownictwa ZSRR – dotyczy to również szkód, o których mowa w artykule. Skoro jednak jest mało prawdopodobne, aby Federacja Rosyjska (następca prawny ZSRR) uznała jakiekolwiek roszczenia odszkodowawcze, należy poszukiwać innych rozwiązań. Możliwa, a nawet wskazana, jest pomoc poszkodowanym, ale nie na gruncie prawa do odszkodowania, lecz w oparciu o przesłanki etyczne i z uwzględnieniem możliwości finansowych Państwa. Jedynie w sytuacjach utrzymujących stan bezpodstawnego wzbogacenia dzisiejszych władz publicznych lub osób, które wzbogaciły się w złej wierze kosztem pokrzywdzonych, należałoby uwzględniać roszczenia prawowitych właścicieli, korzystając z rozwiązań podobnych do tych, które określone są w Kodeksie cywilnym. Rozważania zawarte w artykule odnoszą się jedynie do stosunków wewnętrznych, w stosunkach międzynarodowych bowiem brak suwerenności Polski w tamtym okresie nie może już wywoływać żadnych skutków praktycznych. Ponadto artykuł nie dotyczy odszkodowań należnych Kościołom i związkom wyznaniowym. Jest to problematyka, którą należy połączyć z szerszą sprawą finansowania Kościołów.

2

Charakter prawny interwencji ubocznej ubezpieczyciela w sprawie o odszkodowanie z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC wszczętej przeciwko ubezpieczonemu posiadaczowi pojazdu mechanicznego.

89%

Mucha J.

Prawo Asekuracyjne

|

2014

|

vol. 1(78)

33-46

EN

Provided for in art. 20 item 2 of the Act on Compulsory Insurance, the Insurance Guarantee Fund and the Polish Motor Insurers' Bureau, the institution of bringing the insurer in a third party action in the compensation proceedings against the insured enables the insurance company to participate in the ongoing proceedings, even if the victim does not claim compensation directly from the insurer. The question whether the secondary intervention notified by the insurer is an intrinsic or ordinary intervention is not only a problem of theoretical nature, but also a source of important and far-reaching practical implications, because the insurer's position in the proceedings depends on an appropriate and prior qualification of the secondary intervention. The inability, proven in the article, to extend the claim preclusion of the judgment made between the insured and injured party, manifesting itself in the diversity of the legal relationships between the insured and the victim and the insurer and the victim, as well as in a non-uniform (ordinary) character of a potential participation in the proceedings in the event of suing them by the victim by means of one petition prejudges about the lack of grounds to accept the direct impact of the judgment on the insurer's legal position.

PL

Przewidziana w przepisie art. 20 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych instytucja przypozwania ubezpieczyciela w procesie odszkodowawczym, wszczętym przeciwko ubezpieczonemu, umożliwia zakładowi ubezpieczeń uczestniczenie w toczącym się postępowaniu także wtedy, gdy wolą poszkodowanego nie było dochodzenie roszczenia odszkodowawczego bezpośrednio od niego. Kwestia, czy zgłoszona wówczas przez ubezpieczyciela interwencja uboczna ma charakter interwencji samoistnej czy zwykłej nie jest problemem jedynie teoretycznej natury, lecz stanowi źródło ważkich i daleko idących implikacji praktycznych. Od należytego i uprzedniego zakwalifikowania interwencji ubocznej zgłoszonej przez ubezpieczyciela zależy bowiem jego pozycja w procesie. Dowiedziona w artykule niemożność rozciągnięcia powagi rzeczy osądzonej wyroku zapadłego pomiędzy ubezpieczonym a poszkodowanym, przejawiająca się w różnorodności stosunków prawnych łączących ubezpieczonego z poszkodowanym i ubezpieczyciela z poszkodowanym, jak również w niejednolitym (zwykłym) charakterze potencjalnego współuczestnictwa procesowego w razie pozwania ich przez poszkodowanego jednym pozwem, przesądza o braku podstaw do przyjęcia bezpośredniego wpływu tegoż wyroku na sytuację prawną ubezpieczyciela.

3

Piecemeal Harmonisation Through the Damages Directive? Remarks on What Received Too Little Attention in Relation to Private Enforcement of EU Competition Law

89%

Piszcz A.

Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

|

2015

|

vol. 8(12)

79-98

EN

On 11 June 2013, the European Commission adopted a package of measures to tackle the lack of an efficient and coherent private enforcement system of EU competition law in its Member States. In particular, a draft Damages Directive was proposed in order to meet the need for a sound European approach to private enforcement of EU competition law in damages actions. The Damages Directive was ultimately adopted on 26 November 2014. This paper explores some aspects of private antitrust enforcement which have not received sufficient attention from the EU decision-makers during the long preparatory and legislative works preceding the Directive. The paper discusses also some of the remedies that have not been harmonised, and shows how these ‘gaps’ in harmonisation may limit the Directive’s expected influence on both the thinking and practice of private antitrust enforcement in Europe. It is argued in conclusion that further harmonisation may be needed in order to actually transform private enforcement of EU competition law before national courts.

4

Zalecenie Komisji dotyczące zbiorowego dochodzenia roszczeń (collective redress). W jaki sposób dokonać jego implementacji w Polsce?

71%

Piszcz A.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2014

|

vol. 3

|

issue 4

52-67

PL

W artykule zaprezentowano Zalecenie Komisji dotyczące zbiorowego dochodzenia roszczeń przyjęte 11.06.2013 r. i ogłoszone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 26.07.2013 r. Autorka podejmuje próbę wskazania potencjalnych trudności, jakie może napotkać polski ustawodawca w przypadku implementacji Zalecenia do polskiego systemu prawnego. W szczególności poruszane są kwestie dostosowania polskich przepisów prawa do zasad wynikających z Zalecenia w zakresie podstawowych pojęć, czynnej legitymacji procesowej i dopuszczalności powództw, a także finansowania powództw.

EN

This article presents Commission Recommendation of 11 June 2013 on collective redress mechanisms which was published in the EU Official Journal on 26 July 2013. The article indicates potential difficulties in the case of its implementation into the domestic legal system by the Polish legislature. In particular, it deals with issues of the adjustment of Polish legal provisions to the rules of the Recommendation with respect to basic definitions, legal standing to bring actions and their admissibility, as well as funding.

5

Private enforcement w Niemczech – przegląd orzecznictwa

71%

Motyka-Mojkowski M.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

|

2016

|

vol. 5

|

issue 1

134-147

PL

Niemcy są, oprócz m.in. Anglii i Holandii, jednym z niewielu krajów w Unii Europejskiej, w których praktyczne znaczenie private enforcement stale rośnie. Przejawem tej tendencji jest wzrastająca liczba postępowań sądowych w sprawach typu zarówno follow-on, jak i stand alone. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie najnowszego dorobku orzeczniczego sądów niemieckich w sprawach dotyczących prywatnoprawnego wdrażania reguł konkurencji ze szczególnym uwzględnieniem alternatywnych modeli grupowego dochodzenia roszczeń. Omówione zostaną również zmiany wynikające z konieczności implementacji Dyrektywy 2014/104.

EN

Alongside the United Kingdom and the Netherlands, Germany is among the EU Member States where private enforcement is becoming increasingly important in practice. This tendency shows clearly in the growing number of legal proceedings initiated by plaintiffs in either follow-on or stand-alone cases. The goal of this paper is to present the most recent developments in German jurisprudence concerning private enforcement of competition law. Particular emphasis is paid to alternative models of collective enforcement. The paper also covers key changes introduced into the German legal system upon the implementation of Directive 2014/104.

Refine search results

2 internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny

1 Prawo Asekuracyjne

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

2 Piszcz A.

1 Motyka-Mojkowski M.

1 Mucha J.

1 Łączkowski W.

1 2016

1 2015

2 2014

1 2012

ODPOWIEDZIALNOŚĆ III RP ZA SZKODY WYRZĄDZONE PRZEZ WŁADZE PUBLICZNE W LATACH 1944-1989

Charakter prawny interwencji ubocznej ubezpieczyciela w sprawie o odszkodowanie z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia OC wszczętej przeciwko ubezpieczonemu posiadaczowi pojazdu mechanicznego.

Piecemeal Harmonisation Through the Damages Directive? Remarks on What Received Too Little Attention in Relation to Private Enforcement of EU Competition Law

Zalecenie Komisji dotyczące zbiorowego dochodzenia roszczeń (collective redress). W jaki sposób dokonać jego implementacji w Polsce?

Private enforcement w Niemczech – przegląd orzecznictwa