Search results

1

Visual aspects of speech in patients with cleft lip and palate

100%

Hortis-Dzierzbicka M., Radkowska E., Gonet W.

Logopedia

|

2012

|

vol. 41 EN

125-131

EN

Cleft lip and palate belongs to the most severe developmental defects. Its treatment is longlasting and requires multidisciplinary approach, while its stigmatization in the form of disturbance of facial aesthetics and/or speech disorders often remains forever, despite long and complex surgical treatment, correction of occlusion and laborious speech therapy. The speech of a patient with cleft lip and/or palate (henceforth: cleft lip/palate) reflects the location and extent of the anatomical defect. In cleft palate speech, one can distinguish active and passive compensations of the structural disorders. This article presents a less widely known visual aspect of cleft lip/palate speech production, i.e. compensatory facial movements during speech, as well as dysfunctional activity of the tongue that is inserted between the teeth or even operates outside the oral cavity in the production of anterior sounds in patients with considerable maxillary hypoplasia and occlusal disorders typical of cleft lip/ palate manifested as severe pseudo-progenia.

2

Interdyscyplinarne leczenie rozszczepów wargi i/lub podniebienia – aktualny stan wiedzy

84%

Hortis-Dzierzbicka M.

Logopedia

|

2019

|

vol. 48

|

issue 1

439-446

PL

Rozszczep wargi i/lub podniebienia jest jedną z najczęstszych występujących w populacji ludzkiej wad wrodzonych. Odpowiada bowiem za 65% anomalii rozwojowych twarzoczaszki, a postępowanie terapeutyczne w tej wadzie, ze względu na różnorodność i złożoność problemów, które z niej potencjalnie wynikają, bywa niezwykle trudne. Rozliczne kontrowersje dotyczą zarówno samego postępowania chirurgicznego – pierwotnego i wtórnego – jak i rehabilitacji, która w najprostszym ujęciu dotyczy warunków szczękowo-zgryzowych i mowy. Na przestrzeni ostatniego ćwierćwiecza nastąpiło szczególnie dużo zmian w koncepcji leczenia tej wady. Przedstawia je niniejszy artykuł, podkreślając najistotniejsze nowe tendencje. W odniesieniu do samego leczenia chirurgicznego światową tendencją stało się skracanie terminu pierwotnego chirurgicznego zamknięcia szczeliny rozszczepu podniebienia. Wg obecnych standardów postępowania powinno ono mieć miejsce w pierwszym roku życia dziecka, co ma związek zarówno z rozwojem anestezjologii dziecięcej, jak i z nowoczesnym spojrzeniem na rehabilitację mowy i zgryzu w tej najczęstszej wadzie rozwojowej twarzoczaszki.

EN

Cleft lip and/or palate is one of the most common birth defects in the human population. It is responsible for 65% of craniofacial developmental anomalies, and the therapeutic procedure in this defect, due to the variety and complexity of problems that potentially result from it, can be extremely difficult. Numerous controversies concern both the surgical procedure itself, both primary and secondary, as well as rehabilitation, which in the simplest terms concerns maxillofacial conditions and speech. Over the last quarter of a century, there have been particularly many changes in the concept of treatment of orofacial clefts. This article presents them highlighting the most important new trends. With regard to the surgical treatment itself, the global tendency has been to shorten the date of primary surgical closure of the clefted palate. According to current standards, it should take place in the first year of a child’s life, which is related to both the development of pediatric anesthesiology and a modern view on speech and occlusion rehabilitation in this defect.

3

Wizualne cechy mowy „rozszczepowej”

67%

Hortis-Dzierzbicka M., Radkowska E., Gonet W.

Logopedia

|

2012

|

vol. 41

133-139

PL

Rozszczep wargi i/lub podniebienia jest jedną z najcięższych wad rozwojowych. Jej leczenie jest wieloletnie i wielospecjalistyczne, zaś stygmatyzacja – zaburzenia estetyki twarzy i/lub zaburzenia mowy – często pozostaje na zawsze, mimo długotrwałego i złożonego leczenia chirurgicznego, rehabilitacji zgryzu i żmudnego usprawniania logopedycznego. Mowa pacjenta z rozszczepem wargi i/lub podniebienia jest odbiciem miejsca i rozległości przetrwałego defektu anatomicznego. Dają się w niej wyodrębnić kompensacje czynne i bierne tychże zaburzeń strukturalnych. W obecnej pracy przedstawiamy mało znany, aczkolwiek bardzo znamienny, aspekt wizualny mowy „rozszczepowej” – kompensacyjne współruchy mimiczne twarzy podczas mowy oraz dysfunkcjonalną pracę języka, wstawiającego się międzyzębowo lub wręcz operującego na zewnątrz jamy ustnej przy realizacji głosek przednich, przy typowych dla rozszczepu znacznych zaburzeniach szczękowo-zgryzowych w postaci nasilonej progenii rzekomej.

EN

Cleft lip and palate belongs to the most severe developmental defects. Its treatment is longlasting and requires multidisciplinary approach, while its stigmatization in the form of disturbance of facial aesthetics and/or speech disorders often remains forever, despite long and complex surgical treatment, correction of occlusion and laborious speech therapy. The speech of a patient with cleft lip and/or palate (henceforth: cleft lip/palate) reflects the location and extent of the anatomical defect. In cleft palate speech, one can distinguish active and passive compensations of the structural disorders. This article presents a less widely known visual aspect of cleft lip/palate speech production, i.e. compensatory facial movements during speech, as well as dysfunctional activity of the tongue that is inserted between the teeth or even operates outside the oral cavity in the production of anterior sounds in patients with considerable maxillary hypoplasia and occlusal disorders typical of cleft lip/ palate manifested as severe pseudo-progenia.

4

Terapia logopedyczna mowy rozszczepowej oraz ocena podjętych działań na podstawie studium przypadku obejmującego dziewięć lat życia dziecka

51%

Banaszkiewicz A.

Logopaedica Lodziensia

|

2019

|

issue 3

9-20

EN

Speech therapy of a patient with complete one‑sided cleft lip and palate requires knowledge and skills in the area of speech therapy as well as activity among an interdisciplinary circle of specialists. The main objective of the text is to present the applied program of therapy and selected techniques of speech therapy, enhanced with analysis of difficulties appearing during many years of speech therapy practice connected with school learning and changing the anatomical conditions of the patient. The presented case study involves a 9‑year period, while a 4.5‑year period of therapy is described of a child from the age of 7 to nearly 12 years and her further development to the age of 16. Thanks to the use of verification diagnosis, it is possible to assess the effectiveness of activities undertaken in the area of language development.

PL

Terapia logopedyczna pacjenta z całkowitym jednostronnym rozszczepem wargi i podniebienia wymaga wiedzy i umiejętności z zakresu logopedii oraz działania w interdyscyplinarnym kręgu specjalistów. Głównym celem artykułu jest przedstawienie zastosowanego programu terapeutycznego oraz wybranych technik logopedycznych, wzbogaconych analizą trudności pojawiających się w trakcie wieloletniej pracy logopedycznej, a związanych z nauką w szkole oraz zmieniającymi się warunkami anatomicznymi pacjentki. Prezentowane studium przypadku obejmuje dziewięć lat, przy czym opisany został czteroipółletni okres terapii dziecka w wieku od siedmiu do prawie dwunastu lat oraz jego dalsze losy do szesnastego roku życia. Dzięki zastosowaniu diagnozy weryfikacyjnej możliwe jest ocenienie efektywności podjętych działań z zakresu rozwoju językowego.

Refine search results

3 Logopedia

1 Logopaedica Lodziensia

3 Hortis-Dzierzbicka M.

2 Gonet W.

2 Radkowska E.

1 Banaszkiewicz A.

1 2020

1 2019

2 2012

Visual aspects of speech in patients with cleft lip and palate

Interdyscyplinarne leczenie rozszczepów wargi i/lub podniebienia – aktualny stan wiedzy

Wizualne cechy mowy „rozszczepowej”

Terapia logopedyczna mowy rozszczepowej oraz ocena podjętych działań na podstawie studium przypadku obejmującego dziewięć lat życia dziecka