Search results

1

Czas usiłowania i dokonania kradzieży w sklepie samoobsługowym

100%

Tyburcy T.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2019

|

vol. 51

13-26

EN

If the place where the theft was committed is a supermarket, establishing the precise time of that attempt is often disputed. It depends on the acceptance of a certain theoretical view about the notion of “an attempt.” According to the dominant position adopted in the Polish legal literature, theft is committed at the time of seizing the property, even before approaching the cash register.

2

Status komisji bioetycznych – aspekty administracyjnoprawne

100%

Świątkowski B.

Zeszyty Prawnicze BAS

|

2013

|

issue 4(40)

51-73

EN

The author attempts to determine the legal status of bioethics committees. Based on the analysis of the norms of administrative law, he claims that bioethics committees are public administration authorities whose enactments – under the provisions of the Code of Administrative Procedure – should be considered as administrative decisions.. Moreover, the argument (shared by the doctrine and case law) that if the legislature does not specify the form of settlement of the matter by the authority, the form of an administrative decision should be presumed, speaks in favour of treating committee opinions as administrative decisions. The conditions – defined by the jurisprudence – requisite for recognition of a decision due to its individual and concrete character, are also presented.

3

A quest for consistency in the law of commercial agency. Loss of the right to remuneration in Polish and European law

88%

Sitnik P.

Studia Iuridica

|

2017

|

vol. 71

219-234

EN

In a recent judgment in ERGO Poist’ovňa, a.s. v Alžbeta Barlíková, the Court of Justice of the European Union attempted to clarify the ambit of Article 11 of Council Directive of 18 December 1986 on the coordination of the laws of the Member States relating to self-employed commercial agents, that is the circumstances where a commercial agent’s right to remuneration may be extinguished should a negotiated transaction not be executed between the principal and the client. Notably, the Court held that in the event of even partial non-execution of a negotiated contract between the principal and the third party client, provided it happened due to no fault on the part of the principal, the agent’s right to commission is proportionately extinguished. The paper discusses the judgment in the light of previous CJEU case law and the Polish transposition of the said European standards with a view to finding any potential divergences between the two. The paper notes two problems. First, Polish law, as opposed to Slovak law, does not recognize an automatic termination of an insurance contract in the event of default on the part of the customer. Conversely, whether such an effect eventuates is left to contractual discretion of the parties. Second, Polish courts have been recently willing to substitute unjust enrichment for contractual liability even where, it appears, complainants have valid claims under Article 7614 of the Civil Code.

4

Systemy wynagrodzenia pośredników finansowych - teoria i praktyka

75%

Barembruch A.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2011

|

vol. Zeszyt

|

issue XXV

209-224

EN

Effective motivation of financial intermediaries to maximize the sale of financial products and services and to build lasting relationships with customers is very important for financial institutions and financial intermediation enterprises. Remuneration is a significant element of this motivation. Unfortunately, in recent years, commission was a considerable part of this payment. The commission system of remuneration of financial intermediaries motivated the employees to maximize sales, and provided higher incomes in the short term, but, unfortunately, exposed financial institutions to losses in the long term. The aim of the article is to present selected theoretical and practical aspects of the remuneration of financial intermediaries. A fundamental part of the article is a description of the three most widely used systems of remuneration of financial intermediaries (the pure commission system, the fixed salary system, and the mixed system), together with their advantages and disadvantages, and a presentation of the impact of these systems on various aspects of the activities of financial intermediaries.

PL

Skuteczne motywowanie pośredników finansowych do maksymalizacji sprzedaży produktów i usług finansowych oraz budowania trwałych relacji z klientami ma bardzo duże znaczenie dla instytucji finansowych oraz dla przedsiębiorstw zajmujących się pośrednictwem finansowym. Istotnym elementem tego motywowania jest wynagradzanie. Niestety w ostatnich latach znaczną część tego wynagrodzenia stanowiła prowizja. System wynagradzania pośredników finansowych oparty na prowizji motywował do maksymalizacji sprzedaży, zapewniając wyższe dochody w krótkim okresie, ale narażając niestety instytucje finansowe na straty w perspektywie długookresowej. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych teoretycznych i praktycznych aspektów wynagradzania pośredników finansowych. Zasadniczą częścią artykułu jest charakterystyka trzech najczęściej stosowanych systemów wynagradzania pośredników finansowych (czysta prowizja, stała płaca, system mieszany) wraz z ich zaletami i wadami oraz przedstawienie wpływu tych systemów na różne aspekty działalności pośredników finansowych.

5

Uzasadnione przypuszczenie a uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa

71%

Szymczyk A.

Opolskie Studia Administracyjno-Prawne

|

2017

|

vol. 15

|

issue 1

93-104

EN

The article undertakes to describe the primary differences between the terms like the reasonable supposition of committing a crime, the reasonable suspicion of committing a crime and reasonable elements to the supposition of committing a crime, on the basis of the Polish law of criminal proceedings. The article discusses also the relation to language interpretation of the law, selected legal articles of the Code of Criminal Proceedings and undercover police work. Some examples of using the above-mentioned terms and the consequences related to them, as well as relations between them are pointed out as well.

6

Wpływ prowizji na wartość RRSO na przykładzie pożyczek spłacanych jednorazowo

63%

Prewysz-Kwinto P., Redo M.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów

|

2023

|

issue 193

259-276

EN

The aim of the study was to analyze and assess whether a change in charges causes the same change in the annual percentage rate (APR) level, in the case of short-term and long-term loans and with fee charged in advance and in arrears, regardless of the initial level of the charge. It turns out not to be the case. This is (1) the effect of multiple calculation of charges in the APR for short-term loans (as a result of which the APR overestimates their true cost) and charging only part of it in the case of long-term loans (as a result of which the APR underestimates their cost), and (2) the effect of multiple capitalization of costs (as a result of applying the effective rate in the APR). That causes the strengthening of the overestimation or underestimation of the cost – with varying strength depending on the charge collection method and the loan period, and, what is crucial, also on the initial amount of the charge. This means that APR calculation formula is internally inconsistent. It distorts and falsifies the true cost of debt with varying degrees of strength depending on the combination of 3 parameters: loan period, charge collection method, and the initial amount of the charge. Therefore, the APR does not show the true cost of loans repaid in a lump sum.

PL

Celem badań była analiza i ocena czy zmiana poziomu prowizji wywołuje taką samą zmianę wartości RRSO: w przypadku pożyczek krótko- i długoterminowych oraz przy prowizji pobieranej z góry i z dołu – bez względu na poziom wyjściowy prowizji. Okazuje się, że nie. To po pierwsze skutek wielokrotnego naliczania prowizji przy wyznaczaniu RRSO dla krótkoterminowych pożyczek (wskutek czego RRSO przeszacowuje prawdziwy ich koszt) oraz naliczania tylko jej części w przypadku długoterminowych (wskutek czego RRSO niedoszacowuje ich kosztu), a po drugie skutek wielokrotnego kapitalizowania kosztów (wskutek zastosowania w RRSO stopy efektywnej), powodującego wzmocnienie wskazanych zjawisk przeszacowania lub niedoszacowania kosztu długu – z różną siłą zależnie od sposobu poboru prowizji i okresu kredytowania oraz – co kluczowe – także od wyjściowej wysokości prowizji. Oznacza to, że formuła obliczeniowa RRSO jest wewnętrznie niespójna – zniekształca i zafałszowuje prawdziwy koszt długu ze zróżnicowaną siłą zależnie od kombinacji trzech parametrów: okresu kredytowania, sposobu poboru prowizji i wyjściowego jej poziomu. RRSO nie pokazuje więc prawdziwego kosztu pożyczek spłacanych jednorazowo.

7

Wynagrodzenie brokera ubezpieczeniowego w świetle ustawy o dystrybucji ubezpieczeń

63%

Szczepańska M.

Prawo Asekuracyjne

|

2018

|

vol. 3(96)

19-29

PL

W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia dotyczące wynagrodzenia pośredników ubezpieczeniowych, w szczególności brokera ubezpieczeniowego. Autorka przedstawia ogólną charakterystykę działalności brokerskiej, istotę wynagrodzenia pośredników ubezpieczeniowych, a następnie omawia regulacje prawne zawarte w ustawie o dystrybucji ubezpieczeń, dotyczące wynagrodzenia brokera i różnych jego form zdefiniowanych w ustawie oraz obowiązków informacyjnych. Przepisy te budzą wątpliwości interpretacyjne i w związku z tym autorka podejmuje próbę doprecyzowania przedmiotowych regulacji również w świetle praktyki stosowanej na rynku w systemach wynagradzania pośredników ubezpieczeniowych.

EN

This article is devoted to selected issues related to the remuneration of insurance intermediaries, in particular insurance brokers. Having presented a general characteristics of brokerage activities and the essence of the insurance intermediaries' remuneration, the author discusses the legal regulations included in the Insurance Distribution Act regarding broker remuneration and its different forms defined therein as well as an obligation to provide information. As these provisions raise interpretative uncertainties, the author attempts to clarify the interpretation of these regulations, also in view of systems of insurance intermediaries' remuneration applied in business practice.

8

Sprzeciw Komisji Nadzoru Finansowego jako środek nadzoru organu administracji publicznej na rynku kapitałowym

63%

Lichosik A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)

|

2017

|

vol. 64

|

issue 2

EN

The subject of the article is the objection institution as a special kind of possibility of influencing the public administration body to supervise entities and those which are not supervised in principle. Considerations have been made in terms of “strength” of the impact of this type of a supervision measure on potential administrators, as well as the author’s right to change the law on tacit handling and, in particular, the tacit consent of the regulator.

PL

Przedmiotem artykułu jest instytucja sprzeciwu jako szczególnego rodzaju możliwość oddziaływania organu administracji publicznej na podmioty nadzorowane oraz te, które co do zasady nie są podmiotami nadzorowanymi. W rozważaniach zostały zasygnalizowane aspekty dotyczące oceny „siły” oddziaływania tego rodzaju środka nadzoru na podmioty potencjalnie administrowane. Ponadto zwrócono uwagę na trafne w ocenie autorki zmiany przepisów prawa w zakresie milczącego załatwienia sprawy, a w szczególności milczącej zgody organu nadzoru.

9

Obowiązek informacyjny dotyczący wynagrodzenia pośrednika w czynnościach bankowych oraz moc wiążąca art. 761 § 1 in fine Kodeksu cywilnego. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2019 r. (VII AGa 467/18, Legalis nr 2668772)

63%

Topolewski K.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

vol. 32

|

issue 1

373-394

EN

The commentary rejects the view adopted in the commented judgment according to which the claim for submitting a declaration to the agent with information on the commission due is not actionable (Article 7615 § 1 of the Civil Code). The author accepts the possibility of demanding a declaration on the commission due of the agent importance even though the claim for such a commission is already barred by the statute of limitation. As he indicates, Article 7615 in fine of the Civil Code should not be regarded as a mandatory rule. The commentary upholds the view that the information referred to in Article 7615 of the Civil Code may contain secrets of the principal’s enterprise. The author also upholds the view that Article 459 § 2 of the Civil Code does not apply in the case of providing excerpts from the principal’s commercial books on the basis of Article 7615 § 2 of the Civil Code. In addition, he indicates the validity of this view also in the case of other information covered by the scope of this provision.

PL

W glosie odrzucono przyjęty w komentowanym wyroku pogląd o niezaskarżalności roszczenia o złożenie oświadczenia zawierającego dane o należnej agentowi prowizji (art. 7615 § 1 k.c.). Zaaprobowano pogląd o możliwości żądania wspomnianego oświadczenia w przypadkach, w których informacja o prowizji w nim zawarta zachowuje znaczenie dla agenta, mimo że roszczenie o taką prowizję uległo już przedawnieniu. Wyrażono pogląd, że art. 7615 § 1 in fine k.c. nie powinien być kwalifikowany jako przepis bezwzględnie wiążący. Podzielono pogląd o prawie agenta do informacji objętych regulacją art. 7615 k.c., a stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa dającego zlecenie. Podzielono również pogląd, że art. 459 § 2 k.c. nie ma zastosowania w przypadku przedstawienia wyciągu z ksiąg handlowych na podstawie art. 7615 § 2 k.c. Ponadto wskazano na aktualność tego poglądu także w przypadku innych informacji objętych zakresem zastosowania tego przepisu.

10

Competition Law in Kosovo: Problems and Challenges

63%

Çeku O. M.

Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies

|

2015

|

vol. 8(11)

101-128

EN

Competition Law is an important aspect of free market economy. It determines the functioning of the economic system based on the free market principles of supply and demand. Competition law is in the initial stage of its implementation in the Republic of Kosovo. Its development began in 2004 with the adoption of Kosovo’s Law on Competition, the country’s very first law passed to regulate the legal basis of free market competition. The Law on Competition of 2004 had many shortcomings both with respect to its content and implementation. New legislation was thus passed in 2010 under the name the Law on the Protection of Competition. The latter act is in force now along with an Amendment that entered into force in early 2014. Taken in its entirety, Kosovo’s competition law meets the standards and is in accordance with EU legislation. Kosovo, although it is only in the initial stage of its contractual relations with the EU, has aligned most of its laws with the requirements of EU legislation. Kosovo is Europe’s youngest country and as such, it has various problems when it comes to the functioning of the rule of law. This paper will discuss several topics related to the development of competition law in Kosovo including: the political, legal and economical situation in the field of competition law; the legal bases for the protection of competition in Kosovo; the Kosovo Competition Authority and the insufficiency in its capacities to combat competition law infringements; legal provisions on restrictive practices and merger control. The paper also includes comprehensive conclusions. A number of competition cases deal with by the Kosovo Competition Authority will be mentioned throughout the paper.

11

Austriacka Prokuratoria. Cz. II: Kompetencje organu i jego pracownicy

51%

Sitek B.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2016

|

vol. 26

|

issue 3

175-193

PL

Austria przyjęła scentralizowany model pomocy prawnej udzielanej organom federalnym oraz instytucjom wskazanym w ustawie o Prokuratorii z 2008 r. Zakres kompetencji tego organu jest dość szeroki. Podstawową zasadą jest, że Prokuratoria występuje zawsze tam, gdzie jest interes publiczny, a zatem nie tylko podejmuje się prawno-cywilnej obrony organów federalnych, ale również stowarzyszeń i funduszy publicznych, a nawet landów czy gmin. Prokuratoria zajmuje się zastępstwem procesowym, przygotowuje opinie prawne i legislacyjne, a także uczestniczy w zawieraniu ugód czy prowadzeniu mediacji. Podstawę prawną do podjęcia działania przez Prokuratorię stanowi umowa zlecenia. Adwokaci Prokuratorii stanowią najważniejszą grupę pracowników tego urzędu. Ze względu na wysokie kwalifikacje, cieszą się oni dużym szacunkiem wśród zawodów prawniczych. Aplikacja adwokacka trwa osiem lat, a aplikant musi zdać egzamin adwokaci i wewnętrzny prokuratoryjny oraz odbyć trzyletnią praktykę.

EN

Austria has adopted a centralized model of the legal assistance provided to the federal authorities and institutions specified in the Act on Office of State General Solicitors of 2008. The scope of competence of this body is quite broad. The basic principle is that the Office of State General Solicitors is present in any case where there is a public interest, and therefore the Office does not only take the legal and civil defence of federal agencies, but also of the associations and the public funds, and even the federal states or municipalities. The Office of State General Solicitors deals with legal representation, prepares legal and legislative opinions and participates in settlements or mediation. The legal basis to take action by the Office of State General Solicitors is a the service contract. Attorneys of the Office of State General Solicitors are the most important group of employees of this office. Due to their high qualifications, they enjoy great respect among the legal profession. The attorney application lasts eight years and the applicant must pass the attorney exam and the internal office exam and take a three-year practice.

12

Wpływ nowej ustawy na rynek pośredników ubezpieczeniowych w Polsce

51%

Czublun P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2015

|

issue 1

121-128

PL

Nowa ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, o ile wejdzie w życie w niezmienionym kształcie, z całą pewnością może mieć istotny wpływ na rynek dystrybucji ubezpieczeń w Polsce. Pomijając różne wątpliwości interpretacyjne, proponowane przepisy, nakazujące chociażby koniczność równomiernego rozkładania w czasie prowizji z tytułu pośredniczenia w sprzedaży ubezpieczeń z UFK, mogą dość skutecznie wyeliminować z rynku nowych agentów ubezpieczeniowych. Skutkiem rozkładania w czasie prowizji, do czasu zbudowania sporego portfela własnych klientów, może być tak znaczący składek przychodów początkującego agenta, że właściwie nikt nie będzie w stanie utrzymać się wykonujące ten zawód. W toku prac nad ustawą organizacje branżowe zgłaszały odpowiednie zmiany w tym zakresie, jednakże propozycje te nie spotkały się ze zrozumieniem ze strony przedstawicieli Ministerstwa Finansów. Ustawa powiela też rozwiązania znane już z Rekomendacji U i Wytycznych dotyczących dystrybucji, wprowadzając zakaz wynagradzania ubezpieczających, w ubezpieczeniach na cudzy rachunek, w szczególności w ubezpieczeniach grupowych. Ubezpieczający nie będzie mógł otrzymywać wynagrodzenia lub innych korzyści w związku z oferowaniem możliwości skorzystania z ochrony ubezpieczeniowej lub czynnościami związanymi z wykonywaniem umowy ubezpieczenia. Co ciekawe zakaz otrzymywania wynagrodzenia lub innych korzyści obejmie również osoby działające na rzecz lub w imieniu ubezpieczającego. To z kolei może dość skutecznie wyeliminować z rynku osoby działające dzisiaj u wielu pracodawców jako tzw. „Zośki”. Ten sam przepis rodzi również pytania o możliwość wynagradzania brokerów, którzy przecież wykonują czynności w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej. Brokerzy są w efekcie osobami działającymi na rzecz lub w imieniu ubezpieczającego. Trudno jednak zakładać, aby intencją autorów projektu, a potem ustawodawcy, było wyeliminowanie możliwości zarabiania przez brokerów otrzymujących przecież kurtaż od ubezpieczyciela. Pozostaje mieć nadzieję, że w toku dalszych prac nad Ustawą wprowadzone zostaną takie zmiany, które z jednej strony we właściwy sposób zabezpieczają interesy konsumenta, a jednocześnie nie spowodują zapaści na rynku pośrednictwa ubezpieczeniowego.

EN

The new Insurance and Re-insurance Activity Act, if adopted in an unchanged form, may certainly have a profound impact on the insurance distribution market in Poland. Apart from raising a number of interpretative doubts, the proposed provisions – which introduce, among other things, an obligation to evenly spread in time commissions for the sale of unit-linked life insurance – can effectively put start up insurance agents out of business. If the commissions are to be spread in time until an agent builds a sizeable portfolio of its own clients, earnings of novice agents may dwindle to the point that agents will no longer be able to support themselves from practising their profession. In the course of the legislative work on the act industry organisations put forward suitable proposals of changes; these, however, were rejected by representatives of the Ministry of Finance. The act also duplicates solutions known from the EU Recommendations and Guidelines on distribution, by introducing a ban on paying remuneration to policyholders in connection with insurance for a third party’s account, and in particular in group insurance. The policyholder will not be entitled to any remuneration and other benefits for offering insurance products or carrying out work connected with the performance – 127 – Wpływ nowej ustawy na rynek pośredników ubezpieczeniowych w Polsce of an insurance contract. Interestingly enough, the ban on receiving remuneration or other benefits equally applies to persons acting for or on behalf of the policyholder. This, in turn, may effectively eliminate from the market intermediaries working today for many employers, known as multi-tied agents. The same provision prompts questions about the possibility of remunerating brokers who perform work for or on behalf of an entity seeking insurance coverage, because, in practical terms, they act for or on behalf of a policyholder. However, it is unlikely to assume that the drafters’ and, subsequently, legislator’s intention was to reduce the earning capacity of brokers who, after all, receive brokerage from insurers. Hopefully, further legislative work on the Act is to bring about changes that, on the one hand, will properly secure the interests of consumers and, on the other, will prevent a far-reaching disruption of the insurance mediation market.

Refine search results

Czas usiłowania i dokonania kradzieży w sklepie samoobsługowym

Status komisji bioetycznych – aspekty administracyjnoprawne

A quest for consistency in the law of commercial agency. Loss of the right to remuneration in Polish and European law

Systemy wynagrodzenia pośredników finansowych - teoria i praktyka

Uzasadnione przypuszczenie a uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa

Wpływ prowizji na wartość RRSO na przykładzie pożyczek spłacanych jednorazowo

Wynagrodzenie brokera ubezpieczeniowego w świetle ustawy o dystrybucji ubezpieczeń

Sprzeciw Komisji Nadzoru Finansowego jako środek nadzoru organu administracji publicznej na rynku kapitałowym

Obowiązek informacyjny dotyczący wynagrodzenia pośrednika w czynnościach bankowych oraz moc wiążąca art. 761 § 1 in fine Kodeksu cywilnego. Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2019 r. (VII AGa 467/18, Legalis nr 2668772)

Competition Law in Kosovo: Problems and Challenges

Austriacka Prokuratoria. Cz. II: Kompetencje organu i jego pracownicy

Wpływ nowej ustawy na rynek pośredników ubezpieczeniowych w Polsce