Search results

1

Community art jako element edukacji obywatelskiej i kulturalnej w Holandii

100%

Bilon A.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2015

|

vol. 16

219-230

EN

In this paper the author presents the community art as an example of practices that can be perceived as the element of both cultural as well as civic education. While stressing the pragmatic approaches and practice-oriented methods of teaching and learning in the Netherlands, the author presents shortly the formal premises of both types of education. Then the practice of community art has been described and analysed. The description is based on ethnographic study conducted in one of the Dutch cities. This piece of research is pertained to the street theatre and pantomimic visual art. In her analyses, the author highlights the potential of community art to rising both the civic and cultural awareness of community art participants. The paper also aims to show that community art fulfills not only the educational but also political role in the Netherlands being perceived as rightful partner of professional arts.

2

Design and Development of Mediated Participation for Environmental Governance Transformation: Experiences with Community Art and Visual Problem Appraisal

99%

Witteveen L., van Arensbergen P., Fliervoet J. M.

Central European Journal of Communication

|

2022

|

vol. 15

|

issue 1(30)

112-131

EN

For environmental governance to be more effective and transformative, it needs to enhance the presence of experimental and innovative approaches for participation. This enhancement requires a transformation of environmental governance, as too often the (public) participation process is set up as a formal obligation in the development of a proposed intervention. This article, in search of alternatives, and in support of this transformation elaborates on spaces where participatory and deliberative governance processes have been deployed. Experiences with two mediated participation methodologies – community art and visual problem appraisal – allow a demonstration of their potential, relevance and attractiveness. Additionally, the article analyzes the challenges that result from the nature of these arts-based methodologies, from the confrontational aspects of voices overlooked in conventional approaches, and from the need to rethink professionals’ competences. Considering current environmental urgencies, mediated participation and social imaginaries still demonstrate capacities to open new avenues for action and reflection.

3

Sztuka wspólnoty Krzysztofa Wodiczki. Wokół Projekcji Poznańskiej

70%

Juskowiak P.

Praktyka Teoretyczna

|

2010

|

vol. 1

67-80

EN

The article concentrates on the community issues in Krzysztof Wodiczko’s art. It analyzes one of his latest projects, “Poznan Projection” (the effect of artist’s cooperation with homeless people from “Social Emergency”), in reference to selected philosophical community theories, signed by Jacques Rancière, Jean-Luc Nancy, Julia Kristeva or Jacques Derrida. Author argues that communal character of Wodiczko’s latest works is a consequence of changes in his artistic attitude, passage “from the symbolic and critical politics to the ethical and therapeutic political” (Andrzej Turowski). The text consists of three parts. The first part briefly presents community art as a specific field of public art. The focus is on the ethical dilemmas characteristic for this kind of artistic production. Next part is dedicated to Wodiczko’s vision of community and its articulation in “Poznan Projection”. In the last part of the article, “Poznan Projection” is being confronted with Rancière’s concept of “distribution of the sensible” and Victor Turner’s theory of communitas. Author argues that while most of Wodiczko’s works can be read as political articulation of equality (therefore foundation for a new distribution of the sensible), “Poznan Projection” failed to establish a valid relationship between the “little” community of the homeless and the “big” urban collective.

PL

Artykuł skupia się na trzech problemach wspólnoty w pracach Krzysztofa Wodiczki. Analizuje jeden z jego najnowszych projektów „Projekcja Poznańska” (efekt współpracy artysty z bezdomnymi z „Pogotowia Społecznego) w odniesieniu do wybranych filozoficznych teorii wspólnoty autorstwa Jacquesa Rancière’a, Jeana-Luca Nancy’ego, Julii Kristevy czy Jacquesa Derridy. Twierdzę, że wspólnotowy charakter ostatnich prac Wodiczki jest konsekwencją zmiany jego artystycznego nastawienia, przejścia „od symboliczno-krytycznej polityki do etyczno-terapeutycznej polityczności” (Andrzej Turowski).Tekst składa się z trzech części. Pierwsza zwięźle prezentuję sztukę wspólnoty jako specyficzny obszar sztuki publicznej. Punktem zainteresowania czynimy tu etyczne dylematy charakterystyczne dla tego rodzaju produkcji artystycznej. Kolejna część poświęcona została wizji wspólnoty Wodiczki oraz jej wyrazowi w „Projekcji Poznańskiej”. W ostatniej części artykułu, „Projekcja Poznańska” zostaje skonfrontowana z Rancière’owskim pojęciem “podziału widzialnego” oraz z Victora Turner’a teorią communitas. Twierdzę, że podczas gdy większość prac Wodiczki może być odczytana jako polityczna artykulacja równości (a zatem podstawa dla nowego podziału tego, co widzialne), „Poznańska Projekcja” ponosi klęskę w ustanawianiu przekonującej relacji między „małą” wspólnotą bezdomnych a „dużym” miejskim kolektywem.

Refine search results

1 Central European Journal of Communication

1 Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

1 Praktyka Teoretyczna

1 Bilon A.

1 Fliervoet J. M.

1 Juskowiak P.

1 Witteveen L.

1 van Arensbergen P.

1 2022

1 2015

1 2010

Community art jako element edukacji obywatelskiej i kulturalnej w Holandii

Design and Development of Mediated Participation for Environmental Governance Transformation: Experiences with Community Art and Visual Problem Appraisal

Sztuka wspólnoty Krzysztofa Wodiczki. Wokół Projekcji Poznańskiej