Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  confessional
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Co można powiedzieć? Poezja konfesyjna i konfesyjność poezji

100%
Michalski P.
Przekładaniec. Półrocznik Katedry UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacja Miedzykulturowa UJ
|
2011
|
issue 25
165-176
EN
This essay probes Miłosz’s attitude to confessional poetry, or rather it examines his stance on confessionalism as a seemingly irremovable element of any poetic utterance. By means of such terms as decorum, the referentiality of poetic language and its usefulness, it demonstrates why Miłosz himself refrained from overtly confessional modes of poetic utterance, drawing too heavily on the poet’s own experiences, which may in turn result in blurred distinctions between biography and literature. One of the reasons why the poet so intensely disliked excessive confessionalism is its intention to describe the speaker’s emotions, while according to the Polish poet, the main task of poetry is to celebrate the dazzling beauty of the outside world, whose existence transcends and surpasses the insignifi cantly small inner world of a troubled psyche. Last but not least, the usefulness of poetry, as Miłosz understood it, is that which enables poems written in diverse countries and epochs to intensify the contemporary reader’s sense of belonging to the large family of the human race.
2
Publication available in full text mode
Content available

The Importance of the Autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine for the Confessional Policy of the Russian Federation in Central and Eastern Europe

100%
Orzechowski M., Wejman G.
Studia Oecumenica
|
2021
|
vol. 21
133-147
PL
Tematem artykułu jest analiza wpływu procesu autokefalii Prawosławnego Kościoła Ukrainy na stosunki Ukrainy z Federacją Rosyjską. Prawosławie, rozumiane zarówno jako instytucja religijna, jak i wyznanie, jest stałym i najważniejszym elementem tożsamości Rosji od samego początku jej istnienia. Pozostaje religią dominującą w Federacji Rosyjskiej, pomimo zróżnicowania religijnego wynikającego z wieloetnicznego charakteru państwa. Celem badawczym artykułu jest analiza roli Cerkwi w polityce wewnętrznej i zagranicznej Federacji Rosyjskiej. W stosunkach rosyjsko-ukraińskich odgrywał ważną rolę we wspieraniu działań takich jak aneksja Krymu czy wspieranie prorosyjskich separatystów w Donbasie. Pozycja Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej we współczesnej Rosji wiąże się także ze specyficznym typem (modelem) prowadzonej przez to państwo polityki, określanej mianem „polityki wyznaniowej (dyplomacji)”, integralnie związanej z kwestiami bezpieczeństwa religijnego państwa. Analiza treści dokumentów programowych instytucji państwowych Federacji Rosyjskiej i organizacji wewnętrznych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej pozwala na wyodrębnienie tzw. différentia specifica, charakteryzującej wspólnotę założeń i tożsamość działań podejmowanych przez państwo i cerkiew instytucje w Rosji. Instytucje kościelne postrzegane są jako tzw. Kościół „narodowy” Federacji Rosyjskiej. Powoduje to uwikłanie Kościoła w różne afiliacje parapolityczne, co z kolei ma określone implikacje w sferze politycznej i międzywyznaniowej. Na podstawie przeprowadzonej analizy autorzy dochodzą do wniosku, że autokefalia Prawosławnego Kościoła Ukrainy jest niezbędna dla niezależności tego kraju od Rosji – wzmacnia narodową tożsamość Ukrainy i ogranicza rosyjskie wpływy w tym kraju.
EN
The subject of the article is an analysis of the impact of the Orthodox Church of Ukraine's autocephaly process on Ukraine's relations with the Russian Federation. Orthodoxy, understood as both a religious institution and a denomination, has been a constant and most important component of Russia's identity since the very beginning of its existence. It remains the dominant religion in the Russian Federation, despite the religious diversity resulting from the multi-ethnic nature of the state. The aim of the article is to analyze the role of the Orthodox Church in the internal and foreign policy of the Russian Federation. In Russian-Ukrainian relations, it played an important role in supporting activities such as the annexation of Crimea or support for pro-Russian separatists in the Donbas. The position of the Russian Orthodox Church in contemporary Russia is also associated with a specific type (model) of the policy pursued by that state, referred to as "confessional policy (diplomacy)", integrally connected with the issues of religious security of the country. The analysis of the content of the program documents of the state institutions of the Russian Federation and internal organizations of the Russian Orthodox Church allows to distinguish the so-called differentia specifica, characterizing the community of assumptions and the identity of actions undertaken by state and church institutions in Russia. Church institutions are perceived as the so-called The "national" church of the Russian Federation. This results in the Church becoming entangled in various parapolitical affiliations, which in turn has specific implications in the political and interfaith sphere. The authors, on the basis of the conducted analysis, conclude that the autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine is essential for the country's independence from Russia – it strengthens the Ukrainian national identity and limits Russian influence in this country.
3
Content available remote

Z dziejów badań nad reformacją w Polsce. Czasopismo „Odrodzenie i Reformacja w Polsce” i jego długoletni redaktor Janusz Tazbir

100%
Kosman M.
Przegląd Zachodni
|
2017
|
issue 3(364)
75-94
EN
From the perspective of the celebration of the 500th anniversary of European Reformation symbolized by Martin Luther’s public plea, the author undertakes a synthetic assessment of studies on Protestantism in Poland with special emphasis on the journal “The Renaissance and Reformation in Poland” and the research and organizational achievements of its long-time editor-in-chief Janusz Tazbir (1927-2016). The journal provided inspiration for studies on denominational relations in the age of the Reformation and Counter-reformation not only in Poland. It continued after the Second World War the traditions of research on Protestantism in Old Poland, which had been begun after Poland regained independence by its excellent predecessor, the periodical “Reformation in Poland”. The high standard of the journal is to be largely credited to the personality of Professor Janusz Tazbir, who in the second half of the 20th century dominated the study of confessional transformations in Poland. At the same time he was also a historian of impressive scholarly achievements both as an analyst and synthetist, the author of works of lasting significance. His approach inspired the younger generation to tackle new topics and attempt to verify previous assertions from the history of Catholicism and Protestantism, various forms of interconfessional confrontations and the problem of religious tolerance.
4
Publication available in full text mode
Content available

Treści ideowe polskich nowożytnych konfesjonałów jako wyraz potrydenckiego nauczania Kościoła

84%
Gontarek A.
Artifex Novus
|
2019
|
issue 3
96-113
EN
The issue of the presence of confessionals in the interior of the post-Trent church has not yet been addressed by Polish researchers. Brief references in encyclopaedic or dictionary works focus primarily on the evolution of the form of furniture. Therefore, this text will be an attempt to extract the wealth of ideological content, which has so far been omitted or treated marginally, and which is carried by old Polish confessionals. The proposed study includes confessionals located within the borders of today’s Poland and dating back to the 17th and 18th centuries, on which there are paintings or woodcarving images of penitents and confession patrons (sometimes enriched with text), as well as emblematic representations – a total of about 140 modern confessionals in not quite 60 towns and cities. The decoration of “penitential furniture”, as permanent elements of the church’s furnishings, harmonised closely with its whole interior design. On the one hand, it was supposed to complement it, and on the other, it was supposed to be a transmitter of autonomous content. They were addressed not only to penitents (e.g. through the presence of images of converted expiators), but also to confessors (images of martyrs of the mystery of confession). Considering the form of the confessional and its iconographic setting in a broader context, it is necessary to indicate the points which expressed the Catholic Church’s response to the errors of the Reformation. This includes the need for individual sacramental confession, based on the apostolic succession, the ruthless presence of a clergyman forgiving sins with the “power of the keys” and the negation of predestination emphasising the truth that man himself consciously chooses good or evil. The ideational richness of the confessional was also greatly influenced by the fact that the three sacraments were concentrated in the confessional: it was the place where one of them was celebrated and the necessary point on the way to receive the Eucharist, at the same time as the necessary presence of an ordained priest. The aim of this article is, therefore, to look at the modern confessional who, in its formal and content layer, visually realises – on an equal footing with other elements of the church’s equipment – the counter-reformation doctrine of the postTrent Church.
PL
Zagadnienie obecności konfesjonałów we wnętrzach potrydenckich kościołów jak dotąd nie zostało podjęte przez polskich badaczy. Lakoniczne wzmianki w pozycjach encyklopedycznych i słownikowych sprowadzają się jedynie do odniesień liturgicznych, do historycznej ewolucji formy mebla lub kwestii konserwatorskich. Niniejszy tekst jest próbą wydobycia pomijanego dotychczas lub traktowanego marginalnie bogactwa treści ideowych, których nośnikiem są staropolskie spowiednie. Przedstawione w studium wnioski powstały na podstawie analizy ok. 140 obiektów z XVII i XVIII w. pochodzących z ok. 60 miejscowości leżących w granicach dzisiejszej Polski, dekorowanych malowanymi lub snycerskimi scenami, z przedstawieniami pokutników i patronów spowiedzi (niekiedy uzupełnionymi tekstem) oraz emblematami. Konfesjonał bardzo szybko został włączony do stałych elementów wyposażenia świątyni, ściśle współgrając z całym jego wystrojem. Swoją dekoracją nie tylko go dopełniał, ale również stał się przekazicielem autonomicznych treści.  Adresowane one były nie tylko do penitentów (poprzez wizerunki nawróconych pokutników) ale także do spowiedników (przedstawienia męczenników tajemnicy spowiedzi). Uwzględniając formę konfesjonału i jego ikonografię w szerszym kontekście, koniecznym jest wskazanie sposobów, w jaki posługując się obrazem i słowem, meble stały się wyrazicielami konkretnych punktów nauczania potrydenckiego Kościoła, akcentując treści negowane przez protestanckich reformatorów. Pokutne przedstawienia miały w penitentach wzbudzać przekonanie o potrzebie indywidualnej spowiedzi, opartej na apostolskiej sukcesji, bezwzględną konieczność obecności kapłana, który odpuszcza grzechy na mocy „władzy kluczy” oraz zaprzeczać predestynacji, kładąc nacisk na prawdę wiary, zgodnie z którą człowiek świadomie dokonuje wyboru pomiędzy dobrem a złem. Ideowe bogactwo konfesjonału wiązało się również z faktem, ze w tym jednym miejscu koncentrowały się trzy sakramenty: jeden z nich był tu celebrowany, będąc niezbędnym dla uzyskania sakramentu Eucharystii, a jednocześnie wymagając udziału wyświęconego kapłana. Celem artykułu jest spojrzenie na nowożytne konfesjonały, które swoją formą i treścią, na równi z pozostałymi elementami wyposażenia wnętrz kościelnych, przekazywały kontrreformacyjną doktrynę potrydenckiego Kościoła.
5

Between stillness and noise: An analysis of Sylvia Plath’s poem “Tulips”

67%
Chodnikiewicz E.
Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching
|
2016
|
issue 13
165-177
EN
The theme of silence in poetry may be presented in a broad sense. It may concern the poem’s structure as well as its content. When read-ing Sylvia Plath’s poetry, a variety of recurring themes can be ex-plored, mainly family ties, unhappy love, death, depression. They are connected with strictly personal experiences. This is the reason why Plath’s poetry is considered both autobiographical and confessional. Through the analysis of the poem “Tulips”, published in the collection Ariel in 1965, different depictions and understandings of silence are be explored, ones that encourage readers to look at Plath’s “Tulips” from different points of view. The article analyzes the poem through a discussion of the themes of silence and noise which intermingle with each other throughout the poem’s components, such as the structure, the setting, and the speaker’s feelings.
FR
Le thème du silence dans la poésie peut être présenté au sens large de ce terme. L’étude peut concerner la structure du poème, ainsi que son contenu. En lisant la poésie de Sylvia Plath, on remarque de nombreux thèmes récurrents, par exemple : les liens familiaux, l’amour malheureux, la mort et la dépression. Ils sont très liés aux expériences vécues par le je lyrique, c’est pourquoi on dit que la poésie de Plath a des caractéristiques de la poésie autobiographique et confessionnelle. L’article a pour but d’étudier, en analysant le poème Tulipes publié en 1965 dans le recueil Ariel, les différents motifs du silence qui encouragent les lecteurs à regarder les Tulipes d’une perspective différente de celle de la poésie confessionnelle. L’article présente le thème du silence et du bruit qui s’entremêlent tout au long du texte, en analysant des différents éléments du poème.
PL
Temat ciszy w poezji może być prezentowany w szerokim tego słowa znaczeniu. Może dotyczyć zarówno struktury wiersza, jak i jego treści. Czytając poezję Sylwii Plath, zauważa się wiele powtarzających się tematów, między innymi: więzy rodzinne, nieszczęśliwa miłość, śmierć i depresja, które są ściśle związane z osobistymi doświadczeniami podmiotu mówiącego, dlatego też mówi się, że poezja Plath ma cechy poezji autobiograficznej oraz konfesyjnej. Artykuł analizuje wiersz Tu-lipany, opublikowany w tomiku Ariel w 1965 roku, skupiając się na omówieniu powiązanych ze sobą motywów ciszy i hałasu, które przewi-jają się przez cały utwór. Analiza komponentów wiersza takich jak struktura, przestrzeń i uczucia podmiotu lirycznego ma również na celu zachęcenie czytelników do spojrzenia na Tulipany w inny sposób niż tylko z punktu widzenia poezji konfesyjnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.