Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  currency reserves
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The aim of the paper is to assess the operations of the National Bank of Poland (NBP) in terms of their financial effects. The purpose is to calculate the financial costs and revenues resulting from day-to-day operations conducted by the Polish central bank and to indentify measures to make monetary policy less expensive. The research shows that profits from investing Polish currency reserves are smaller than the average costs of servicing foreign debt. Poland’s official reserve assets have strongly increased and exceeded a safe level in recent years. Excessive foreign reserves imply higher financial costs for monetary policy, mainly because of the need to absorb surplus liquidity from the banking sector. The conclusion is that the Polish central bank and Finance Ministry should modify and better coordinate their day-to-day operations. Poland’s currency reserves should be reduced by 30% to pay back a portion of the country’s foreign debt. That would help eliminate surplus liquidity in the banking sector without threatening the economy’s external balance or reducing the efficiency of monetary policy in achieving its final targets. As a result, the financial effectiveness of the central bank’s operations would improve.
PL
Celem artykułu jest ocena działań operacyjnych NBP pod względem kosztów i przychodów finansowych, jakie one generują. Analiza ma charakter nietypowy, ponieważ nie dąży do oceny polityki banku centralnego w zakresie osiągania nadrzędnych celów (stabilność cen). Zamiarem autora jest raczej oszacowanie salda finansowego operacji podejmowanych przez NBP oraz identyfikacja ewentualnych rozwiązań ukierunkowanych na zmniejszenie kosztu prowadzenia polityki pieniężnej w Polsce. Artykuł ma głównie charakter empiryczny. Autor charakteryzuje proces prowadzenia polityki pieniężnej NBP na poziomie operacyjnym oraz identyfikuje i oszacowuje koszty i przychody finansowe związane z jej prowadzeniem, zarówno z punktu widzenia samego banku centralnego, jak i szeroko rozumianej sfery finansów publicznych. Wyniki analizy wskazują, że stopa zwrotu z lokowania rezerw walutowych w Polsce jest niższa niż średnie koszty obsługi zadłużenia zagranicznego Skarbu Państwa. Ponadto rezerwy walutowe NBP zanotowały w ostatnich latach wzrost, przekraczając poziomy uznawane powszechnie za bezpieczne. Nadmiar rezerw generuje koszty finansowe, głównie ze względu na konieczność absorpcji nadpłynności z krajowego systemu bankowego. Wnioskiem z analizy jest sugerowana modyfikacja bieżących działań NBP i Ministerstwa Finansów oraz ich lepsza koordynacja. Krokiem we właściwym kierunku byłoby uszczuplenie stanu rezerw dewizowych o 30% w celu spłaty części zadłużenia zagranicznego, a zarazem likwidacja nadpłynności w systemie bankowym. Nie zagrażałoby to równowadze płatniczej kraju oraz nie ograniczałoby skuteczności polityki pieniężnej w osiąganiu jej nadrzędnych celów. Rezultatem byłaby natomiast poprawa efektywności finansowej działań operacyjnych NBP.
EN
Among 11 post-socialist countries which have already became members of the EU, only five have joined the common currency euro area. The remaining six do not make use of this right and do not fulfil their obligation. Poland, the largest economy of the region, is in this group. It has both causes and implications of economic and political nature. According to the Author, the Eastern European members of the monetary union should enter the euro area, as it is not only in the case of Poland that the benefits resulting from that entry considerably outweigh the costs associated with the conversion. At the same time, the accession of new countries, especially Poland, to the euro area, would positively affect the process of European integration.
PL
Spośród 11 krajów posocjalistycznych, które już stały się członkami UE, dotychczas tylko pięć przystąpiło do strefy wspólnej waluty euro. Pozostałe sześć z tego prawa nie korzystają i z obowiązku się nie wywiązują. W tej grupie znajduje się Polska, która jest największą gospodarką regionu. Ma to zarówno uwarunkowania jak i konsekwencje o charakterze ekonomicznym i politycznym. Zdaniem autora, wschodnioeuropejscy członkowie unii walutowej powinni wejść do obszaru euro, nie tylko bowiem w przypadku Polski, korzyści stąd wynikające istotnie przewyższają towarzyszące konwersji koszty. Zarazem przystąpienie do euro nowych krajów, zwłaszcza Polski, wpłynęłoby pozytywnie na proces integracji europejskiej, który przeżywa poważny kryzys strukturalny, instytucjonalny i polityczny – konkluduje autor.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.