Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: defamilizacja

Sort By:

Limit search:

Praca zawodowa kobiet – pomiędzy obietnicą wyzwolenia a dyktatem kapitału

100%

Michalik S.

Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

2014

vol. 24

47-77

Niniejszy tekst koncentruje się na wyjaśnieniu procesów i czynników, które przyczyniły się do umasowienia pracy zawodowej, zapoczątkowanego w latach 70. XX w. Punktem docelowym, rozwijanych tu dociekań, jest próba odpowiedzi na pytanie: na ile aktywność zawodowa jest wolnym zasobem emancypacji kobiet, na ile zaś jest podporządkowana i eksploatowana przez zewnętrzne siły społeczne. Artykuł ma status teoretycznej analizy, bazuje jednak na danych statystycznych udostępnionych przez autorów cytowanych w tekście oraz na raportach instytucji międzynarodowych. W tekście zostają zrekonstruowane a następnie porównane dwie konkurencyjne perspektywy teoretyczne interpretujące zjawisko masowej feminizacji siły roboczej. Pierwsza z nich to koncepcja G. Espinga-Andersena przekonująca, iż analizowane tu zjawisko zostało umożliwione dzięki mechanizmowi defamilizacji prac domowo-opiekuńczych. Z kolei druga narracja interpretacyjna przyjmuje perspektywę ekonomii politycznej i teorii krytycznej. Umasowienie pracy zawodowej kobiet jest tu wyjaśnione, postępującą od połowy lat 70., transformacją kapitalizmu, związaną z wyłanianiem się postindustrialnych, sieciowych struktur produkcji, organizacji, zarządzania czy zatrudnienia w gospodarce wolnorynkowej. W podsumowaniu zostaje wykazana większa przydatność poznawcza drugiej ramy interpretacyjnej. Staje się to przesłanką dla argumentacji, iż praca zawodowa kobiet, mimo jej umasowienia, pozostaje nadal w znaczącym stopniu podwójnie podporządkowana i eksploatowana zarówno w ramach struktur gospodarczych kapitalizmu, jak i patriarchalnej ekonomii gospodarstwa domowego.

The paper focuses on explaining processes and factors behind a mass employment of women, since the 1970s on. The author’s ultimate aim is to answer the following question: To what extent professional activity may be seen as a resource available for women empowerment or to what extent such activity is subordinated to external social forces and exploited by them. Even if the article takes a form of a theoretical analysis, it is still based on statistical data made available by the authors cited in the text, and on reports from international institutions. The paper reconstructs and compares two competing theoretical perspectives within which the mass feminization of the workforce is analyzed. The first one has been developed by G. Esping-Andersen and assumes that the said phenomenon was enabled by the defamilization of home and care tasks. The second interpretative narrative unbounds within the framework of political economy and critical theory. Mass employment of women is there explained in terms of the progressive transformation of capitalism, set in motion in the mid-1970s, and associated with the emergence of post-industrial, network-like structures of production, management or employment in the free market economy. In the conclusive remarks the author demonstrates a greater cognitive usefulness of the second interpretative frame. This is the starting point to argue that the employment of women, despite its mass scale, is still, to a great extent, subordinated and exploited in both, capitalistic economic structures and the patriarchal economy of the household.

Problem spójności polityki społecznej z konstytucją soborową Gaudium et spes

80%

Mazur J.

Roczniki Teologiczne

2016

vol. 63

issue 6: Teologia pastoralna

109-130

This text deals with the issue of making social policy coherent with the social message of the Second Vatican Council Pastoral Constitution Gaudium et Spes. It seems essential to examine the particular relationship between politics and religion in Poland. Politics, and in particular social policy is carried out by people who, in the main, belong to the two communities simultaneously: and religious ones. They are active politicians and also Christians. The problem of coherence between what they do in politics and what they confess because of their Christian identity arises here. The author of the article investigates the issue, framed in this way. He does this by referring to the concept of politics practiced “in a Christian way”. For reasons of clarity, he accentuates the need to adopt an appropriate axiology and appropriate ethics. The right basis is needed for social policy, and this is integral anthropology, especially Christian personalism. According to the social message of Gaudium et Spes, social policy should take up its tools with the aim of “prudent care for the common good”. In practice, this means care primarily for the family. In Poland, due to the religious structure of the population, it is a task incumbent primarily on lay Catholics. They, in turn, expect appropriate formation of conscience on the part of the hierarchical Church. In practicing “Christian” social policy, one has to be realistic, in order not to get entangled in utopia. However, the postulate of realism does not exclude carrying out such a policy project. The idea is firmly rooted in the abilities of man, and man finds in the Church exceptional strength and creative potential, which make rational care for the common good and its development possible. The Second Vatican Council pointed out how to go in this very direction.

W prezentowanym tekście chodzi o problem spójności polityki społecznej z przesłaniem społecznym konstytucji pastoralnej Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II. Zwrócenie uwagi na tego rodzaju związek, który jest relacją polityki z religią, w warunkach polskich wydaje się koniecznością. Albowiem politykę, w szczególności politykę społeczną, uprawiają ludzie, którzy w przeważającej większości przynależną do dwóch społeczności jednocześnie: politycznej i religijnej. Są aktywnymi politykami i zarazem chrześcijanami. Pojawia się więc problem spójności tego, co uprawiają w ramach polityki z tym, co wyznają z racji swej chrześcijańskiej tożsamości. Autor artykułu dokonuje intelektualnego wglądu w tak postawiony problem. Czyni to poprzez odwołanie się do pojęcia polityki uprawianej „po chrześcijańsku”. Dla jasności rozważań akcentuje potrzebę przyjęcia odpowiedniej aksjologii i etyki. Dla polityki społecznej potrzebna jest właściwa podstawa, którą jest antropologia integralna, w szczególności zaś personalizm chrześcijański. Wedle orędzia społecznego konstytucji Gaudium et spes, polityka społeczna powinna uruchomić swoje instrumenty tak, aby „roztropnie troszczyć się o dobro wspólne”. W praktyce oznacza to troskę, która w pierwszej kolejności dotyczy rodziny. W Polsce, z uwagi na strukturę wyznaniową ludności, jest to zadanie spoczywające głównie na katolikach świeckich. Ci z kolei oczekują na odpowiednią formację sumień ze strony Kościoła hierarchicznego. W uprawianiu polityki społecznej „po chrześcijańsku” trzeba być realistą, bo w przeciwnym razie można właśnie uwikłać się w utopię. Jednak postulat realizmu wcale nie wyklucza realizacji projektu takiej polityki. Jej idea mocno osadzona jest w możliwościach człowieka, który w Kościele znajduje wyjątkową siłę i możliwości twórcze, zdolne do racjonalnych starań o dobro wspólne i jego rozwój. Sobór Watykański II ukazał drogi do pójścia w tym właśnie kierunku.

Refine search results

1 Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja

1 Roczniki Teologiczne

1 Mazur J.

1 Michalik S.

1 2016

1 2014

Search results

Praca zawodowa kobiet – pomiędzy obietnicą wyzwolenia a dyktatem kapitału

Problem spójności polityki społecznej z konstytucją soborową Gaudium et spes