Search results

1

Dekanat szadkowski i jego dziekani w latach 1660-1763

100%

Zabraniak S.

Biuletyn Szadkowski

|

2013

|

issue 13

45-64

PL

The Szadek deanery, which covered an area of approximately 1,680 km2, was the largest within the Archdeaconate of Uniejow. It Was established rather early - at the beginning of the 1611? century. In 1720, there Were 24 parishes and two af?liated churches. Visitation records from 1683-1763 show a decline in the Catholic population of the parishes of this deanery. Only a few of them experienced demographic growth. The percentage of the Jewish population, however, increased signi?cantly. War, diseases and impoverishment were factors contributing to changes in the social fabrics in terms ofoccupations, religious beliefs and ethnic composition in the territory ofthe aforementioned deanery. This was the context in which the deans ofthe Szadek deanery conducted their pastoral activities. They were responsible for the pastoral care of and the faithful and the clergy in their parishes. Names of the deans of the Szadek deanery can be found on pages of the Uniejow consistory. Their personal signatures are also contained in visitation records and metrical books. On this basis, it can be concluded that deans were usually appointed from among the parish priests of lager parishes, who enjoyed a high level of respect, trust and esteem granted by both fellow priests and the Ordinary. They were often elderly priests with vast pastoral experiences. The of?ce ofthe dean was generally associated with the provostry in Widawa and the presbytery in Rusiec.

2

Konferencje dekanalne w aspekcie kanoniczno-duszpasterskim

63%

Adamczyk J.

Studia Warmińskie

|

2017

|

issue 54

249-264

PL

Celem artykułu jest ukazanie konferencji dekanalnych w aspekcie kanoniczno-duszpasterskim. W jego pierwszej części przedstawiono historię konferencji dekanalnych. W drugiej części omówiono zagadnienia dotyczące zwoływania konferencji dekanalnych, natomiast część trzecią poświęcono osobom zobowiązanym do udziału w konferencjach dekanalnych. W części czwartej skupiono się na problematyce związanej z przebiegiem i statusem konferencji dekanalnych.

EN

The aim of this article is to introduce the deaneries conferences in canonical and pastoral terms. In the first part the history of the deaneries conferences is presented. The second part introduces forms of convocation of the deaneries conferences, while the third part is dedicated to the people obliged to take part in the deaneries conferences. The last part explain problematic aspects and course of the deaneries conferences.

3

Organizacja dekanalna w diecezji kieleckiej w latach 1925-1939

63%

Bujak G.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2012

|

vol. 98

19-26

EN

The article discusses the changes which took place in the organisation of deaneries in the Diocese of Kielce in the years 1925-1939. These changes were caused by the necessity of adaptation to the new boundaries of the diocese which were introduced after the concordat of 1925 and the dynamic development of the city of Kielce. With regard to the creation of the deanery of Wiślica, the author presented the decision making process done by the administration of the diocese.

4

Organizacja dekanalna diecezji kieleckiej w latach 1911-1925

63%

Bujak G.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2009

|

vol. 92

5-14

DE

Nach einer Zeit der Stagnation, ja Regression in der Entwicklung des Dekanatsnetzes auf dem Territorium der Diözese Kielce im 19. Jahrhundert erfolgte in den Jahren 1911-1925 dessen dynamische Entfaltung. Dies geschah in mehreren Etappen. Die erste betraf die Berufung von Vizedechanten im Rahmen ausgedehnter Kreisdekanate im Jahre 1911, darauf folgte 1918 die Umgestaltung der Vizedekanatsbezirke zu selbständigen Dekanaten, und der dritte Schritt bestand in der Reform der Dekanatsgrenzen in den Jahren 1919-1921. Im Ergebnis dieser Umgestaltungen wurde das Dekanatsnetz in der Diözese Kielce weitgehend der neuen sozialen und demographischen Situation angepasst und überdauerte so bis zur Reorganisation der Diözesengrenzen im Jahre 1925.

5

Urząd dziekana w aspekcie prawnokanonicznym

63%

Adamczyk J.

Annales Canonici

|

2017

|

vol. 13

EN

The purpose of the article is to examine the issue of the appointment to the post of a vicar forane and the loss of the office. The first part of the paper discusses the post of a vicar forane in general terms. The second one outlines the required qualifications of a candidate for the office of a vicar forane, whereas the third one concerns the induction to the post of a vicar forane. The fourth part describes the issue of losing the office of an outside vicar.

PL

Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia powierzenia i utraty urzędu dziekana. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię urzędu dziekana w ogólności. W drugiej części wskazano kwalifikacje kandydata na urząd dziekana, natomiast część trzecia została poświęcona powierzeniu urzędu dziekańskiego. Część czwarta omawia utratę urzędu wikariusza zewnętrznego.

6

Dziekan a duchowieństwo dekanalne. Aspekt prawno-duszpasterski

63%

Adamczyk J.

Colloquia Theologica Ottoniana

|

2017

|

issue 2

7-32

PL

Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia prawnej relacji dziekana do duchownych dekanatu. W pierwszej części przedstawiono kwestię troski dziekana o prowadzenie przez duchownych życia odpowiadającego ich stanowi. W drugiej części wskazano na obowiązki dziekana odnośnie do formacji duchowieństwa, natomiast część trzecia została poświęcona stosunkowi dziekana do duchownych znajdujących się w trudnych sytuacjach. W części czwartej omówiono sprawę troski dziekana o właściwą posługę duszpasterską duchownych dekanatu

EN

The aim of the article is to discuss the issue of the legal relations between the vicar forane and the clerics of the vicariate forane. The first part deals with the vicar forane’s care for the suitable spiritual life of the clerics. The second part outlines the vicar forane’s duties concerning the formation of the clerics, while the third section concerns the vicar forane’s attitude towards the clerics experiencing difficult situations. The fourth section discusses the issue of the vicar forane’s care for the suitable ministry service of the vicariate forane’s clerics.

7

Akta dziekana dekanatu szadkowskiego ks. Jana Gawełczyka

63%

Szkutnik P.

Biuletyn Szadkowski

|

2009

|

issue 09

63-85

EN

The way of keeping records by deans was regulated by law. The records produced by Father Jan Gawełczyk were not always kept in conformity with legal requirements. The state of documentation from the time of his office is known thanks to registration of documents carried out in 1826 and 1854. These registers make possible a reconstruction of the so-called registry (record office), including the way in which different categories of documents were arranged. The catalogues show that the content of the archives grew twice during that time. The records have now been arranged in accordance with legal regulations, though not all requirements have been fulfilled. Comparison of the two registers reveals that a new Dean’s seal and journals for correspondence were introduced during Father J. Gawełczyk’s office.

8

Archiwa parafialne dekanatu lubelskiego

63%

Stopniak F.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1964

|

vol. 9

5-19

EN

-

9

Urząd wicedziekana

63%

Adamczyk J.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 26

|

issue 4

23-37

EN

This article describes the office of vice-vicar forane in its canonical aspect. Firstly we presented the significance of vice-vicar forane’s function. Then we pointed out their qualifications, nomination and loss of the office of vice-vicar forane. The final part deals with the obligations and rights of vicevicar forane.

10

Archiwum dekanalne – podstawy prawne

63%

Różański M.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2019

|

vol. 112

337-347

EN

The function of the dean’s archive is not regulated in the canon law of the Catholic Church. The duties of a dean, who is the bishop’s close associate, require an independent dean’s office. The records produced by Polish synods recognise the necessity of establishing the dean’s archive, which can preserve the records and documentation produced by a dean or collected by him from parishes in accordance with the laws. The regulations of the synods require running the dean’s archive as an institution independent of parish archives, but they do not specify in detail how these records should be preserved and made available, and when the materials ought to be transferred to the central historical archives in the diocese.

PL

Funkcjonowanie archiwum dziekańskiego nie ma uregulowania w powszechnym prawie kanonicznym Kościoła Katolickiego. Wskazane tam obowiązki dziekana, który jest bliższym współpracownikiem biskupa, pośrednio domagają się prowadzenia przez niego kancelarii dziekańskiej. W aktach opracowanych przez synody polskie wskazano na konieczność istnienia archiwum dziekańskiego, które przechowuje akta i dokumentację wytworzoną przez dziekana lub zebrane przez niego z parafii, zgodnie z przepisami prawa. Przepisy te mają charakter ogólny i nakazują prowadzenie osobnego od archiwum parafialnego archiwum dziekańskiego lecz nie zawierają bardziej szczegółowych unormowań dotyczących sposobu zabezpieczania, przechowywania i udostępniania dokumentacji oraz sytuacji kiedy materiały te należy przekazać do centralnego archiwum historycznego w diecezji.

11

Wizytacja dziekańska w aspekcie kanoniczno – duszpasterskim

62%

ADAMCZYK J.

Prawo Kanoniczne

|

2017

|

vol. 60

|

issue 3

73-105

EN

The following article is devoted to vicar forane's visit in canonic-pastoral terms. At first, the vicar forane’s visit is presented in the historic view. Then, the issue, nature and necessity of vicar forane’s visit is discussed. The final part of the article is connected with the subject of vicar forane’s visit in the parishes of vicariate forane.

PL

Niniejszy artykuł poświęcony został wizytacji dziekańska w aspekcie kanoniczno - duszpasterskim. Najpierw ukazano wizytację dziekańską w aspekcie historycznym. Następnie przedstawiono pojęcie, naturę i obowiązek wizyty dziekańskiej. Końcowa cześć przedłożenia traktuje o przedmiocie wizytacji dziekańskiej w parafiach dekanatu.

12

Archiwa i kancelarie parafialne w dekanacie Książ Wielki w świetle akt wizytacji z 1783 roku

51%

Mazur H.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2008

|

vol. 90

99-110

DE

Der vorliegende Artikel bildet den Versuch einer Besprechung der Bestände der Pfarrarchive und der Tätigkeit der Pfarrkanzleien auf dem Gebiet des Dekanats Książ Wielki im ausgehenden 18. Jahrhundert. Den Betrachtungen des Verfassers liegen die Akten der 1783 in 16 Pfarreien dieses Dekanats durchgeführten bischöfl ichen Visitation zugrunde. Die Grundlage der Pfarrarchive im Dekanat Książ Wielki von 1783 bildeten die Kirchenmatrikel. Am frühesten, denn bereits in den ersten Jahrzehnten des 17. Jahrhunderts, begann man mit dem Führen von Taufregistern (Słaboszów, Kalina Sławice, Pałecznica und Książ Wielki). Etwas langsamer und säumiger verlief die Rezeption des Brauchs, auch Heiratsbücher zu führen. Obligatorische Sterbebücher wurden in Polen erst 1631 durch das „Petrikauer Rituale” eingeführt. In einem Teil der Pfarreien des Dekanats Książ Wielki (Pałecznica, Radziemice, Kozłów, Książ Wielki) begann man in der zweiten Hälfte des 17. Jahrhunderts mit dem Führen von Sterbebüchern, in den übrigen Pfarreien erst im Laufe der letzten Jahrzehnte des 17. und der ersten Jahrzehnte des 18. Jahrhunderts. In einigen Pfarrarchiven des Dekanats Książ Wielki (Radziemice, Wrocimowice, Pałecznica und Książ Mały) befanden sich auch zu den Bruderschaften gehörende Verzeichnisse, die sogenannten Fraternitätsalben oder Bruderschaftsbücher. Über die Aktenbestände der einzelnen Kirchen informierten die auf Verfügung von Bischof Sołtyk und Primas Poniatowski eingeführten „Summarien der Rechte und Dokumente”, die alle Dokumente über die Bezüge und Besitztümer der jeweiligen Kirche enthalten sollten. Solche „Summarien” gab es 1783 in 14 Pfarreien des gesamten Dekanats, was davon zeugt, dass dies allgemein so gehandhabt wurde. In den Visitationsakten von Książ Wielki aus dem Jahre 1783 wurde auch festgehalten, welche zum Halten von Predigten und zum Hören der Beichte berechtigende Zeugnisse die Geistlichen besaßen, seltener auch das Vorhandensein von Verzeichnissen und Messstipendien. Poniatowskis Visitationsakten verzeichneten dagegen in keiner der 16 Pfarreien des Dekanats Książ Wielki Originaldokumente aus der Zeit des Mittelalters , keine Register der Gefi rmten, der Eheankündigungen und der Teilnehmer an der Osterbeichte und auch keine Verzeichnisse aller Mitglieder der Pfarrgemeinde. Von der außerordentlich bescheidenen aktenschöpferischen Tätigkeit der Pfarrherren kann das Vorhandensein von Stempeln in einigten Pfarreien zeugen. Es muss betont werden, dass man in der Zeit vor den Polnischen Teilungen unter dem Begriff des Archivs eine Sammlung von losen Dokumenten, Kopien von Dokumenten und Kopienbüchern verstand. Dagegen wurden die Matrikelbücher und Fraternitätsalben zur Bibliothek gezählt.

13

Z dziejów parafii unickiej p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Łykoszynie w świetle wizytacji kościelnych

51%

Frykowski J. A.

Kultura – Media – Teologia

|

2015

|

issue 22

96-123

PL

Łykoszyn to niewielka wieś położona na południowowschodnim krańcu województwa lubelskiego. Swoimi korzeniami sięga co najmniej pierwszej połowy XV stulecia, kiedy to organizacyjnie przynależała do ziemi bełskiej, podległej książętom mazowieckim. W wyniku I rozbioru Łykoszyn znalazł się w monarchii austriackiej, następnie w księstwie warszawskim, a po Kongresie Wiedeńskim w Cesarstwie Rosyjskim. Ze względu na to, że pierwotna chrystianizacja terenów Łykoszyna związana była z ekspansją państwa ruskiego na ziemie nadbużańskie, jako pierwsza na tym terenie powstała parafia prawosławna, a po zawarciu unii – greckokatolicka. Wiadome jest, że parafia ta, podobnie jak i inne wspólnoty wiernych w ciągu pierwszych lat istnienia, otrzymała konieczne podstawy ekonomiczne i wyposażenie do obrzędowości unickiej. Pewne jest, że paramenty liturgiczne zmieniały się i były uzupełniane przez okres funkcjonowania parafii. Pod koniec XVIII wieku, gdy parafia Łykoszyn znalazła się pod zaborem austriackim, w wyniku reformy józefińskiej zlikwidowano jej samodzielność I jako cerkiew filialną włączono do parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Nabrożu, w strukturze której funkcjonowała do likwidacji unii.

EN

Lykoszyn is a tiny country village situated in the south- east corner of Lublin Province. Its roots date back to at least fifteenth century, when politically it belonged to the Duchy of Belz, which, in turn, was a constituent part of the duchy of Masovia. After the first partition of Polish-Lithuanian Commonwealth, Lykoszyn was annexed by the Habsburg Empire, then it became part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. As the first Christianization of this land coincided with the expansion of Kievan Rus onto the headwaters of the Bug, the first parish established here was an Eastern Orthodox parish, which later became a Uniate parish. Originally, the parish constituted a one-village community of about 100 parishioners. This parish, like many other similar parishes, was granted some economic support as well as ecclesiastical utensils to conduct Uniate ceremonies and rites. The liturgical parements changed over the time and were supplemented throughout the existence of the parish.

14

Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu, sygn. KA 12 236, "Akta tyczące się sprzętów jakich kościoły parafialne Archidiecezji Poznańskiej potrzebują". Omówienie zawartości

51%

Matyaszczyk D.

Hereditas Monasteriorium

|

2015

|

vol. 6

325-342

EN

In autumn 1828 the dean of Ostrzeszów, Fr. Jak Kompałła, wrote a memorial to Archbishop Teofil Wolicki, newly appointed metropolitan of Archdioceses of Gniezno and Poznań joined by a personal union (Archdiocesan Archives in Poznań, no. KA 10 969, Records of the General Consistory of the Archbishopric of Poznań concerning the former Bernardine Church in Ostrzeszów 1823–1853). Fr. Kompałła suggested that furnishings from the dissolved and still existing monasteries be given to poor parish churches. Archbishop Wolicki intervened with the authorities in Berlin, which led to a proclamation of the Royal District (Regierungsbezirk) II in Poznań no. 348 of 19 December 1828 demanding that the “administrators of churches investigate the needs of poor Catholic parishes with regard to organs, bells, chasubles and other church furnishings”. On 14 January 1829 the General Consistory of the Archbishopric of Poznań sent a letter to all deans of the 23 deaneries with the above request. By April 1829 replies came from 262 (80.36%) out of the total number of 326 parishes in the Archdiocese of Poznań. No fewer than parishes (225, 69.01%) asked for furnishings, with only 37 parishes (11.35%) not wanting any and 64 (19.63%) parishes not replying to the question. It could, therefore, be said that 101, i.e. 30.98%, parishes did not want any furnishings. The above documents are to be found in the Archdiocesan Archives in Poznań in the bound volume no. KA 12 236. An edition of this source is under preparation. It will also feature data from a personal questionnaire sent in June 1829 on the initiative of Archbishop Wolicki to parishes and monasteries from both Archdioceses: of Poznań and Gniezno.

15

Najstarsze akta kongregacji dekanalnych w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie

51%

Kracik J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1974

|

vol. 29

261-272

EN

-

16

Biblioteki parafialne a prywatne księgozbiory duchowieństwa: Dekanat Nowa Góra w XVII-XVIII wieku

51%

Kracik J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1976

|

vol. 32

249-271

EN

-

17

Rozwój sieci parafialnych w dekanacie Zator do końca XVI wieku

51%

Chachaj J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1997

|

vol. 68

221-308

EN

-

DE

Der Autor beschreibt die Entwicklung des Pfarrgemeindenetzes auf dem Gebiet des mittelalterlichen Dekanats Zator bis zum Ende des XVI. Jhs. In dieser Zeit entstanden auf dem genannten Gebiet 71 Kirchen und Kapellen. 60 von ihnen er-füllten in verschiedenen Zeitperioden die Rolle einer Pfarrkirche. Es existierten hier damals 56 Pfarreien. Ein Teil von ihnen hörte schon im Mittelalter auf, zu existieren; einige wechselten ihren Sitz. Die Mehrzahl der Kirchen (36 Pfarrkirchen und eine Filialkirche) entstanden bis 1325. Wegen mangelnder Quellen kann man in den meisten Fällen die genaue Zeit ihrer Gründung nicht angeben. Auf Grund einer speziellen Methode kann man möglicherweise die ältesten Kirchen nennen, die mit ihrer Herkunft vielleicht bis ins XI. und XII. Jh. zurückreichen. Diese Gruppe zählt etwa zehn Kirchen. In den nächsten Perioden, deren chronologische Grenzen die eine einigermaßen vollständige Pfarrstruktur des Dekanats in einem bestimmten Zeitabschnitt (1325-1358, 1480, 1598) wiedergebenden Durchschnittsquellen ausmarken, hört die Dynamik des Pfarrgemeindenetzes allmählich auf. Seit Ende des XVI. Jhs. entstehen auf diesem Gebiet keine neuen Kirchen mehr, bis an das Ende der Republik Polen. Das hängt sicherlich mit der Tatsache zusammen, daß Bedürfnisse der Ortsbewohner zufriedengestellt und Kolonisationsprozesse beendet worden sind. Die Entwicklung des Pfarrgemeindenetzes ist eng verbunden mit der Siedlungsentwicklung, mit politischer Situation und gesellschaftlichen Erscheinungen (Stiftungsaktionen der machthaberischen Familien und kirchlichen Institutionen). Auf dem Gebiet des Dekanats Zator hat die deutsche Kolonisation deutliche Spuren hinterlassen. Das steht im Zusammenhang mit der Existenz einer großen Anzahl von den eins oder zwei Dörfer umfassenden Kirchen und Pfarreien.

18

Fundacja, uposażenie i rozwój parafii Znalezienia Krzyża Świętego w Niebylcu

45%

Chuchla A.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2014

|

issue 21

109-124

EN

The history of the Parish of the Discovery of the Holy Cross in Niebylec can be divided into two development phases: Konieczkowa phase, spanning from 1464 to 1650 and Niebylec phase, spanning from 1550 until now. For that rea- son, it is called Konieczkowsko – Niebylecka Parish. The Konieczkowa Parish was funded by four born brothers: Marcjusz, Mikolaj, Jan and Stanislaw Machowski on 14th June 1460. It was established by the Bishop of Cracow Jan Gruszczynski, who was also both the chancellor of Poland and contemporary Polish Primate. Konieczkowa Parish district included four villages: Konieczkowa, Jawornik, Nowa Wies and Gwoznica. Niebylec town joined the Parish in 1509 and a village Malowka in 1608. The first Parish – Priest was Stanislaw from Opatowiec. The Niebylec Parish was funded by Janusz Romer, contemporary owner of Niebylec. It was established by Cracow Suffragan Bishop Wojciech Lipnicki. The Niebylec Parish district was the same as the Konieczkowa District. Two villages Blizianka and Gwozdzianka joined it in 1782. Gwoznica left the Parish district in 1864 and Jawornik in 2008. The Konieczkowa Parish and later the Niebylec Parish belonged to the Pilzno Decanate unlil 1608. Next, it belonged to the Strzyzow Decanate, in the Sacz Archdeaconry, the Pilzno Office and the Cracow Diocese. After the First Partition of Poland, from 1722 to 1806 the Parish belonged to the Tarnow Diocese. The number of parishioners has been continuously growing to 2600 worshippers at present. The first Niebylec Parish - Priest was Jan Bazaltowicz and dr Czeslaw Goraj is the present Parish - Priest.

19

Kongregacje w dekanacie puckim na podstawie księgi z lat 1728‒1779

45%

Kropidłowski Z.

Studia Gdańskie

|

2010

|

issue 26

189-212

PL

Praktyka odbywania kongregacji dekanalnych w diecezji włocławskiej i pomorskiej sięga 1568 r. Dokładny ich regulamin ustalił bp Maciej Łubieński w 1634 r. Miały się one odbywać dwa razy w roku, od wschodu słońca aż do wieczora. Odprawiano na nich część ascetyczną, dyscyplinarną i samokształceniową. Nieobecność nieusprawiedliwiona pociągała karę 15 grzywien. W XVIII w. spotkania odbywały się raz na dwa lata. Program pozostał ten sam, złagodzono kary za nieobecność. Z treści księgi wynika obopólną niechęć kapłanów diecezjalnych i cystersów oliwskich. Oskarżali się oni wzajemnie o oszczerstwa i brak gorliwości w służbie Bożej, rozważali nauczanie Kościoła i zasady prawa kanonicznego.

EN

The custom of organizing dean’s congregational seminars became popular in the Church after the Trent Council. As far as the Wloclawek and Pomeranian dioceses are concerned, they were first mentioned at the diocese synod held by Bishop Stanislaw Karnkowski in 1568. The most precise regulations as to how they should be organized were given by Bishop Maciej Lubienski in 1634. They were to be held twice a year, from sunrise to sunset. They were divided into three parts, namely ascetic, disciplinary and self‑study. Unjustified absence was to be subject to a fine of 15” grzywna” (units of currency). In the 18th c.the frequency of meetings went down to one in every two years. Although the agenda remained the same, the punishment for absence was commuted to 1 florin. We can draw a conclusion that there was a mutual dislike between diocese priests and the Cistercian monks from Oliwa, who manned two parishes in the Puck deanery. They accused each other of slander and lack of zeal in God’s service. During the educational part of meetings they discussed the ecclesial teaching and the regulations of Canon Law pertaining to the sacred sacraments such as the Eucharist, the sacrament of penance, the last rites and the sacrament of marriage. They were able to cite some documents of the Trent Council as well as the Canon Law and some theologians, mainly of the Jesuit Order, whose works they had studied at the seminary.

20

Pierwotna średniowieczna sieć dekanalna w diecezji krakowskiej

45%

Chachaj J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1999

|

vol. 71

379-387

DE

Der vorliegende Artikel befaßt sich mit der Entstehung der ersten Landdekanate in der Diözese Krakau. Vieles spricht dafür, daß diese kirchlichen Verwaltungseinheiten im Rahmen der von Bischof Gedka durchgeführten Reform der Territorialstruktur der Diözese ins Leben gerufen wurden. Diese Aktion scheint an der Wende der sechziger und siebziger Jahre des 12. Jahrhunderts stattgefunden zu haben. Der Artikul bildet außerdem den Versuch einer Rekonstruktion des ursprünglichen Dekanatsnetzes der Diözese Krakau und in der Folge auch des quantitativen Kirchenbestandes in Kleinpolen am Ende des 12. Jahrhunderts.

PL

-

Refine search results

Dekanat szadkowski i jego dziekani w latach 1660-1763

Konferencje dekanalne w aspekcie kanoniczno-duszpasterskim

Organizacja dekanalna w diecezji kieleckiej w latach 1925-1939

Organizacja dekanalna diecezji kieleckiej w latach 1911-1925

Urząd dziekana w aspekcie prawnokanonicznym

Dziekan a duchowieństwo dekanalne. Aspekt prawno-duszpasterski

Akta dziekana dekanatu szadkowskiego ks. Jana Gawełczyka

Archiwa parafialne dekanatu lubelskiego

Urząd wicedziekana

Archiwum dekanalne – podstawy prawne

Wizytacja dziekańska w aspekcie kanoniczno – duszpasterskim

Archiwa i kancelarie parafialne w dekanacie Książ Wielki w świetle akt wizytacji z 1783 roku

Z dziejów parafii unickiej p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Łykoszynie w świetle wizytacji kościelnych

Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu, sygn. KA 12 236, "Akta tyczące się sprzętów jakich kościoły parafialne Archidiecezji Poznańskiej potrzebują". Omówienie zawartości

Najstarsze akta kongregacji dekanalnych w Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie

Biblioteki parafialne a prywatne księgozbiory duchowieństwa: Dekanat Nowa Góra w XVII-XVIII wieku

Rozwój sieci parafialnych w dekanacie Zator do końca XVI wieku

Fundacja, uposażenie i rozwój parafii Znalezienia Krzyża Świętego w Niebylcu

Kongregacje w dekanacie puckim na podstawie księgi z lat 1728‒1779

Pierwotna średniowieczna sieć dekanalna w diecezji krakowskiej