Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  demokracja uczestnicząca
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Facta Simonidis
|
2014
|
vol. 7
|
issue 1
65-84
EN
We can identify positive and negative trends in the model of information democracy that associate with a new approach to understanding the importance of in- formation and power, especially when the information becomes a tool and method of information technology and democracy. This paper proves that the consultative model is based on the interaction between civil society and political system.
PL
W modelu informacyjnym demokracji można zidentyfikować pozytywne i negatywne tendencje, które kojarzą się z nowym podejściem do zrozumienia znaczenia informacji i władzy, szczególnie gdy informacja staje się narzędziem i metodą tak technologii informacyjnej jak i demokracji. Zaprezentowane analizy mają wykazać, że model konsultacyjny demokracji oparty jest na interakcjach między społeczeństwem obywatelskim i systemem politycznym.
PL
Budżet partycypacyjny stanowi sprawdzone narzędzie przy pomocy, którego zwykli mieszkańcy mają możliwość w sposób bezpośredni uczestniczyć w podziale części środków publicznych. A tym samym mogą bliżej zapoznać się z funkcjonowaniem finansów publicznych oraz sprawować kontrolę nad lokalnymi władzami. Dzięki tej formie współpracy z władzami posiadają możliwość wskazania zadań, których realizacja ich zdaniem może wpłynąć na znaczącą poprawę jakości życia. Idea budżetu obywatelskiego pozwala na tworzenie więzi społecznych a przez to budowanie społeczeństwa obywatelskiego. W artykule przedstawiono wyniki badań ankietowych przeprowadzonych na grupie mieszkanek miasta Rzeszowa dotyczących ich znajomości zagadnień związanych z budżetem partycypacyjnym oraz stanu ich aktywności w tym zakresie. Na wstępie zaprezentowano ocenę stanu znajomości idei budżetu partycypacyjnego. W dalszej części dokonano oceny aktywności mieszkanek miasta Rzeszowa w zakresie budżetu partycypacyjnego oraz przeanalizowano czynniki wpływające na tą aktywność.
EN
Participatory budgeting serves as a convenient and verified instrument, by means of which ordinary citizens are capable of directly influencing the allocation of public financial resources. Simultaneously, the citizens can become familiar with public finances’ operations, as well as exercise control over local authorities. Due to such form of public cooperation, the interested can identify and prioritize public spending projects in a way that they choose the projects that may significantly improve living standard. The idea of civil budget allows the enhancement of social inclusion and, thus, the development of civil society. The article presents the outcomes of research, whose aim was to evaluate the awareness on participatory budgeting (PB) issues among local community members of the municipality of Rzeszów. The survey also aimed at evaluating the activity degree of its inhabitants with regard to PB.
PL
The aim of the article is to analyse legal regulations on the conditions for pursuing the European Citizens’ Initiative. First, the requirements for pursuing the initiative and collecting the necessary statements of support and submitting an initiative to the Commission are presented. Afterwards, the scope of responsibilities (and discretion) of the Commission in relation to the pursued initiatives is discussed. In addition, the article proposes a thesis that the European Citizens’ Initiative is an important instrument to support democratisation in the European Union, but the possibilities of real impact of European Union’s citizens on the European Commission in the area of submitting a legislative proposal seem insufficient. Finally, some modifications of the European Citizens’ Initiative are recommended, which could increase its effectiveness significantly. Celem artykułu jest analiza regulacji prawnych w odniesieniu do warunków przedłożenia europejskiej inicjatywy obywatelskiej. Z jednej strony, rozważaniom poddano wymogi prawne w zakresie zgłoszenia inicjatywy, zbierania niezbędnych deklaracji poparcia oraz przedłożenia inicjatywy Komisji. Z drugiej zaś – zakres obowiązków (i uznaniowości) Komisji w odniesieniu do przedłożonych inicjatyw. W artykule postawiono tezę, że europejska inicjatywa obywatelska jest ważnym instrumentem wspierania demokratyzacji w Unii Europejskiej, jednak możliwości realnego wpływu obywateli Unii Europejskiej na Komisję Europejską w obszarze przedłożenia wniosku legislacyjnego wydają się niewystarczające. Dla zwiększenia efektywności europejskiej inicjatywy obywatelskiej jej obecne ramy prawne wymagają istotnych modyfikacji.
PL
Celem artykułu jest analiza regulacji prawnych w odniesieniu do warunków przedłożenia europejskiej inicjatywy obywatelskiej. Z jednej strony rozważaniom poddano wymogi prawne w zakresie zgłoszenia inicjatywy, zbierania niezbędnych deklaracji poparcia oraz przedłożenia inicjatywy Komisji. Z drugiej zaś – zakres obowiązków (i uznaniowości) Komisji w odniesieniu do przedłożonych inicjatyw. W artykule postawiono tezę, że europejska inicjatywa obywatelska jest ważnym instrumentem wspierania demokratyzacji w Unii Europejskiej, jednak możliwości realnego wpływu obywateli Unii Europejskiej na Komisję Europejską w obszarze przedłożenia wniosku legislacyjnego wydają się niewystarczające. Dla zwiększenia efektywności europejskiej inicjatywy obywatelskiej jej obecne ramy prawne wymagają istotnych modyfikacji.
EN
The aim of the article is to analyse legal regulations on the conditions for pursuing the European Citizens' Initiative. First, the requirements for pursuing the initiative and collecting the necessary statements of support and submitting an initiative to the Commission are presented. Afterwards, the scope of responsibilities (and discretion) of the Commission in relation to the pursued initiatives is discussed. In addition, the article proposes a thesis that the European Citizens' Initiative is an important instrument to support democratisation in the European Union, but the possibilities of real impact of European Union’s citizens on the European Commission in the area of submitting a legislative proposal seem insufficient. Finally, some modifications of the European Citizens’ Initiative are recommended, which could increase its effectiveness significantly.
PL
Artykuł prezentuje uwarunkowania i wykorzystanie instrumentu demokracji przedstawicielskiej w Unii Europejskiej, jakim jest europejska inicjatywa obywatel-ska. Punktem wyjścia przeprowadzonych rozważań jest przedstawienie prawnych wymogów odnośnie przedłożenia inicjatywy, jednak zasadnicza część odnosi się do zaprezentowania praktyki w tym zakresie i próby oceny czynników, które bezpośrednio wpływają na efektywność wykorzystania tego instrumentu prawnego. W tym kontekście postawiono tezę, że obecne regulacje prawne nie dają obywatelom możliwości realnego oddziaływania na Komisję Europejską w zakresie przedłożenia wniosku legislacyjnego, a mobilizacja i aktywność obywateli Unii Europejskiej nie są efektywnie wykorzystywane.
EN
The article presents the conditions and use of the representative democracy instrument in the European Union, which is the European Citizens' Initiative. The starting point of the considerations is the presentation of legal requirements regarding the submission of the initiative, but the main part refers to the presentation of the practice in this respect and attempts to assess factors that directly affect the effectiveness of using this legal instrument. In this context, a thesis was put forward that the current legal regulations do not give citizens the possibility of real impact on the European Commission in submitting a legislative proposal, and the mobilization and activity of European Union citizens are not effectively used.
EN
The aim of the study is to draw attention to new forms of democracy that are decomposing modern parliamentarism. They break the link between the election of representative bodies (parliaments) and general elections. The introduced forms of citizen representation are based on the sampling method. It is a return to the roots of Athenian democracy and the political practice of national sovereignty. These innovative forms include deliberative democracy and participatory democracy. The most famous form of deliberative democracy are citizens' assemblies. The aim of citizens' assemblies is to develop a consensus and restore confidence in the non-party way of making political decisions. They try to solve important social and political problems. In Ireland, they led to a constitutional amendment. It was not only the media success of this new form of citizen representation.      The use of the latest information and communication technologies is also reflected in contemporary parliamentarism. They contribute to the accumulation of information in the hands of the government. This increases its informal position. Against this background, the concepts of media democracy and smartphone democracy appear. These new phenomena also contribute to the decomposition of the parliamentarism of our time.
PL
Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na nowe formy demokracji, które dekomponują współczesnyparlamentaryzm. Rozrywają one związek pomiędzy wyłanianiem ciał przedstawicielskich (parlamentów)z wyborami powszechnymi. Wprowadzane formy reprezentacji obywateli opierają się na metodzie losowania.Jest to powrót do korzeni demokracji ateńskiej i politycznej praktyki suwerenności narodu. Do tych nowatorskichform należy zaliczyć demokrację deliberatywną i demokrację uczestniczącą. Najbardziej znaną formą demokracjideliberatywnej są panele obywatelskie. Celem paneli obywatelskich jest wypracowanie konsensusuoraz przywrócenie zaufania do pozapartyjnego sposobu podejmowania decyzji politycznych. Starają się onerozwiązywać ważne problemy społeczne i polityczne. W Irlandii doprowadziły do zmiany konstytucji. Był to, nietylko medialny, sukces tej nowej formy reprezentacji obywateli.Stosowanie najnowszych technologii informatycznych i komunikacyjnych znajduje swoje odzwierciedlenietakże we współczesnym parlamentaryzmie. Przyczyniają się one do kumulowania informacji w rękach rządu, cozwiększa jego nieformalną pozycję. Pojawiają się tu pojęcia demokracji medialnej i demokracji smartfonowej. Tenowe zjawiska przyczyniają się także do dekompozycji parlamentaryzmu naszych czasów.
EN
This article describes a new, not seen so far on an international scale, institution of participatory democracy in the European Union – European Citizens’ Initiative. In article was discussed process of legislative and policy changes that impacted on the formation of a new institution of direct democracy in the European Union. The authors present functional process of preparing European citizens’ initiative established by the Treaty of Lisbon in the Treaty on European Union Treaty on the Functioning of the European Union. The essence of the article is a functional analysis of the legal process, submission of a citizens’ initiative. The authors discuss about background of the initiative and introduced legislative procedure for the initiative, starting from foundation of a citizens’ committee, registration of initiative, collection of support, ending on verification and certification of initiative, carried out by the European Commission. The authors also sought to identify advantages and possible problems that may arise in connection with the introduction of a citizens’ initiative in the European Union, having regard to existing and future meanderings of the integration process and effects of global competitiveness.
PL
Powyższy artykuł opisuje nową, niespotykaną do tej pory na skalę międzynarodową instytucję demokracji uczestniczącej w Unii Europejskiej – europejską inicjatywę obywatelską. W artykule został omówiony proces przemian ustawodawczych i politycznych, które miały wpływ na kształtowanie się nowej instytucji demokracji bezpośredniej w Unii Europejskiej. Autorzy przedstawiają proces powstawania i funkcjonalnego przygotowania europejskiej inicjatywy obywatelskiej ustanowionej Traktatem z Lizbony w Traktacie o Unii Europejskiej i Traktacie o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Istotą artykułu jest funkcjonalna analiza procedury prawnej składania inicjatywy obywatelskiej. Autorzy omawiają tło powstania inicjatywy i wprowadzoną procedurę legislacyjną dla inicjatywy, poczynając od założenia komitetu obywatelskiego, rejestracji inicjatywy, zbierania głosów poparcia, kończąc na weryfikacji i poświadczeniu inicjatywy, dokonywanej przez Komisję Europejską. Autorzy starali się również wskazać zalety i ewentualne problemy, jakie mogą wyniknąć w związku z wprowadzeniem inicjatywy obywatelskiej w Unii Europejskiej, uwzględniając dotychczasowe i przyszłe meandry procesu integracji i skutków globalnej konkurencyjności.
EN
At least since the moment Poland joined EU Polish authorities have been insisting on the stronger and wider civic participation. It is reflected in the increasing number of emitted governmental documents. One of the most important items here is the attempt to engage NGOs in the decisive processes in the state. The aim of this article is the analysis of the relations between Polish NGOs and public administration in terms of the quality of civic discourse. The author focuses on those mutual relations before and after Poland joined EU. She does so both on the basis of the research conducted in 1990s and her own research results from 2011.
PL
Co najmniej od momentu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej polskie władze deklarują potrzebę zwiększania i pogłębiania partycypacji obywatelskiej w Polsce. Deklaracje te znajdują odbicie w różnych dokumentach emitowanych przez władze publiczne. Jednym z elementów realizacji tych deklaracji ma być włączanie organizacji pozarządowych w procesy decyzyjne w państwie. Celem artykułu jest analiza wzajemnych relacji organizacji pozarządowych i administracji publicznej pod kątem jakości funkcjonowania instytucji dialogu obywatelskiego w Polsce. Autorka analizuje wzajemne relacje organizacji pozarządowych i administracji publicznej przed i po akcesji do Unii Europejskiej. Czyni to w oparciu o dostępne wyniki badań empirycznych z lat 90. oraz w oparciu o wyniki autorskich badań przeprowadzonych w 2011 roku.
PL
Celem artykułu jest przybliżenie idei budżetu partycypacyjnego jako wartości pe-dagogicznej ukrytej w praktyce społecznej. Autorzy analizując jego pedagogiczny potencjał, z jednej strony wskazują na możliwości jego wykorzystania dla rozwijania i wzmacniania kompetencji obywatelskich oraz budowania kultury dialogu i wzajemnej pomocy na rzecz zwiększenia zaangażowania Polaków w proces (współ)decydowania o kształcie lokalnej polityki. Z drugiej strony jego rosnąca popularność, stała się dla Autorów impulsem do krytycznego namysłu wokół procesów jego wdrażania i realizowania przez jednostki samorzą-dowe. Postawienie pytań o pedagogiczne walory budżetu partycypacyjnego oraz wskaza-nie możliwych barier w ich urzeczywistnianiu, stanowi osnowę podjętej w artykule dyskusji.
EN
The aim of this article is to present the concept of participatory budget as a ped-agogical value hidden in social practice. The authors analyzing its pedagogical potential, on the one hand, indicate the possibilities of its use for developing and strengthening civic competences and building a culture of dialogue and mutual assistance to increase the involvement of Poles in the process of (deciding) the shape of local politics. On the other hand, its growing popularity has become an impulse for Authors to reflect critically on the processes of its implementation and implementation by local government units. Asking questions about the pedagogical values of the participatory budget and indicating possible barriers to their implementation is the basis of the discussion undertaken in the article.
EN
The paper attempts to diagnose the level of civic participation in local issues by means of the three existing possibilities: applying the procedures of a representative democracy, participatory democratic institutions and more or less institutionalised forms of civil society. The starting point is the assumption that, perhaps, the way to stimulate citizens, most of whom do not participate in the procedures of a strongly party-dependent representative democracy, will be based on the introduction of elements of participatory democracy, or the formation of loosely institutionalised social movements that constitute a civil society. On the basis of the collected data, it can be said that from the current point of view there is no indication that the status quo might be changed and the level of participation raised. In addition, it seems that the majority of society are reluctant to actively participate in public affairs, regardless of the existing institutional opportunities, the reasons for which are not entirely clear – they may include a persistent low level of trust in other people, and a lack of circumstances, forcing them to take action.
PL
W tekście podjęto próbę diagnozy poziomu partycypacji obywatelskiej dotyczącej spraw lokalnych w ramach trzech istniejących możliwości: poprzez procedury demokracji przedstawicielskiej, instytucje demokracji uczestniczącej oraz mniej czy bardziej zinstytucjonalizowane formy społeczeństwa obywatelskiego. Punktem wyjścia było założenie, że być może sposobem aktywizacji obywateli, którzy w większości nie uczestniczą w procedurach silnie upartyjnionej demokracji przedstawicielskiej, będzie wprowadzenie elementów demokracji uczestniczącej czy też ukształtowanie się słabo zinstytucjonalizowanych ruchów społecznych składających się na społeczeństwo obywatelskie. W oparciu o zgromadzone dane można jednak stwierdzić, że z obecnego punktu widzenia nic nie wskazuje na możliwość zmiany istniejącego stanu rzeczy i podniesienia poziomu uczestnictwa Wydaje się przy tym, że istnieje niechęć większości społeczeństwa do aktywnego uczestnictwa w sprawach publicznych, niezależna od istniejących możliwości instytucjonalnych,  której przyczyny nie są do końca jasne – jednymi z możliwych może być utrzymujące się niskie zaufanie do innych ludzi oraz brak okoliczności zmuszających do podjęcia działań.
EN
The aim of the paper is to analyze the modification of legal regulations of the European citi-zens’ initiative in the context of effectiveness and relevance of not only the proposed legal solu-tions, but above all its effective application in practice. Seven years of experience in the func-tioning of the initiative proved its ineffectiveness and the need to change legal regulations. The new regulation in this respect meets the expectations of the initiative’s supporters. The question remains as to the effectiveness of new legal provisions in the context of new prospects for the smooth functioning of the initiative as a real influence of EU citizens on the lawmaking process. 
PL
Celem artykułu jest analiza modyfikacji regulacji prawnych europejskiej inicjatywy obywatelskiej w kontekście efektywności i trafności nie tylko proponowanych rozwiązań prawnych, ale przede wszystkim skutecznego zastosowania jej w praktyce. Siedmioletnie doświadczenie funkcjonowania inicjatywy dowiodło jej nieskuteczności i potrzeby zmiany przepisów prawnych. Nowe rozporządzenie w tym zakresie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom zwolenników inicjatywy. Pozostaje pytanie o skuteczność nowych przepisów prawnych w kontekście nowych perspektyw dla sprawnego funkcjonowania inicjatywy jako rzeczywistego wpływu obywateli UE na proces stanowienia prawa.
PL
Artykuł poświęcony jest specyfice relacji między instytucjami społeczeństwa obywatelskiego a władzami publicznymi w obecnych trudnych warunkach. Zauważa się, że społeczeństwo obywatelskie wyróżnia się wyraźnymi cechami funkcjonalnymi lub „aktywnościowymi”, reprezentującymi dynamiczny system interakcji między ludźmi w procesie agregacji i podtrzymującymi pewne ważne kwestie. Właśnie w tym sensie problem partycypacji, a bardziej konkretnie partycypacji politycznej, staje się szczególnie istotny. Takie uczestnictwo jest materialną podstawą koncepcji demokracji uczestniczącej, która zapewnia obywatelom możliwość nie tylko udziału w wyborach, referendach i plebiscytach, ale także bezpośrednio w procesie politycznym – w przygotowywaniu, przyjmowaniu i wdrażaniu decyzji rządowych. Dziś złożona problematyka instytucji społeczeństwa obywatelskiego w kontekście koncepcji partycypacji politycznej nabiera dodatkowego znaczenia. Wynika to przede wszystkim z dwóch ważnych czynników: po pierwsze, dogłębnego zrozumienia istoty demokracji przedstawicielskiej z naciskiem na zaangażowanie obywateli w udział w rządzie; po drugie, ze znacznymi możliwościami wykorzystania zasobów Internetu. Co więcej, zasadą jest w tym przypadku, że demokracja uczestnicząca nie zastępuje, ale uzupełnia demokrację przedstawicielską w jej klasycznym sensie (mechanizmy i zasady tych dwóch form nie pokrywają się, więc mogą nie zastępować, lecz uzupełniać się). Naszym zdaniem czysto praktyczne znaczenie we wdrażaniu koncepcji demokracji uczestniczącej należy nadać modelom menedżerskim, administracyjnym i faktycznie partycypacyjnym. Co więcej, w praktyce modele te nie mogą być zaimplementowane w czystej postaci i są ucieleśniane w swoistej formie hybrydowej z kombinacją, w zależności od aktualnej sytuacji i różnych składowych zarysowanych modeli. W tym przypadku powinniśmy mówić o aktualizacji całego systemu władzy, porzuceniu niektórych tradycyjnych form pracy i opanowaniu nowych mechanizmów realizacji relacji „państwo to społeczeństwo obywatelskie!”.
UK
Статтю присвячено особливостям взаємозв’язків інституцій громадянського суспільства та органів державної влади у складних умовах сьогодення. Відзначено, що громадянське суспільство відзначається чіткими функціональними чи «діяльнісними» характеристиками, являючи собою динамічну систему взаємодії людей у процесі агрегації та відстоювання певних важливих питань. Якраз у цьо мусенсі і набуває особливої актуальності проблема участі та в більш конкретному розумінні, політичної участі. Така участь складає змістовну основу концепту демократії участі, який передбачає здатність громадян не лише брати участь у виборах, референдумах та плебісцитах, але і безпосередньо у політичному процесі – у підготовці, прийнятті та впровадженні владних рішень. На сьогодні ж комплексна проблематика діяльності інституцій громадянського суспільства у контексті концепції політичної участі набуває додаткової актуальності. Це насамперед пов’язується з двома важливими обставинами: по-перше, з поглибленим розумінням сутності представницької демократії з акцентуванням уваги на причетності громадян до участі у державному владарюванні; по-друге, зі значними можливостями у справі використання інтернет-ресурсу. Причому, принциповим у даному разі є те, що демократія участі не заміняє, а доповнює представницьку демократію в її класичному розумінні (механізми та принципи дії цих двох форм не збігаються, відтак вони можуть не заміняти, а доповнювати одна іншу). За нашою оцінкою, суто практичне значення у реалізації концепції демократії участі має відводитися управлінській, адміністративній та власне учасницькій моделям. Причому, на практиці ці моделі не можуть бути реалізовані у чистому вигляді і втілюються у своєрідній гібридній формі з поєднанням залежно від поточної ситуації різні компоненти окреслених моделей. У даному разі взагалі має йтися про оновлення усієї системи владарювання, відмови від деяких традиційни форм роботи та опанування нових механізмів у реалізації взаємозв’язку «держава – громадянське суспільство»!
EN
This paper is devoted to the peculiarities of the relationship between civil society institutions and public authorities under the current complicated circumstances. It is noted that civil society is characterised by clear functional or ‘activity’ distinguishing features, representing the dynamic system of interaction between people in the process of aggregation and upholding of certain important issues. It is in this sense that the problem of participation and, in a more specific sense, political participation becomes especially relevant. Such participation is the substantive basis of the concept of participatory democracy, which refers to the ability of citizens not only to participate in elections, referendums and plebiscites, but also directly in the political process – in the preparation, adoption and implementation of government decisions. Today, the complex problematics of civil society institutions in the context of the concept of political participation is gaining additional relevance. This is primarily due to two important factors: firstly, the in-depth understanding of the essence of representative democracy with the emphasis on the involvement of citizens in participation in the government; secondly, the significant opportunities of the use of Internet resources. Moreover, in this case, the principle is that participatory democracy does not replace, but complements representative democracy in its classical sense (mechanisms and principles of these two forms do not coincide, so they may not replace but complement each other). In our opinion, purely practical importance in the implementation of the concept of participatory democracy should be given to managerial, administrative and actually participatory models. Moreover, in practice, these models cannot be implemented in their pure forms and are embodied in a kind of hybrid form with a combination, depending on the current situation and different components of the outlined models. In this case, we should talk about updating the entire system of power, abandoning some traditional forms of work and mastering new mechanisms in the implementation of the idea that “the state is the civil society”!
13
51%
EN
This paper is an attempt to analyse some ‘town-forming’ functions of selected forms and manifestations of city activity, citizens’ participation and participatory democracy. A hypothesis is also deliberated, according to which certain consequences may result from certain non-performance policies and hindering strategies, both in the meaning proposed by J. Rancière as well in a more common, or everyday sense, which is usually linked to social stagnation, fatigue and stillness.
PL
Artykuł jest próbą przyjrzenia się miastotwórczym funkcjom wybranych form i przejawów aktywizmu miejskiego, partycypacji obywatelskiej i demokracji partycypacyjnej. W artykule rozważana jest również hipoteza, w myśl której określone konsekwencje mieć mogą rozmaita polityka zaniechań i strategie powstrzymywania – zarówno w znaczeniu, jakie tym zjawiskom nadaje J. Rancière, jak i w znacznie bardziej potocznym sensie łączącym je ze społecznym marazmem, zmęczeniem i bezruchem.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.