Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dialog kultur
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Dialog kultur w Europie – wyzwanie dla szkolnego nauczania religii

100%
Kochel J.
Studia Oecumenica
|
2022
|
vol. 22
291-304
EN
The article attempts to discuss the international scientific conference of the European Forum for Religious Education in Schools (EuFRES). The 20th Forum took up the topic of "Dialogue of Cultures in Europe - a Challenge for School Teaching of Religion". The basic assumptions of EuFRES were presented along with the course of several days of deliberations that took place in Vienna in April 2022. The European Forum for Religious Education in Schools is an international and independent body of pedagogical and religious research and exchange of experiences in the field of school teaching of religion. Forum representatives have been meeting and conducting intentional dialogue for four decades. The fruit of the last, post-pandemic debate turned out to be valuable conclusions and postulates on the subject of interpersonal and interreligious dialogue as a challenge for school teaching of religion. In the educational dialogue, there are no ready-made recipes that could be easily applied, but there are values, attitudes and qualities that must be acquired and developed. On the basis of experience, research and the constantly developing debate of theoreticians and practitioners of education and upbringing, this does not seem to be an easy task, but one that is necessary for a culture of dialogue to be developed and promoted and without which there can be no dialogue of cultures in a globalized and information society. In this context, an important goal of religious education is to help students develop the skills of dialogue understood as an expression of respect and recognition of the value of another person. Everyone involved in the education process is obliged to constantly develop competences in the field of active participation in dialogue. Teachers, students and their parents should participate in shaping the attitude of dialogue. Formation should combine elements of theory and practice, and it should also provide a holistic harmonization of the cognitive, emotional, communicative and spiritual levels.
PL
Artykuł podejmuje próbę omówienia międzynarodowej konferencji naukowej Europejskiego Forum Nauczania Religii w Szkołach (EuFRES). XX Forum podjęło temat „Dialog kultur w Europie – wyzwanie dla szkolnego nauczania religii”. Zaprezentowano podstawowe założenia EuFRES oraz przebieg kilkudniowych obrad, które odbyły się w Wiedniu w kwietniu 2022 roku. Europejskie Forum Nauczania Religii jest to międzynarodowe i niezależne gremium pedagogiczno-religijnych badań oraz wymiany doświadczeń w obszarze szkolnego nauczania religii. Przedstawiciele Forum spotykają się i prowadzą intencyjny dialog od czterech dekad. Owocem ostatniej – popandemicznej debaty – okazały się cenne wnioski i postulaty na temat dialogu międzyosobowego i międzyreligijnego jako wyzwania dla szkolnego nauczania religii. W dialogu wychowawczym nie ma gotowych recept, które można po prostu zastosować, ale konieczne są wartości, postawy i cechy, które trzeba nabyć i rozwinąć. Na kanwie doświadczeń, badań i stale rozwijającej się debaty teoretyków i praktyków edukacji i wychowania nie wydaje się to łatwym zadaniem, ale niezbędnym dla kultury dialogu, która ma być rozwijana i promowana, bez której nie może być mowy o dialogu kultur w zglobalizowanym i informatycznym społeczeństwie. W tym kontekście istotnym celem edukacji religijnej jest niesie uczniom pomocy w rozwijaniu umiejętności dialogu, rozumianego jako wyraz szacunku i uznania wartości drugiej osoby. Wszystkie osoby zaangażowane w proces edukacji są zobowiązane do permanentnego rozwijania kompetencji w zakresie aktywnego uczestnictwa w dialogu. W kształtowaniu postawy dialogu powinni uczestniczyć nauczyciele, uczniowie oraz ich rodzice. Formacja powinna łączyć w sobie elementy teorii i praktyki. Powinna także zapewniać holistyczną harmonizację poziomu poznawczego, emocjonalnego, komunikacyjnego i duchowego.
2
Publication available in full text mode
Content available

Dialogotwórcza funkcja zderzenia kultur. Przypadek kontaktu Polaków z sowieckością na ziemiach wschodnich II RP w latach 1939–1941

100%
Wysocki A.
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
|
2016
|
vol. 41
|
issue 2
EN
The article discusses the relationship between the phenomena clash of cultures and dialogue of cultures. The paper presents the basic theoretical findings on the issue of clash of cultures in the social sciences, and pointed out some examples of the importance of research on the collision of cultures. Also it emphasized tolerance and dialogue aspects of the clash of cultures, which served to discuss the presence of the discussed issues on the basis of communication and intercultural education and in circulation outside the scientific community. Attention was also drawn to the results of clash of cultures, implying a relationship with the dialogue of cultures. Complement argument is the presentation of a concrete example clash of culture – Polishness with Sovietness in 1939–1941 in the eastern territories of the Second Polish Republic, and the like were present in the elements providing for a possible dialogue.
PL
W artykule zostały omówione związki między zjawiskami zderzenia kultur i dialogu kultur. Zaprezentowano w nim podstawowe ustalenia teoretyczne dotyczące problematyki zderzenia kultur w naukach społecznych, wskazano wybrane przykłady i znaczenie badań nad zderzeniami kultur. Ponadto został zaakcentowany tolerancyjny i dialogotwórczy aspekt zderzenia kultur, czemu posłużyło omówienie obecności poruszanej problematyki na gruncie komunikacji i edukacji międzykulturowej oraz w obiegu pozanaukowym. Zwrócono również uwagę na rezultaty zderzenia kultur implikujące związek z dialogiem kultur. Uzupełnieniem wywodu jest prezentacja konkretnego przykładu zderzenia kulturowego – polskości z sowieckością w latach 1939–1941 na ziemiach wschodnich II RP i tego, jak były w nim obecne elementy świadczące o możliwości podjęcia dialogu międzykulturowego.
3
Publication available in full text mode
Content available

Między wielokulturowością a potrzebami narodowymi. Dialog kultur jako problem edukacyjny

100%
Ostafiński W.
Edukacja • Terapia • Opieka
|
2021
|
vol. 3
238-248
EN
Towards the progressing process of globalisation, of disappearing border spatial and temporary, permeations of cultures extremely leading the opened and authentic intercultural dialogue is significant. Implementing the dialogue of cultures already on the level of the early education is justified, then it is combining with the forming of attitudes of the tolerance and the respect. Simultaneously it is important in order to develop the cultural identity and the national identity, with implication of what keeping feeling the own individualis. A presentation of the academic achievements associated with the cross-cultural education, as well as the current tendencies in the development of this area and appearing problems concerning the need of leaving to cultural borderlands is a purpose of the article.
PL
Wobec postępującego procesu globalizacji, zanikania granic przestrzennych, wzajemnego przenikania się kultur, niezwykle istotnym jest prowadzenie otwartego i autentycznego dialogu międzykulturowego. Wyzwaniem nowych czasów staje się więc potrzeba rzetelnej edukacji wielokulturowej już na poziomie wczesnej edukacji promującej dialog kultur, połączonej z kształtowaniem postaw tolerancji i szacunku. Nieodzowna jest także potrzeba budowania tożsamości kulturowej i narodowej dającej poczucie własnej indywidualności. Celem artykułu jest prezentacja dorobku naukowego związanego z edukacją międzykulturową, a także aktualnych tendencji w rozwoju tego obszaru i pojawiających się problemów dotyczących potrzeby wychodzenia na pogranicza kulturowe.
4
Publication available in full text mode
Content available

Tolerance as an Integral Part of Intercultural Competence of Prospective Economists

80%
ZELIKOVSKA O.
Edukacja-Technika-Informatyka
|
2011
|
vol. 2
|
issue 1
138-144
EN
In the article tolerance is under study as an integral part of intercultural communicative competence which in an era of globalization has become an important factor in formation of a personality capable to challenge constant changes in economic environment and international labor market. The author stresses the necessity of development intercultural competence by means of intercultural communication in the students majoring in economics.
PL
W artykule przedstawiono konieczność podjęcia badań nad tolerancją jako integralnym komponentem międzykulturowych kompetencji komunikacyjnych, które w dobie globalizacji stały się waŜnym czynnikiem w kształtowaniu osobowości i są w stanie podołać wyzwaniom, jakie stawiają ciągłe zmiany w środowisku gospodarczym i międzynarodowym rynku pracy. Autor podkreśla konieczność rozwoju kompetencji międzykulturowych za pomocą komunikacji międzykulturowej u studentów na kierunku ekonomia.
5
Publication available in full text mode
Content available

Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”

71%
Белая А.
Białorutenistyka Białostocka
|
2017
|
vol. 9
PL
Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
EN
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
6
Publication available in full text mode
Content available

Niematerialne dziedzictwo kulturowe w świetle ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego

61%
Ratajski S.
Ochrona Zabytków
|
2014
|
issue 1
5-18
EN
The article refers to two UNESCO conventions adopted by Poland in recent years: The Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage of 2003 and the Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions of 2005. On one hand, comparing the content of these documents allows better understanding of the keynote of the concept of safeguarding intangible national heritage applied by UNESCO, and, on the other hand, this guiding principle shows the long distance covered while shaping the vision of cultural heritage over forty years from the establishment of the Convention on Safeguarding the Cultural and Natural Heritage in 1972. To complete the picture, UNESCO’s “Memory of the World” Programme of 1992, concerning safeguarding the documentary heritage, including the digital heritage, must be mentioned. These documents capture the diverse landscape of human cultural heritage, being complementary to each other. They are permeated by the principles of the protection and promotion of the heritage to varying degrees: equality, diversity, equivalency, share in the sustainable development, importance of an individual creator, and also an important role of the local community in this process. They indicate the evolution of the development conditions based on the cultural awareness, sense of identity, formed in the process of gradual identification of one’s own tangible and intangible heritage. They emphasize the possibility of a significant participation of culture in development. The Preamble to the Convention from 2005 contains provisions which formulate principles in a clear way, and also shed light on understanding other UNESCO conventions and programmes, especially on the particularly important Convention from 2003. The principle of non-evaluation, which applies to making new entries on the Representative List of Intangible Cultural Heritage of Humanity, so difficult to understand in the light of the experience related to the application of the criteria for making new entries on the World Heritage List, in accordance with the Convention on Protection of the Cultural and Natural Heritage from 1972, gains importance in the perspective of “cultural diversity forming a common heritage of humanity” and being “a mainspring for sustainable development for communities, peoples and nations”. The Convention emphasizes the importance of culture for social cohesion; developmental role of exchanges and interactions between cultures based on freedom of thought, expression and information, as well as diversity of media; the importance of linguistic diversity; the importance of vitality of cultures, including for persons who belong to minorities and indigenous people, as “manifested in their freedom to create, disseminate and distribute their traditional, cultural expressions and to have access thereto, so as to benefit them for their own development”. These statements give special meaning to the main thoughts of the Convention of 2003, which indicates the fundamental importance of the local community and individual carriers in ensuring vitality of the intangible heritage as a basic condition for its protection. Hence the differences in determination of goods added to the lists established on the basis of the Convention of 1972 and of 2003. In the first case, the dominating principle is the principle of selection of the most outstanding works in a given field, based on the methodology determined by specialists using the criteria of European historical and aesthetic tradition. In the case of the Convention of 2003, there was a clear evolution towards the recognition of the values of cultural phenomena rooted in the local context, proving, first of all, the diversity and authenticity of these phenomena, with their significance in creating the culture for the local community and as a manifestation of their identity, and, with the use of tools for the protection of these phenomena/ elements, may participate in the dialogue of cultures on the national and global scale. The process of the implementation of the Convention gives a huge chance to prepare a methodology consistent with the assumptions of the Convention of 2003, by means of activities that aim at creating the national register of the intangible heritage, and thus recognize, disseminate and maintain the richness of intangible culture in Poland which, as a result of a well conducted cultural policy consistent with the principles of the Convention of 2005, should be present in the developmental processes of our country in a creative manner.
7
Publication available in full text mode
Content available

Esej sinologiczny o Norwidzie

61%
Komorowska A.
Studia Norwidiana
|
2011
|
vol. 29
269-282
EN
The review is an attempt at defining the genre of Krzysztof Andrzej Jeżewski's book Cyprian Norwid a myśl i poetyka Kraju Środka (Cyprian Norwid versus the thought and poetics of China). By referring to the disproportions between Norwidian and oriental contexts, as well as to numerous loose reflections, apparently reminding scientific conclusions, the text goes towards the ultimate suggestion to understand the work as an essay – in its first part, and as a collection of interpretative impressions – in the second one. Special attention is paid to those issues that in Norwid's work probably come from other sources (e.g. patristic), and are shown as ones taken from, or at least compatible with the spirit of Orient.
8
Publication available in full text mode
Content available

Рецепция античности в творчестве авторов литературного объединения «Беловежа»

61%
Ламм М.
Acta Albaruthenica
|
2021
|
issue 21
121-132
PL
Artykuł poświęcony jest badaniu recepcji starożytności w twórczości pisarzy białoruskich w Białymstoku. Rozważane są główne kierunki recepcji antyku w literaturze białoruskiej ХХ wieku, produktywne modele apelu autorów białoruskich w Polsce do rozumienia klasycznych metakodów. Temat staro-żytności nie jest głównym tematem twórczości białostockich autorów, dzięki temu udało się rozszerzyć zasięg autorów, przeanalizować twórczość pisarzy należących do różnych pokoleń i scharakteryzować dwa charakterystyczne kierunki recepcji starożytności: folklor i książka, oparta na dwóch koncepcjach rozwoju literatury białoruskiej. Recepcja starożytności jest uważana za ważną część białorusko-polskiego dialogu międzyetnicznego i międzykulturowego.
RU
Статья посвящена изучению рецепции античности в творчестве бело-русских писателей Белостока. Рассматриваются основные направления рецепции античности в белорусской литературе ХХ в., продуктивные модели обращения белорусских авторов в Польше к осмыслению классических метакодов. Тема античности не является основной для творчества белос-тоцких авторов, благодаря этому была возможность расширить охват авто-ров, проанализировать творчество литераторов, принадлежащих к различным поколениям и охарактеризовать два характерных направления рецепции античности: народно-фольклорное и книжное, основывающихся на двух представлениях о пути развития белорусской литературы. Рецепция античности рассматривается как важная часть белорусско-польского межнационального и межкультурного диалога.
BE
Артыкул прысвечаны вывучэнню рэцэпцыі антычнасці ў творчасці бела-рускіх пісьменнікаў Беласточчыны. Разглядаюцца асноўныя напрамкі рэцэпцыі антычнасці ў беларускай літаратуры ХХ ст., прадуктыўныя мадэлі звароту беларускіх аўтараў у Польшчы да асэнсавання класічных метакодаў. Тэма антычнасці не з'яўляецца асноўнай для творчасці беластоцкіх аўтараў, дзякуючы гэтаму была магчымасць пашырыць ахоп аўтараў, прааналі-заваць творчасць літаратараў, якія належаць да розных пакаленняў і ахарак-тарызаваць два характэрныя кірункі рэцэпцыі антычнасці: народна-фальклорны і кніжны, якія грунтуюцца на двух уяўленнях аб шляхах развіцця беларускай пісьменнасці. Рэцэпцыя антычнасці разглядаецца як важная частка беларуска-польскага міжнацыянальнага і міжкультурнага дыялогу.
EN
The article is devoted to the study of the reception of antiquity in the works of Belarusian writers in Bialystok. The main directions of the reception of antiquity in the Belarusian literature of the twentieth century, the productive models of the appeal of Belarusian authors in Poland to the comprehension of classical metacodes are considered. The topic of antiquity is not the main one for the work of Bialystotsky authors, thanks to this it was possible to expand the coverage of authors, analyze the work of writers belonging to different generations and characterize two characteristic directions of the reception of antiquity: folklore and book, based on two ideas about the development of Bela¬rusian literature. The reception of antiquity is regarded as an important part of the Belarusian-Polish interethnic and intercultural dialogue.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.