Search results

1

Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku

100%

Pęksa J. W.

Gabinet Prywatny

|

2023

|

vol. 30

|

issue 1

30-37

EN

Joint pains are among the most common complaints reported by patients. Their cause can be a history of trauma, osteoarthritis or conditions related to the inflammatory process, such as rheumatoid arthritis. In addition to relieving pressure on the joint, cooling the painful area (elements of management especially important in the acute phase of the disease) and physiotherapy, it is often necessary to use drugs with analgesic and anti-inflammatory effects, including non-steroidal anti-inflammatory drugs. Diclofenac belongs to this group. Its action is to inhibit the activity of cyclooxygenases (enzymes involved in the synthesis of inflammatory mediators - prostaglandins). Diclofenac inhibits the activity of inducible cyclooxygenase (COX) type 2 to a greater extent than the activity of constitutive COX-1. Diclofenac, after oral intake, is absorbed almost completely from the gastrointestinal tract, penetrates into the blood plasma and into the synovial fluid where it reaches its maximum concentration about 2-4 hours after reaching its maximum plasma concentration.

PL

Bóle stawowe są jednymi z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości. Ich przyczyną mogą być przebyte urazy, choroba zwyrodnieniowa stawów czy stany związane z procesem zapalnym, autoimmunologicznym, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oprócz odciążania stawu, schładzania bolącego miejsca (elementy postępowania szczególnie ważne w ostrej fazie choroby) i fizjoterapii, często konieczne jest zastowanie leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Do tej grupy należy diklofenak. Jego działanie polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz, enzymów uczestniczących w syntezie mediatorów stanu zapalnego – prostaglandyn. Diklofenak w większym stopniu hamuje aktywność indukowalnej cyklooksygenazy typu 2 (COX-2) niż aktywność konstytutywnej COX-1. Diklofenak po przyjęciu doustnym wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, przenika do osocza krwi i do płynu maziowego. W płynie maziowym osiąga maksymalne stężenie po ok. 2–4 godzinach od osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu krwi.

2

Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku

100%

Pęksa J. W.

Gabinet Prywatny

|

2023

|

vol. 287

|

issue 1

30-37

EN

Joint pains are among the most common complaints reported by patients. Their cause can be a history of trauma, osteoarthritis or conditions related to the inflammatory process, such as rheumatoid arthritis. In addition to relieving pressure on the joint, cooling the painful area (elements of management especially important in the acute phase of the disease) and physiotherapy, it is often necessary to use drugs with analgesic and anti-inflammatory effects, including non-steroidal anti-inflammatory drugs. Diclofenac belongs to this group. Its action is to inhibit the activity of cyclooxygenases (enzymes involved in the synthesis of inflammatory mediators - prostaglandins). Diclofenac inhibits the activity of inducible cyclooxygenase (COX) type 2 to a greater extent than the activity of constitutive COX-1. Diclofenac, after oral intake, is absorbed almost completely from the gastrointestinal tract, penetrates into the blood plasma and into the synovial fluid where it reaches its maximum concentration about 2-4 hours after reaching its maximum plasma concentration.

PL

Bóle stawowe są jednymi z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości. Ich przyczyną mogą być przebyte urazy, choroba zwyrodnieniowa stawów czy stany związane z procesem zapalnym, autoimmunologicznym, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oprócz odciążania stawu, schładzania bolącego miejsca (elementy postępowania szczególnie ważne w ostrej fazie choroby) i fizjoterapii, często konieczne jest zastowanie leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Do tej grupy należy diklofenak. Jego działanie polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz, enzymów uczestniczących w syntezie mediatorów stanu zapalnego – prostaglandyn. Diklofenak w większym stopniu hamuje aktywność indukowalnej cyklooksygenazy typu 2 (COX-2) niż aktywność konstytutywnej COX-1. Diklofenak po przyjęciu doustnym wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, przenika do osocza krwi i do płynu maziowego. W płynie maziowym osiąga maksymalne stężenie po ok. 2–4 godzinach od osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu krwi.

3

Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych

80%

Liczner G.

Gabinet Prywatny

|

2024

|

vol. 294

|

issue 2

17-24

PL

Diklofenak należy obecnie do jednych z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, co wynika z jego wysokiej skuteczności i precyzyjnie dobranej formuły. Dostępność diklofenaku w formie roztworu do wstrzykiwań, kapsułek, w tym o zmodyfikowanym uwalnianiu, czopków, żelów czy roztworu do płukania jamy ustnej poszerzyła jego zastosowanie w leczeniu wielu jednostek chorobowych, zwłaszcza w terapii miejscowej, co pozwala ograniczyć ryzyko działań niepożądanych, typowych dla leków z tej grupy. Diklofenak zasługuje na szczególną uwagę ze względu na unikatowy mechanizm działania oraz stosunkowo niskie ryzyko toksyczności narządowej w porównaniu do pozostałych NLPZ. Dodatkową zaletą diklofenaku jest możliwość kojarzenia z preparatami witaminowymi oraz brak interakcji z lekami przeciwbólowymi z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Ostatnie przeglądy systematyczne z metaanalizą wielu badań porównujących diklofenak z innymi lekami z grupy NLPZ skupiają się w pierwszej kolejności na bezpieczeństwie stosowanej farmakoterapii, która uzależniona jest przede wszystkim od dawki dobowej leku. Okazuje się, że przewlekłe stosowanie diklofenaku w dawkach submaksymalnych wiąże się z podobnym ryzykiem zawału serca czy udaru mózgu, ale mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego w porównaniu z inhibitorami COX-2 i klasycznymi NLPZ.

EN

Diclofenac is currently one of the most frequently used non-steroidal anti-inflammatory drugs, which is due to its high effectiveness and carefully developed formula. Diclofenac is available in injection solution, modified-release capsules, suppositories, gels and mouthwash solution. Various routes of administration enable its wide use in the treatment of many diseases. The possibility of use in local therapy reduces the risk of side effects typical of drugs from this group. Diclofenac deserves special attention due to its unique mechanism of action and relatively low risk of organ toxicity compared to other NSAIDs. An additional advantage of diclofenac is the possibility of combining it with vitamin preparations and the lack of interaction with painkillers from other levels of the analgesic ladder. Recent systematic reviews and meta-analysis comparing diclofenac with other NSAIDs focus primarily on the safety of the pharmacotherapy used, which depends mainly on the daily dose of the drug. It turns out, that chronic use of diclofenac in submaximal doses is associated with a similar risk of heart attack or stroke, but a lower risk of serious events in the upper gastrointestinal tract compared to COX-2 inhibitors and classic NSAIDs.

4

Ból neuropatyczny w praktyce lekarza rodzinnego

80%

Puk O.

Gabinet Prywatny

|

2023

|

vol. 289

|

issue 3

37-43

EN

Neuropathic pain is one of the most common and burdensome ailments affecting the quality of life of patients worldwide. Understanding, diagnosing, and treating this type of pain poses complex challenges for physicians and researchers. There are many etiological factors of neuropathic pain, including diabetic neuropathy, nerve compression injuries, postherpetic neuralgia, post-inflammatory neuropathy, toxic neuropathy (e.g., alcohol-induced), trigeminal neuralgia, and others. Typical symptoms of neuropathic pain include burning sensations, tingling, pinpricks, throbbing pain, numbness, as well as a “shooting” or “electric” shock-like feeling. Diagnosis is based on clinical assessment, medical history, and laboratory tests. Pharmacological treatment, in addition to classic analgesic drugs, includes tricyclic antidepressants, serotonin and norepinephrine reuptake inhibitors, as well as anticonvulsant drugs such as gabapentin and pregabalin. Of particular note is the complex of B vitamins as an effective method to support the treatment of neuropathic pain. Studies have shown that B vitamin supplementation, especially vitamin B12 , can significantly improve painful symptoms and reduce the use of analgesic drugs in patients. It should be remembered that good therapeutic effects are obtained by using combination drugs, e.g. diclofenac with B vitamins or tramadol with paracetamol. The therapy should follow the “analgesic ladder”. Treatment of neuropathic pain should be supervised by an appropriate specialist, e.g. a neurologist.

PL

Ból neuropatyczny jest jednym z najpowszechniejszych i uciążliwych dolegliwości, które wpływają na jakość życia pacjentów na całym świecie. Zrozumienie, diagnoza i leczenie tego rodzaju bólu stanowią złożone wyzwania dla lekarzy i badaczy. Wyróżniamy wiele czynników etiologicznych bólu neuropatycznego, w tym neuropatię cukrzycową, uszkodzenia mechaniczne nerwów, neuralgię półpaścową, pozapalną, neuropatię toksyczną, np. alkoholową, neuralgię nerwu trójdzielnego itp. Typowe objawy bólu neuropatycznego to pieczenie, mrowienie, szczypanie, pulsujący ból, uczucie drętwienia oraz „przeszywający” lub „elektryzujący” cios. Diagnostyka opiera się na ocenie klinicznej, wywiadzie oraz badaniach laboratoryjnych. Leczenie farmakologiczne oprócz klasycznych leków przeciwbólowych obejmuje stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, blokerów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny oraz leków przeciwpadaczkowych, takich jak gabapentyna i pregabalina. Na szczególną uwagę zasługuje kompleks witamin B jako skuteczny środek wspomagający leczenie bólu neuropatycznego. Badania wykazały, że suplementacja witamin B, zwłaszcza witaminy B12, może znacznie poprawić dolegliwości bólowe i zmniejszyć stosowanie leków przeciwbólowych u pacjentów. Należy pamiętać, że dobre efekty terapeutyczne uzyskuje się poprzez zastosowanie preparatów łączonych, np. diklofenaku z witaminami B lub tramadolu z paracetamolem. Terapia powinna przebiegać zgodnie z „drabiną analgetyczną”. Leczenie bólu neuropatycznego powinno być nadzorowane przez odpowiedniego specjalistę, np. neurologa.

5

Zapalenie nerwów obwodowych: etiologia, diagnostyka i leczenie

71%

Puk O.

Gabinet Prywatny

|

2022

|

vol. 29 (280)

|

issue 01

19-29

EN

Peripheral neuropathy is a common condition, with diabetes, alcoholism, and Guillain-Barre syndrome accounting for approximately 90% of all cases. The heterogeneous mechanism of nerve damage, e.g. trauma, infection, metabolic disease, etc., and the heterogeneous nature of the affected nerve fibres result in a broad and complex spectrum of symptoms of neuropathy. However, most common symptom is pain, most often constant, strong sensations as burning, stinging, etc. In addition, paraesthesia, loss of superficial sensation, weakness of reflexes and muscle weakness may occur. Diagnostics is based primarily on the clinical evaluation of patients and a thorough history. Importantly, therapy must include causal treatment, e.g. antibiotic therapy, surgery for pressure / trauma, etc., and adequate pain management with coanalgesics such as opioids, tricyclic antidepressants, antiepileptic drugs, etc. Supplementation of vitamin B complex as a coanalgesic is of great benefit. B vitamins reduce pain in more than 75% of patients and have neuroprotective effects through decrease of inflammation. It should be remembered that good therapeutic effects are obtained by using combination drugs, e.g. tramadol with paracetamol, diclofenac with B vitamins or other pharmaceutics with vitamins B1, B6 and B12. The therapy should follow the "analgesic ladder". Treatment of neuropathic pain should be supervised by an appropriate specialist, e.g. a neurologist.

PL

Neuropatia nerwów obwodowych jest dolegliwością powszechnie występującą, a cukrzyca, alkoholizm i zespół Guillain-Barre odpowiadają za ok. 90% jej przypadków. Różnorodny mechanizm uszkodzenia nerwów, tj. uraz, infekcja, choroba metaboliczna itp. oraz różnorodny charakter dotkniętych włókien nerwowych są przyczyną szerokiego spektrum objawów neuropatii. Jednakże najczęściej dolegliwości bólowe są stałe, silne, odczuwane jako pieczenie, szczypanie, itp. Ponadto mogą wystąpić parestezje, zniesienie czucia powierzchownego, osłabienie odruchów oraz osłabienie siły mięśniowej.

Refine search results

5 Gabinet Prywatny

2 Puk O.

2 Pęksa J. W.

1 Liczner G.

1 2024

3 2023

1 2022

Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku

Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku

Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych

Ból neuropatyczny w praktyce lekarza rodzinnego

Zapalenie nerwów obwodowych: etiologia, diagnostyka i leczenie