Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 148

first rewind previous Page / 8 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  doświadczenie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 8 next fast forward last
PL
Artykuł stanowi nawiązanie do tekstu Dietricha Bennera na temat doświadczenia negatywnego i etyki eksperymentalnej. Podstawową kwestią jest możliwość (konieczność) dopełnienia negatywnego doświadczenia przez czynnik pozytywny. Problem ten ilustrują opinie Sokratesa (na temat bycia nauczycielem oraz znaczenia daimoniona), interpretacja imperatywu kategorycznego Kanta, a zwłaszcza – idei praktycznych Herbarta. Element pozytywny zdaje się być podstawą czy „horyzontem” doświadczenia negatywnego, to zaś jest „pożyteczne” dla moralnego wychowania: pokazuje bowiem wyraźną granicę między dobrem i złem i ujawnia ich obiektywność, a zarazem pomaga osobie przezwyciężyć jej słabości, egoistyczne skłonności i zakłamanie. Prawdziwa droga doskonalenia wymaga jednak pozytywnych wzorów osobowych, które można naśladować.
EN
This subject refers to Dietriech Benner’s article on negative experience and experimental ethics. The principal question is a possibility (or necessity) of fulfillment of a negative experience by a positive factor. This question is exemplified on Soctrates opinion (to be a teacher and meaning of daimoniom), interpretation of Kant’s categorical imperative and – especially – Herbart’s practical ideas. A positive element seems to be the basis or „horizon” of a negative experience. The negative one is „useful” for moral education: it shows a clear border between good and evil and reveals objectivity of them and help a person to overcome his or her faults, egoistic inclinations and hypocrisy. But the true way of perfection requires positive personal examples, which then can be followed.
PL
Tom Wierszy ostatnich ma szczególne znaczenie w dorobku twórczym Czesława Miłosza, stanowi bowiem splot zasadniczych wątków i tematów, które artysta podejmował w ciągu swojego długiego życia. W oświetlaniu meandrów myśli noblisty pomocna stała się kategoria doświadczenia w filozoficznym ujęciu Waltera Benjamina. W artykule »Wiersze ostatnie« Czesława Miłosza liryczną pieśnią o ludzkich sposobach doświadczania świata ukazałam zatem szczególną rolę pamięci w kształtowaniu człowieczego sposobu doświadczania rzeczywistości, poeta bowiem stał na stanowisku, że kumulatywne doświadczenie stanowić może rodzaj mądrości, która przychodzi dopiero o zmierzchu. Przywołując oderwane, często sprzeczne elementy doświadczenia, włącza je w całość narracyjną. Niedoskonała pamięć jednak nie jest w stanie u kresu życia scalić wszystkiego w pełną znaczenia opowieść, niezależnie od tego, jak cenne byłoby badanie śladów przeszłości. Memoryzowaniu towarzyszy wzmożone wyczulenie na to, co przejściowe, przelotne i efemeryczne. Tomik – co podkreśliłam w swojej wypowiedzi – jest także zapisem bolesnych doznań ograniczeń fizycznych i psychicznych, które niesie ze sobą starość. Otwiera także pole na doznania metafizycznej, drugiej przestrzeni, której istnienie – wymykając się świadectwom kończącego się życia – może być jedynie bytem przeczuwanym, projektowanym, bytem, w którego istnienie artysta pragnie głęboko wierzyć. Zapis doświadczenia teraźniejszego i retrospektywnego uświadomił mistrzowi – co starałam się wyeksponować – że żadne życie nie jest wolne od paradoksów, sprzeczności, rozczarowań.
The Biblical Annals
|
2000
|
vol. 47
|
issue 1
63-79
PL
I profeti erano condizionati dalla loro idea su Dio, da un’educazione religiosa, tradizioni, verità di fede, trasmesse nell’ambito della famiglia, della tribù, del culto e delle grandi feste. Essi hanno riscoperto Dio nel corso della loro vita, ciascuno a seconda delle circostanze. I profeti Amos, Osea, Geremia e Deuteroisaia rappresentano diversi modi di conoscere e sperimentare Dio: Amos attraverso la giustizia, Osea attraverso l’amore e il perdono, Geremia attraverso l’aiuto ricevuto da Dio nelle difficoltà della vocazione e Deuteroisaia tramite le opere della creazione.
PL
Artykuł nawiązuje do koncepcji Adrienne Rich, która dokonała rozróżnienia między macierzyństwem instytucjonalnym, będącym tworem patriarchalnej kultury, oraz tym zindywidualizowanym, doświadczanym przez kobiety, często nieodpowiadającym społecznym oczekiwaniom. W artykule podział ten został zastosowany do analizy roli ojca. We współczesnych społeczeństwach mamy do czynienia ze ścieraniem się tradycyjnej i nowej instytucji ojcostwa. Tradycyjna, patriarchalna instytucja ojcostwa ogranicza rolę mężczyzny do żywiciela rodziny, surowego wychowawcy okazyjnie angażującego się w opiekę nad dziećmi. „Nowoczesne” ojcostwo „uwalnia” mężczyzn od nakazu bycia twardym, chłodnym emocjonalnie, surowym rodzicem. Wiąże się z zaangażowaniem w opiekę nad dzieckiem od samego początku i odczuwaniem równie silnej jak matczyna więzi z nim. W artykule postawiono pytanie, jakie są doświadczenia współczesnych ojców – czy pełniąc rolę rodzica, odwołują się oni do tradycyjnej czy nowej instytucji ojcostwa. Materiał badawczy stanowią wywiady swobodne oraz zogniskowane wywiady grupowe, przeprowadzone z młodymi wykształconymi mężczyznami, którzy mają małe dzieci i mieszkają w Łodzi.
PL
Każde pokolenie potrzebuje wychowania w wierze, ale w obecnej epoce wymaga tego wychowania jakby od nowa. Wiara rozwija się dynamicznie i systematycznie wówczas, kiedy jest przekazywana jako doświadczenie. W wychowaniu wiary, winno być więc dowartościowane doświadczenie jako stałe zaangażowanie egzystencjalne, całoosobowe przyjęcie prawdy, skierowanie woli ku poznanym wartościom, jakie wynikają z zażyłości człowieka i Boga w Chrystusie. Dlatego katecheza przekazując prawdy wiary, uwzględniając wszystkie czynniki ludzkie oraz dynamizm rozwoju i dojrzewania wiary łączy doświadczenie ludzkie z orędziem zbawczym.
PL
Celem artykułu jest refleksja nad wirtualnymi reprezentacjami dziedzictwa kulturowego w grze komputerowej. Analizowany jest w nim problem rekonstrukcji historii połączonej z fikcją i adaptowania przeszłości we współczesności. Obiektem analizy jest seria gier Assassin’s Creed oparta na kanwie wydarzeń historycznych, przedstawiająca miejsca, postaci i wydarzenia znane z kronik lub innych źródeł. Gra jest nie tylko kompleksowym doświadczeniem przeszłości, ale także podstawą do odwiedzenia rekonstruowanych miejsc w rzeczywistości. Czym różnią się oraz jak zmieniają się doświadczenie wirtualne i realne? Jak każde z nich wpływa na kształt dziedzictwa kulturowego i związanego z nim doświadczenia turystycznego?
PL
W artykule autorka podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie: Czy i jak ucząc zespołowości zespołowością studentów, możliwe stanie się przeciwdziałanie atomizacji relacji studentów w uniwersytecie? Tekst jest autorefleksyjnym spojrzeniem na własne działania dydaktyczne, a jako ilustrację autorka wykorzystuje opis pracy nad esejami pt. „Pomyśl siebie … Minieseje dla wychowawcy klasy” autorstwa Marii Dudzikowej, którą wspólnie ze studentami realizuje w ramach przedmiotu pedagogika.
EN
In the article, the author attempts to answer the question whether it will be possible to counteract the ongoing atomisation at as students relations at universities. The paper is a self-reflexion on author’s own didactic activities, and as such, it makes use of a description of the work on essays „Think your own self ... Mini-essays for class teachers” by Maria Dudzikowa, which are incorporated into the curriculum of the course of pedagogy.
EN
This article presents unpublished so far archival materials related to cultural transfer and cultural mobility during World War I. The empirical case studies are also the starting point to the formulated at the end of this essay revision of the “networking” theories which have recently become fashionable as a result of the spatial turn in the humanities. They all assume that at present the progress of global development cannot be controlled by individual actors, namely the nation states, but it is determined by the constellations of interdependence and networks of references. Economy, politics and the mass media operate along the lines of communication, not along the territorial boundaries of ethnic groups or a national state. Presented materials prove that such a statement may be applied not only to the present stage of globalization, but also to the communication space which was produced during World War I and played an important role in establishing social relations then. Although it primarily came into being in order to administer the occupied areas and for propaganda purposes, the actors of cultural transfer used this space for their own transnational activity.
PL
Wiedza naukowa to podstawowe narzędzie pracy antropologa. Są jednak miejsca, nawet w obszarze poczynań profesjonalnych, kiedy sięgamy do wiedzy potocznej. Staram się penetrować te zakątki, głównie jednak w przestrzeni muzeum. Odwołując się do literatury, wskazuję źródła myślenia potocznego i zakresy jego współistnienia z wiedzą akademicką. Zwracam też uwagę na miejsca gdzie wiedza „oddolna” jest i była zawsze obecna: kulturę ludową, kulturę masową, kulturę życia codziennego.Myślenie tego rodzaju to wielki bagaż doświadczenia osobistego. Stąd w kilku miejscach uprawiam autoetnografię; sięgam do swych wspomnień z życia przedakademickiego. Moje rozważania dotyczą również kondycji samej antropologii. Zastanawiam się czy przypisane naszej dyscyplinie obserwacje i diagnozy obserwowane poza sferą nauki („praktyki ludowe”), można uznać za „ludową etnografię”.
PL
Celem publikacji jest przedstawienie istoty eksperymentu procesowego z uwzględnieniem jego dwóch form w postaci doświadczenia i odtworzenia. Po wstępnej analizie przedmiotu eksperymentu, jego celów, przesłanek i zasad przeprowadzania, zostaje poddany krytyce podział eksperymentu na doświadczenie i odtworzenie z uwzględnieniem słownikowego znaczenia słów eksperyment, doświadczenie, odtworzenie. Autor zwraca uwagę na poglądy reprezentowane w literaturze co do form eksperymentu. Analiza treści art. 211 k.p.k. idzie w kierunku postawienia znaku równości pomiędzy eksperymentem a doświadczeniem z jednoczesnym odmówieniem takiego stosunku odtworzeniu.
EN
Describing the being of procedural experiment including his two forms in the form of experiencing and reconstructing is an aim of the publication. After the preparatory analysis of the subject of experiment, his purposes, premises and principles of carrying, a division subjected to criticism of experiment into experience and reconstructing words including dictionary meaning are staying experiment, experience, reconstruction. The author is paying attention to the views represented in literature as for forms of experiment. Analysis of the plot is going the Art. of 211 Code of Penal Procedure towards putting of the equal sign between experiment, but experiencing with simultaneous refusing such a relationship reconstructing.
EN
The contemporary theology puts a stress on the existential dimension of the faith. The great theological works of the last century focus on the anthropological aspect of the faith which has been shown by the works of Karl Rahner, Hans Urs von Balthasar and others. The theology does need to have roots in the human existence, for it begins in the reading of the Revelation concretised in the human life. Unfortunately, the dogmas are very often considered by Catholics as abstractive formulas hardly linked with the inner life. The contemporary theological proposals, thanks to some implantation in so-called anthropological turn, seem to be really closer to the life. However, in spite of their existential direction, they remain products of intellectual speculations. In this context (i.e. tendency to join the faith teaching with the practice) the theology of the mystics and spiritual masters seems to be very useful since they did not practise the theology professionally but yet were perfect theologians thanks to their experience. T. Merton was one of such masters. His writings show how the theology explaining the fundamental dogmas (like Trinitarian or Christological dogmas) may be not so much a doctrinal investigation as a spiritual experience. Moreover, such theology is very strongly harmonised with the daily experience of the world and that is why it may help us accept the truths of the faith in the way they lead us to a deep spiritual experience.
PL
Współczesna teologia kładzie bardzo silny akcent na egzystencjalny wymiar wiary. Wielkie prace teologiczne ubiegłego wieku skupiają się na antropologicznej sferze wiary. Unaoczniają nam to chociażby dokonania takich teologów jak Karl Rahner czy Hans Urs von Balthasar. Teologia bowiem potrzebuje zakorzenienia w ludzkiej egzystencji, gdyż rodzi się ona w wyniku odczytania objawienia konkretyzującego się w życiu ludzkim. Niestety bardzo często dogmaty są traktowane przez katolików jako abstrakcyjne formuły mające niewielki związek z życiem duchowym. Współczesne propozycje teologiczne poprzez zakorzenienie w tzw. zwrocie antropologicznym rzeczywiście zdają się bliższe życiu. Niemniej jednak, pomimo swojego egzystencjalnego ukierunkowania, pozostają one nadal w dużej mierze produktem intelektualnych rozważań. W tym kontekście (dążenia do zespolenia nauki wiary z praktyką życia) bardzo cenna wydaje się teologia mistyków i mistrzów duchowych, którzy nie zajmowali się profesjonalnie tą dziedziną, a jednak dzięki swojemu doświadczeniu duchowemu byli doskonałymi teologami. Jednym z takich mistrzów był Thomas Merton, którego zapiski pokazują, w jaki sposób teologia wyjaśniająca podstawowe dogmaty chrześcijańskie, takie jak dogmat trynitarny i chrystologiczny, może być nie tyle rozważaniem doktrynalnym, ile opisem doświadczenia duchowego. Ponadto tego typu teologia jest bardzo ściśle zharmonizowana z codziennym doświadczeniem świata, przez co może nam pomóc tak przyjmować prawdy wiary, by to przyjęcie prowadziło do głębokiego doświadczenia duchowego.
PL
SummaryIn this contribution I try to show how E. Stein, E. Levinas and P. Ricoeurexpress their disagreement with Heideggerian conception of being-towards-death and propose their vision of eternity and its experience. The three main images are commented:the death as a discontinuity and condition of a new life, suspension of the time to the resurrection by the other, the intensification of the experience of time.  
PL
Artykuł poświęcony został rozważaniom o starości i doświadczeniu, rozumianym jako kategorie opisu, ale i zjawiska, cechujące się w dużej mierze oczywistością, głównie z powodu swojej powszechności. Autorka wyjaśnia i opisuje te kategorie, podejmując próbę ukazania ich wzajemnych relacji i uwarunkowań, a także osadzając je w kontekście ponowoczesności.
EN
The article is devoted to consideration of old age and experience, understood at categories of description, but also phenomena which are largely. Because of its universality. The author explains and describes these categories, attempting to show their mutual relations and determinants, and also embedding them in the context of postmodernity.
EN
The main goal of my research on self-improvement of teachers based on their professional and connected with their implementation of vocation experiences is to show the complexity and ambiguity of the nature of the teacher in the modern world. The challenge, which I am undertaking, is to develop an appropriate methodology, allowing to catch and describe the influence of life experience on the formation of a mature personal identity among teachers. The presented work is only the seed for „forging” of these ways to approach a particular kind of experience, to which I refer; this situation is obvious in the case studies of each particular existence in the hope of extract specific contents. It turns out that my interlocutors: school teacher, academic teacher and teacher-priest are extremely dedicated to their mission of offering advice and help, and especially appropriate inspiring with their own example. The most important conclusion from my research is ascertainment that every true teacher is at firs an individual entity with their personal history and the experiences what cannot be generalized.
PL
Głównym założeniem moich badań dotyczących samodoskonalenia nauczycieli, na podstawie ich doświadczeń zawodowych oraz związanych z realizacją powołania, jest ukazanie złożoności i zarazem niejednoznaczności charakteru nauczyciela we współczesnym świecie. Wyzwaniem, jakie podejmuję, jest wypracowanie odpowiedniej metodologii, pozwalającej ująć i opisać wpływ życiowego doświadczenia na formowanie się dojrzałej tożsamości osobowej wśród nauczycieli. Prezentowana praca jest zalążkiem „wykuwania się” tych sposobów ujęcia szczególnego rodzaju doświadczeń, o których piszę; tak też jest w przypadku badania każdej szczególnej egzystencji w nadziei na wydobycie konkretnych treści. Okazuje się, że badane osoby: nauczycielka szkoły średniej, nauczyciel akademicki i nauczyciel duchowny są niezwykle oddane swojej misji służenia radą i pomocą, szczególnie zaś właściwym inspirowaniem swoim przykładem. Najważniejszym wnioskiem, jaki płynie z moich badań, jest stwierdzenie, że każdy prawdziwy nauczyciel jest przede wszystkim indywidualną jednostką ze swą osobistą historią i z doświadczeniami, których nie sposób generalizować.
EN
The article indicates the importance of the category of experience in the interpretation of oral history recordings. Using the “stepwise” model of interpreting records, the article shows how the category of experience interacts with other possible levels of understanding of the story: language (narration), autobiographical memory, historical context and informational content.
PL
Artykuł wskazuje na znaczenie kategorii doświadczenia przy interpretacji nagrań historii mówionej. Posługując się „schodkowym” modelem interpretacji nagrań, autor pokazuje w jakie relacje kategoria doświadczenia wchodzi z innymi możliwymi poziomami rozumienia opowieści: języka (narracji), pamięci autobiograficznej, kontekstu historycznego oraz zawartości informacyjnej.
Forum Pedagogiczne
|
2017
|
vol. 7
|
issue 2
183-196
EN
The main question of this article is the problem of the aims, content and ways of realisation in philosophical/moral education. The author begins with two points: firstly, the formation of philosophical and moral reflexion is one of the most important indicator of mature personality; secondly, school ought to undertake upbringing duties. Practical realisation of that kind of education can bring also some troubles and risks for the right development of a young man's personality. Those troubles can be noticed on the ideological (crisis of Western civilization: the “truth question”, scepticism) or didactic (subjects which are too difficult and too abstract, terminology unsuitable for young people) level. Proposition of “school philosophy” (ethics) contain the following postulates: 1) philosophy (ethics) ought be presented as selfless cognition and activity directed to the truth and to goodness; 2) youth ought to be aware that the proposition is only an introduction to philosophy, but „real philosophy” is still ahead of them; 3) education ought to be based rather on experience than on abstract knowledge; 4) all knowledge has to be verifiable. The last considered point is the question of the teacher’s engagement in teaching. 
PL
Głównym tematem artykułu jest sprawa celów, treści i sposobów realizacji edukacji filozoficzne/moralnej. Autor opiera się na dwu założeniach: 1) kształtowanie filozoficznej i moralnej refleksji jest jednym z najważniejszych wskaźników dojrzałej osobowości; 2) szkoła nie może uchylać się od podejmowania zadań wychowawczych. Realizacja tego rodzaju edukacji może jednak w praktyce powodować trudności, a nawet niebezpieczeństwa dla prawidłowego rozwoju osobowości młodego człowieka. Występują one na poziomie ideologicznym (tu spowodowane są przez skutki kryzysu cywilizacji zachodniej: kwestia prawdy, sceptycyzm) lub dydaktycznym (zbyt trudne i zbyt abstrakcyjne tematy oraz terminologia niedostosowana do młodych ludzi). Propozycja „filozofii szkolnej” (etyki), zdaniem autora, powinna opierać się na następujących założeniach: 1) filozofia (etyka) winna być przedstawiana jako bezinteresowne poznanie i działanie skierowane ku prawdzie i dobru; 2) młodzi ludzie powinni mieć świadomość, że proponuje się im wprowadzenie do filozofii (propedeutykę), a „prawdziwa filozofia” jest ciągle przed nimi; 3) edukacja powinna opierać się w większym stopniu na doświadczeniu niż na wiedzy abstrakcyjnej; 4) należy umacniać przekonanie, że wszelka wiedza powinna być sprawdzalna (weryfikowalna). Ostatnią rozważaną kwestią jest sprawa zaangażowania nauczyciela. 
18
Publication available in full text mode
Content available

Move Beyond the Text

71%
PL
Czytanie jest złożonym procesem, który jest nieodzowny w skutecznym rozwoju kariery naukowej. Podczas czytania tekstów specjalistycznych zachodzi konieczność przejścia przez poziom dosłowny, domyślny oraz twórczo-oceniający. Dla niedoświadczonego czytelnika, który już zapoznał się z podstawową terminologią z danej dziedziny, specjalistyczne teksty mogą stanowić trudność, ponieważ potrzebne jest mu również krytyczne podejście. To oznacza wykorzystanie doświadczenia i wiedzy, które są poza tekstem, oraz umiejętność zadania odpowiednich pytań. Wyjście poza tekst daje czytelnikowi szansę lepszego zrozumienia zagadnienia. Dwa przykłady wykorzystane podczas warsztatów dają przykład, jak nauczyciele mogą przygotować studentów do czytania tekstów specjalistycznych.
EN
Reading is a complex skill which is indispensable in order to be successful in pursuing a scientific career. While reading specialist texts, it is necessary to go through the literal, inferential and creative-evaluative levels of comprehension. For an inexperienced reader, who is already familiar with the basic terminology in a relevant field, specialist texts may pose difficulty since they need critical approach. It means using experience and knowledge beyond the text, and also the ability to ask adequate questions. Moving beyond the text gives the reader an opportunity to have an insight into the problem. Two examples used in the workshop show how teachers may prepare students to read specialist texts.
EN
The purpose of this article is to outline the application of the concept of experience in the pedagogical reflection on the family, and to indicate the need for a multidimensional and integrated understanding of this concept. The article first presents the ways of understanding the concept of experience in the pedagogical reflection on the family. Then, it presents the role of the experiences acquired within the family as the basis for the formation of further experiences by children. Further on, the article discusses the relationship between sensory experiences and experiences in the context of family life. This is followed by an analysis of a special kind of experience-experiencing the value of oneself and its references to the development of the child within the family. The last section discusses the role of the subjective aspect of the child’s experiences within the family, i.e. the importance of the family environment as a place of the formation and acquisition of experiences.
PL
Doświadczenie w pedagogicznej refleksji nad rodziną Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie krótkiego zarysu stosowania pojęcia „doświadczenie” w pedagogicznej refleksji nad rodziną oraz wskazanie na potrzebę wielowątkowego i integralnego rozumienia tego pojęcia. Najpierw zaprezentowane są sposoby rozumienia pojęcia „doświadczenie” w pedagogicznej refleksji nad rodziną. Potem ukazana jest rola nabywanego w rodzinie doświadczenia jako bazy do kształtowania dalszych doświadczeń przez dzieci. Później omawiany jest związek istniejący między doświadczeniami odbieranymi przez zmysły a przeżyciami w kontekście życia rodzinnego. W dalszej kolejności przeanalizowany jest szczególny rodzaj doświadczenia – przeżycie wartości samego siebie z jego odniesieniami do rozwoju dziecka w rodzinie. W ostatnim punkcie jest omówiona rola przedmiotowej strony doświadczeń dziecka w rodzinie, czyli znaczenie środowiska rodzinnego jako miejsca powstawania i nabywania doświadczeń.
Roczniki Filozoficzne
|
2020
|
vol. 68
|
issue 1
137-159
EN
Mysticism today is not only a popular term often referred to the strange and incomprehensible phenomena, oscillating between psychology and spirituality. Mysticism is also a research problem, which has long been analyzing by the specialists from various scientific disciplines. Philosophy also has its own contribution to the study of mysticism. Moreover, one can also put forward the thesis about its special competencies for this. There is no doubt that a mystical intuition accompanies the philosophers from the very beginning, and for a long time the philosophy itself has been also developing, here and there, as a mystical philosophy. Currently, the attention of philosophers dealing with mysticism is mainly focused on problems determined by the philosophy of mysticism. Here the most important discussions and disputes are taking place-especially the so-called dispute between essentialism and contextualism. The author of the article formules the thesis that moderate contextualism, as the position that opts for the existence of several irreversible types of experiences defined today as mystical, better explains the complex phenomenon of mysticism than the reductionist essentialist attitude. This does not mean, however, that it gives an exhaustive explanation. Although the dispute examined in the article does not seem to be possible to unambiguously settle, the philosophical analysis of the most important, constitutive themes allows us to better understand the nature of the main processes that shape the broadly understood mysticism. The purpose of this article is therefore to identify the way in which philosophy enters the area of mysticism, the contribution it makes to the analysis of the mystical experience, as well as several major methodological problems that it encounters.  
PL
Mistyka to dziś nie tylko popularny termin, którym określa się zjawiska często dziwne i niezrozumiałe, oscylujące między psychologią a duchowością. Mistyka to również problem badawczy, którym od dawna zajmują się specjaliści z rozmaitych dyscyplin naukowych. Swój wkład w badania nad mistyką wnosi także filozofia, co więcej - można również postawić tezę, że posiada ona do tego szczególne kompetencje. Nie ulega wątpliwości, że mistyczna intuicja towarzyszy filozofom niemal od zawsze, a sama filozofia od samego początku rozwijała się także, tu i ówdzie, jako filozofia mistyczna. Aktualnie uwaga filozofów zajmujących się mistyką koncentruje się głównie na problemach wyznaczonych przez filozofię mistyki - tu toczą się najważniejsze dyskusje i ogniskują spory, zwłaszcza tak zwany spór między esencjalizmem a kontekstualizmem. Autor artykułu stawia tezę, że umiarkowany kontekstualizm, jako stanowisko optujące za istnieniem kilku niesprowadzalnych do siebie typów doświadczeń określanych dziś jako mistyczne, lepiej wyjaśnia złożony fenomen mistycyzmu niż redukcyjne nastawienie esencjalistyczne. Nie znaczy to jednak, że daje wyjaśnienie wyczerpujące. Chociaż omawiany w artykule spór nie wydaje się możliwy do jednoznacznego rozstrzygnięcia, filozoficzna analiza głównych, konstytuujących go wątków pozwala lepiej zrozumieć naturę kluczowych, rządzących szeroko rozumiana mistyką procesów. Celem niniejszego artykułu jest zatem rozpoznanie sposobu, w jaki filozofia wkracza na teren mistyki, wkładu, jaki wnosi w analizę doświadczenia mistycznego, a także kilku głównych problemów metodologicznych, na które napotyka.
first rewind previous Page / 8 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.