Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  dopasowanie człowiek–organizacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The purpose of the study presented in this article is to describe and explain the relationship between HRM practices and innovative behaviours initiated and performed by employees. In the model I propose, I use a “person-organisation fit” as a mediator of the relationship between HRM and creative activity in the workplace, and the influence the former has on the latter. The analysis also accounts for a variable which corresponds to person-organisation fit, and is defined as “job characteristics”. The research confirmed that a significant statistical relationship exists between innovative work behaviours and all of the variables examined: HRM practices, person-organisation fit and job characteristics/job demands. On the basis of the analysis with the use of structural equation model, it may be stated that the following factors influence innovative behaviours: 1) HRM practices (which have an indirect influence through person-organisation fit) and 2) person-organisation fit and job characteristics/job demands (which have a direct influence). The model explains the direct influence of HRM on person-organisation fit and job characteristics. The research shows that the “person-organisation fit” construct, as a variable explaining individual innovative effectiveness in the workplace, provides a useful perspective which may facilitate not only understanding of factors which determine the occurrence of organisational innovative activity, but also stimulate creative behaviours via HRM activities. This is because HRM practices play the key role both in adjusting competences to job characteristics and demands, and in creating attitudes which support employee innovative commitment. The combination of variables presented in the research model helps to explain the significance of chosen determinants of behaviours which are essential from the perspective of company effectiveness and competitiveness on the market. The research focuses on both individual aspects of innovative behaviors (resources which are needed to perform a creative task) and their organisational aspects (person-job/organisation fit). The scope of the analysis also covers the strategic role HR departments play.
PL
Celem artykułu jest opis i wyjaśnienie związków pomiędzy działaniami z obszaru zarządzania zasobami ludzkimi (HRM) a podejmowaniem przez pracowników zachowań innowacyjnych. W propozycji modelu wyjaśniającego wpływ HRM na aktywność twórczą w miejscu pracy wykorzystano konstrukt „dopasowanie człowiek–organizacja” jako mediator tej relacji. W analizie uwzględniono także zmienną korespondującą z dopasowaniem do pracy, określoną jako „charakterystyka pracy”. Badania potwierdziły istotne statystycznie związki pomiędzy zachowaniami innowacyjnymi a wszystkimi badanymi zmiennymi: działaniami z zakresu HRM, dopasowaniem do pracy i organizacji oraz charakterystyką pracy. Na podstawie przeprowadzonej analizy z wykorzystaniem modelowania strukturalnego można stwierdzić wpływ na zachowania innowacyjne następujących czynników: 1) praktyk HRM (wpływ pośredni – poprzez dopasowanie człowiek–organizacja) oraz 2) dopasowania i charakterystyki pracy (wpływ bezpośredni). Jednocześnie model wyjaśnia zidentyfikowany bezpośredni wpływ HRM na dopasowanie człowiek–organizacja i charakterystykę pracy. Badania ukazały, że konstrukt dopasowanie człowiek–organizacja jako zmienna wyjaśniająca efektywność innowacyjną jednostki w miejscu pracy stanowi użyteczną perspektywę nie tylko dla zrozumienia czynników determinujących występowanie w organizacji aktywności innowacyjnej, ale także dla stymulowania zachowań twórczych poprzez działania w obszarze HRM. Działania z zakresu HRM odgrywają bowiem istotną rolę zarówno w dopasowywaniu kompetencji do wymogów stanowiska pracy, jak i w budowaniu postaw sprzyjających zaangażowaniu innowacyjnemu pracowników. Prezentowany w modelu badawczym zestaw zmiennych pozwala wyjaśnić znaczenie wybranych determinant zachowań kluczowych z perspektywy efektywności i konkurencyjności firmy na rynku. Badania koncentrują się bowiem na aspektach podmiotowych zachowań innowacyjnych (zasoby do wykonywania zadań twórczych), jak również organizacyjnych (dopasowanie do pracy i organizacji), włączając w zakres analiz rolę strategiczną działu HR.
EN
Background: Person-organization (P–O) fit is a predictor of job satisfaction, and a misfit is a potential stressor. We aimed to examine the consequences of fit between a person and an organization in terms of goal-pursuit strategies. We tested whether job satisfaction mediates the relationship between regulatory fit and mental health. Material and Methods: Research was conducted in a group of 169 employees. They were asked to fill in questionnaires assessing their chronic work regulatory focus, organizational regulatory focus and job satisfaction. To measure mental well-being we administered the General Health Questionnaire (GHQ-28). We conducted mediation analysis in regression. Results: The results of the mediation analysis confirmed the mediating role of job satisfaction in the relation between regulatory focus misfit and physical and mental symptoms of distress. Conclusions: The results of this study point to the fact that P–O fit can relate to goal pursuit strategies. It influences not only job satisfaction, but also employees’ health. The conclusions can be applied in the human resources management practices, e.g., it may serve as a useful argument to motivate employers to shape goals and strategies individually by managers, according to employees’ preferences. The results should be interpreted with caution because of non-random sampling. Med Pr 2014;65(5):621–631
PL
Wstęp: Dopasowanie człowieka do organizacji stanowi predyktor satysfakcji z pracy, natomiast niedopasowanie jest potencjalnym stresorem. Problem badawczy dotyczył określenia związku między poziomem dopasowania człowieka do organizacji w zakresie strategii realizacji celów a zdrowiem psychicznym. Założono, że mediatorem tego związku jest satysfakcja z pracy. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 169 pracujących osób. Z wykorzystaniem kwestionariuszy sprawdzano osobowościowe i organizacyjne nastawienie regulacyjne oraz satysfakcję z pracy badanych. Wskaźniki zdrowia psychicznego zmierzono Kwestionariuszem Ogólnego Stanu Zdrowia (General Health Questionnaire – GHQ-28). Zależność zbadano przy pomocy analizy mediacyjnej w modelu regresji. Wyniki: Zgodnie z hipotezami zaobserwowano, że satysfakcja z pracy pośredniczy w związku między niedopasowaniem człowieka do organizacji w zakresie strategii realizacji celów a zdrowiem psychicznym (liczbą symptomów fizycznych, symptomów depresji, niepokoju i bezsenności oraz zaburzeń funkcjonowania). Wnioski: Wyniki badania wskazują na ważną rolę dopasowania do organizacji w zakresie sposobu realizowania celów. Wpływa ono nie tylko na satysfakcję z pracy, ale może również wiązać się ze zdrowiem psychicznym. Przeprowadzone badania potwierdzają zasadność formułowania celów zawodowych i strategii ich realizacji w sposób bardziej indywidualny i dostosowany do preferencji pracowników. Przy interpretacji wyników należy zachować ostrożność ze względu na nielosowo dobraną próbę badanych. Med. Pr. 2014;65(5):621–631
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.