Artykuł został poświęcony ukazaniu dorobku naukowo-badawczego pedagogiki specjalnej, ze szczególnym uwzględnieniem okresu ostatnich 10 lat. Autorka we wprowadzeniu prezentuje dokonania Marii Grzegorzewskiej, uznanej za twórczynię polskiej pedagogiki specjalnej, a następnie zarysowuje najistotniejsze osiągnięcia badawcze naukowców-pedagogów specjalnych z przełomu wieków XX i XXI. Na tym tle został przedstawiony przegląd literatury za pomocą jednej z jego form, a mianowicie badania zakresu literatury. Poddane analizie zostały 73 monografie opracowane na podstawie prowadzonych przez autora/autorkę badań, w których w tytule, wstępie i/lub spisie treści odszukano wyrażenia: „pedagogika specjalna”, „niepełnosprawność/osoba z niepełnosprawnością” oraz „analiza wyników badań”. W przeglądzie uwzględniono podmiot(y), przedmiot(y) oraz podejście badawcze rozpoznane w wyszukanej literaturze. Uzyskane dane zostały odniesione do obszarów rozwojowo-badawczych zarysowanych przez Amadeusza Krause w artykule pt. Teoretyczne i empiryczne problemy pedagogiki specjalnej. Zarys obszarów badawczych, zamieszczonym w czasopiśmie „Niepełnosprawność. Półrocznik Naukowy” 2009 nr 1. To opracowanie przyjęte zostało jako punkt odniesienia, ponieważ zostało opublikowany 10 lat temu, a okres 2009-2019 wyznaczony został do zbadania dorobku pedagogiki specjalnej, żeby móc określić kierunki rozwoju dyscypliny, jej najistotniejsze osiągnięcia, dominujące tendencje w doborze paradygmatów badawczych oraz zarysować trendy rozwoju na kolejne lata.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.