Search results - CEJSH

1

Dziedzictwo, pamięć, ciągłość

100%

Sokolewicz Z.

Łódzkie Studia Etnograficzne

|

2019

|

vol. 58

PL

Kazimiera Zawistowicz-Adamska jako pierwsza wśród polskich badaczy terenowych przyjęła zasadę uznania swoich informatorów za indywidualne podmioty. Jej książka Społeczność wiejska jest dowodem nie tylko doskonałego warsztatu, ale także zawiera istotną warstwę etyczną. Jako jedna z pierwszych podkreślała znaczenie badawczego kontekstu sytuacyjnego. Taką postawę badawczą kontynuowała jej uczennica – Bronisława Kopczyńska-Jaworska, ale w swoich badaniach prowadzonych w okresie PRL, a zwłaszcza w doborze pytań stawianych informatorom, była ograniczona polityką rządzącej partii, o czym otwarcie napisała po latach. Autorka kładzie akcent na to, że dziś wciąż odkrywamy nowe, „białe” pola w historii naszych badań terenowych, po latach uświadamiamy sobie znaczenie ciągłości w nauce oraz więzi z naukowymi przodkami.

2

Heinz-Josef Fabry – Ulrich Dahmen (red.), Theologisches Wörterbuch zu den Qumrantexten. Band I-III (Stuttgart: Kohlhammer 2011.2013.2016)

100%

Jasinski M. A.

The Biblical Annals

|

2017

|

vol. 7

|

issue 1

149-155

PL

Book review: Heinz-Josef Fabry – Ulrich Dahmen (eds.), Theologisches Wörterbuch zu den Qumrantexten. Band I (’āb – ḥātam) (Stuttgart: Kohlhammer, 2011). Ss. 556. EUR 198. ISBN 978-3-17-020429-4. Band II (ṭāher – str) (Stuttgart: Kohlhammer, 2013). Ss. 576. EUR 329. ISBN 978-17-020430-0. Band III (ʽābad – tšbwḥt) (Stuttgart: Kohlhammer, 2016). Ss. 602. EUR 349. ISBN: 978-3-17-020431-7.

3

Dziedzictwo w cyfrowym archiwum: fotografie robotników w repozytorium cyfrowym

100%

Karpińska G. E., University of Lodz, karp@uni.lodz.pl

Zeszyty Wiejskie

|

2014

|

vol. 19

EN

The collection of photographs “The working class in the 19th and 20th cen-tury” located in the science archive at the Institute of Ethnology and Cultural Anthropology of the University of Łódź has been transferred to a digital reposito-ry. Having been for various reasons removed from private albums and from their owners, these photographs are an element of cultural heritage, rooted in the past and referring to the history of a concrete milieu (the working class). They are considered to be worth preserving and passing on to future generations as part of cultural heritage. My article describes how the status of these photographs was changing, and presents initiatives and actions that centred on this collection or referred to it, and that contributed to the evolution of its historical value.

4

Dziedzictwo drewnianej architektury w Polsce

100%

Szałygin J.

Ochrona Zabytków

|

2013

|

issue 1-4

281-298

EN

Temples occupy a special place in the history of wooden architecture in Poland. Wooden manor houses are an inherent feature of our landscape, too. Wood was also used in the construction of public utility buildings, mostly taverns and village inns, often featuring interregional style characteristics. There is also a great variety of wooden structures used for industrial and craft purposes in rural areas. Other examples of wooden architecture can be found in built-up areas of small towns, typologically corresponding to the requirements of the historical delineation of land parcels, as well as in summer resorts and spas dating back from the turn of the 19th century. Wooden buildings and structures are of course the most abundant in the country. Buildings made of timber were prevalent in rural areas until the late fifties of the 20th century. Since early sixties, however, the number of wooden buildings has been decreasing steadily, which is mostly attributable to devastation and to a lesser extent to modernization trends. As a result, the traditional timber construction industry has completely disappeared in many regions of Poland. The small percentage that has survived serves as a proof of its architectural value, constituting a one-of-a-kind wooden architecture heritage on a European and even on a global scale. In fact, the most important Polish contribution to the history and evolution of global architecture is associated with wooden architecture. Preservation of historical monuments and sites in Poland has been approached with concern for centuries and has a long history and tradition. Since the second half of the 19th century, preservation of memorabilia and objects from the past, which provide historical insights into the previous epochs and events, has been regarded as a moral obligation, in accordance with the principle that the most important values should be passed down not only within the family, but also as items of national heritage. The preservation and care of historical monuments was regulated by legislative means soon after Poland regained its independence in order to ensure legal protection for specific objects of national heritage. Public administration bodies were also established to perform tasks associated with the preservation of historical sites and buildings. Due to the huge scale of destruction after the Second World War, preservation of historical monuments was practically reduced to conservation (reconstruction) activities in several chosen urban centres. The interest of the then decision makers did not extent to historical buildings and sites in most cities and villages – especially those in the so-called recovered territories or those representing manor architecture formerly belonging to “class enemies”, industrial architecture, parks, gardens and cemeteries. Wooden buildings and structures were at the highest risk of being destroyed. The transition from conservation interventions to conservation planning is said to have taken place in the mid-fifties of the 20th century. Unfortunately, preservation of historical monuments, including wooden buildings of historical value, was underfunded. Most appropriations were allocated for the most precious and unique buildings and structures. The number of wooden buildings of historical value which have been destroyed or fallen into disrepair since the war is very large. The two existing pieces of legislation: the Act on the protection of cultural heritage assets and the Act on the protection and care of historical monuments and sites have not been effective in preventing their disappearance from our landscape. The protection of the remnants of wooden architecture in our cultural landscape should be given more focus in today’s conservation activities (mostly in situ measures) to preserve the largest possible number of wooden structures in their original state, because it is this authenticity that makes them so precious. To this end, the local carpentry culture and the local wooden construction traditions must be revived if wooden structures of historical value are to be restored in a professional way by properly qualified carpenters and contractors. Conservation plans should take advantage of the revival of interest in wood as a construction material in the last two decades. More and more houses are being designed with wood as the principal construction material or one of construction materials, drawing on the tradition of century-old regional forms and restoring harmony and visual balance of our landscape. This means that the heritage of Polish wooden architecture will be continued in a new dimension and in a new space, revealing the beauty and plasticity of this material and its technical potential, often not fully appreciated or known.

5

Możliwości wykorzystanie Normy ISO 18065:2015 do zarządzania jakością usług turystycznych w polskich parkach kulturowych

100%

Kruczek Z., Maciąg J.

Turystyka Kulturowa

|

2017

|

issue 1

184-201

PL

Norma ISO 18065:2015 (Tourism and related services - Tourist services for public use provided by Natural Protected Areas Authorities – Requirements) dotyczy turystyki i usług z nią powiązanych w obszarach chronionej przyrody, może jednak z powodzeniem znaleźć zastosowanie w zarządzaniu parkami kulturowymi. Model zarządzania zaproponowany w normie stawia określone wymagania wobec miejsc chronionych w zakresie planu użytkowania publicznego obszaru, (w tym pracowników), realizacji usług (dostęp i recepcja, informacje, edukacja przyrodnicza i interpretacja, rezerwacje i zarządzanie reklamacjami), różnych udogodnień, outosurcingu, bezpieczeństwa, zarządzania odpadami, sprzątanie, utrzymania. W artykule autorzy opisują normę oraz wskazują na możliwości stworzenia skutecznych modeli zarządzania jakością produktów turystycznych w polskich parkach kulturowych. Traktując park kulturowy jako szersza formę ochrony dziedzictwa niż uznanie za zabytek wskazano na problemy ich tworzenia i funkcjonowania.

6

Razem czy osobno …? Dziedzictwo przyrodnicze a kulturowe w przestrzeni turystycznej Podlasia

100%

Kociszewski P.

Turystyka Kulturowa

|

2016

|

issue 1

PL

W ostatnich latach w literaturze przedmiotu pojawiło się wiele opracowań i publikacji definiujących istotę przestrzeni turystycznej, choć samo pojęcie i jego zakres znaczeniowy wzbudzają dyskusję wśród badaczy problemu. Na charakter przestrzeni turystycznej mają wpływ jej cztery główne elementy składowe: dziedzictwo przyrodnicze, kulturowe, infrastruktura (w tym turystyczna) oraz człowiek [Włodarczyk 2011, s. 17]. Warto powyższe założenia odnieść do konkretnego regionu – Podlasia – administracyjnego województwa podlaskiego. Za główny cel niniejszego opracowania przyjęto próbę identyfikacji charakteru przestrzeni turystycznej Podlasia, ze szczególnym zwróceniem uwagi na zależności pomiędzy dziedzictwem przyrodniczym, a kulturowym regionu. Rozważania odniesiono przede wszystkim do skali administracyjnego województwa, jak również w ramach przywołania konkretnego przykładu – do miasta i gminy Drohiczyn.

7

Dzieje i dziedzictwo reformacji luterańskiej w Polsce jako potencjał i przedmiot turystyki religijnej

100%

Mikos von Rohrscheidt A., Szczepankiewicz-Battek J.

Turystyka Kulturowa

|

2017

|

issue 3

21-61

PL

Przedmiotem opracowania jest turystyczny potencjał materialnych i niematerialnych świadectw dziedzictwa luterańskiego na terytorium Polski. Kontekst dla genezy, zmiennych losów i dzisiejszego znaczenia poszczególnych zasobów i walorów tworzy obszerny zarys historyczny, obejmujący niemal pięćsetletnią historię tego odłamu protestantyzmu i jego wyznawców w różnych organizmach państwowych. Poszczególne miejsca, obiekty i artefakty zostają zestawione, usystematyzowane oraz poddane analizie pod kątek dostępności, elementów interpretacji i niezbędnych usług turystycznych w otoczeniu. Na tej podstawie zostaje zaproponowany program wyprawy tematyzowanej na dzieje i dziedzictwo luteran, obejmujący wybrane epizody, środowiska, obiekty i kolekcje. W ramach przygotowywania tego programu podjęto szereg ustaleń z gospodarzami, umożliwiających konstrukcję jego lokalnych modułów. Dalej idącym postulatem Autorów jest wyznaczenie i powołanie do życia szlaku kulturowego tematyzowanego na dziedzictwo luterańskie jako trwałej propozycji turystyki religijnej oraz niezależnych od niego samodzielnych regionalnych „stacji” umożliwiających konfrontację turystów z jego wybranymi miejscami i aspektami, dla których zidentyfikowano potencjalne atrakcje i określono poziom ich dostępności.

8

Turystyka dziedzictwa a proces kontrolowania w zarządzaniu

100%

Czajkowski S.

Turystyka Kulturowa

|

2017

|

issue 1

134-144

PL

Artykuł poświęcony jest kwestii zarządzania w turystyce dziedzictwa poprzez proces kontrolowania. Punktem wyjścia do rozważań będzie analiza różnych sposobów odnoszenia się do terminu dziedzictwa oraz wpływ zmieniających się sposobów postrzegania tego pojęcia na rozwój i kształtowanie się turystyki kulturowej. Następnie podkreślone zostanie znaczenie kontrolowania w zarządzaniu destynacjami turystyki dziedzictwa. Rzeczony proces jest ściśle połączony z etapem planowania. Powinien sprawdzać stopień realizacji wstępnych założeń i wpływać na ich ewentualną modyfikację. Jednocześnie organizatorzy turystyki dziedzictwa muszą dążyć do głębszego poznania oczekiwań i opinii odbiorców, w celu kreowania, odpowiadającej im oferty. Kwestią łączącą obie części artykułu będzie założenie, iż regularne wykorzystanie informacji zwrotnej od uczestników wyprawy, prócz możliwości lepszego dopasowania produktu turystycznego względem potrzeb zwiedzających, pozwoli także na dokładniejsze zrozumienie istoty dziedzictwa i jego funkcji. Kluczową kwestią jest poznanie emocji zachodzących pomiędzy turystą a prezentowanymi treściami. Zdaniem autora jest to cecha wyróżniająca turystykę dziedzictwa spośród innych typów podróży. Dlatego organizatorzy omawianej formy wypraw kulturowych, powinni regularnie kontrolować to, czy spełniają zaprezentowane kryteria

9

Biblijne dziedzictwo Izraela w medycynie

89%

Wajda A. M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2018

|

vol. 71

|

issue 3

EN

God gave the Jews a number of commandments, but their medical significance has started to become appreciated only in recent years. They were given the following health laws: regular rest and relaxation, suitable food, cleanliness, isolation when infected with a contagious disease, circumcision, and marriage regulations. It has been suggested that the insistence on circumcision has led to a very low incidence of cervical cancer among Jewish women, and that the decrees related to marriage have been helpful in containing the spread of a number of hereditary diseases.

PL

Bóg dał Żydom szereg przykazań, a ich medyczne znaczenie zostało docenione dopiero w ostatnich latach. Dostali oni następujące przepisy zdrowotne: regularny odpoczynek i relaks, odpowiednie jedzenie, czystość, izolacja w przypadku choroby zakaźnej, obrzezanie i rozporządzenia małżeńskie. Sugeruje się, że nacisk na obrzezanie doprowadził do bardzo niskiej zachorowalności na raka szyjki macicy u Żydówek, a przepisy dotyczące życia małżeńskiego, okazały się być bardzo pomocne w prewencji wielu chorób dziedzicznych.

10

Schrony w Nowej Hucie jako kłopotliwe dziedzictwo: pomiędzy edukacją a rozrywką

88%

Banaszkiewicz M., Semik Z.

Turyzm

|

2019

|

vol. 29

|

issue 1

7-15

PL

W artykule podjęto próbę ukazania, w jaki sposób przestrzeń dziedzictwa Nowej Huty ulega stopniowej transformacji pod wpływem ruchu turystycznego. Przykładem, który zostanie przeanalizowany, jest projekt nowej trasy turystycznej, prezentującej schrony w Nowej Hucie. Kontekstem do rozważań będzie koncepcja edutainment, czyli forma edukacji poprzez rozrywkę. Rozważania będą oparte na tezie, że włączanie elementów rozrywki w proces interpretacji kłopotliwego dziedzictwa stanowi rozwiązanie, które ułatwia dostrzeżenie ambiwalencji wynikających ze złożonej przeszłości i tym samym przyczynia się do bardziej pogłębionego rozumienia, a w konsekwencji także do akceptacji dziedzictwa.

11

Na uboczu? Zarządzanie ruchem turystycznym w Radrużu - planowanie działań rozwojowych przez właściciela zabytku i gospodarzy gminy

88%

Chabiera A.

Turystyka Kulturowa

|

2017

|

issue 1

171-183

PL

Wpisanie cerkwi św. Paraskewy na listę światowego dziedzictwa UNESCO spowodowało zwiększenie ruchu turystycznego w Radrużu, małej roztoczańskiej wsi. Właściciel obiektu, lubaczowskie Muzeum Kresów, wraz z gminą Horyniec – Zdrój (gospodarzem terenu) prowadzą działania związane z przystosowaniem obiektu do wymogów nowej sytuacji. Jednocześnie Muzeum realizuje w okolicach inne działania, związane z zachowaniem lokalnego dziedzictwa i jego promocją. Oznacza to nie tylko działalność na rzecz rozwoju turystyki kulturowej, ale także edukację lokalnej społeczności. Muzeum współpracuje z miejscowym samorządem, ale działania prowadzi na poziomie powiatu i regionu. Dlatego cerkiew i wieś zostają wpisane w sieć produktów turystycznych dostępnych na Roztoczu, związanych z turystyką kulturową opartą o zabytki drewnianej architektury, zwłaszcza sakralnej, oraz o dziedzictwo niematerialne i przyrodnicze. Ani wieś, ani gmina nie są w stanie samodzielnie przeprowadzić odpowiednich działań. Zintegrowanie działań różnych instytucji pozwala na aktywne planowanie rozwoju i reagowanie na zmieniającą się rzeczywistość.

12

Dwa ujęcia prawa muzeów

88%

Jagielska-Burduk A., Stec P.

Muzealnictwo

|

2021

|

issue 62

236-239

PL

W artykule dokonano analizy dwóch nowych, opublikowanych w 2021 r., komentarzy do Ustawy o muzeach: pierwszego pióra A. Barbasiewicza, prawnika prowadzącego sprawy z zakresu dziedzictwa kulturowego, oraz drugiego autorstwa zespołu uczonych – Z. Cieślika, I. Gredki- -Ligarskiej, P. Gwoździewicz-Matan, I. Lipowicz, A. Matana, K. Zeidlera – specjalizujących się w prawie i postępowaniu administracyjnym oraz prawnej ochronie zabytków. Obie publikacje prezentują różne spojrzenia na ten sam problem, a tym samym wzajemnie się uzupełniają. Odmienność perspektyw sprawia przy tym, że do każdego z nich może z powodzeniem sięgnąć zarówno doświadczony praktyk, jak i osoba, dla której jest to pierwszy kontakt z tą problematyką. Obie prace napisane są, co ważne, językiem klarownym, zrozumiałym także dla nie prawników. Ich wysokiej oceny nie umniejszają wskazane w tekście recenzji nieliczne uwagi krytyczne.

13

Muzeum w kulturze pamięci

88%

Majewski P.

Muzealnictwo

|

2022

|

vol. 63

2-4

PL

Recenzowana publikacja (Muzeum w kulturze pamięci Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Antologia najwcześniejszych tekstów, t. 1: 1766–1882, t. 2: 1882–1917, red. Tomasz F. de Rosset, Michał F. Woźniak, Ewelina Bednarz Doiczmanowa, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2020), przygotowana w ramach projektu badawczego finansowanego z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, stanowi cenny przykład badań źródłoznawczych, które budują fundament refleksji nad dziejami polskiego muzealnictwa, zwłaszcza w dobie zaborów, prowadząc konsekwentnie do dokonania jego syntezy. Publikacja jest wartościową lekturą wspierającą program badawczy oraz dydaktyczny realizowany na kierunkach kształcenia poświęconych muzealnictwu oraz ochronie dziedzictwa kulturowego.

14

Dziedzictwo kulturowe i doświadczenie wirtualne

88%

Szewerniak M.

Turystyka Kulturowa

|

2016

|

issue 3

129-142

PL

Celem artykułu jest refleksja nad wirtualnymi reprezentacjami dziedzictwa kulturowego w grze komputerowej. Analizowany jest w nim problem rekonstrukcji historii połączonej z fikcją i adaptowania przeszłości we współczesności. Obiektem analizy jest seria gier Assassin’s Creed oparta na kanwie wydarzeń historycznych, przedstawiająca miejsca, postaci i wydarzenia znane z kronik lub innych źródeł. Gra jest nie tylko kompleksowym doświadczeniem przeszłości, ale także podstawą do odwiedzenia rekonstruowanych miejsc w rzeczywistości. Czym różnią się oraz jak zmieniają się doświadczenie wirtualne i realne? Jak każde z nich wpływa na kształt dziedzictwa kulturowego i związanego z nim doświadczenia turystycznego?

15

A lo cubano: taniec i reprezentacje kubańskości w kontekście turystyki kulturowej

88%

Ana R.

Lud

|

2018

|

vol. 102

PL

Artykuł analizuje sposoby, w jakie, w warunkach dynamicznych przemian zachodzących na Kubie, niematerialne dziedzictwo kulturowe staję się podstawowym zasobem generującym dochód, zanurzonym w skomplikowanych sieciach wyobrażeń i reprezentacji kreowanych przez przemysł turystyczny. W związku ze wzrostem znaczenia turystyki opartej na doświadczeniu (‘experiential tourism’ Salazar 2011), praktyki cielesne (w tym taniec) zajmują kluczową pozycję nie tylko dla instytucji zajmujących się ochroną i promocją dziedzictwa kulturowego, ale również w przypadku małych przedsiębiorstw stanowiących dla Kubańczyków alternatywne źródła dochodu poza sektorem państwowym. Szkoły tańca oraz rosnąca popularność tańców kubańskich poza wyspą pokazują, w jaki sposób następuje przyswajanie i adaptacja niektórych turystycznych wyobrażeń w lokalnej narracji o kubańskości oraz jak ciała nabierają walorów transakcyjnych. Realia gospodarcze i nierówności społeczne wynikające z kontaktów z obcokrajowcami skutkują twórczym podejściem do zysków, utrwalając jednocześnie oczekiwania i fantazje dotyczące Kuby. Niejednokrotnie zjawisko to jest silnie naznaczone rasowo, jako że wielu ciemnoskórych Kubańczyków może wykorzystać pozory „rasowej autentyczności” w przestrzeniach związanych z tańcem. Artykuł opiera się na materiałach zgromadzonych w trakcie kilkumiesięcznych badań terenowych prowadzonych w Hawanie w latach 2015-2016 oraz 2018 wśród profesjonalnych tancerzy, instruktorów i właścicieli szkół tańca.

16

Dziedzictwo kulturowe a turystyka w polskich parkach narodowych

88%

Graja-Zwolińska S., Spychała A.

Turystyka Kulturowa

|

2016

|

issue 1

79-93

PL

Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na fakt obecności dziedzictwa antropogenicznego na najcenniejszych obszarach przyrodniczych w Polsce, jakimi są parki narodowe. To również tego typu walory są chronione – wraz z dziedzictwem naturalnym tworzą niepowtarzalny krajobraz. Jeszcze w latach 90. XX w. zasoby kulturowe nie były wysoko cenione przez dyrekcje parków; obecnie – stają się coraz częściej wykorzystywane w kreowaniu specjalistycznej oferty turystycznej. Autorki podejmują próbę oszacowania tego dziedzictwa w odniesieniu do każdego parku; ponadto przeprowadziły one wywiad kwestionariuszowy z pracownikami parków dotyczący wyżej wymienionej kwestii.

17

Translokalne dziedzictwo kulturowe Dolnego Śląska

75%

Kurpiel A.

Łódzkie Studia Etnograficzne

|

2019

|

vol. 58

EN

Streszczenie: Artykuł jest propozycją nowego spojrzenia na wielowątkowe, wielonarodowe i wieloetniczne dziedzictwo kulturowe współczesnego Dolnego Śląska. Bazując na wieloletnich badaniach terenowych oraz wcześniejszych koncepcjach teoretycznych, autorka proponuje koncepcję „translokalności” zaczerpniętą z obszaru badań nad migracjami oraz studiów nad globalizacją. Koncepcja jest spójna z charakterem Dolnego Śląska jako regionu postmigracyjnego, uwypukla dialektykę mobilności z lokalnością, a także pozwala opisać praktyki przekraczające granice czasu i przestrzeni, a służące afirmacji lokalnej tradycji i tożsamości.

18

Madawi al-Rasheed (ed.), Salman’s Legacy. The Dilemmas of a New Era in Saudi Arabia, Wydawnictwo Oxford University Press, Oxford 2020, ss. 367

75%

Pietrasik K.

Facta Simonidis

|

2021

|

vol. 14

|

issue 1

319-324

19

[Recenzja]: Ewa Lorentz, Dziedzictwo Franciszkanów Konwentualnych w Zamościu. Architektura-Sztuka-Historia, Zamość 2016, ss. 199, ISBN 978-83-943150-0-9.

75%

Flaga J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2018

|

vol. 109

413-420

20

The impact of tourism on culture and environment. Ghana’s case study

75%

Folga-Naidoo T., Tackie Tawiah Ankrah E.

Zeszyty Naukowe PUNO

|

2022

|

issue 1

101-117

PL

Turystyka obejmuje krótkoterminowe podróże ludzi do miejsc poza ich domami i społecznościami. Turyści odwiedzają dane miejsca z różnych powodów, w tym w celach edukacyjnych, religijnych, medycznych lub rozrywkowych. Miejsca i wydarzenia związane z kulturą i dziedzictwem kulturowym przyciągają tysiące odwiedzających, którzy chcą uzyskać informacje z pierwszej ręki o przeszłości i poznać kulturę danego miejsca. W tym celu uczestniczą, obserwują, uczą się lub cieszą się wydarzeniami kulturalnymi danej grupy etnicznej lub społecznej. Ghana, ze swoją bogatą kulturą i unikatowym środowiskiem naturalnym, jest jednym z głównych punktów na turystycznej mapie Afryki, krajem, który przyciąga zarówno lokalnych, jak i zagranicznych turystów. Niniejszy artykuł ma na celu określenie relacji pomiędzy turystami kulturowymi a społecznościami i kulturą, w ramach domeny turystyki w Ghanie. Analizuje również wpływ turystyki na społeczeństwo, kulturę i środowisko Ghany. W badaniach wykorzystano współczesną literaturę i prasę. Analiza ta jest zalecana władzom lokalnym i rządowym, które pracują nad tym, aby turystyka kulturowa stała się priorytetem i próbują osiągnąć jej zrównoważony rozwój, a tym samym przyczynić się do zrównoważonego rozwoju społeczno-kulturowego i środowiskowego.

Refine search results